aragorn136 (6811 pkt)Strona WWW Autora698
1 240 min.
Recenzje filmów
aragorn136 (6811 pkt)
51 dni temu
2019-12-10 13:31:17
Pierwsze lata millennium. Na ekrany kin w pełnym galopie wpada „Wiedźmin” w reżyserii Marka Brodzkiego. Po seansie pozostaje niesmak w ustach, a boląca od niewygodnych siedzeń rzyć daje się we znaki. Zły, chaotyczny scenariusz i „gumowe potwory” dały się we znaki jeszcze bardziej. Mimo budżetu w wysokości prawie 19 mln złotych, film wyglądał zbyt… amatorsko. Zaraza! Choć muszę przyznać, że muzyka Ciechowskiego i rola Żebrowskiego ratowały całość przed czeluściami piekieł. A i sam serial rozwinął niektóre wątki i jakoś się bronił – „słowiańskość” biła po oczach, aż miło. Już 20 grudnia na Netflixa, też w pełnym galopie, na swojej Płotce wjedzie „Wiedźmin” o twarzy i posturze Henry’ego Cavilla. Znaki na niebie i ziemi (czyt. opinie tych, co parę odcinków ujrzeli) zwiastują, że amerykański serial wstydu nie przyniesie, choć malkontenci i tak ponarzekają, że nie ma tam tego i owego, a klimat już nie taki. Jak będzie, tak będzie. Tymczasem przez gęsty bór, z dwoma mieczami na plecach i miną ponurą, Lambert zawitał w nasze progi…
Kadr z filmu "Pół wieku poezji później" (materiały prasowe/fot. Cezary Pomykało)
To właśnie on jest głównym bohaterem „Pół wieku poezji później”. Filmu fantasy, jednak już nie powstałego dla dużego ekranu, a stworzonego przez... fanów i dla fanów, z premierą na YouTubie. I przez takowy pryzmat należy to dzieło oceniać. Co niniejszym uczynię, ale najpierw fabułę Wam (tym co jeszcze nie oglądali, a by chcieli) przybliżę.
Lamberta pamiętają gracze, może też czytelnicy, jako tego najmłodszego, porywczego łowcę potworów. Zawsze gdzieś na trzecim planie, tym razem gra pierwsze skrzypce, tzn. wywija mieczem. Jest niczym zgryźliwy ostatni Mohikanin szukający pomsty. Jakub Nurzyński (student reżyserii w Warszawskiej Szkoły Filmowej i prywatnie wielki miłośnik uniwersum wiedźmińskiego) rozpoczyna opowieść o przemianie Lamberta i jego przygodach u boku czarodziejki Triss Merigold z iście ułańską fantazją, sercem na dłoni i wyczuciem klimatu. Już pierwsze ujęcie i głos narratora z offu dają nadzieję na coś godniejszego uwagi, aniżeli obraz Brodzkiego. A później… zaraza?! Nie. Żadnej katastrofy nie ma. Sceny w twierdzy (a raczej jej ruinach) Kaer Morhen robią widzom „dobrze”. Gdy grupa najemników pod wodzą łysego, silnego jegomościa napada na siedzibę wiedźminów (a raczej ich resztki), nie bolą ani oczy, ani uszy. Wizualnie i choreograficznie prezentuje się to nieźle. No i ta muzyka Marcina Cyronka oraz Liz Katrin, która idealnie pasuje do historii snutej przez Nurzyńskiego. Wszelakie kompozycje Katrin towarzyszące bohaterowi w wędrówce powodują, że serce fana zabije mocniej.
Kadr z filmu "Pół wieku poezji później" (materiały prasowe)
90 minut. Tyle trwa „Pół wieku poezji później”. Taki czas wystarczył, aby wątek zemsty wiedźmina połączyć z wątkiem ognistowłosej Triss polującej na renegatkę Ornellę, która „grzebie” w zakurzonej księdze Alzura. 100 tys złotych (!). Tyle wynosi budżet filmu niemal w całości nakręconego na Mazowszu. I też w większości scen (zwróćcie uwagę na wiarygodne momenty rzucania zaklęć) wystarczył, aby zadowolić najbardziej wybrednych i pokonać kinowego „Wieśka” z 2001 roku. A czy śmiało może konkurować ze zbliżającą się produkcją Netflixa za kilka mln dolarów? Zależy w jakich aspektach. W budowaniu atmosfery, wspomnianej muzyce czy kostiumach być może tak. Szerokie kadry z drona, ukazujące pola, lasy i udające wioski skanseny, także mają w sobie hollywoodzki sznyt (mniejsza już o to, że widać w jednym z takich ujęć dach współczesnego domu). Ale już na poziomie czysto aktorskim czy scenariuszowym – część dialogów boli – zapewne nie da rady…
Nie ma co owijać w bawełnę. To fan fiction. Tu nie ma miejsca na wybitne role. O ile jeszcze Mariusz Drężek jako bezlitośnie nadgryziony zębem czasu Lambert momentami wspina się na „szczyt”, hipnotyzuje kocimi oczyma i przekonująco kreuje swoją postać i jej przemianę; tak już Magda Różańska („Na wspólnej”), czyli czarodziejka Triss, jest mdła. Efektownie używa magii, jednak niewiarygodnie wypowiada kwestie. Do „ikonicznej” roli powraca natomiast Zbyszek Zamachowski. Tak. Powtórnie wciela się w Jaskra. Teraz już podstarzałego i jeszcze bardziej zapijaczonego. Zaśpiewa? A jakże! Wielu uważa, że średnio do tej roli pasuje/pasował. Nie zgodzę się. Był jednym z jaśniejszych „elementów” wcześniejszej produkcji. Ale to, jaki tutaj zgotowano mu los, nie wybaczę. Zaraza! Jednakowoż pochwalę reżysera, że namówił Andrzeja Strzeleckiego, by ten przeobraził się w sołtysa Młodych Pup. Strzelecki jako doświadczony aktor wie, co znaczy być mało rozgarniętym sołtysem w wiosce sąsiadującej ze słynną Brenną. Ciekawie prezentuje się też Marcin Bubółka – absolwent Wydziału Aktorskiego Akademii Teatralnej w Warszawie. Nie będę zdradzał, kogo dokładnie gra, ale również czuje swego bohatera i wie, jak odnaleźć się w krainie potworów. Potwory? Ej. Jest smok? A może strzyga? Nie ma. Dziwne, gdyby przy niewielkim budżecie takowe się pojawiły. Nawet nie używając komputera, sama charakteryzacja cudów tu nie uczyni.
Kadr z filmu "Pół wieku poezji później" (materiały prasowe/fot. Cezary Pomykało)
„Pół wieku poezji później” to film fantasy zrealizowany z miłości do świata wiedźminów, pełen odwołań i inspiracji do literackiej sagi i gier. To widać, czasem też słychać. Ma swoje techniczne niedoróbki; mógłby mieć lepszą, sensowniejsza fabułę i bardziej rozwiniętą postać antagonisty i więcej emocji, ale kurczę blade… Polak potrafi. To stwierdzenie pasuje tu jak ulał. Szanuję pomysł Jakuba, podziwiam wszystkich ludzi – podobno 400 – pracujących przy tym projekcie pro bono przez 4 lata i tych fascynatów, którzy zrzucili się w internecie, by zebrać pieniądze w ramach crowdfundingu. Miodu z piwem im polać! W tej klimatycznej karczmie najlepiej, co w filmie była.
PS Nie przerywajcie seansu w trakcie napisów końcowych. Warto poczekać!
Ocena: 7/10
Zwiastun filmu:
źródło: YouTube.com (Pół Wieku Poezji Później - Alzur's Legacy)
No i film w pełnej krasie, tj. do obejrzenia w całości (w trakcie pisania recenzji było już ponad 700 tys wyświetleń!):
źródło: YouTube.com (Pół Wieku Poezji Później - Alzur's Legacy)
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - "Pół wieku poezji później" – Zaraza!
Gregg
50 dni temu
Muzykę w przeważajacęj mierze stworzyła Liz Katrin. Na pewno te kawałki związane z wędrówką. Utwory Marcina towarzyszą głównie scenom walki. Może mógłbyś poprawić tę nieścisłość w artykule? dzięki!
Dodaj opinię do tego komentarza
Aragorn136
50 dni temu
Ok. Dzięki za info i zwrócenie uwag. Poprawiłem
Dodaj opinię do tego komentarza
Więcej artykułów od autora aragorn136
Noc, z 21 na 22 września roku 1940. Wyładowany po brzegi Polakami pociąg zatrzymuje się na stacji w Oświęcimiu. Ktoś z zewnątrz otwiera drzwi wagonów. Ciężko oddychający (wcześniej przewożono wapno) ludzie wreszcie mogą nacieszyć się powietrzem. Jednak radość nie trwa długo. Mimo powitalnego napisu na głównej bramie: „praca czyni wolnym”, przerażeni, popychani i bici
„Czas na coś inne niż thriller. Muszę przeczytać kameralną, najlepiej polską, książkę, która da mi chwilę wytchnienia, refleksji i wzruszy. Gdzie zamiast kryminalnej zagadki lub bohaterów >>mielonych<< przez historyczno-polityczną machinę, ważniejsze będą małe ludzkie dramaty dziejące się tu i teraz” – pomyślałem na początku 2020 roku. Sięgnąłem więc pierwszy raz po a
Gasną światła na sali kinowej. Jeszcze czuję się bezpiecznie. Pierwsze sekundy „1917” nie zapowiadają, z czym faktycznie będę mieć do czynienia. Jest dziwnie spokojnie, choć groza wisi w powietrzu. Mijają kolejne minuty i myślę: tak, to porządnie zrealizowany film. Po nocnych scenach i finałowej sekwencji boję się poruszyć, po twarzy spływa łza, fotel „zamienia się” w
Polskie seriale gatunkowe są coraz lepsze. Odważne stwierdzenie? Tak. Ale to żaden fake news, to prawda. Niechaj tego przykładem będzie niedawny „Ślepnąc od świateł”, „Rojst”, czy pierwszy sezon (kolejny podobno już nie tym samym poziomie) „Belfra”. „Wataha” od HBO także należy do grupy tych sprawnie nakręconych i intrygujących produkcji. Mająca własny europejski stem
16 grudnia 2019 roku pojawiła się na polskim rynku muzycznym płyta, na której co prawda nie usłyszycie żadnego wokalu, ale za to otrzymacie kawał wyrazistej instrumentalnej muzyki. Muzyki która łączy w sobie jazz i progresywny rock. I która zabierze Was w rejony nasilone przedziwną, pozytywną aurą, gdzieś do innego, energetycznego wymiaru. Oto „Holograms” zespołu The
Polecamy podobne artykuły
Stało się! Lecąc na skrzydłach dalekosiężnego rozgłosu (wciąż dość świeżego), jakim CD PROJEKT RED obdarował dzieła autorstwa Andrzeja Sapkowskiego oraz poprzedzając wszystko świetną kampanią reklamową, Netflix oddaje w nasze ręce pierwszy sezon przygód profesjonalnego łowcy potworów – Geralta z Rivii.
Geraltem z Rivii, zapytacie? Niemożliwe, wszak on bohaterem fikcyjnym jest, pomyślicie. Ano prawda to. Czyżby zatem jakowyś z dwóch odtwórców roli Rzeźnika z Blaviken chwilę na pogawędkę znalazł? Nie. Z kimś innym my w karczmie byli, mód i wino pili. Z kimś, kto wiedźmiński świat od podszewki zna i dobrze wie, że „zło to zło, mniejsze, większe, średnie, wszystko jedno
„Najgorsze potwory rodzą się w nas samych” – głosi opis serialowego „Wiedźmina” od Netflixa. Polscy fani, nie spali, czekając do późnych godzin z 19 na 20 lipca, aż twórcy najpierw pokażą pierwszą zapowiedź adaptacji prozy (prawdopodobnie opowiadań) Andrzeja Sapkowskiego na Comin-Con w San Diego, a następnie umieszczą ją w sieci. Po jej obejrzeniu, zaczęły się w nich
CD PROJEKT RED jaki jest, każdy widzi. Firma przeszła już wcześniej do naszej rodzimej historii, gdy w latach dziewięćdziesiątych (jeszcze jako CD PROJEKT) okazała się pierwszą, która tworzyła polskie „oprzyrządowania” do zagranicznych gier (pudełka, instrukcje) oraz pierwszą, która zrealizowała pełnoprawną polską lokalizację zewnętrznego tytułu (gra „Baldur’s Gate” -
Można się sprzeczać czy „Wiedźmin: Dziki Gon” jest najlepszą grą w dziejach, jak uważa wielu Polaków, w tym wcale niemało internetowych trolli i hejterów. Czego by jednak o niej nie powiedzieć, nie da się zaprzeczyć, że jest to produkcja ze wszech miar solidna i dostarczająca masę frajdy. CD Projekt RED nie spoczął jednak na laurach (oraz ponad dwustu pięćdziesięciu t
Początek listopada to czas godny zapamiętania. Niechaj kronikarze zapiszą datę 11.06.2013 w swoich zakurzonych i magicznych księgach. Najsłynniejszy Wiedźmin – Geralt z Rivii powraca, by raz jeszcze zabijać potwory maści wszelkiej i wymierzać sprawiedliwość tam gdzie jej brak.
Teraz czytane artykuły
Przed nami kolejne wydarzenie branżowe z udziałem marki Chapel Parket! Tym razem dębowe podłogi sygnowane tym brandem zagoszczą na III edycji targów 4 Design Days w Katowicach. Eksperci marki będą obecni na stoisku salonu Multi Design (miejsce 98), autoryzowanego dystrybutora podłóg Chapel Parket. Wydarzenie odbędzie się w dniach 15-18 lutego bieżącego roku.
Niegdyś krótką historyjką miał się stać, ale ostatecznie w długi metraż się przeobraził. 30 listopada pojawić się miał, ale ostatecznie, „ulepszony”, 7 grudnia przybył. „Coś się kończy, coś się zaczyna” – takowy był tytuł pewnego opowiadania. Jakże trafna to sentencja w przypadku „Pół wieku poezji później”, w którym wydarzenia rozgrywają się ćwierć wieku po tych z sag
Ludzki mózg to najbardziej złożony, niezbadany do końca organ. Jednak co się stanie, gdy ktoś w tajemnicy przed światem wynajdzie preparat zwiększający wielokrotnie jego wydajność? Graham Masterton w intrygującej powieści pt. „Geniusz” świetnie nakreślił ten temat.
Prawie dwa dni biłem się z moimi myślami. Napisać o oczekiwanym filmie dokumentalnym braci Sekielskich czy może jednak nie dzielić się swoją opinią z Wami, przeżywając traumę bohaterów w samotności, a ocenę warstwy artystycznej dzieła pozostawić innym recenzentom. Dokonałem wyboru. Opcja pierwsza przeważyła.
Rosyjska muzyka rozwijała się dwutorowo - jako obrzędowa muzyka instrumentalna i świecka wokalna (pieśni wojenne w X i XI w., w późniejszym okresie ujmowane w cykle bylin, pieśni dworskie wykonywane przez tzw. bajanów na dworach książęcych) oraz jednogłosowa muzyka cerkiewna (znamiennyj razspiew - nazwa pochodzi od znamion, znaków pisma muzycznego).
Nazwać tego słynnego reżysera tylko dobrym rzemieślnikiem byłoby niesprawiedliwe. Mało który filmowiec zna bowiem tajemnice kosmosu i sztucznej inteligencji tak, jak on. Ridley Scott ma bogaty dorobek z wieloma niezłymi produkcjami różnego gatunku, ale dwa niezwykłe i przełomowe filmy z science fiction: „Łowca androidów” i „Obcy – 8. pasażer Nostromo” spowodowały, że
Jak nakręcić mocny i ambitny sensacyjny dramat w stylu Michaela Manna? Kanadyjczyk Denis Villeneuve (twórca „Labiryntu”) wie i potrafi to zrobić jak mało kto. W filmie pt. „Sicario” (w języku hiszpańskim słowo to oznacza płatnego mordercę) namacalnie ukazuje duszny, gęsty i mroczny klimat i dawkuje napięcie w taki sposób, że czułem się, jakby przez dwie godziny seansu
Wyobraźcie sobie, że jesteście na miejscu głównej bohaterki filmu „Cloverfield Lane 10”. Najpierw macie wypadek samochodowy i tracicie przytomność. A gdy się budzicie, okazuje się, że leżycie w ciasnej piwnicy, przykuci do ściany, ze złamaną nogą i pościeraną twarzą. Gdy jeszcze do tego dodać fakt, że „uwięził” Was jakiś postawny facet, to perspektywa nie będzie zbyt
Wiele świąt chrześcijańskich w Polsce szczególnie kultywuje Matkę Boską, nawet jeżeli święto bezpośrednio Jej nie dotyczy. Również nasi przodkowie do końca nie wyzbyli się pogańskich obyczajów. Zostały one przyswojone i dopasowane to „nowej” wiary. Tak dzieje się w przypadku większości zwyczajów ludowych. Dziś już rzadziej niestety obchodzonych.
