Niezaprzeczalnym atutem „Fantastycznych zwierząt i jak je znaleźć” jest ogromny ładunek pozytywnej energii, za który w filmie odpowiada genialny humor. W zasadzie jest on na tyle wyraźny i udany, że skutecznie przysłania fabularne niedociągnięcia i osładza śledzenie w gruncie rzeczy schematycznej i przewidywanej historii. Twórcy stroją sobie żarty z przeróżnych sytuacji. Dzięki podjętemu przez nich tematowi mają możliwość ukazania znanych nam wszystkim sytuacji w krzywym zwierciadle. Pomagają im w tym główny bohater obrazu, Jaccob i tytułowe zwierzaki. Humor przejawia się ponadto zarówno w dialogach, jak i scenach akcji. Mimo to głównym źródłem śmiechu są wyolbrzymione, często odpowiednio podkolorowane i umiejętnie przemyślane zbiegi okoliczność, jak także przeróżne wypadki, które bardzo często zahaczają o absurdalność lub zwyczajną głupotę. Mimo to dzięki przyjętej konwencji i wykreowanej rzeczywistości, wygłupy Newta śledzi się z nieschodzącym z twarzy uśmiechem, a jego niesforne zwierzaki niewątpliwe posiadają ogrom uroku, temu zaś po prostu trudno się oprzeć.

 

Wisienką na torcie są rewelacyjne efekty specjalne, które zwyczajnie wbijają w fotel. Potwierdzeniem moich słów jest ulokowane w niewyróżniającej się niczym szczególnym walizce głównego bohatera prawdziwe Zoo pełne unikalnych stworzeń – magia aż wylewa się z ekranu – i końcowe 15 minut. W ich trakcie zostaje zdemolowana spora część Nowego Jorku i kilka podziemnych stacji metra. Poezja pieszcząca oczy widzów. Pochwalić należy również ogromną pomysłowość w kreacji tytułowych stworzeń. Jestem nieco rozczarowanym wyglądem niebezpiecznego bytu, któremu musiał ostatecznie stawić czoła Newt, lecz w żadnym stopniu nie wpływa to na moją końcową ocenę oprawy audiowizualnej produkcji. Film po prostu trzeba zobaczyć na wielkim ekranie i w technologii 3D. Należą się gromkie brawa i niskie pokłony specom od efektów specjalnych.

 

Nie możemy zapomnieć również o stojącym na wysokim poziomie aktorstwie. Najwięcej ekranowego czasu poświecono Newtowi Scamanderowi i Jacobowi Kowalskiemu, na czym ucierpiały postacie drugoplanowe, lecz należy pamiętać, iż z dużym prawdopodobieństwem niewyraźni tutaj bohaterowie dostaną swoje pięć minut w kolejnych częściach serii. Mimo to moją ciekawość wzbudziła przeszłość Porpentiny Goldstein. Sądzę, że w postaci tej leży ogromny potencjał i twórcy czekają na właściwy moment, aby go odpowiednio wykorzystać. Uwagę przykuwa też owiany złą sławą Gellert Grindelwald (pojawiający się na srebrnym ekranie przez zaledwie kilku minut), który dopiero rozpocznie swoje nikczemne knowania. Wracając do aktorstwa… Zachwyca Eddie Redmayne. Przed premierą obawiałem się, że aktor może sobie nie poradzić z legendą Harry’ego Pottera, lecz wykreowany przez niego bohater, zgoła odmienny od chłopaka z blizną, momentalnie zdobył moją sympatię. W zachowaniu tego aktora widać chłopięcość, co przekłada się na niewinność odgrywanego przez niego Newta – czarodzieja niezepsutego przez system i starającego się widzieć świat w lepszych barwach niż rzeczywiście jest. Wykreowany przez Eddie’ego Redmayne’a bohater to szlachetny i odważny młodzieniec o silnych przekonaniach, zdolny do poświeceń i walki o ideały. Czyż można wyobrazić sobie lepszą postać na opowieść fantasy, obrazującą odwieczną walkę dobra ze złem? Na wyróżnienie zasługuje też Ezra Miller, który potrafił odnaleźć się w dwóch skrajnie różnych wcieleniach. Doskonała robota.

 

„Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć” to świetnie wprowadzenie do nowej magicznej serii, która dopiero przygotowuje się do rozwinięcia w pełnie swoich spektakularnych skrzydeł. Owszem, początek mógł być znacznie bardziej porywający, charakteryzować się skomplikowaną fabułą, a także dostarczać wielu uczuć i emocji. Jednakże sądzę, iż za bardzo nastawiliśmy się na kolejną część Harry’ego Pottera, który w końcowych odsłonach wzniósł się na sam szczyt. To inna opowieść. Historia Newta dopiero się rozkręca. Wolę, aby twórcy rozpoczęli z niższego pułapu i powoli doszli do perfekcji, niż mieli zacząć z przytupem i obniżyć loty z rozwojem serii. Aktualnie jest dobrze, dla niektórych nawet bardzo dobrze. Film dostarcza niezbędnej rozrywki, składnia do refleksji, bawi i rozbudza ciekawość, co do kontynuacji przedstawionej historii. Czego chcieć więcej? Polecam! 

 

Ocena: 8/10

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

 

 

Autor recenzji publikuje też na portalu MoviesRoom.pl oraz Filmweb.pl pod nickiem bartez13_17

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję