"Legiony" – "Na stos, na stos!" - Recenzje filmów

Film w reżyserii Dariusza Gajewskiego zadebiutował w polskich kinach 16 września 2019. Miałem dużo obaw przed seansem, ponieważ recenzje, do których dotarłem, różniły się od siebie diametralnie. Jednak podszedłem do dzieła Gajewskiego na spokojnie, i swoją ocenę przedstawiam w poniższym tekście.

 

Kadr z filmu "Legiony" (źródło: materiały prasowe)

 

„Legiony” to zbiór zaskoczeń, które z jednej strony wydają się dość oczywiste, ale z drugiej są pozytywne i na mojej twarzy ostatecznie wywołują zadowolenie. Jedną z najważniejszych zalet filmu jest bardzo dobre aktorstwo, zwłaszcza role Sebastiana Fabijańskiego i drugoplanowa Mirosława Baki. Obydwaj panowie zagrali przekonująco i z pewną dozą tajemniczości. I wyróżniają się na tle reszty kolegów z planu. Tylko ich postacie (Józka i Stanisława „Króla” Kaszubskiego) można szybko polubić, a inne… cóż, są albo jednowymiarowe, albo po prostu źle napisane i zagrane, bez polotu, na autopilocie. Smutne też, że bohater wykreowany przez Antoniego Pawlickiego - Porucznik Jerzy „Topór” Kisielnicki, pojawia się w tak małej ilości scen.

 

Film Gajewskiego to solidne połączenie romansu z wojennymi akcentami. Dzięki burzliwym miłosnym „zamieszaniom” pomiędzy odważną Olą (debiutująca na dużym ekranie Wiktoria Wolańska), Józkiem „Wieżą” a Tadkiem (Bartek Gelner), zostaje widzom przybliżona historia i losy legionistów. Wszak większość zna pewnie tylko jakieś tam podstawy historii polskich żołnierzy, którzy dzielnie toczyli boje o odzyskanie niepodległości Polski. Tutaj życie towarzyskie bohaterskich legionistów, którzy, parafrazując tekst pieśni patriotycznej, na stos rzucili swój życia los, przedstawiono w sposób intrygujący. Nie pominięto ani momentów załamania, ani tęsknoty czy przemyśleń o słuszności walki.

 

Kadr z filmu "Legiony" (źródło: materiały prasowe)

 

„Legiony” cechują świetne, wręcz epickie – jak na nasze warunki (budżet w wysokości 27 mln złotych!) – sceny batalistyczne, które swoim realizmem i namacalnością, przybliżają współczesnym Polakom, jak wyglądała walka o wyzwolenie Polski spod zaborów trzech cesarzy. I tutaj warto przypomnieć cytat z filmu: „Ale my mamy w dupie cesarzy”. Nastrój patriotyczno-wyzwoleńczy panuje zresztą przez cały czas oglądania „Legionów”, dzięki czemu widz sam czuje mocną chęć chwycenia szabli w garść i pomocy młodym chłopakom w ich dążeniu do wolności, której jesteśmy świadkami dzisiaj.

 

Kadr z filmu "Legiony" (źródło: materiały prasowe)

 

Reasumując: ciekawa fabuła (choć nie pozbawiona klisz), wartość edukacyjna, dopracowana techniczna strona oraz niezły (choć momentami ckliwy) wątek miłosny i dobre kreacje Baki i Fabijańskiego powodują, że warto obejrzeć tę produkcję. Z drugiej jednak strony „Legiony” mają trochę zbyt długi metraż i czasem, może nie męczą, ale nużą. Mam też kilka wątpliwości, co do sensu wielu akcji i fabularnych rozwiązań, które mają miejsce w tym widowisku, ale ogólnie oceniam dzieło Gajewskiego pozytywnie.

 

Ocena: 6/10

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Autor recenzji: Bartłomiej Pasiak publikuje też na Filmwebie pod nickiem bartjary2

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję