
426
481 min.
Ludzie kina
pj (11802 pkt)
264 dni temu
2022-09-07 19:42:01
Preludium
Urodził się 8 lutego 1932 roku w Nowym Jorku jako John Towner Williams. Gdyby wtedy ktoś powiedział, że w dorosłym życiu ów mały chłopczyk przez niemal 60 lat stworzy muzykę do prawie 100 filmów, inni popukaliby się w głowę. Oczywiście, będąc synem artysty jazzowego – Johnn’ego (perkusisty z Kwintetu Raymonda Scotta, znanego też z radia CBS), już od najmłodszych lat rozpoczął intensywne lekcje gry na fortepianie, a później na wiolonczeli, a także kilku instrumentach dętych – trąbce, puzonie, klarnecie i fagocie. Co więcej, po przeprowadzce z rodziną (miał troje rodzeństwa) w 1948 roku do LA i ukończeniu North Hollywood High School, w 1950 roku udał się na studia na University of California, gdzie był jeszcze bliżej muzyki. Odkrywał bowiem tajniki orkiestracji, zagłębiając się w opracowania Rimsky’ego Korsakova oraz rozwijał się dodatkowo (prywatnie) w dziedzinie kompozycji pod czujnym okiem i wyczulonym słuchem samego Mario Castelnuovo-Tedesco, czyli cenionego włoskiego pianisty i kompozytora, jak i również był pod muzyczną opieką, związanego z wytwórnią MGM, Roberta van Epsa. Ale nawet wtedy mało kto uwierzyłby, że Williams będzie miał wpływ na jakość setek produkcji kinowych, budowanie ich klimatu i wieczną miłość wielu tysięcy (co tam tysięcy, milionów!) fanów z każdego zakątka na planecie Ziemia.
John Williams (fot. wikimedia.org)
Na nagrodzone Oscarem ścieżki dźwiękowe do „Szczęk”, „E.T”, „Skrzypka na dachu”, „Gwiezdnych wojen” trzeba było jeszcze poczekać. Najpierw John musiał odbyć służbę wojskową w amerykańskich Siłach Powietrznych, w okresie, gdy Ameryka włączyła się w wojnę w Korei. Lecz nawet tam nie rozstał się muzyką. Do jego zadań zaliczało się przecież aranżowanie utworów wojskowych oraz dyrygowanie orkiestrą (kompanią reprezentacyjną). Nie wspomniałem jeszcze, że jako 15-latek założył swój zespół jazzowy i zapragnął być pianistą, a cztery lata później skomponował pierwszą sonatę. Nic więc dziwnego, że po powrocie do ojczystego Nowego Jorku szlifował triki fortepianowe u niezwykle utalentowanej pianistki pochodzenia rosyjskiego – Rosiny Lhévinne. Zarabiał wtedy, występując w różnych klubach jazzowych czy wytwórniach płytowych. Teraz już wiecie, skąd w filmie „Złap mnie, jeśli potrafisz”, słychać tak wyraźne brzmienia jazzowe.
Kariera w LA
Decyzja o ponownym zamieszkaniu w Los Angeles okazała się słuszna. Dzięki niej Miasto Aniołów zyskało kompozytora tworzącego wręcz anielskie utwory. Gdzieś wyczytałem zdanie, że „John Williams nie potrzebuje filmów, filmy potrzebują jego”. To prawda! Wszak to gigant, który współpracował m.in. z Bernardem Hermannem i Alfredem Newmanem. Jednak musiało minąć sporo czasu, zanim wszyscy stali na baczność w trakcie „Marszu Imperium”. Młody Williams skupił się na pracy w telewizji. Zagrał chociażby, jako muzyk sesyjny, słynną solówkę Henry’ego Mancini’ego z serialu „Peter Gunn”, kawałek, który obecnie kojarzony jest głównie z filmem „The Blues Brothers”.
Pod koniec lat 50. XX wieku John spełniał się w charakterze orkiestrator w wytwórniach 20th Century Fox oraz Columbia Pictures. Ale pragnął więcej. Chciał udać się do innych muzycznych wymiarów, tych bardziej popularnych. Dlatego zaczął chociażby współpracę z Barbarą Buick. Ta pani była piosenkarką, a następnie została także żoną bohatera niniejszego artykułu (zmarła w 1974 r., a kilka lat po jej śmierci John ożenił się powtórnie, tym razem z dekoratorką wnętrz Samantą Winslow), z którym doczekała się trojga dzieci (syn Joseph jest obecnie członkiem i wokalistą słynnego zespołu Toto). Ledwo co John cieszył się z nagrody Emmy, zdobywają rozgłos za kompozycje do seriali science fiction „Zagubieni w kosmosie” (lata 65-68), a już wielkimi krokami zbliżał się ku niemu OSCAR (a wcześniej nominacja do Oscara za „Dolinę lalek”). To właśnie „Skrzypek na dachu” z 1971 roku okazał się przełomem w karierze. Co prawda, nie otrzymał tej prestiżowej statuetki za najlepszą muzykę oryginalną, tylko za doskonałą adaptację musicalową, ale i tak czapki z głów!
Znajomość z pewnym reżyserem o imieniu Steven
Często jest tak w życiu, że ktoś staje na naszej drodze i to życie zmienia na lepsze. Tak było w przypadku Johna Williamsa. W roku 1972 spotkał się pierwszy raz z Stevenem Spielbergiem. Tego pana nie trzeba dziś nikomu przedstawiać, ale już wtedy uznano go za obiecującego reżysera dzięki „Pojedynku na szosie”. Ale to John był bardziej kojarzony, chociażby za sprawą muzyki do filmów „Jane Eyre” czy „Trzęsienie ziemi”. Jednak muzyczne wizytówki pojawiły się wraz z długoletnią współpracą ze Spielbergiem. Och, co to były za motywy – powodujące ciary na plecach, emocje w sercu, wolność duszy. Może jeszcze nie „Sugarland Express” (1974), lecz już „Szczęki” wgryzały się w ciało audiofilów. Gdy w rytm, jednostajnego, charakterystycznego motywu zbliżał się rekin-ludojad, wiedziałem, że mam do czynienia z czymś niesamowitym! Akademia Filmowa też wiedziała i przyznała drugiego Oscara. Następne kompozycje nie składały się tylko z dwóch dźwięków. Nie były tak upiorne, niepokojące, zwalniające, by za moment przyśpieszyć, ale stały się podobnie legendarne.
Lecz jakże miało być inaczej, skoro panowie rozumieli się niemal bez słów. Podzielali identyczną ideę. Mianowicie uważali, że muzyka powinna stanowić ważną część filmu, wręcz wylewać się z niego, ale jednocześnie nie zagłuszać dialogów. I najważniejsze – powinna być zapamiętana przez wszystkich widzów do końca życia. Trzeba przyznać, że w 90 procentach przypadków (kilkudziesięciu filmach) ta sztuka się udała. Oczywiście, Williams ma na swoim koncie także utwory do westernu, kina wojennego, katastroficznego, komiksowego („Superman”!), dramatów czy produkcji familijnych („Kevin sam w domu” i „Harry Potter” na zawsze w moim serduszku) w reżyserii innych twórców, ale to kooperacja ze Spielbergiem dała najlepsze, najsmaczniejsze owoce – nie tylko „Bliskie spotkania trzeciego stopnia”, „E.T”, „Imperium Słońca”, „seria Indiana Jones” oraz kręcona w Polsce, poruszająca (za sprawą m.in. intymnej, wyciszonej oscarowej muzyki) „Lista Schindlera”.
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - 90-letni John Williams zaprasza do krainy muzycznej nostalgii!
Filmowy33
264 dni temu
Mam wrażenie, jakby Williams była wiecznie dojrzałym, siwym jegomościem. Szkoda że nie dodałeś jego zdjęć z młodości, ale widocznie trudno je znaleźć. I jeszcze takie pytanko: do jakiego westernu zrobił muzykę?
Dodaj opinię do tego komentarza
Więcej artykułów od autora pj
Cannes 2023: Złota Palma dla francuskiego filmu "Anatomy Of A Fall"! - Kultura
Gdyby film „Killers of the Flower Moon” Martina Scorsese brał udział w Konkursie Głównym na 76. Międzynarodowym Festiwalu w Cannes, to zapewne zdobyłby Złotą Palmę. Dlaczego? Krytycy byli niemal zgodni, że otrzymali arcydzieło, na które warto było czekać. Zresztą dziewięciominutowa owacja na stojąco mówiła sama za siebie. Jednak festiwalowe zasady są jasne, zatem najwyższy laur trafił na inne ręce – francuskiej reżyserki Justine Triet, która zachwyciła jury i dziennikarzy kryminałem pt. „Anatomia Upadku” tak bardzo, że zapomnieli o nieestetycznym uzębieniu Johnny’ego Deppa.
"Świat według Kiepskich" jak bajka Disneya. Animowany Ferdek i spółka! - Zabawne
Nie ma chyba człowieka, obojętnie z jakim wykształceniem, który nie słyszał o tym kultowym serialu telewizji Polsat. „Świat według Kiepskich” to od ponad dwóch dekad komediowa kopalnia cytatów, memów, przerysowanych postaci, absurdalnych scen, obserwacji społecznych. Mająca tysiące zwolenników i garść przeciwników. Jedno jest pewne, im dalej w las, tym humor nie był już tak ostry, a kolejne wydarzenia w rodzinnym i sąsiedzkim życiu w pewnej wrocławskiej kamienicy były dopisywane na siłę. A gdy zabrakło aktorów odtwarzających Boczka i Paździocha, nic już nie było takie samo, jak wcześniej. Youtuber Trojtek wynalazł jednak na to lekarstwo – stworzył krótki metraż, w którym Ferdek, Halinka, Walduś i inni przypominają bohaterów z animacji Disneya albo Pixara. Co prawda, filmik nie ma jednolitej fabuły, bo postacie po prostu wypowiadają do „kamery” swoje myśli głosami aktorów, ale widać tu potencjał na coś większego, śmiesznego i oryginalnego.
Fryderyki 2023: Co działo się na gali? Kto poza Mrozem dziękował za nagrody? - Kultura
Nergal dziękował, ale nie Bogu i pewnym partiom. Ralph Kaminski przybył w sukni ślubnej. Ale to nie znaczy, że obydwaj panowie zdominowali tegoroczną, 29. już z kolei Galę Muzyki Rozrywkowej i Jazzy. Fryderyki 2023 zostały też zapamiętane, dzięki samym zwycięzcom oraz z tego powodu, że powróciły ponownie na Śląsk. Poniższy tekst tradycyjnie przybliży ową ceremonię i nazwiska niezwykłych laureatów. Już na wstępie należy wyjawić, że najbardziej zadowolony był Mrozu, gdyż zdobył najwięcej prestiżowych statuetek branży muzycznej.
Co robić w Majówkę? Wybrane wydarzenia w siedmiu miastach! - Kultura
Długi majowy weekend to dobra okazja, aby odwiedzić miejsca, w których jeszcze nigdy się nie było. Nie tylko mowa o północnych terenach nadmorskich czy tych południowych, górzystych. W niniejszym artykule nie będziemy jednak wymieniać i opisywać najważniejszych miejscówek/zabytków z różnych polskich miast, a zaproponujemy, co możecie robić przez ostatnie dni kwietnia, a szczególnie pierwsze dni maja, jeśli wybierzecie się do Wrocławia, Krakowa, Poznania, Łodzi, Torunia, Trójmiasta i Warszawy.
Niby "Niewidzialna wojna", a ukąszona przez Węże kilka razy! - Kultura
1 kwietnia organizatorzy gali Węży napisali na Facebooku następujące słowa: „Kochane Osoby! Wszystko dogłębnie przemyśleliśmy i doszliśmy do wniosku, że polskie kino jest tak dobre i wspaniałe, że nie zasługuje na nasze wyróżnienia”. Na szczęście żartowali. Uff. „Nazywam się Vega. Patryk Vega. Mam ogromne poczucie humoru i iloraz inteligencji 164” – tak z kolei o sobie samym powiedział słynny polski reżyser. On niestety nie żartował. A skoro nie, no to jego autobiograficzna „Niewidzialna wojna” otrzymała wór syczących nagród. Dlaczego jest to najgorszy film ubiegłego roku? Odpowiedź w poniższym tekście!
Polecamy podobne artykuły

Hans Zimmer – Kompozytor forever - Ludzie kina
Hans Zimmer wypowiedział ważne słowa: „Gdyby stało się tak, że nie mógłbym pisać już nigdy więcej muzyki, to by mnie zabiło”. W wielu filmach można na własne uszy przekonać się jak bardzo kocha swoją pracę. Bez jego kompozycji byłyby pozbawione duszy i klimatu.

Najlepsze motywy filmowe zmarłego Vangelisa – wirtuoza syntezatorów - Muzyczne Style
Milczący geniusz – tak o nim mówiono. Grek, który podarował słuchaczom utwory o niepowtarzalnym klimacie i nastroju. Kompozytor/samouk, który należał do grona tych najbardziej elitarnych i utalentowanych (zaczął zajmować się muzyką już jako czterolatek). Niestety, nie ma go już z nami. Vangelis, a właściwie Ewangelos Odiseas Papatanasiu odszedł w wieku 79 lat w szpitalu we Francji. Taką smutną informację podano 19 maja 2022 roku. Jego twórczość pozostanie w pamięci na zawsze. Wszak nikt, tak jak on, nie wykorzystywał syntezatorów, aby ich brzmienia stawały się naturalne (była to unikalna technika). Vangelis nagrał ponad 10 albumów z muzyką do filmów i jeszcze więcej solowych płyt. Swoimi kompozycjami zabierał słuchaczy na wyprawę do raju, do świata androidów, do czasów Alexandra Wielkiego i oczywiście tam, gdzie najważniejszych był duch walki i sportowa rywalizacja. To właśnie za „Rydwany ognia” – film o prawdziwej historii dwóch brytyjskich biegaczy, otrzymał jedynego Oscara. Z kolei za „1492” (opowieść o Kolumbie) i „Blade Runnera” był nominowany do Złotych Globów. Wystarczą pierwsze dźwięki, a każdy rozpozna te tematy. Tak samo, jak po początkowych nutach odgadnie tytuł hitu „„I'll Find My Way Home”, który powstał z owocnej współpracy kompozytora z Jonem Andersonem z zespołu Yes. Należy też wspomnieć o muzycznym dziele powstałym jako piękna oprawa odsłonięcia oficjalnego symbolu Igrzysk Olimpijskich 2004 oraz monumentalnej „Mythodei”, symfonii chóralnej zagranej w Olimpijskiej Świątyni Zeusa w Atenach, towarzyszącej misji Mars Odyssey. Więcej o tym mistrzu przeczytacie w wielu ciekawych artykułach. Tymczasem przed Wami Top 10 najlepszych main theme z filmów, które skomponował Vangelis, a które wybrał i zmontował w trwającym przeszło 6 minut materiale jego fan na kanale MyCountdownz.

Muzyka – dusza obrazu filmowego - Muzyczne Style
Jakie były początki muzycznych ilustracji w kinie? Dlaczego muzyka jest tak bardzo ważnym elementem filmu?
Teraz czytane artykuły

90-letni John Williams zaprasza do krainy muzycznej nostalgii! - Ludzie kina
Pianista, dyrygent, a przede wszystkim kompozytor. John Williams proszę państwa, skończył w lutym 2022 roku piękne, okrągłe 90 lat. Ale czy to oznacza, że spoczął na laurach i wybrał się na zasłużoną emeryturę? Nic z tych rzeczy. John nadal komponuje, nadal koncertuje i zaskakuje witalnością – co udowodnił pod koniec sierpnia podczas specjalnej uroczystości związanej z jego urodzinami. Laureat pięciu Oscarów, nominowany w kategorii najlepsza muzyka filmowa aż 52 razy! Chyba nie ma na świecie człowieka, który nie słyszałby nigdy jakiejkolwiek kompozycji Williamsa. Przed Wami bliskie spotkania trzeciego stopnia z mistrzem, najlepszym z najlepszych w swoim fachu, który wygrywa w większości rankingów z Hansem Zimmerem czy zmarłym niedawno Vangelisem. Załóżcie zatem słuchawki, włączcie najsłynniejsze, niezapomniane, przestrzenne, patetyczne, magiczne motywy filmowe i przeczytajcie jednocześnie poniższy tekst.

Czy byliśmy na Księżycu? - Niewiarygodne, niewyjaśnione
Czy wysłaliśmy człowieka na Księżyc w 1969 roku? Czy była to tylko sprytna gra amerykańskich instytucji?

"Holokaust" – Miliony krzyków, miliony łez! - Recenzje książek
W związku z niedawną rocznicą wybuchu powstania w getcie warszawskim, postanowiłem sięgnąć po książkę pt. "Holokaust". Jest to jedno z najobszerniejszych opracowań na temat nazistowskiego ludobójstwa na Żydach. To bardzo wstrząsający opis tragicznego w skutkach rozdziału w dziejach Europy. To książka, która nie pozwoli zapomnieć.

"Wojna o planetę małp" – "Apes together strong!" - Recenzje filmów
„Wojna o planetę małp” to nietypowy letni blockbuster. Ważniejsze są tu bowiem rozterki na temat moralności i dramat jednostki niż sama akcja i piekło wojny. Co więcej, jest to film hołdujący… „Czasowi Apokalipsy” Coppoli, i równie mocno, jak wspomniane arcydzieło kina wojennego, zagłębia się w psychologię postaci i angażuje w opowiadaną historię. Niezwykłe, tym bardziej że pierwsze skrzypce grają w nim nie ludzi z kwi i kości, tylko stworzone techniką motion i performance capture małpy!
Takie rzeczy tylko w Brytanii. Wielkiej Brytanii - Zabawne
Anglicy w jednym są niezrównani. Potrafią, jak mało kto, zrealizować komedie, dzięki którym można odreagować stresy i problemy dnia codziennego: od rozstania po większe katastrofy. Co więcej ubierają je często w płaszcz uszyty z surrealistycznego materiału, o mocno zaakcentowanych abstrakcyjnych barwach. Niektórzy krytycy (zagraniczni) zarzucają im, że zbyt śmiało naruszają przy tym tematy tabu i wprowadzają powszechny czarny humor. Ale przecież w tym tkwi siła i esencja ich żartów.
Nowości
Cannes 2023: Złota Palma dla francuskiego filmu "Anatomy Of A Fall"! - Kultura
Gdyby film „Killers of the Flower Moon” Martina Scorsese brał udział w Konkursie Głównym na 76. Międzynarodowym Festiwalu w Cannes, to zapewne zdobyłby Złotą Palmę. Dlaczego? Krytycy byli niemal zgodni, że otrzymali arcydzieło, na które warto było czekać. Zresztą dziewięciominutowa owacja na stojąco mówiła sama za siebie. Jednak festiwalowe zasady są jasne, zatem najwyższy laur trafił na inne ręce – francuskiej reżyserki Justine Triet, która zachwyciła jury i dziennikarzy kryminałem pt. „Anatomia Upadku” tak bardzo, że zapomnieli o nieestetycznym uzębieniu Johnny’ego Deppa.

Gotycki rock w akustycznej odsłonie? To nie żart. To prawdziwe "Sny na jawie" ASGAARDU! - Muzyczne Style
Niedawno pisaliśmy, że metalowy chorzowski band – HEGEROTH wpadł na pomysł wydania kasetowej wersji swojego albumu „Sacra Doctrina”. Ale to nie koniec intrygujących newsów z takich, polskich krain głośnego grania. Równie intrygujące jest to, co postanowił zrobić band ASGAARD istniejący już od lat 90. XX wieku. Otóż panowie wykonujący muzykę z pogranicza black, doom i gothic rock/metalu zaprezentują akustyczną EPkę z wybranymi utworami z ostatniego albumu „What if…” (2022). Wystarczy, że przesłuchacie na YouTubie singiel „Sny na jawie”, to którego powstał teledysk, aby przekonać się, że taka forma muzyczna sprawdza się w stu procentach, powodując bicie serducha!

