
635
692 min.
Ludzie kina
pj (12944 pkt)
453 dni temu
2022-09-07 19:42:01
Preludium
Urodził się 8 lutego 1932 roku w Nowym Jorku jako John Towner Williams. Gdyby wtedy ktoś powiedział, że w dorosłym życiu ów mały chłopczyk przez niemal 60 lat stworzy muzykę do prawie 100 filmów, inni popukaliby się w głowę. Oczywiście, będąc synem artysty jazzowego – Johnn’ego (perkusisty z Kwintetu Raymonda Scotta, znanego też z radia CBS), już od najmłodszych lat rozpoczął intensywne lekcje gry na fortepianie, a później na wiolonczeli, a także kilku instrumentach dętych – trąbce, puzonie, klarnecie i fagocie. Co więcej, po przeprowadzce z rodziną (miał troje rodzeństwa) w 1948 roku do LA i ukończeniu North Hollywood High School, w 1950 roku udał się na studia na University of California, gdzie był jeszcze bliżej muzyki. Odkrywał bowiem tajniki orkiestracji, zagłębiając się w opracowania Rimsky’ego Korsakova oraz rozwijał się dodatkowo (prywatnie) w dziedzinie kompozycji pod czujnym okiem i wyczulonym słuchem samego Mario Castelnuovo-Tedesco, czyli cenionego włoskiego pianisty i kompozytora, jak i również był pod muzyczną opieką, związanego z wytwórnią MGM, Roberta van Epsa. Ale nawet wtedy mało kto uwierzyłby, że Williams będzie miał wpływ na jakość setek produkcji kinowych, budowanie ich klimatu i wieczną miłość wielu tysięcy (co tam tysięcy, milionów!) fanów z każdego zakątka na planecie Ziemia.
John Williams (fot. wikimedia.org)
Na nagrodzone Oscarem ścieżki dźwiękowe do „Szczęk”, „E.T”, „Skrzypka na dachu”, „Gwiezdnych wojen” trzeba było jeszcze poczekać. Najpierw John musiał odbyć służbę wojskową w amerykańskich Siłach Powietrznych, w okresie, gdy Ameryka włączyła się w wojnę w Korei. Lecz nawet tam nie rozstał się muzyką. Do jego zadań zaliczało się przecież aranżowanie utworów wojskowych oraz dyrygowanie orkiestrą (kompanią reprezentacyjną). Nie wspomniałem jeszcze, że jako 15-latek założył swój zespół jazzowy i zapragnął być pianistą, a cztery lata później skomponował pierwszą sonatę. Nic więc dziwnego, że po powrocie do ojczystego Nowego Jorku szlifował triki fortepianowe u niezwykle utalentowanej pianistki pochodzenia rosyjskiego – Rosiny Lhévinne. Zarabiał wtedy, występując w różnych klubach jazzowych czy wytwórniach płytowych. Teraz już wiecie, skąd w filmie „Złap mnie, jeśli potrafisz”, słychać tak wyraźne brzmienia jazzowe.
Kariera w LA
Decyzja o ponownym zamieszkaniu w Los Angeles okazała się słuszna. Dzięki niej Miasto Aniołów zyskało kompozytora tworzącego wręcz anielskie utwory. Gdzieś wyczytałem zdanie, że „John Williams nie potrzebuje filmów, filmy potrzebują jego”. To prawda! Wszak to gigant, który współpracował m.in. z Bernardem Hermannem i Alfredem Newmanem. Jednak musiało minąć sporo czasu, zanim wszyscy stali na baczność w trakcie „Marszu Imperium”. Młody Williams skupił się na pracy w telewizji. Zagrał chociażby, jako muzyk sesyjny, słynną solówkę Henry’ego Mancini’ego z serialu „Peter Gunn”, kawałek, który obecnie kojarzony jest głównie z filmem „The Blues Brothers”.
Pod koniec lat 50. XX wieku John spełniał się w charakterze orkiestrator w wytwórniach 20th Century Fox oraz Columbia Pictures. Ale pragnął więcej. Chciał udać się do innych muzycznych wymiarów, tych bardziej popularnych. Dlatego zaczął chociażby współpracę z Barbarą Buick. Ta pani była piosenkarką, a następnie została także żoną bohatera niniejszego artykułu (zmarła w 1974 r., a kilka lat po jej śmierci John ożenił się powtórnie, tym razem z dekoratorką wnętrz Samantą Winslow), z którym doczekała się trojga dzieci (syn Joseph jest obecnie członkiem i wokalistą słynnego zespołu Toto). Ledwo co John cieszył się z nagrody Emmy, zdobywają rozgłos za kompozycje do seriali science fiction „Zagubieni w kosmosie” (lata 65-68), a już wielkimi krokami zbliżał się ku niemu OSCAR (a wcześniej nominacja do Oscara za „Dolinę lalek”). To właśnie „Skrzypek na dachu” z 1971 roku okazał się przełomem w karierze. Co prawda, nie otrzymał tej prestiżowej statuetki za najlepszą muzykę oryginalną, tylko za doskonałą adaptację musicalową, ale i tak czapki z głów!
Znajomość z pewnym reżyserem o imieniu Steven
Często jest tak w życiu, że ktoś staje na naszej drodze i to życie zmienia na lepsze. Tak było w przypadku Johna Williamsa. W roku 1972 spotkał się pierwszy raz z Stevenem Spielbergiem. Tego pana nie trzeba dziś nikomu przedstawiać, ale już wtedy uznano go za obiecującego reżysera dzięki „Pojedynku na szosie”. Ale to John był bardziej kojarzony, chociażby za sprawą muzyki do filmów „Jane Eyre” czy „Trzęsienie ziemi”. Jednak muzyczne wizytówki pojawiły się wraz z długoletnią współpracą ze Spielbergiem. Och, co to były za motywy – powodujące ciary na plecach, emocje w sercu, wolność duszy. Może jeszcze nie „Sugarland Express” (1974), lecz już „Szczęki” wgryzały się w ciało audiofilów. Gdy w rytm, jednostajnego, charakterystycznego motywu zbliżał się rekin-ludojad, wiedziałem, że mam do czynienia z czymś niesamowitym! Akademia Filmowa też wiedziała i przyznała drugiego Oscara. Następne kompozycje nie składały się tylko z dwóch dźwięków. Nie były tak upiorne, niepokojące, zwalniające, by za moment przyśpieszyć, ale stały się podobnie legendarne.
Lecz jakże miało być inaczej, skoro panowie rozumieli się niemal bez słów. Podzielali identyczną ideę. Mianowicie uważali, że muzyka powinna stanowić ważną część filmu, wręcz wylewać się z niego, ale jednocześnie nie zagłuszać dialogów. I najważniejsze – powinna być zapamiętana przez wszystkich widzów do końca życia. Trzeba przyznać, że w 90 procentach przypadków (kilkudziesięciu filmach) ta sztuka się udała. Oczywiście, Williams ma na swoim koncie także utwory do westernu, kina wojennego, katastroficznego, komiksowego („Superman”!), dramatów czy produkcji familijnych („Kevin sam w domu” i „Harry Potter” na zawsze w moim serduszku) w reżyserii innych twórców, ale to kooperacja ze Spielbergiem dała najlepsze, najsmaczniejsze owoce – nie tylko „Bliskie spotkania trzeciego stopnia”, „E.T”, „Imperium Słońca”, „seria Indiana Jones” oraz kręcona w Polsce, poruszająca (za sprawą m.in. intymnej, wyciszonej oscarowej muzyki) „Lista Schindlera”.
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - 90-letni John Williams zaprasza do krainy muzycznej nostalgii!
Filmowy33
453 dni temu
Mam wrażenie, jakby Williams była wiecznie dojrzałym, siwym jegomościem. Szkoda że nie dodałeś jego zdjęć z młodości, ale widocznie trudno je znaleźć. I jeszcze takie pytanko: do jakiego westernu zrobił muzykę?
Dodaj opinię do tego komentarza
Więcej artykułów od autora pj

Comedy Wildlife Awards 2023: "Polskie" kłótliwe dzwońce i kangur z "gitarą" - Fotografia/Malarstwo
Zwierzęta są jak ludzie. Nie wierzycie? Wystarczy spojrzeć na nagrodzone zdjęcia w konkursie Comedy Wildlife Photography Awards. Na jednym z nich, tym głównym, pewien kangur zachowuje się tak, jakby grał na niewidzialnej gitarze. Na drugim, też zwycięskim, ale w kategorii Junior Award, młody dzwoniec (mały ptak z rodziny łuszczakowatych) „strzela focha”, bo chyba jedzonko dostarczone przez rodziców nie było smaczne. A więc „ludzkie zachowania”, przez co też tak prawdziwe, emocjonalne, ale i bardzo zabawne! W tym drugim przypadku mowa nawet o ptakach sfotografowanych przez Polaka – Jacka Stankiewicza!

Nowa-stara i ostatnia. Beatlesi w piosence "Now and Then"! - Muzyczne Style
Paul McCartney i Ringo Starr oraz nieżyjący John Lennon i George Harrison – tych panów nie trzeba nikomu przedstawiać! Jako członkowie zespołu The Beatles zwojowali muzyczny świat dekady temu. A dziś… wracają. Wszyscy. W jednym utworze. „Now and Then” to połączenie starego z nowym. Nostalgiczna podróż w czasie i hołd dla legend rocka. Archiwalne demo sprzed 50 lat, które wreszcie, dzięki udziale Sztucznej Inteligencji udało się dokończyć i wydać w cyfrowo odświeżonej formie. Dla niektórych fanów to mistyczne przeżycie, inni marudzą, że lepiej wrócić do ich najlepszych, wykonywanych w dawnej epoce, piosenek.

"Sploty" – Jaśmin fonograficznie zakwita! Subtelnie i mocno kobiecości dotyka! - Recenzje płyt
Wiosna dawno za nami. Prawdziwy jaśmin pojawi się za rok. Ale w oczekiwaniu na jego słodki zapach, można tej jesieni sięgnąć po zamiennik – równie skuteczny afrodyzjak w postaci pierwszego pełnoprawnego albumu duetu Jaśmin, czyli Agaty Gałach i Karoliny Sienkiewicz. „Sploty” to płyta przemyślana, wysmakowana, czuła muzycznie i lirycznie. Współpraca dziewczyn trwa od kilku lat i zaowocowała już albumem solowym Agaty, jednak teraz obie panie splotły swoje talenty, by pokazać światu jak brzmią w duecie. A brzmią wspaniale!
Nagrody Nobla 2023 – krótkie podsumowanie i wszyscy laureaci - Kultura
Tradycji niech stanie się zadość. Zakończył się Tydzień Noblowski 2023, zatem pora zebrać w jeden tekst informacje o laureatach. Kto i za co otrzymał Złoty Medal, kaligrafowany dyplom i pokaźną sumę pieniędzy? Jak brzmią uzasadnienia przyznania tak prestiżowej nagrody akurat tym, a nie innym osobom w dziedzinach fizyki, medycyny, chemii i literatury. Dlaczego tegoroczna Pokojowa Nagroda Nobla ma duże znaczenie?
"Ten się śmieje, kto ma zęby". Ten dostaje Nike, kto ma lekkie pióro! - Kultura
Gdyby zapytać w ulicznej sondzie napotkanych ludzi, z czym kojarzy im się słowo Nike, to pewno odpowiedzieliby, że z popularną marką obuwia. Część z kolei dumnie stwierdziłaby, że chodzi o grecką boginię zwycięstwa. Tymczasem w Polsce ma ono inne znaczenie, bliższe jednak owej bogini niż butom. Mowa oczywiście o prestiżowej, przyznawanej od ponad 20 lat, nagrodzie literackiej. W roku 2023 otrzymała ją Zyta Rudzka za książkę pod jakże obrazowym tytułem „Ten się śmieje, kto ma zęby”. O czym ona opowiada? Odpowiedź w poniższym tekście znajdziecie.
Polecamy podobne artykuły

Hans Zimmer – Kompozytor forever - Ludzie kina
Hans Zimmer wypowiedział ważne słowa: „Gdyby stało się tak, że nie mógłbym pisać już nigdy więcej muzyki, to by mnie zabiło”. W wielu filmach można na własne uszy przekonać się jak bardzo kocha swoją pracę. Bez jego kompozycji byłyby pozbawione duszy i klimatu.

Najlepsze motywy filmowe zmarłego Vangelisa – wirtuoza syntezatorów - Muzyczne Style
Milczący geniusz – tak o nim mówiono. Grek, który podarował słuchaczom utwory o niepowtarzalnym klimacie i nastroju. Kompozytor/samouk, który należał do grona tych najbardziej elitarnych i utalentowanych (zaczął zajmować się muzyką już jako czterolatek). Niestety, nie ma go już z nami. Vangelis, a właściwie Ewangelos Odiseas Papatanasiu odszedł w wieku 79 lat w szpitalu we Francji. Taką smutną informację podano 19 maja 2022 roku. Jego twórczość pozostanie w pamięci na zawsze. Wszak nikt, tak jak on, nie wykorzystywał syntezatorów, aby ich brzmienia stawały się naturalne (była to unikalna technika). Vangelis nagrał ponad 10 albumów z muzyką do filmów i jeszcze więcej solowych płyt. Swoimi kompozycjami zabierał słuchaczy na wyprawę do raju, do świata androidów, do czasów Alexandra Wielkiego i oczywiście tam, gdzie najważniejszych był duch walki i sportowa rywalizacja. To właśnie za „Rydwany ognia” – film o prawdziwej historii dwóch brytyjskich biegaczy, otrzymał jedynego Oscara. Z kolei za „1492” (opowieść o Kolumbie) i „Blade Runnera” był nominowany do Złotych Globów. Wystarczą pierwsze dźwięki, a każdy rozpozna te tematy. Tak samo, jak po początkowych nutach odgadnie tytuł hitu „„I'll Find My Way Home”, który powstał z owocnej współpracy kompozytora z Jonem Andersonem z zespołu Yes. Należy też wspomnieć o muzycznym dziele powstałym jako piękna oprawa odsłonięcia oficjalnego symbolu Igrzysk Olimpijskich 2004 oraz monumentalnej „Mythodei”, symfonii chóralnej zagranej w Olimpijskiej Świątyni Zeusa w Atenach, towarzyszącej misji Mars Odyssey. Więcej o tym mistrzu przeczytacie w wielu ciekawych artykułach. Tymczasem przed Wami Top 10 najlepszych main theme z filmów, które skomponował Vangelis, a które wybrał i zmontował w trwającym przeszło 6 minut materiale jego fan na kanale MyCountdownz.

Muzyka – dusza obrazu filmowego - Muzyczne Style
Jakie były początki muzycznych ilustracji w kinie? Dlaczego muzyka jest tak bardzo ważnym elementem filmu?
Teraz czytane artykuły

90-letni John Williams zaprasza do krainy muzycznej nostalgii! - Ludzie kina
Pianista, dyrygent, a przede wszystkim kompozytor. John Williams proszę państwa, skończył w lutym 2022 roku piękne, okrągłe 90 lat. Ale czy to oznacza, że spoczął na laurach i wybrał się na zasłużoną emeryturę? Nic z tych rzeczy. John nadal komponuje, nadal koncertuje i zaskakuje witalnością – co udowodnił pod koniec sierpnia podczas specjalnej uroczystości związanej z jego urodzinami. Laureat pięciu Oscarów, nominowany w kategorii najlepsza muzyka filmowa aż 52 razy! Chyba nie ma na świecie człowieka, który nie słyszałby nigdy jakiejkolwiek kompozycji Williamsa. Przed Wami bliskie spotkania trzeciego stopnia z mistrzem, najlepszym z najlepszych w swoim fachu, który wygrywa w większości rankingów z Hansem Zimmerem czy zmarłym niedawno Vangelisem. Załóżcie zatem słuchawki, włączcie najsłynniejsze, niezapomniane, przestrzenne, patetyczne, magiczne motywy filmowe i przeczytajcie jednocześnie poniższy tekst.

"Oppenheimer" – O człowieku, który stał się (anty)Prometeuszem - Recenzje filmów
Christopher Nolan zszedł na ziemię i zdetonował bombę – zrealizował film, w którym nie cofa bohaterów w czasie, nie każe im lecieć w kosmos ani zakradać się do snów. „Oppenheimer” to jego najbardziej ambitna produkcja, oparta na książce nagrodzonej Pulitzerem. Ale to żadne szpiegowskie kino czy rasowy thriller, choć pewne elementy takowych gatunków zostają tu przemycone. To bardziej opowieść o silnej jednostce, postawionej pod ścianą i mierzącej się z własnymi „demonami”. Trzygodzinny dramat, z polifoniczną narracją na trzech poziomach czasowych, gdzie istotne są przede wszystkim dialogi i monologi, a mimo to nie ma znużenia, nie patrzy się ciągle na zegarek (to robią postacie w filmie). Ma się natomiast poczucie obcowania z czymś, co ociera się o wybitność, lecz jednocześnie niektórzy mogą odnieść wrażenie, że do pełnej filmowej doskonałości czegoś zabrakło…

Wiersz pt. "Anioł stróż" Daniela Drozdka - Autorzy/pisarze
Aniele stróżu mój... Tym razem młody poeta Daniel w swoim wierszu spotyka anioła płci żeńskiej, który staje się jego opiekunem.

Mini Zoo w Goreniu Dużym na Kujawach – bliski kontakt ze zwierzakami! - Ciekawe miejsca
Na Kujawach w okolicach Włocławka, a dokładniej w miejscowości Goreń Duży w gminie Baruchowo od ponad 10 lat dzieci z całego regionu i dalszych części kraju przyciąga Zielona Szkoła. To świetne miejsce pełniące zarówno funkcję turystyczną, jak i edukacyjną. Jedną z podstawowych atrakcji jest znajdujące się tam Mini Zoo.

"The Beast Inside" – Każda potwora znajdzie swego amatora - Recenzje gier
Pamiętam, że przy okazji recenzowania „Firewatch”, napisałem, iż uwielbiam gry, które „umieją być wielkie swoją skromnością”. Te słowa nie wydają się być adekwatne względem tytułu „The Beast Inside”, gdyż gra – mimo skromnego budżetu, typowego dla produkcji indie (plus kilkadziesiąt tys. kickstarterowych $) - wygląda na pierwszy rzut oka, niczym poważna, „średnio budżetowa” opcja.
Nowości

MILENA przechodzi na "Drugi brzeg", a tam pop, rap i nowa miłość! - Muzyczne Style
Ukazał się najnowszy singiel Mileny pt „Drugi brzeg”. Milena to ukraińska wokalistka mieszkająca od wielu lat w Polsce. Jej pasją jest śpiew i taniec. Szuka nowoczesnych brzmień, a jej charakterystyczny głos zapada w pamięć. „Drugi brzeg” to popowy utwór, w którym autor tekstu – Karol Januszkiewicz – rapuje razem z artystką. Kompozytorem jest Piotr Ostrowski.

"Niebieskooki samuraj" – Zemsta rysowana mieczem - Seriale
Słyszycie Netflix, myślicie „kolejny serial bez ikry, średniak, jakich wiele, z poprawnością polityczną wylewającą się z ekranu niczym woda po pęknięciu tamy na rzece”. Z produkcjami aktorskimi faktycznie tak się często mają sprawy, ale w przypadku animacji jest zgoła inaczej. Był już dowód w postaci „Arcane” (historii dziejącej się w świecie gier z serii „League of Legends”) i „Cyberpunk: Edgerunners” (opowieść z uniwersum „Cyberpunka 2077”). W 2023 roku dołączą do tych tytułów „Niebieskooki samuraj”. I jest najlepszy! Ma taki klimat XVII-wiecznej Japonii (ach ta muzyka!), tak brutalne walki i taką głębię psychologiczną głównego bohatera, że nic, tylko bić pokłony!

Poznajcie OBYWATELI DT i zatęsknijcie za Krakowem... - Zespoły i Artyści
Pewien kwartet i jego pewna piosenka sprawiają, że każdy zauroczy się w stolicy Małopolski, choć miłość to będzie niełatwa. Bo „Kraków” ma swoje wady i zalety. Wszak jak pięknie i szczerze śpiewa Norbert Giza: „To miasto turystów, żebraków. Miejskiej inteligencji, studentów i cwaniaków. Kraków kocham, lubię, nienawidzę. Zawsze tęsknię... gdy długo nie widzę”. Jakże prawdziwe słowa, szczególnie dla kogoś, kto – tak jak wspomniany wokalista – żyje tam od 10 lat. Zatem nie ma co się zastanawiać – pakujcie walizki, czas ruszyć do krainy Smoka Wawelskiego, jednak najpierw warto odwiedzić Dąbrowę Tarnowską. Dlaczego? W tym mieście narodzili się bowiem Obywatele DT.

"Na mały palec": najnowszy singiel IGI robi furorę w sieci - Zespoły i Artyści
Poznajcie najnowszą muzyczną propozycję od IGI. "Na mały palec" to poetycka opowieść o niedokończonych historiach, które trwają w naszych sercach!

Olbrychski, Komorowska i Zanussi o Janku Nowickim, czyli piękny wieczór wspomnień! - Fotorelacje
Giganci kina – tak o nich mówi burmistrz Eugeniusz Gołembiewski (trudno się z nim nie zgodzić). I jest niezwykle dumny i szczęśliwy, że tych troje wspaniałych ludzi odwiedziło Kowal na Kujawach. Wszak Daniel Olbrychski, Maja Komorowska i Krzysztof Zanussi to faktycznie legendarne osobistości polskiej kultury. To właśnie tych troje spotkało się w dużej sali OSP z mieszkańcami miasteczka i jego okolic, aby w ramach festiwalu „Białe walce” powspominać, zmarłego w grudniu 2022 roku, Jana Nowickiego. Poniedziałkowy wieczór 27 listopada przejdzie do historii jako pełna anegdot z życia i twórczości Mistrza podróż w czasie.

Igor Jaszczuk powraca po 24 latach! Prawdziwe "Dzikie zwierzę"! - Zespoły i Artyści
24 listopada 2023 roku stała się rzecz niesłychana! Igor Jaszczuk przypomniał się światu i wypuścił na wolność „Dzikie zwierzę”. Bez obaw, on tylko zaprezentował solowy utwór pod takim tytułem. Jako autor tekstu, jako kompozytor, który chce być po prostu sobą!
Artykuły z tej samej kategorii

Anton Yelchin – dlaczego tak wcześnie, dlaczego tak pechowo? - Ludzie kina
Nie był gwiazdą światowego formatu, bożyszczem nastolatek ani artystą wybitnym, ale zagrał kilka charakterystycznych ról, którymi udowodnił swój talent. Świat filmu był mu pisany. Mógł jeszcze stworzyć wiele kreacji, ale jego młode życie zostało brutalnie przerwane, i to w sposób dziwny, i straszny. Pochodzący z Rosji 27-letni Anton Yelchin został bowiem zmiażdżony przez własne auto!

Robert Downey Jr. – Upadki i zwycięstwa - Ludzie kina
Buntownik na ekranie, buntownik w życiu prywatnym. To stwierdzenie najlepiej opisuje tego hollywoodzkiego gwiazdora. Robert Downey Jr. niegdyś był na samym dnie. Dziś ciągle na topie zyskuje coraz więcej fanów. Obecny sukces zawdzięcza bez wątpienia dwóm filmowym rolom. To Iron Man i Sherlock Holmes – postaci, w które chyba nikt inny nie wcieliłby się lepiej niż on.

Bruce Lee – sukces i klątwa mistrza kung-fu - Ludzie kina
Bruce Lee. Ikona i legenda, którą nikomu przedstawiać nie trzeba. Nie ma na świecie człowieka (chyba że mieszka w głębokim buszu), który o nim nie słyszał. Na początku lat 90. zekranizowano biografię aktora w udanym filmie pt. „Smok: historia Bruce’a Lee” z doskonałą rolą Jasona Scotta… Lee (zbieżność nazwisk przypadkowa). A w roku 2019 jego nieśmiertelny duch ponownie mocno daje o sobie znać. Najpierw za sprawą opisywanego już na łamach portalu Altao.pl serialu pt. „Wojownik” i dzięki Quentinowi Tarantino, który to wprowadził postać mistrza kung-fu do swojego filmu „Pewnego razu w… Hollywood”.

Wywiad: Robert Gulaczyk – chłop jak malowany! - Ludzie kina
Kiedy na ekranie, nawet jako „animowany”, robi poważną minę, lepiej zejść mu z drogi. Ale, gdy prywatnie się uśmiecha, to od razu widać, że mamy do czynienia z niesamowicie otwartym, sympatycznym człowiekiem. To Robert Gulaczyk – chłopak z miasta Trzcianki, który trafił do barwnej wsi Lipce, aby kochać Jagnę na całego. Skąd się tam wziął? Jak to się stało i dlaczego? Przed Wami filmowy Antek Boryna z adaptacji „Chłopów” roku 2023!

Dwayne "The Rock" Johnson – Uśmiechnięty twardziel - Ludzie kina
Najsympatyczniejszy mięśniak Hollywood. Filmy z jego udziałem to swoiste guilty pleasure – wiesz, że są średniej jakości fabularnej, ale i tak z miłą chęcią obejrzysz, bo gra tam właśnie On. Niedawno biegał po dżungli w nowej wersji „Jumanji”, a zapewne na kinowych ekranach będzie gościł jeszcze często i gęsto. Co ma w sobie takiego ten były zawodnik wrestlingu, że jego kariera tak bardzo poszybowała w górę, deklasując niegdyś popularnego Hulka Hogana?
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2023 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.668