Apel do terrorystów ze wszystkich zakątków świata: nie ma takiej dziury, jaskini i lasu, gdzie byście się ukryli. Oni was znajdą. Nie wiedzą co to strach i litość. Niezniszczalni nadciągną, a wraz z nimi chaos oraz moja skromna recenzja.
Sławomir Koper nie owija w bawełnę. Polecaliśmy wszystkim jego intrygującą książkę pt. „Gwiazdy II Rzeczypospolitej”, gdzie barwnie przybliżył życie prywatne ówczesnych celebrytów, opisując zarówno ich liczne wzloty, jak i upadki. „Wielcy Zdrajcy. Od Piastów Do PRL” to publikacja dwa razy bardziej pobudzająca, dająca do myślenia i co najważniejsze: zaskakująca!
Kto nie widział, zobaczyć musi. Sand Animation kolejna technika tworzenia grafiki. Coraz modniejsza sztuka, pokazywana publicznie tak jak iluzja. Ostatnio pojawiły się oferty sztuki rysowania na piasku jako forma pokazu artystycznego na wesela.
Gdyby zasugerować się tytułem recenzji, można odnieść wrażenie, że mamy do czynienia z filmem przygodowym rozgrywającym się w siedemnastowiecznej morskiej scenerii. Otóż nic bardziej mylnego. „Kapitan Phillips”, mimo zbliżonego miejsca akcji jest trzymającym w bezustannym napięciu, opartym na faktach, dramatem.
Utalentowana Agata Sobocińska pochodzi ze Szczecina. Nie tylko śpiewa, ale pisze również teksty. Swój debiutancki popowy album pt. „Już na zawsze” wydała wiosną 2017 roku. Singiel o tym samym tytule bił rekordy popularności – w serwisie YouTube obejrzało go do tej pory ponad milion internautów! Niedawno, bo na początku tego roku, z pomocą cenionego producenta Piotra S
Dni 24 - 30 maja to prawdziwa uczta dla wszystkich miłośników muzyki filmowej. Wówczas bowiem w Krakowie będzie odbywał się 9. z kolei Festiwal Muzyki Filmowej. To jedno z najważniejszych tego typu wydarzeń na świecie. Jego organizatorami są radio RMF Classic oraz Krakowskie Biuro Festiwalowe. Jakich kompozycji będzie można posłuchać w tym roku?
„Nowe przygody Aladyna” nie sprawiają wrażenia, bynajmniej nie ze zwiastunów, zabawnej komedii czerpiącej garściami z popkultury oraz sprawnie prześmiewającej społeczeństwo. Nie ulegnijcie jednak złudzeniom. Francuskiej produkcji w reżyserii Arthura Benzaquena udało się to, co twórcom zza wielkiej wody wychodzi jedynie sporadycznie, naprawdę rozbawić widzów. Nie wierz
Dni Studenta czyli tzw. Juwenalia narodziły się w XV wieku w ówczesnej kolebce uniwersytetów - Krakowie. Co prawda we Włocławku i Płocku nie ma tylu uczelni jak w innych miastach, ale tutaj również studenci nie powinni narzekać na nudę. Sami oceńcie, gdzie przygotowano ciekawszy program imprez.
Ze „średniakami” rynku gier wideo sprawa zawsze jest skomplikowana. Nie mogą one zostać wydane w tempie „ekspresowym”, bo charakteryzują się na ogół dużo większą złożonością niż te mniejsze produkty indie. Jednocześnie nie stoją za nimi wagony pieniędzy, które pozwalają na kilkuletni nawet developing gry (plus: kampanie reklamowe, prezentacje na Expo, etc.) - jak w pr
Nowości
Dominik Pajewski to charyzmatyczny wokalista polskiej rockowej grupy Gorgonzolla. Mają na swoim koncie już dwa albumy studyjne. Ostatni z nich – „Konsumpcja” został wydany w 2019 roku. Z tej okazji postanowiłem porozmawiać z liderem zespołu o nowym wydawnictwie, ale nie tylko. Serdecznie zapraszam do przeczytania treści rozmowy oraz do zapoznania się z twórczością Gor
Po seansie filmu „1917” już wiedziałem, o kim stworzyć kolejny artykuł w cyklu Ludzie kina. Nie. Nie o aktorze grającym główną rolę (choć zagrał ją bardzo przekonująco), ani też o o reżyserze, który wykonał kawał dobrej roboty. Ten tekst będzie poświęcony pewnemu czarodziejowi. Tak. To, to trafne określenie, bo któż, jak nie autor zdjęć jest tą osobą, dzięki której fi
Za nami kolejna, już 62. gala wręczenia „muzycznych Oscarów”. Wielką triumfatorką tegorocznych Grammy okazała się młodziutka piosenkarka Billie Eilish, która zdobyła pięć statuetek w najważniejszych kategoriach: album roku, najlepszy debiut, nagranie roku oraz najlepszy wokalny album pop! Z jednej strony ceremonię rozpromienił uśmiech tej szczęśliwej 18-latki, z drugi
26 stycznia 2020 roku świat sportu zapłakał. W katastrofie helikoptera zginął 41-letni Kobe Bryant – amerykański koszykarz NBA, jeden z najlepszych w historii tego sportu. Jego prywatna maszyna rozbiła się 65 kilometrów na północny-zachód od Los Angeles. Powodem mogła być gęsta mgła. Na pokładzie znajdowało się jeszcze 8 osób, w tym 13-letnia, także grająca w koszyków
Noc, z 21 na 22 września roku 1940. Wyładowany po brzegi Polakami pociąg zatrzymuje się na stacji w Oświęcimiu. Ktoś z zewnątrz otwiera drzwi wagonów. Ciężko oddychający (wcześniej przewożono wapno) ludzie wreszcie mogą nacieszyć się powietrzem. Jednak radość nie trwa długo. Mimo powitalnego napisu na głównej bramie: „praca czyni wolnym”, przerażeni, popychani i bici
Każdy iluzjonista ma inny sposób działania, sztuczki i sposoby na to, by widzowie mogli go docenić, ale łączy ich jedna zasada, która nigdy się nie zmienia: „W magicznej sztuczce nie chodzi o to, jak ją zrobić. Prawdziwa sztuka polega na tym, by ludzie w nią uwierzyli”. Dla magików ta zasada jest jak przykazanie, którego zawsze należy się trzymać, bo inaczej pokaz nie
Artykuły z tej samej kategorii
Gasną światła na sali kinowej. Jeszcze czuję się bezpiecznie. Pierwsze sekundy „1917” nie zapowiadają, z czym faktycznie będę mieć do czynienia. Jest dziwnie spokojnie, choć groza wisi w powietrzu. Mijają kolejne minuty i myślę: tak, to porządnie zrealizowany film. Po nocnych scenach i finałowej sekwencji boję się poruszyć, po twarzy spływa łza, fotel „zamienia się” w
Zdecydowanie najważniejsza polska premiera stycznia już za nami. Mowa tu oczywiście o filmie „Psy 3. W Imię zasad” Władysława Pasikowskiego. Koniec trylogii, która swój początek miała w pierwszej połowie lat 90. XX wieku, zdobył bardzo skrajne recenzje. Wielu krytyków oceniło kontynuację legendy jako totalną szmirę, są też tacy, dla których to bardzo porządne kino sen
Taika Waititi pojawił się w moim filmowym życiu niespodziewanie. Za sprawą trzeciej części przygód boga piorunów i późniejszego fana Fortnite’a – Thora. Reżyser uczynił z tej wg mnie słabo zapowiadającej się kontynuacji dwóch średnich filmów – interesujące i wciągające widowiska. Nie zabrakło również niezwykle dużej dawki śmiechu. Dzięki tym zabiegom „Thor: Ragnarok”
Kino grozy w ostatnich latach może być kojarzone na dwa sposoby. Pierwszymi z nich są filmy komercyjne, nastawione wyłącznie na zysk, często kiczowate („Zakonnica”, „Annabelle: Narodziny zła”). Jednak na szczęście na scenie mamy graczy świetnych, którzy już od jakiegoś czasu darzą nas swoimi wybitnymi horrorami. Mowa tu o Arim Asterze („Dziedzictwo. Hereditary”, „Mids
Netflix szaleje, jeśli chodzi o końcówkę 2019 roku. W listopadzie dostaliśmy „Irlandczyka”, fenomenalną gangsterską opowieść Martina Scorsese. Na początku grudnia natomiast w pakiecie platformy znalazł się dramat o rozwodzącej się parze, czyli „Historia małżeńska”, który również został świetnie odebrany. A 20 grudnia na Netflixie swoje premiery miały także dwie bardzo
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2020 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.529