Karolina Szczurowska zapowiada powrót z hitem napisanym przez twórcę "SOLO". Czy powtórzy sukces Blanki? - Zespoły i Artyści
Karolina Szczurowska to 21-letnia artystka młodego pokolenia, uczestniczka programów "The Voice of Kids" oraz "The Voice of Poland". W 2020 roku wydała swój debiutancki album pt. "Karo". Pod koniec 2022 roku Artystka powróciła, zapowiadając tym samym zmianę wizerunku. W sierpniu wydała singiel pt. "Kwiatki", natomiast w listopadzie tego samego roku wydała utwór pt. "Jest Ok". W 2023 prezentuje z kolei swoim fanom zapowiedź premiery singla z twórcą hitu Blanki "SOLO"! Sprawdźcie, co Karolina miała do powiedzenia m.in. na temat wspomnianego "Jest Ok", błędach popełnianych przez początkujących artystów oraz samodzielnego wydawania utworów.

Kopniaki na "Dzień Matki", czyli siła matczynej miłości! - Recenzje filmów
Co można zrobić dla mamusi w dniu jej święta? Lista jest długa: wspólny spacer po parku, przygotowanie pysznej kolacji, wyjście do kawiarni, wręczenie bukietu pachnących kwiatów. Nina, bohaterka filmu Mateusza Rakowicza ma syna, ale na takie niespodzianki 26 maja liczyć nie może. Należy jednak usprawiedliwić Maksa. Chłopak nie wie o istnieniu rodzicielki, a ona przez 17 lat nie dała o sobie znaku życia. Nic dziwnego. Nina to Kikimora, dawna agentka NATO, która robiła paskudne rzeczy w paskudnych miejscach na całym świecie. Ale mimo to drogie panie bierzcie z niej przykład, a synowie – odpalcie Netflixa, aby pokazać, że gdy latorośli dzieje się krzywda, nawet „uśpiona” matka nie cofnie się przed niczym, aby ruszyć na ratunek! I choć „Dzień Matki” to średnio udana, sztampowa produkcja, to nie da się jej odmówić pomysłowości. No i ta Agnieszka Grochowska!

Sensei Kina Sztuk Walki – Andrzej Tomaszewski i jego herosi! - Ludzie Youtuba
Kiedyś to było! Tak mawiają osoby pamiętające minione czasy. Szczególnym sentymentem darzą lata 90. XX wieku. Nie tylko za inne, lepsze smaki (ech te mielonki w puszkach); muzykę (techniawa „Mortal Kombat” rządzi!), ale przede wszystkim za filmy, nawet te klasy B. Dostępne w wielu wypożyczalniach VHS, z jakością obrazu daleką od dzisiejszego 1080p dawały rozrywkę i bohaterów, dla których zrobienie szpagatu, szybkie przeładowanie broni, kopniak z półobrotu czy rzut one-linerem nie stanowiły żadnego problemu. Ale nie chodzi tylko o Chucka Norrisa, Arnolda Schwarzeneggera, Stevena Seagala oraz Jaean-Claude’a Van Damme’a. Podobnych idoli było znacznie więcej. O wszystkich, także mniej znanych, opowiada na swoim kanale Kino Sztuk Walki Andrzej Tomaszewski – pasjonat filmów, w których trup ściele się gęsto, a kości łamane są w sekundę. Zgromadził już sporą grupę wiernych fanów, zaskakując też talentem… wokalnym. Nie dziwcie się zatem, że stał się naszym celem „wywiadowczym”. Siadaj Andrzej i udzielaj odpowiedzi, zanim przeszkodzi nam Tong Po!

Madlen otwiera swój intymny świat. Jej "Sen"... - Zespoły i Artyści
„Sen” to kolejny utwór z nadchodzącej płyty Madlen. Niezwykle intymny i osobisty. Dlaczego? Bo wokalistka dzieli się w nim swoimi lękami przed utratą najbliższej jej osoby. Mimo iż żyje w cudownym, spełnionym związku, nie udaje jej się uciec przed strachem, że szczęście może być tak kruche… Piękny tekst został napisany przez samą Madlen, a klimatyczną muzykę skomponował Łukasz Flakus.
Artykuły z tej samej kategorii

Anton Yelchin – dlaczego tak wcześnie, dlaczego tak pechowo? - Ludzie kina
Nie był gwiazdą światowego formatu, bożyszczem nastolatek ani artystą wybitnym, ale zagrał kilka charakterystycznych ról, którymi udowodnił swój talent. Świat filmu był mu pisany. Mógł jeszcze stworzyć wiele kreacji, ale jego młode życie zostało brutalnie przerwane, i to w sposób dziwny, i straszny. Pochodzący z Rosji 27-letni Anton Yelchin został bowiem zmiażdżony przez własne auto!

Grupa Filmowa AFAIR OZ – kamera w ręku, pasja w sercu! - Ludzie kina
Oskar Sawicki, Bracia Znajmieccy – o twórczości i wielkim hobby tych chłopaków już mogliście przeczytać na łamach naszego portalu. 28 lutego 2023 roku to data, kiedy dowiadujecie się o kolejnych Ludziach Kina. Nie mają na swoim koncie wielu produkcji, ale te co już stworzyli, nie można nazwać byle jaką, nudną amatorką. Wszak ich „Jędza” rozkochała w sobie widzów na 17. Festiwalu Filmów Jednominutowych w Gdańsku, a zwiastun dłuższej „Ucieczki od rzeczywistości” przywodził na myśl zabawę konwencją fantasy niemal jak w kultowych „Magnatach i czarodziejach” (ale bardziej na poważnie). O kim mowa? O Grupie Filmowej Afair Oz!

Robert Downey Jr. – Upadki i zwycięstwa - Ludzie kina
Buntownik na ekranie, buntownik w życiu prywatnym. To stwierdzenie najlepiej opisuje tego hollywoodzkiego gwiazdora. Robert Downey Jr. niegdyś był na samym dnie. Dziś ciągle na topie zyskuje coraz więcej fanów. Obecny sukces zawdzięcza bez wątpienia dwóm filmowym rolom. To Iron Man i Sherlock Holmes – postaci, w które chyba nikt inny nie wcieliłby się lepiej niż on.

Bruce Lee – sukces i klątwa mistrza kung-fu - Ludzie kina
Bruce Lee. Ikona i legenda, którą nikomu przedstawiać nie trzeba. Nie ma na świecie człowieka (chyba że mieszka w głębokim buszu), który o nim nie słyszał. Na początku lat 90. zekranizowano biografię aktora w udanym filmie pt. „Smok: historia Bruce’a Lee” z doskonałą rolą Jasona Scotta… Lee (zbieżność nazwisk przypadkowa). A w roku 2019 jego nieśmiertelny duch ponownie mocno daje o sobie znać. Najpierw za sprawą opisywanego już na łamach portalu Altao.pl serialu pt. „Wojownik” i dzięki Quentinowi Tarantino, który to wprowadził postać mistrza kung-fu do swojego filmu „Pewnego razu w… Hollywood”.

Dwayne "The Rock" Johnson – Uśmiechnięty twardziel - Ludzie kina
Najsympatyczniejszy mięśniak Hollywood. Filmy z jego udziałem to swoiste guilty pleasure – wiesz, że są średniej jakości fabularnej, ale i tak z miłą chęcią obejrzysz, bo gra tam właśnie On. Niedawno biegał po dżungli w nowej wersji „Jumanji”, a zapewne na kinowych ekranach będzie gościł jeszcze często i gęsto. Co ma w sobie takiego ten były zawodnik wrestlingu, że jego kariera tak bardzo poszybowała w górę, deklasując niegdyś popularnego Hulka Hogana?
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2023 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.535