aragorn136 (6748 pkt)Strona WWW Autora4 631
5 475 min.
Recenzje filmów
aragorn136 (6748 pkt)
2219 dni temu
2013-12-28 23:01:25
Z ekranizacją jest w tym przypadku problem. Stworzyć w stu procentach dzieło spójne z pierwowzorem w postaci jednego filmu czy pokusić się o własną wizję, pozostawiając główny trzon powieści? Nowozelandczyk wybiera drugą opcję.
Jest jak kucharz - miesza, doprawia i dodaje poszczególne składniki. Wychodzi z tego smaczna, aczkolwiek nie pozbawiona szczypty goryczy potrawa. Taka jest też druga część „Hobbita”. Przez nadmierne użycie komputera świat wydaje się być nieco mniej namacalny niż we „Władcy Pierścieni”, ale z drugiej strony mamy lekkość w opowiadaniu historii. W „Pustkowiu” jest mroczniej (w porównaniu z „Niezwykłą podróżą”), tempo nabiera szybkości, a fabuła rumieńców – nowe, nie istniejące w książce, wątki są ciekawe i nie psują odbioru całości. Kilka razy dostajemy sceny czy ujęcia absurdalne i pozbawione praw logiki i realizmu (jak to bywa u Petera), ale można je wybaczyć, gdy weźmie się pod uwagę fakt, że są zrealizowane, by uzyskać zapewne świetny efekt 3D lub rozśmieszyć ponuraków szeroko pojętym slapstickowym humorem.
Na szczęście w wędrówce Bilbo Bagginsa, krasnoludów i czarodzieja Gandalfa do Samotnej Góry nie brakuje najważniejszego, czyli magii Śródziemia, która co jakiś czas przebija się przez warstwę wszechobecnego CGI (w kilku momentach widać jego mankamenty). Spora w tym zasługa Howarda Shore’a. Kompozytor kolejny raz spisuje się na medal. Co prawda nie ma znakomitego „Misty Mountains”, ale nowe utwory, szczególnie motyw z Dale i Mrocznej Puszczy, również budują niezwykły klimat.
Jednak w pamięci pozostają nie wspomniane melodie, a kreacje aktorskie. Martin Freeman to hobbit jak malowany - pomysłowy, zabawny, dojrzalszy i odważniejszy niż w poprzednim filmie. Thorin Dębowa Tarcza, czyli Richard Armitage, staje się coraz bardziej dumny i omamiony przez zbliżającą się chwilę odzyskania skarbu - arcyklejnotu. Jednak ciekawszym bohaterem jest drugoplanowy Bard Łucznik. Luke Evans (ostatnio czarny charakter w „Szybkich i wściekłych 6”) wreszcie ma szansę zabłyszczeć pełnym blaskiem i dać z siebie wszystko. Również wprowadzenie Legolasa (odmłodzony, niezły Orlando Bloom) przyjmuje się z zadowoleniem, mimo że w książce próżno go szukać. To ukłon dla fanów „Władcy Pierścieni” i sensowne posunięcie. Z wirtuozerią, bez litości i z pomocą elfki Tauriel (pomysł reżysera) wyżyna wrogów. Bez obaw. Evangeline Lilly (Kate z serialu „Lost”) jako jedyna kobieta w aktorskiej drużynie, choć początkowo spędzająca sen z powiek niejednemu niedowiarkowi, przekonuje (nie tylko krasnolud Kili poczuje do niej mięte, niektórzy z widzów płci męskiej również). O talencie Mckellena nie ma się co rozpisywać, jest Gandalfem jakiego sobie wszyscy wymarzyli.
Wszelkie minusy produkcji odchodzą hen daleko za rzeki, jeziora i lasy, gdy pojawia się On. Wiem, chcielibyście przeczytać: Smaug. Ale zanim parę, a nawet więcej słów, o tej wisience na fantasy - torcie, wspomnę jeszcze o kimś innym. Zmartwienie sięgnęło zenitu, kiedy pewnego wieczoru, siedząc w domowym zaciszu, ujrzałem nieoficjalne zdjęcie Beorna. Tak, tajemniczy olbrzym, mój ulubieniec z książki, o którym, jak każdy, miałem własne, utarte wyobrażenie, wyglądał dziwnie. Jednak podczas seansu kamień spada z serca - epizodyczny osobnik prezentuje się wspaniale (błagam Peter!, daj z nim więcej scen w wersji reżyserskiej).
A teraz smok. Majestatyczny, groźny, przebiegły, trochę zmęczony, obudzony i bardzo rozdrażniony. Smaug detronizuje dawnego Draco, czyli Seana Connery. Przemawiający podrasowanym głosem Benedicta Cumberbatcha (słynny detektyw z serialu „Sherlock”) elektryzuje, a technicznie powala na kolana (studio WETA dokonuje cudu). Dosłownie, aż chce się przed nim klęknąć. Konfrontacja Bilba ze Smaugiem (Martin Freeman grał w „Sherlocku” Watsona) to kwintesencja tego filmu.
Po nitce do kłębka - oto moment ostatecznej konkluzji. Znany polski krytyk, Tomasz Raczek, porównuje dzieło Jacksona do landszaftu w tanim motelu nad morzem - obrazu z pejzażem, który na pierwszy rzut oka jest piękny i estetyczny, a przy dokładnym przyjrzeniu okazuje się bublem. Czy ma rację, a może gatunek jaki reprezentuje „Hobbit: Pustkowie Smauga” jest jego piętą achillesową i nie należy do ulubionych? Po skończonym seansie, wsłuchując się w balladę „I see Fire” wiem, że się myli. Trzeba mieć na uwadze, że Jackson nie ma na celu zmienić oblicza kina. Zrealizował bardzo solidną rozrywkę, dzięki której zapomina się o życiowych problemach. Wartych uwagi filmów z cyklu magii i miecza w ostatnich latach jest jak na lekarstwo. Tym bardziej cieszmy się, że mamy możliwość spędzenia tylu chwil w Śródziemiu. Nie pozostaje nam nic innego, tylko odliczać dni do premiery finałowej odsłony o podtytule: „Tam i z powrotem”. Znaki na niebie i ziemi zwiastują, że będzie perfekcyjna w każdym calu.
Podobnie jak w przypadku części pierwszej daję dwie oceny:
Ocena obiektywna (na trzeźwo): 9/10
Ocena subiektywna (zahipnotyzowany fan): 10/10
PS Widziałem wersję 2D z napisami.
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - "Hobbit: Pustkowie Smauga" – Oddech smoka ponad wszystko
Aragorn
2217 dni temu
Film bardzo dobry, o ile nie nastawimy się na drugiego Władcę Pierścieni. Czasem może za dużo tego komputera, ale i tak trzeba to obejrzeć w kinie. Samug wymiata! A do wszystkich marudzących: znajdźcie lepszy film fantasy w ciągu ostatnich lat, to pogadamy.
Dodaj opinię do tego komentarza
Mistrzu
2216 dni temu
Hehe Aragornie - to zabrzmiało jak groźba ;) Faktycznie film jest bardzo dobry i nawet obejrzenie go w 50 calowym telewizorze w HD nie odda tego, co oferuje kino. Widoki zapierające dech w piersiach, wspaniałe postacie, momentami bardzo fajny humor i bajkowe sceny (np. z ucieczką Krasnoludów w beczkach). Ale to przecież "Hobbit", według książki, która została napisana specjalnie dla dzieci :) Postać smok po prostu niesamowita :)
Dla mnie 10 / 10 - uwielbiam takie klimaty, pierwsza część była bardzo dobra, ale druga jest jeszcze lepsza.
Dodaj opinię do tego komentarza
John Connor
2216 dni temu
Zgadzam sie z recenzją w 100%, swietnie napisana, bardzo treściwie i jak na fana w miarę obiektywna:) A co do filmu to dla mnie tak subiektywna jak i obiektywna ocena to 10/10, poprostu fan od serca :) Niestety jest w tej części jeden minus a mianowicie utwór I See Fire, dla mnie poprostu dno, ale to moja opinia i mój gust. Pozdrawiam i życzę Wszystkiego Dobrego w 2014 roku!
Dodaj opinię do tego komentarza
Więcej artykułów od autora aragorn136
Gasną światła na sali kinowej. Jeszcze czuję się bezpiecznie. Pierwsze sekundy „1917” nie zapowiadają, z czym faktycznie będę mieć do czynienia. Jest dziwnie spokojnie, choć groza wisi w powietrzu. Mijają kolejne minuty i myślę: tak, to porządnie zrealizowany film. Po nocnych scenach i finałowej sekwencji boję się poruszyć, po twarzy spływa łza, fotel „zamienia się” w
Polskie seriale gatunkowe są coraz lepsze. Odważne stwierdzenie? Tak. Ale to żaden fake news, to prawda. Niechaj tego przykładem będzie niedawny „Ślepnąc od świateł”, „Rojst”, czy pierwszy sezon (kolejny podobno już nie tym samym poziomie) „Belfra”. „Wataha” od HBO także należy do grupy tych sprawnie nakręconych i intrygujących produkcji. Mająca własny europejski stem
16 grudnia 2019 roku pojawiła się na polskim rynku muzycznym płyta, na której co prawda nie usłyszycie żadnego wokalu, ale za to otrzymacie kawał wyrazistej instrumentalnej muzyki. Muzyki która łączy w sobie jazz i progresywny rock. I która zabierze Was w rejony nasilone przedziwną, pozytywną aurą, gdzieś do innego, energetycznego wymiaru. Oto „Holograms” zespołu The
Po seansie ostatniego epizodu nowej trylogii „Star Wars” moja wiara w moc została zachwiana. Nie spodziewałem się tak średniego, momentami słabego filmu, ze zbyt szybkim tempem i zaskakującymi (w złym znaczeniu) rozwiązaniami fabularnymi. Ale na szczęście Disney nie jest aż takim potworem, na jakiego może wyglądać. I nie jest też mordercą zarzynającym swoje dzieci. Ni
Był rok 2012, kiedy zdobyli drugie miejsce w finale czwartej edycji „Must Be the Music. Tylko Muzyka”. Mowa o Hanysach tworzących zespół Oberschlesien. Panowie na czele z założycielem i perkusistą Marcelem Różanką oraz ówczesnym wokalistą Michałem Stawiński rozwalili polsatowską scenę. I udowodnili, że można w w nietuzinkowy sposób łączyć ciężkie brzmienia industrial
Polecamy podobne artykuły
Siedząc w wiejskiej tawernie Pod kulawym psem, położonej na rozstaju dróg, sącząc piwo z wielkiego kufla i wsłuchując się w otaczający mnie gwar oraz ożywione dyskusje rolników na temat upraw zbóż, postanowiłem opowiedzieć wam wszystkim, moi drodzy maniacy kina, o czymś dużo bardziej interesującym od rosnących na polach kłosów żyta.
Ponad 50 lat temu, daleko na końcu świata, za górami, morzami i lasami, w małej mieścinie w Nowej Zelandii urodził się chłopczyk. Nadano mu imię Peter. Nikt wówczas nie wywróżył, że będzie spełniał filmowe marzenia. Dziś jest niczym Piotruś Pan. Sprawia radość innym - dzieciom i dorosłym.
Nie wiem, ile fajkowego ziela wypalił i grzybków Radagasta zjadł Peter Jackson, ale wyraźnie przedawkował. Już sam tytuł zobowiązywał. Miało być spektakularnie, tymczasem nie doszło ani do zdetronizowania z podium „Władcy Pierścieni: Powrotu króla”, ani tylnej części ciała nie urwało. Czy jest bardzo źle? Bez obaw, duch Tolkiena w kliku momentach czuwa.
Długo oczekiwany film pt. "Hobbit" pojawił się na ekranach polskich kin. Czy jesteście gotowi na pełną przygód wyprawę z panem Bagginsem? Bez chwili wahania zapakujcie plecak i przenieście się do Śródziemia, by poczuć magię. Warto!
Teraz czytane artykuły
Peter Jackson ma duszę dziecka i konsekwentnie podąża wydeptaną ścieżką. Jego „Hobbit: Pustkowie Smauga” jest dowodem na to, że kino fantasy może konkurować z najlepszymi wysokobudżetowymi hitami. Większość wielbicieli będzie co najmniej zadowolona, jedynie niezmienni puryści prozy Tolkiena zaczną zgrzytać zębami i zapragną rzucić klątwę na reżysera.
Herkules to najsłynniejszy, legendarny heros opisywany na kartach mitologii greckiej. I choć imię jego brzmi nieco inaczej, to właśnie rzymska wymowa niepodzielnie włada naszą świadomością i popkulturą. Jako syn władcy Olimpu Zeusa i ziemskiej księżniczki Alkmeny, bohater ten posiada nadludzką siłę. Co więcej, to inteligentny strateg, odważny wojownik i niezwyciężony
Jaką temperaturę ustawić na termostacie bojlera, aby zminimalizować opłaty za prąd? Opiszemy kilka ważnych zasad związanych z oszczędna pracą bojlera. Zmniejsz swoje rachunki za prąd.
W języku plemion koczowniczych słowo waris można tłumaczyć jako kwiat, który kwitnie bardzo rzadko, na terenach piaszczystych. Jest to również imię głównej bohaterki autobiograficznej powieści pt. "Kwiat pustyni".
Na budynku, w którym mieści się owo prywatne muzeum, przeczytamy piękną sentencję: „Szanując przeszłość, budujemy przyszłość”. Tacy są właśnie państwo Antoni Benedykt i Halina Łukaszewiczowie – właściciele tegoż Królestwa Minionego Czasu.
Dexter Morgan – z pozoru wzorowy pracownik policyjnego laboratorium (na tysiąc procent nie jest spokrewniony ze swoim imiennikiem, bohaterem pewnej animacji), specjalista od analizy krwi. Większość miłośników thrillerów zna go z kultowego serialu. Na tym portalu znaleźć można artykuł poświęcony tej postaci i produkcji. Tym razem warto przyjrzeć się książce, na podstaw
Wysłane w latach 1972, 1973 i 1977 sondy kosmiczne Voyager 1 i 2 oraz Pioneer 10 i 11 przekraczają kres naszego Układu Słonecznego. Voyager 1 i 2 nadal działają i wysyłają sygnały na Ziemię.
Mało kto spodziewał się, że niepozorny „John Wick” okaże się kasowym sukcesem. Co odważniejsi widzowie po premierze poczęli nazywać produkcję z Keanu Reevesem renesansem „staroszkolnych” filmów akcji rodem z lat 80. i 90. Fakt faktem, że opisywany przedstawiciel kina sensacyjnego poza wybitnie pretekstową fabułą oferował świetnie wystylizowane strzelaniny i charyzmaty
Jest wielu ludzi, którzy nie usiedzą w miejscu i zarówno przez cały rok, jak i podczas wakacyjnego urlopu kochają podróże w każdy zakątek kraju. Żądni przygody i nowej wiedzy przeciskają się przez podziemne tunele, wspinają na pagórki, maszerują leśnymi ścieżkami i udają się do malowniczych miasteczek… Jeśli należysz do takiej grupy osób, koniecznie odwiedź Dolny Śląs
Gasną światła na sali kinowej. Jeszcze czuję się bezpiecznie. Pierwsze sekundy „1917” nie zapowiadają, z czym faktycznie będę mieć do czynienia. Jest dziwnie spokojnie, choć groza wisi w powietrzu. Mijają kolejne minuty i myślę: tak, to porządnie zrealizowany film. Po nocnych scenach i finałowej sekwencji boję się poruszyć, po twarzy spływa łza, fotel „zamienia się” w
Niedawno naukowy świat obiegła informacja, że po raz pierwszy udało się zaobserwować tzw. fale grawitacyjne. Albert Einstein miał więc rację. Teraz jego teoria ma już namacalne dowody i przekonany będzie największy sceptyk. Czym są te fale? Skąd się biorą? Zapraszam do przeczytania artykułu na ten temat.
Pod koniec sierpnia 2016 roku na łamach portalu Altao.pl ukazał się artykuł o Polconie. Tym razem nadszedł czas na jego „bratnią duszę” – jeszcze bardziej popularny Pyrkon z Poznania, czyli Festiwal Fantastyki przez duże F. Od 28 do 30 kwietnia odbywała się jego siedemnasta już edycja, który ponownie przyciągnęła rzesze fanów komiksów, gier, filmów i książek gatunku s
„To wojna przeciwko systemowi. Jesteśmy Ruchem Oporu” – tymi słowami Profesor, główny inicjator wcześniejszego napadu na Mennicę Królewską zachęca ludzi do walki. Walki przeciwko państwu. Ale nie za pomocą karabinów czy kłamstw, a ponownego… skoku. I to nie byle na co, bo na znajdujący się w Madrycie Główny Bank Hiszpanii. Mówiąc jednak o samych napadach, nie da się t
Bestseller Empiku 2015, najszybciej sprzedający się debiut w historii brytyjskiego rynku – głoszą informacje na okładce. Do tego wypowiedź Stephena Kinga, który uważa, iż jest to znakomity thriller psychologiczny, kryminał, od którego nie mógł się oderwać przez całą noc. Taka rekomendacja nie może być bezpodstawna. Musiałem więc sprawdzić, co spowodowało, że debiut Pa
8 stycznia 2020 roku odbyła się na YouTubie premiera utworu, który może wzruszyć do łez. „Nie zastąpi Ciebie nikt” – to jego tytuł. Jan Paweł II – to jego bohater. Pieśń jest hołdem dla polskiego papieża i powstała z inicjatywy Instytutu Dialogu Międzykulturowego im. Jana Pawła II w Krakowie. Nagrana z okazji setnej rocznicy urodzin Karola Wojtyły, stanowi wspólne dzi
24 maja 2019 roku około 23:00 na polskim niebie były widoczne dziwne światła poruszające się w linii prostej. Było ich 60 i leciały jedna za drugą, tworząc niesamowite zjawisko. Czy to było UFO?
To bardzo szybkie i proste w wykonaniu, szczególnie popularne na Kujawach danie, które może przygotować każdy (nawet nie posiadający talentu kulinarnego). Zapewne niektórym kojarzy się ze smakiem z dzieciństwa, kiedy to nasze kochane babcie częstowały nas tymi lekkimi i puszystymi placuszkami.
INTRO to festiwal muzyki elektronicznej i światła w Raciborzu. Kolejne unikatowe święto z niezwykłą atmosferą i różnorodnością sztuk odbędzie się 13 i 14 lipca na Zamku . Najnowsza technologia (skanery Martina) miesza się tu z tłem historii. Kontrast. Smak. Ludzie. Emocje. INTRO to przede wszystkim 12 godzin wyszukanych DJ'ów i składów elektronicznych.
Nowości
Gasną światła na sali kinowej. Jeszcze czuję się bezpiecznie. Pierwsze sekundy „1917” nie zapowiadają, z czym faktycznie będę mieć do czynienia. Jest dziwnie spokojnie, choć groza wisi w powietrzu. Mijają kolejne minuty i myślę: tak, to porządnie zrealizowany film. Po nocnych scenach i finałowej sekwencji boję się poruszyć, po twarzy spływa łza, fotel „zamienia się” w
Kabaret Skeczów Męczących nie męczy. Od 2003 rozbawia kielecką i polską publiczność. Stworzona przez nich postać Jadwigi Paździerz (wciela się w nią niezrównany Jarosław Sadza alias Jarek) bez problemu może stawać w szranki z Żanetką z Neo-Nówki. Panowie lubują się też w parodiach. Pamiętacie ich słynną wersję polskiego Netflixa, czyli Polflix? Niedawno, bo 30 grudnia
XX wiek, roku 1972. Pani profesor Anne Kilmer z Uniwersytetu Kalifornijskiego, pełniąca również funkcję kuratora Muzeum Antropologii w Berkeley, jest szczęśliwa. Właśnie udaje się jej sfinalizować trwające 15 lat badania: rozszyfrować jeden z najstarszych znanych fragmentów notacji muzycznej na świecie, który znajdował się na jednej z 20 tys glinianych tablic wykopany
Zdecydowanie najważniejsza polska premiera stycznia już za nami. Mowa tu oczywiście o filmie „Psy 3. W Imię zasad” Władysława Pasikowskiego. Koniec trylogii, która swój początek miała w pierwszej połowie lat 90. XX wieku, zdobył bardzo skrajne recenzje. Wielu krytyków oceniło kontynuację legendy jako totalną szmirę, są też tacy, dla których to bardzo porządne kino sen
Są takie dwa piękne dni w roku, o których nie tyle warto, co trzeba pamiętać. Mowa o 21 i 22 stycznia. Wtedy swoje święto obchodzą polskie babcie i dziadkowie, którzy są równie ważni, jak rodzice. Wychowują nas od najmłodszych lat oraz przekazują niezbędną wiedzę, rozpieszczają i czytają bajki, przytulają i kochają bezgraniczną miłością. Oddajmy im więc należny hołd,
Geraltem z Rivii, zapytacie? Niemożliwe, wszak on bohaterem fikcyjnym jest, pomyślicie. Ano prawda to. Czyżby zatem jakowyś z dwóch odtwórców roli Rzeźnika z Blaviken chwilę na pogawędkę znalazł? Nie. Z kimś innym my w karczmie byli, mód i wino pili. Z kimś, kto wiedźmiński świat od podszewki zna i dobrze wie, że „zło to zło, mniejsze, większe, średnie, wszystko jedno
Artykuły z tej samej kategorii
Gasną światła na sali kinowej. Jeszcze czuję się bezpiecznie. Pierwsze sekundy „1917” nie zapowiadają, z czym faktycznie będę mieć do czynienia. Jest dziwnie spokojnie, choć groza wisi w powietrzu. Mijają kolejne minuty i myślę: tak, to porządnie zrealizowany film. Po nocnych scenach i finałowej sekwencji boję się poruszyć, po twarzy spływa łza, fotel „zamienia się” w
Zdecydowanie najważniejsza polska premiera stycznia już za nami. Mowa tu oczywiście o filmie „Psy 3. W Imię zasad” Władysława Pasikowskiego. Koniec trylogii, która swój początek miała w pierwszej połowie lat 90. XX wieku, zdobył bardzo skrajne recenzje. Wielu krytyków oceniło kontynuację legendy jako totalną szmirę, są też tacy, dla których to bardzo porządne kino sen
Taika Waititi pojawił się w moim filmowym życiu niespodziewanie. Za sprawą trzeciej części przygód boga piorunów i późniejszego fana Fortnite’a – Thora. Reżyser uczynił z tej wg mnie słabo zapowiadającej się kontynuacji dwóch średnich filmów – interesujące i wciągające widowiska. Nie zabrakło również niezwykle dużej dawki śmiechu. Dzięki tym zabiegom „Thor: Ragnarok”
Kino grozy w ostatnich latach może być kojarzone na dwa sposoby. Pierwszymi z nich są filmy komercyjne, nastawione wyłącznie na zysk, często kiczowate („Zakonnica”, „Annabelle: Narodziny zła”). Jednak na szczęście na scenie mamy graczy świetnych, którzy już od jakiegoś czasu darzą nas swoimi wybitnymi horrorami. Mowa tu o Arim Asterze („Dziedzictwo. Hereditary”, „Mids
Netflix szaleje, jeśli chodzi o końcówkę 2019 roku. W listopadzie dostaliśmy „Irlandczyka”, fenomenalną gangsterską opowieść Martina Scorsese. Na początku grudnia natomiast w pakiecie platformy znalazł się dramat o rozwodzącej się parze, czyli „Historia małżeńska”, który również został świetnie odebrany. A 20 grudnia na Netflixie swoje premiery miały także dwie bardzo
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2020 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.351