Filmaniak01 (1385 pkt)Strona WWW Autora681
962 min.
Recenzje filmów
Filmaniak01 (1385 pkt)
291 dni temu
2019-06-23 11:05:39
Regginald jest zwykłym chłopcem, który oczywiście ma swoje pasje i marzenia… ale boi się o nich marzyć. Wychowany w ciężkich warunkach przez swojego wiecznie nieobecnego i chłodnego ojca, Stanleya (Steven Mackintosh) oraz zbyt ekstrawagancką matkę, Sheilę (Bryce Dallas-Howard), nie ma wręcz żadnych szans na to, by zostać kimś w przyszłości. Tylko dzięki pomocy swojej babci Ivy (Gemma Jones) młody Reggie trafia do szkoły muzycznej, gdzie grając na pianinie, spełnia własne marzenia. A dodatkowo dzięki poznaniu młodego i utalentowanego tekściarza piosenek, Berniego Taupina (Jamie Bell), przed chłopakiem zostają otwarte drzwi do zawodowej kariery muzycznej. Teraz tylko wystarczy przez nie przejść… Ale w tym celu Reggie musi zapomnieć o przeszłości i zabić kogoś, kim niegdyś był. W ten właśnie sposób dochodzi do narodzin Eltona Johna (Taron Egerton).
Kadr z filmu "Rocketman" (źródło: materiały prasowe)
Nie da się nie zauważyć, że biografie, opowiadające o słynnych muzykach, z roku na rok zdobywają coraz większą popularność (zapewne to się jeszcze na długo nie zmieni). Bo po zeszłorocznym „Bohemian Rhapsody” skupiającym się na historii legendarnego showmana, Freddiego Mercury’ego, ten balonik może się tylko napełniać i napełniać… aż w końcu pęknie. Ale do tego na pewno szybko nie dojdzie – wszak tylu żyje i żyło kultowych muzyków, że opowieści o nich bez problemu starczy na następne kilka lat… Pomaga temu też fakt, że z reguły oczekiwania względem takich produkcji zawsze są takie same: ma tu być pełno kultowych utworów w doskonałych aranżacjach; wiele śpiewu, a mało gadania; mamy dostać historię głównego bohatera, który stał się legendą i który zdołał przezwyciężyć przy okazji wszystkie przeciwności losu. Nie ma też po co zakłamywać rzeczywistości: „Rocketman” posiada te wszystkie wymienione cechy. W porównaniu jednak do zdobywcy 4 Oscarów, a więc „Bohemian Rhapsody”, ma jedną znaczącą różnicę: tym razem nie jest to bowiem ugrzeczniona laurka, która omija trudne problemy, a odważna wizja Dextera Fletchera, w której odlotów ni brakuje – i to nie tylko seksualnych, ale i narkotykowych. Oczywiście, to ciągle typowy biopic o marzeniach i niespełnionych ambicjach, ale co ważne: da się w tę opowieść uwierzyć. I to sprawia, że „Rocketman” jest filmem po prostu lepszym.
Pod względem czysto biograficznym mamy tu do czynienia z niczym innym jak typową historyjką, gdzie bohater przechodzi drogę: od zera do gwiazdora. I oczywiście, sam etap kariery został tu przedstawiony nieco skrótowo, a parę ważnych wątków zostało pominiętych, ale nie to jest najważniejsze. Warto zwrócić uwagę już na pierwszą scenę, gdy Elton, ubrany w sceniczny strój diabła, prosto z koncertu wchodzi na spotkanie osób uzależnionych i siada wśród nich. W tym właśnie momencie rozpoczyna on swoją opowieść, a my – widzowie przenosimy się do jego dzieciństwa. W trakcie przytaczania swoich kolejnych błędów, muzyk zdejmuje z siebie kolejne części stroju, tym samym otwierając się przed resztą. I tu właśnie otrzymujemy odpowiedź na to, czego dotyczy ten film: stanowi wyznanie gwiazdy na temat swoich błędów z przeszłości. Dlatego właśnie nie chwile chwały są najważniejsze, a te momenty upadków, kiedy Elton próbuje się ratować przed zatonięciem.
Kadr z filmu "Rocketman" (źródło: materiały prasowe)
Zresztą te wszystkie sceny odlotów Eltona zostały przedstawione bardzo przekonująco. Reżyser, Dexter Fletcher w porównaniu do Bryana Singera i jego „Bohemian Rhapsody” nie boi się stawić czoła demonom, które towarzyszą w życiu wielu artystów. Mamy więc sceny wprost ukazujące większość uzależnień Eltona Johna – począwszy od kokainy, a skończywszy na alkoholu. Nie zostaje tu także przemilczany temat orientacji seksualnej, wraz z ukazaniem toksycznej relacji Rocketmana ze swoim menedżerem Johnem Reidem (Richard Madsen). Co prawda, niektóre wątki, jak choćby bulimii, czy świetnej relacji z księżną Dianą zostały przemilczane…, ale to i tak wiarygodna biografia. Gdy więc wydaje się że fabuła z lekka zaczyna trącić schematem, pojawiają się kolejne hity Eltona, służące tu do opowiedzenia życia muzyka. Pomysł ciekawy, a i wykonanie doskonałe. Bo film jak za czarodziejskim machnięciem magicznej różdżki staje się musicalem i naraz w jednej scenie nawet kilka osób zaczyna śpiewać wspólnie, jak choćby w pięknym utworze „I want love”. Ale i tak najfajniejsze w tym wszystkim jest to, że piosenki często odnoszą się swoją treścią do kolejnych etapów z kariery artysty i stanowią świetne urozmaicenie.
Czujne oko Dextera Fletchera dało filmowi kopa. Przy okazji samej premiery „Rocketmana” można było się spotkać z licznymi porównaniami tego filmu do zeszłorocznego „Bohemian Rhapsody”. Nie pojawiły się one jednak bez przyczyny, bo jak się okazuje Fletcher też brał udział przy tworzeniu filmowej biografii zespołu Queen’s po tym jak zastąpił na stołku reżyserskim oskarżonego o gwałt Bryana Singera. I po „Rocketmanie” wyraźnie widać, że w końcu miał szansę się wykazać. Spora w tym zasługa Eltona Johna, dzięki któremu możliwe było opowiedzenie tak odważnej historii. Jedyny problem polega na tym, że choć uzależnieniom poświęcono sporo czasu, tak relacjom międzyludzkim już niekoniecznie. Szczególnie martwi niewykorzystany potencjał relacji Eltona ze swoim menedżerem – Johnem, którą poprowadzono na skróty. A szkoda, bo Richard Madden (znany z roli Robba Starka w „Grze o tron” i serialowego „Bodyguarda”) w niecodziennej dla siebie roli oślizgłego materialisty, toksycznego jak sos salsa, poradził sobie całkiem dobrze. Sam film jest na zmianę dramatyczny, kiczowaty i komediowy. Ale bariera pomiędzy tymi gatunkami jest krucha i przez to widz może mieć problem ze zrozumieniem każdego wątku. Dla przykładu – końcowa potyczka o duszę Eltona zapewne miała wzruszyć, a zamiast tego przypomina tą reklamę OLX-a z babcią, która mówi do wnuczka, że obierała mu jabłuszka… I tego kiczu czasami jest za dużo i traci na tym fabuła, która zbyt często próbuje grać na emocjach widza.
Kadr z filmu "Rocketman" (źródło: materiały prasowe)
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - "Rocketman"– Odlotowy Showman
Więcej artykułów od autora Filmaniak01
To tendencja: Gdy uczniowie wracają do szkoły we wrześniu, żałują że ich ferie letnie się skończyły i już odliczają dni do następnych. I nie ma w tym absolutnie nic dziwnego, bo podobnie ma się sprawa w przypadku dorosłych i ich urlopów. Jedne jednak wakacje nigdy się nie kończą, a żeby ich zaznać w życiu wcale nie potrzeba wiele. Wystarczy włączyć komórkę, wpisać has
Każdy iluzjonista ma inny sposób działania, sztuczki i sposoby na to, by widzowie mogli go docenić, ale łączy ich jedna zasada, która nigdy się nie zmienia: „W magicznej sztuczce nie chodzi o to, jak ją zrobić. Prawdziwa sztuka polega na tym, by ludzie w nią uwierzyli”. Dla magików ta zasada jest jak przykazanie, którego zawsze należy się trzymać, bo inaczej pokaz nie
Pewien belgijski detektyw o niskim wzroście, jajowatej głowie i wielkich wąsach, rzekł niegdyś, że: „Gdziekolwiek jest ludzka natura, tam jest i dramat”. I zapewne nie byłoby w tym zdaniu nic dziwnego, gdyby nie fakt, że akcja jego przygód działa się w latach 30 XX wieku, a mimo to wciąż jego słowa trafnie opisują nas samych i nasze rodziny. Co ma jednak wspólnego zła
Okres dojrzewania to taki czas w życiu każdego nastolatka, w trakcie którego odkrywa on nieznane przez niego drogi przeznaczone dla dorosłych, próbując doświadczyć coraz to nowszych wrażeń. To właśnie wtedy młodzież przeżywa swoje pierwsze miłosne zawody, spełnia pasje i próbuje odnaleźć ścieżkę, którą będzie podążać w przyszłości. Lecz tuż za rogiem kryją się również
Niegdyś animacje kojarzyły się wyłącznie z rysunkowymi kreskówkami od Walta Disneya. W swoim czasie były to na pewno dzieła kultowe. Lecz wraz z kolejnymi latami świat poszedł do przodu, podobnie jak filmy, w których technologia zaczęła odgrywać coraz większą rolę. Dlatego te piękne bajki potrzebowały czegoś, co by mogło zapoczątkować coś zupełnie nowego. A tą zmianą
Polecamy podobne artykuły
Pamiętajmy, że interesujący prezent podarowany najmłodszym, może wpłynąć na ich los w przyszłości. Elton John w pięknej reklamie o nim samym...
Teraz czytane artykuły
Oto przed Państwem jeden z najbardziej popularnych brytyjskich piosenkarzy w całej historii, laureat aż 6 prestiżowych Nagród Grammy, rewelacyjny pianista, doskonały kompozytor, który po tym, jak stoczył ciężki bój na śmierć i życie ze swoimi uzależnieniami i samym sobą, stał się aktywistą na rzecz pomocy potrzebującym. Chłopiec, który musiał zapomnieć o swojej ciężki
Kiedy w pobliskiej bibliotece zauważyłem na półce nowe wydanie „Zabójczych maszyn”, nie zastanawiałem się zbyt długo nad jego wypożyczeniem. Wszak ten I tom bestselerowej serii fantastycznych książek pt. „Kroniki Głodnych Miast” już w grudniu trafi na ekrany kin. Za adaptację odpowiadają nie byle jacy twórcy, bo ludzie od trylogii „Władca Pierścieni”, a pierwszy zwia
Wydłużone czaszki należące do ludzi żyjących przed tysiącami lat nie od dziś wywołują liczne kontrowersje wśród środowiska naukowego. Chociaż oficjalnie ten temat jest przemilczany przez uczonych, to badania przeprowadzane w profesjonalnych laboratoriach badawczych jednoznacznie wskazują, że historia rodzaju ludzkiego jest wielką niewiadomą.
Jest ranek. Środek lasu. Młody mężczyzna siedzi pod drzewem z opuszczoną głową. Nie ma na sobie ubrania. Jego ciało pokrywa zaschnięta krew. Obok leżą kości sarny. Nie wie, co się stało. Nie pamięta, że o północy, przy pełni księżyca, zamienił się w wilka.
Małgorzata Szkoda-Hreczuch to wokalistka polskiego, melodic death metalowego, zespołu Moyra. Grupa prężnie się rozwija i na początku lutego 2020 roku wydała kolejną EPkę pt. „ReGenesis”. Muzycy wyruszyli również w trasę z formacją Vane, która została przerwana z powodu koronawirusa. Tematów było dużo, więc postanowiłem porozmawiać z tą utalentowaną i charyzmatyczną wo
Dla wszystkich miłośników filmu „Gdzie jest Nemo?" mamy fantastyczną wiadomość. Od 17 czerwca 2016 roku w kinach pojawi się dalsza historia, tym razem słynnej niebieskiej rybki – Dory, która wiecznie coś zapominała w filmie „Gdzie jest Nemo?”. Jeżeli nie zapomnieliście jeszcze, jak dobrze bawiliście się na bajce „Gdzie jest Nemo?", to zapraszamy do obejrzenia tego tra
Pogoda ostatnimi czasy jest bardzo nieprzewidywalna. Listopad na wysokim plusie, jesień niby złota, ale deszczowa i przyprawiająca o chandrę. To idealna aura dla rozmnażających się zarazków, przed którymi niełatwo się uchronić. Szczególnie narażone jest nasze gardło. Oczywiście, kiedy już jest bardzo zaczerwienione i grozi nam angina, to wizyta u lekarza będzie niezbę
Okres rozwoju cywilizacji sumeryjskiej to czas stopniowego zniewalania jednostki. Stosowano w tym celu różne środki: od czeków po pieniądze i scentralizowaną władzę, dla której zwykły człowiek nienależący do rządzącej elity był po prostu śmieciem. Poniżej, krótko przedstawiam kolejne, następujące po sobie etapy dyktatorskich rządów „kontrolerów”.
Są tu jacyś fani „Star Wars”? Na pewno! A jacyś miłośnicy języka śląskiego? Być może też. Jeśli jesteście i jednym i drugim, to... mocie przedupcone! Żartujemy. To musicie łobocyć zwiastun najnowszej części sagi, czyli „Skywalker. Odrodzenie”, przerobiony przez youtubera Niklausa Pierona, który jako lektor czyta napisy polskie, ale w swoim rodzimym dialekcie zwanym „ś
Ed i Lorraine Warren zasłynęli w Stanach Zjednoczonych jako badacze zjawisk paranormalnych. W filmie „Obecność” możemy zapoznać się z ich najtrudniejszą sprawą (na potrzeby kina nieco ubarwioną). W tym artykule dowiecie się nieco o tym ekscentrycznym małżeństwie oraz o pewnej nawiedzonej lalce i kłopotach rodziny Smurlów.
Rynek w Golubiu Dobrzyniu zachwyca swoją konstrukcją. Miejsce, które trzeba zobaczyć będąc w okolicy. Co skrywa ten niepozorny skrawek miasta? Wąskie uliczki, stare kamienice, mur obronny oraz wiele ciekawych zabytków.
Rosyjska muzyka rozwijała się dwutorowo - jako obrzędowa muzyka instrumentalna i świecka wokalna (pieśni wojenne w X i XI w., w późniejszym okresie ujmowane w cykle bylin, pieśni dworskie wykonywane przez tzw. bajanów na dworach książęcych) oraz jednogłosowa muzyka cerkiewna (znamiennyj razspiew - nazwa pochodzi od znamion, znaków pisma muzycznego).
Serial „The Frankenstein Chronicles”, który zbierał dobre recenzje od czasu pojawienia się na antenie brytyjskiej telewizji (ITV Encore) w 2015 roku, dał się poznać kilka miesięcy temu szerszej publiczności za sprawą (jakżeby inaczej) dystrybucji poprzez platformę Netflix. Czy odświeżona i reklamowana twarzą Seana Beana historia o rzuceniu wyzwania Bogu, mając za oręż
Ksiądz Jan Kaczkowski zmarł 28 marca 2016 roku. Nie doczekał się, tak jak pragnął, majowego wiosennego klimatu. Zakończył życie, gdy przyroda w pełni przebudziła się z zimowego snu. Jednak do końca, mimo wiedzy, że wkrótce nadciągnie nieuniknione, pracował na pełnej petardzie i rozsiewał pozytywną energię. Rok wcześniej ukazała się książka będąca zapisem szczerego wyw
Najpiękniejsze filmy to te, które powstają z serca. O prawdziwości tego stwierdzenia można było się już niejednokrotnie przekonać, gdy kolejni twórcy próbowali mierzyć się na wielkim ekranie z tematyką, która mogłaby dla nich stanowić szczególny wyraz osobistego i zarazem ważnego doświadczenia, a także próby pogodzenia się z przeszłością i możliwego utrwalenia o niej
Rzadko, ale to naprawdę bardzo rzadko zdarzały się gry poruszające temat I wojny światowej i choć były takie serie jak „Red Baron” czy „NecroVision”, to żadna nie podchodziła do tego zbyt poważnie. Przed 100. rocznicą jej rozpoczęcia, na rynek trafiła jednak inna produkcja. Jest to niejako hołd dla poległych i cierpiących w tamtych czasach, a o przypomnienie strasznyc
Z cyklu ciekawe miejsca do zwiedzania w Polsce, tym razem prezentujemy Wam Szymbark na Kaszubach. Miejsce to niezwykłe, przypominające o tragicznych losach ludzi stąd pochodzących, ale mimo to tętniące życiem. Dlaczego warto się tam udać?
W tym roku miałem to szczęście, że wszyscy moi trzej ulubieni reżyserzy wydali nowe dzieła. Jeden z nich – Roman Polański, fascynuje mnie swoimi filmami, które dotyczą przeróżnej tematyki. Od historii II wojny światowej po zaburzenia psychiczne prostej dziewczyny. Tym razem artysta postanowił zastanowić się nad jednym z najsłynniejszych procesów w historii sądownictwa
Nowości
Święta Wielkiejnocy tuż za rogiem. Goście się zjadą. Czas więc już myśleć nad różnymi ciastami i potrawami mięsnymi. A może w tym roku warto by czymś zaskoczyć swoich bliskich i przygotować danie, które wcześniej nie stało na naszym wielkanocnym stole. Co powiecie np. na zimną babkę, którą kilka dni temu wykonałam. Wygląda z daleka jak kolorowy wypiek ze słodką galare
Wydana w 2016 roku, powieść uznanego pisarza Szczepana Twardocha przenosi czytelników w burzliwe lata 30. XX wieku, do wielokulturowej, podzielonej Warszawy. Niepokojącego świata u progu II wojny światowej, targanego konfliktami na tle zarówno narodowym, jak i politycznym. „Król” to odważna i zaskakująca książka, którą pochłania się w całości.
Wydawało się, że o żywych trupach opowiedziano wszystko. Zaczęło się od kinowej klasyki Romero, z czasem zombie trafiły do komedii, a nawet sam Jim Jarmush się nimi zainteresował (patrz: „Truposze nie umierają”). Upomniała się także o nie telewizja (patrz: „The Walking Dead”). Raz były powolne, silne i głodne; innym razem szybkie, silne i głodne. A łączyło je to, że p
Każdy z nas ma jakąś ulubioną cząstkę w wielu dziedzinach życia, do której przywiązuje podświadomie większą wagę – zespół muzyczny lub sportowy, książka, reżyser, kolor czy danie. Każdy gracz ma zatem tę ukochaną grę, do której nostalgiczne uczucie nie zostało zasypane piaskami czasu ani wypchnięte przez inne obowiązki i zainteresowania – natomiast każdy gracz lubiący
Przeprowadziłem „eksperyment”. Chcąc „osłodzić” sobie życie w ponurych czasach zarazy, postanowiłem naprawić „błąd”, jakim była rezygnacja z kinowego seansu „365 dni” – polskiego erotyka na podstaw bestsellerowej powieści. Cóż, po pierwsze nie miałem kogo zaprosić, mimo że zbliżały się walentynki; a po drugie naczytałem się, jak słaba to produkcja. Wybaczycie mi? Przy
No i stało się po raz dziewiąty, to, co stać miało. Wiadro pomyj się wylało… Stop! Spokojnie. Żadni hejterzy z nory nie wyleźli, jeno Węże wypełzły. Ale ani te ogrodowe, ani gady, a nagrody, czy raczej (anty)nagrody przyznawane najsłabszym filmom polskim, ich twórcom oraz aktorom. W tym roku „ślad po ukąszeniu” na długo pozostanie na dłoniach Michała Milowicza, który
Artykuły z tej samej kategorii
Przeprowadziłem „eksperyment”. Chcąc „osłodzić” sobie życie w ponurych czasach zarazy, postanowiłem naprawić „błąd”, jakim była rezygnacja z kinowego seansu „365 dni” – polskiego erotyka na podstaw bestsellerowej powieści. Cóż, po pierwsze nie miałem kogo zaprosić, mimo że zbliżały się walentynki; a po drugie naczytałem się, jak słaba to produkcja. Wybaczycie mi? Przy
Polski slasher – przecież to brzmi, jak przerażający oksymoron. I gdyby ktoś kilka lat temu stwierdził, że zostanie zrealizowany, to bym mu powiedział, by więcej nie ćpał. A nawet, jeśli uwierzyłbym w te słowa, to na pewno jedyną obroną przed tą produkcją byłaby ucieczka, gdzie pieprz rośnie. Tymczasem nie dość, że slasher (towar deficytowy) się narodził, to jeszcze –
Zdecydowanie najważniejsza polska premiera stycznia już za nami. Mowa tu oczywiście o filmie „Psy 3. W Imię zasad” Władysława Pasikowskiego. Koniec trylogii, która swój początek miała w pierwszej połowie lat 90. XX wieku, zdobył bardzo skrajne recenzje. Wielu krytyków oceniło kontynuację legendy jako totalną szmirę, są też tacy, dla których to bardzo porządne kino sen
Kino grozy w ostatnich latach może być kojarzone na dwa sposoby. Pierwszymi z nich są filmy komercyjne, nastawione wyłącznie na zysk, często kiczowate („Zakonnica”, „Annabelle: Narodziny zła”). Jednak na szczęście na scenie mamy graczy świetnych, którzy już od jakiegoś czasu darzą nas swoimi wybitnymi horrorami. Mowa tu o Arim Asterze („Dziedzictwo. Hereditary”, „Mids
Netflix szaleje, jeśli chodzi o końcówkę 2019 roku. W listopadzie dostaliśmy „Irlandczyka”, fenomenalną gangsterską opowieść Martina Scorsese. Na początku grudnia natomiast w pakiecie platformy znalazł się dramat o rozwodzącej się parze, czyli „Historia małżeńska”, który również został świetnie odebrany. A 20 grudnia na Netflixie swoje premiery miały także dwie bardzo
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2020 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.926