Jestem artystką spełnioną. Nie mam poczucia niedosytu. Byłam już na topie, wiem jak to smakuje - Zespoły i Artyści

"Piosenka to skrót. Krótkie spięcie, trzy, cztery minuty, w których musi coś zaiskrzyć... jak nie zaiskrzy, to koniec. (..) Zawsze chętnie wracam do śpiewania, nawet po dłuższej przerwie.  Podchodzę do tego równie poważnie jak do działań aktorskich, może nawet z większa tremą... Jedno wiem: nigdy nie chciałbym, żeby ktoś powiedział, że jestem najlepszą piosenkarką wśród aktorek i najlepszą aktorką wśród piosenkarek” 

 

To słowa najbardziej rozpoznawalnej wokalistki lat osiemdziesiątych – Izabeli Trojanowskiej. Izabela Trojanowska z domu Schütz urodziła się 22 kwietnia 1955 r. w Olsztynie. Zadebiutowała jako solista amatorskich zespołów Weloreks i Po Prostu oraz członkini chóru katedralnego. Pierwszy sukces pod panieńskim nazwiskiem odniosła na Festiwalu Pieśni Sakralnej Sacrosong w Chorzowie jako chórzystka. Otrzymała tam nagrodę im. Maksymiliana Kolbego, którą wręczył kardynał Karol Wojtyła. W 1972 roku wystąpiła na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze (nagroda Związku Kompozytorów Radzieckich) oraz na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (nagroda za debiut z utworem „O czym marzą zakochani”).

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Podczas nauki w studium aktorskim w latach 1974-78 występowała w gdyńskim Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej, m.in. w musicalach „Machiavelli” i „Fontanna z Neptunem”. Na przełomie lat 70. i 80. zagrała kilkanaście ról w teatrze, filmie i tv, m.in. Zulę Pogorzelską w „Wielkim Dodatku – Balladzie o Adolfie Dymszy” w Teatrze Syrena w Warszawie, Kasię w serialu tv „Kariera Nikodema Dyzmy”, Hildę w serialu „Blisko, coraz bliżej”, Teresę Sikorzankę w serialu „Strachy”, podwójną rolę sióstr w węgierskim filmie „Sto jedenasty” oraz w teatrze telewizji rolę Mayolli w spektaklu „Kat czeka niecierpliwie” i tytułową rolę w „Carmilli”.

 

W roku 1980 rozpoczęła karierę muzyczną nawiązując współpracę z Budką Suflera. W tym okresie lider tego zespołu, Romuald Lipko, skomponował dla niej osiem piosenek, które stały się przebojami. Przełomowy był hit „Tyle samo prawd ile kłamstw". Wkrótce na KFPP w Opolu artystka wylansowała kolejny przebój „Wszystko czego dziś chcę". Za interpretację obu tych utworów została uhonorowana jedną z dwóch głównych nagród. Za „Tyle samo prawd ile kłamstw” otrzymała II nagrodę na Festiwalu w Sopocie w 1980 r.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

 źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

 Po zakończeniu współpracy z Budką Suflera, zaraz po wydaniu ich wspólnego albumu, z Trojanowską rozpoczął współpracę zespół Stalowy Bagaż. Z tym zespołem Trojanowska wystąpiła na festiwalu w Opolu w 1981, śpiewając przeboje „Pieśń o cegle" oraz „Na bohaterów popyt już minął", ubrana w ZMP-owski strój z czerwonym krawatem. Wywołało to spore kontrowersje, a zarząd krakowskiego oddziału ZSMP wystosował protest przeciwko rzekomemu sprofanowaniu symbolu tej organizacji przez artystkę.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję