Muzyka – dusza obrazu filmowego - Muzyczne Style

Spacerując leśnymi ścieżkami, często wsłuchujemy się w otaczające nas dźwięki - płynącą rzeczkę, szum liści na wietrze, pomruki zwierząt i śpiew ptaków. Wówczas zdajemy sobie sprawę z tego jak bardzo ubogi byłby nasz świat, gdyby nagle te wszystkie piękne odgłosy ucichły. Nie tylko to co widzimy jest piękne. Podobnie jest w świecie filmu. Dobry scenariusz, reżyseria czy aktorstwo - owszem, mogą przyczynić się do jego sukcesu. Jest jednak ważny element - Opus Magnum, bez którego żadna współczesna produkcja nie ma prawa bytu. Muzyka - to ona nadaje klimat i częściowo przyczynia się do powodzenia filmu, obojętnie jakiego gatunku. Od westernów po fantasy - niemal w każdym obrazie jest temat przewodni, który nucą wszyscy kinomani. Dlatego kompozytorzy są tak samo ważni jak reszta twórców. Bez nich film byłby tylko bezszelestnym piórkiem unoszącym się w powietrzu. Bowiem muzyka to nie tylko ilustracja, ale również sfera dopełniająca  - może charakteryzować postaci, ich przeżycia, lęki i stan psychiczny.

 

Udajmy się wobec tego w podróż, dzięki której poznacie jej początki, sławnych kompozytorów i zrozumiecie, że instrumenty muzyczne są dla kina tym, czym farba dla dzieła malarskiego - jego duszą i magią.

 

Początki

 

Zaczęło się dawno temu - w erze kina niemego. Jak to możliwe? Otóż moi drodzy, wyczuleni na różne brzmienia, kinomaniacy - w tamtych czasach muzyka była wykonywana na żywo podczas seansu. Najczęściej były to utwory grane na pianinie przez tzw. taperów, a w bogatszych kinach występowały duże orkiestry symfoniczne np. London Symphony Orchestra. Pisano i komponowano na zamówienie, byli to często uznani twórcy jak Dymitr Szostakowicz. Natomiast wyżej wspomniani taperzy wykorzystywali znane już kompozycje, które dobierali odpowiednio do dramaturgii filmu - korzystano z wydawnictw nutowych, katalogów motywów, nadających się do różnych scen: pościgów, walk, wyznań miłosnych itd. Wkrótce nastąpiła ewolucja - w kinie pojawił się dźwięk i rozpoczęła się nowa era.

 

Osobny byt

 

Współcześnie jest inaczej niż 100 lat temu. Muzyka dąży do jak najlepszego oddania świata przedstawionego w opowieści filmowej. Wszystko zależy od miejsca i czasu - w filmie o amerykańskim społeczeństwie w stanie Georgia, będą elementy gospel, a w obrazie o np. irlandzkiej rewolucji pojawią się dźwięki folkloru irlandzkiego. Teraz muzyka filmowa jest osobnym bytem. Wydawana jest na płytach w postaci tzw. soundtracków, który zawierają wszystkie melodie, które słyszeliśmy w czasie seansu.  Ich popularność jest czasem większa niż samego filmu, a niektóre tematy przewodnie i kompozycje są kwintesencją opowiadanej historii. Czym byłyby takie produkcje jak: "Gwiezdne Wojny", "Ostatni Mohikanin" i "Indiana Jones", gdyby nie wpadający w ucho podkład muzyczny? Czy osiągnęłyby taki sukces? Otóż nie, gdyż muzyka w tym przypadku spowodowała, że stały się kultowe i magiczne, a ludzie stali w długich kolejkach, by kupić płyty. W latach 90., 80. i wcześniej nie było takich możliwości jakie mamy obecnie, gdzie każdy może pobrać soundtrack z internetu (co prawda nie zawsze legalnie, ale jest wiele sklepów internetowych, w których można za nie wielką opłatą odsłuchać każdą płytę w formacie mp3 i innych)

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję