4 656
5 110 min.
Recenzje filmów
Filmaniak01 (1931 pkt)
2041 dni temu
2018-08-17 20:39:55
Wynikało to z faktu, że pod koniec lat dziewięćdziesiątych największą sławą cieszyły się kolejne odsłony przygód Agenta 007, gdzie wówczas obiektem westchnień kobiecej widowni był Pierce Brosnan. I rzeczywiście James Bond przez niemal kilkadziesiąt lat nie miał sobie równych. To on wyznaczał definicję kina sensacyjnego i próby wznowienia innych serii szpiegowskich kończyły się na niczym. W związku z tym Tom Cruise i reżyser Brian de Palma w 1996 roku otrzymali misję, która wydawała się być nie do zrobienia: a mianowicie sprawić, by Ethan Hunt stał się nowym „Bondem”. Z racji popularności 007 wątpiono jednak, że „Mission: Impossible” będzie w stanie cokolwiek zmienić w kinie. Jak się okazało ta misja niemożliwa stała się możliwa.
Ciężko dokładnie określić, z czego wynikał ten zaskakujący sukces filmu Briana de Palmy. Po części mogło być to spowodowane powolnym zmęczeniem widzów Jamesem Bondem, a po części także tym że oczekiwano po kinie czegoś nowego. Misja Ethana Hunta była zaś prosta: stworzyć nową serię szpiegowską, którą by ludzie oglądali z niegasnącym zainteresowaniem, a przy okazji jeszcze uratować świat. I to zadanie udało się spełnić, gdyż przez następne lata ta seria zdobyła wielką popularność, a w dodatku nie zaliczyła przy tym prawie ani jednej wpadki… no poza może nieszczęsną drugą częścią Jamesa Woo. Blisko po 3 latach do roli przyjemnego oszusta-agenta z niekończącą się adrenaliną powraca Tom Cruise, a wraz z nim reżyser poprzedniej części, Christopher McQuarrie. Oczekiwania względem „Mission: Impossible – Fallout” z pewnością były wielkie, tym bardziej, że krytycy w wielu opiniach nazywali go najlepszą odsłoną z całej serii. Czy więc Ethan Hunt zdołał znowu osiągnąć szczyt swoich możliwości i po raz któryś z rzędu udowodnić, że nie ma dla niego misji niemożliwych? Nawet dla takiego maratończyka jakim jest Tom Cruise 22 lat to wciąż za mało… a pokój wymieszany z cierpieniem i ciągłą akcją ani na moment go nie powstrzymują od uczynienia rzeczy, które tylko z pozoru wydają się być nie do zrobienia…
Kadr z filmu "Mission: Impossible - Fallout" (źródło: materiały prasowe)
Blisko dwa lata temu Ethan Hunt (Tom Cruise) powstrzymał niebezpiecznego fanatyka Solomona Lane’a (Sean Harris) od dokonania ataku terrorystycznego. Lecz wraz z przechwyceniem dowódcy Syndykatu organizacja wcale się nie rozpadła, gdyż na jej usługach wciąż grasuje wielu groźnych agentów, kierujących się zasadą Nilsa Debruuka: „Pokój zawsze okupiony jest cierpieniem„. Wkrótce potem Ethan otrzymuje więc zadanie przechwycenia trzech niebezpiecznych bomb atomowych. Niestety nie wszystko idzie zgodnie z jego planem i w efekcie przesyłka zostaje dostarczona w niewłaściwe ręce. Do akcji wkracza wtedy CIA na czele z Eriką Sloane (Angela Bassett), która wykorzystując błąd IMF, żąda wysłania na misję wraz z Ethanem swojego podopiecznego, Augusta Walkera (Henry Cavill). I choć obaj agenci wyraźnie za sobą nie przepadają, to zostają zmuszeni do połączenia sił, by odnaleźć nowego dowódcę Syndykatu, Johna Larka, który w Paryżu ma się spotkać z tajemniczą Białą Wdową (Vanessa Kirby) i od niej wykupić śmiercionośne bronie. Sprawy jednak przyjmują nieoczekiwany zbieg okoliczności, gdy do gry powraca Solomon Lane, który raz jeszcze zechce pogrążyć świat w chaosie. Wówczas Ethan Hunt ponownie będzie zmuszony do przyjęcia misji. Nie będzie jednak działał sam, gdyż ponownie będzie mógł liczyć na wiernego Luthera (Ving Rhames), zabawnego Benji’ego (Simon Pegg) i groźną agentkę Ilsę Faust (Rebecca Ferguson). Czy jednak w obliczu globalnego zagrożenia Ethanowi raz jeszcze uda się uratować świat? I czy utrzymanie pokoju będzie musiał on okupić cierpieniem?
Kadr z filmu "Mission: Impossible - Fallout" (źródło: materiały prasowe)
„Mission: Impossible” nigdy nie miał zamiaru się wpisywać w typowy standard kina przygodowego. Pełno tu było od zawsze kompletnie nieprzewidywalnych scen akcji na granicy autoparodii, czy znakomitych popisów kaskaderskich, które jednak nijak miały się do typowych reguł fizycznych, które wbijają nauczyciele do głów uczniów. W ogóle cała ta seria to jakby jedno zaprzeczenie większości praw naukowych, definicji masy i zupełne pogrążenie w ciemnej otchłani wszystkich trzech zasad dynamiki Isaaca Newtona. Nie ma w tym jednak niczego złego – „Mission: Impossible” nie należy bowiem do zwykłego realistycznego kina akcji, a tego, które byśmy bardziej określili mianem surrealistycznego, jeśli nie nawet nie użyć tu określenia absurdalnego. Na tym właśnie polegał urok kolejnych przygód Ethana Hunta, które często wychodziły poza standard i rozszerzały naszą ludzką wyobraźnię do nieskończonych rozmiarów. Mimo wszystko, trudno nie było odczuć, że miarka tych wszystkich niedorzecznych zwrotów akcji powoli zaczęła się napełniać do pełna i w końcu można by było mieć nią przesyt. Christopher McQuarrie doskonale zrozumiał więc sens tego stwierdzenia – w tej bowiem części wspólnie z wciąż licznymi wymyślnymi scenami pojedynków pojawiły się też te bardziej realistyczne, w których nie wszystko udaje się idealnie Ethanowi Huntowi. Dzięki temu akcja w szóstej części nie tylko znowu stoi na najwyższym poziomie, ale i potrafi czasami potraktować widza na serio. A wraz ze znakomitym wyczuciem reżysera do szybkiego podkręcenia tempa akcji jak na pełno dobowym wyścigu Le Mans, daje to rewelacyjny efekt końcowy.
Kadr z filmu "Mission: Impossible - Fallout" (źródło: materiały prasowe)
Tak więc jak pierwszy „Mission: Impossible” przekraczał ludzką granicę do wykorzystania kreatywności i elementów, które jak w szkle pozornym wydawały się do siebie kompletnie nie pasować (helikopter + tunel z pociągiem), tak najnowszy „Fallout” jeszcze mocniej eksploruje tą tendencję do łączenia świata realistycznego z tym, w którym główną władzę sprawuje ludzka wyobraźnia. Połączenia kina przygodowego, z tym doskonale znanym nam szpiegowskim, a wszystko to wymieszane w szybkiej akcji, w której nie ma miejsce na coś takiego jak odpoczynek – w ten właśnie sposób otrzymujemy prawdziwy blockbuster, w którym nie ważny jest jego głębszy sens, a warstwa emocjonalna, odpowiedzialna za nasze doznania wzrastającego poczucia napięcia. Christopher McQuarrie nie ma najmniejszego problemu z łączeniem takich elementów, sprawiających wrażenie niemożliwych i jednocześnie wplatania ich w historię kryminalną, gdzie kompletnie nie wiadomo, kto jest sprzymierzeńcem, a kto wrogiem. Sensacyjna, już szósta płyta przygód Ethana Hunta rozbrzmiewa zatem nie tylko w czysto przyjemne dźwięki, ale także te, które zgoła odmiennie uderzają w dramatyczne i niepokojące tony, harmoniczne drgania strun, działające na widzu jak zimny dreszcz i dostarczające mu czystej adrenaliny.
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - "Mission: Impossible - Fallout – "Im większe cierpienie, tym trwalszy pokój"
Więcej artykułów od autora Filmaniak01
"Dark: sezon 3" – Alfa i Omega - Seriale
„Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię. A ziemia była pustkowiem i chaosem”. Na przestrzeni wielu wieków człowiek próbował, próbuje i zapewne będzie dalej próbować bezskutecznie pojąć materię czasu i to, co go kształtuje. Jedni z nas odnoszą się więc do nauki, a drudzy w różnych kulturach próbują pogodzić się z tą niewiedzą poprzez zawierzenie swojej całej wiary Bogu. Jedno łączy obie te ścieżki: W dalszym ciągu nie wiemy kiedy i w jaki sposób doszło do początku świata… i kiedy ma dojść do zakończenia. To istne metafizyczne, tak nam bliskie, a zarazem odległe Alfa oraz Omega prześladuje nas od zawsze. Dawna Ziemia, która była pustkowiem, w końcu się więc z powrotem, w wyniku apokalipsy, w niego przerodzi. Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz. I z tego właśnie powodu czas ma nad nami nieograniczoną władzę.
"Westworld" - sezon 3" – Ziemia obiecana? - Seriale
Ludzie od zawsze dążą do doskonałości. To jest jak kod wpisany w naszych rozumach: Chcemy ciągle zwyciężać. Jak tego dokonać? Coraz częściej właśnie poprzez udoskonalanie się i budowanie porządku, który by przewidział możliwe porażki. I to nie tylko w pracy, czy w rodzinie, ale też w całym społeczeństwie. Ten porządek ma na celu utrzymywanie kontroli nad chaosem, tak by się nie rozprzestrzenił. Jest on jednak jedynie pozorny, bo w człowieku wpisane są też emocje, które wpływają na jego decyzje. Jak to powiedział jeden z głównych bohaterów jednego z najciekawszych seriali ostatnich lat, Dr Ford: „You can’t play God without being acquainted with the Devil”.
"Wojny Klonów": finałowy 7. sezon – Mroczny świt - Seriale
Pamiętam, gdy jako młody chłopiec, który chodził do szkoły, co piątek w zniecierpliwieniu wyczekiwałem chwili, gdy skończą się lekcje i wrócę do domu, by o 19.00 usiąść przed telewizorem. Wówczas na ekranie pojawiały się charakterystyczne żółte napisy, główny motyw muzyczny, motto odcinka, wspólnie oznajmiające jedno – nadejście nowego odcinka „Wojen Klonów”. Odkąd pamiętam, zawsze byłem fanem „Star Wars”. Z czego to wynika? Nie wiem, ale na pewno, że duży udział w tym mieli moi rodzice, którzy zabrali mnie do kina na „Zemstę Sithów”. Od tamtej pory zacząłem interesować się odległą Galaktyką i właśnie „Wojny Klonów” sprawiły, że moja początkowa pasja przerodziła się w miłość. A teraz razem z finałowym 7 sezonem nadszedł czas na koniec serialu, który zapewne dla wielu też był wspomnieniem dzieciństwa.
"Sala samobójców. Hejter" – Toxic Wave - Recenzje filmów
To tendencja: Gdy uczniowie wracają do szkoły we wrześniu, żałują że ich ferie letnie się skończyły i już odliczają dni do następnych. I nie ma w tym absolutnie nic dziwnego, bo podobnie ma się sprawa w przypadku dorosłych i ich urlopów. Jedne jednak wakacje nigdy się nie kończą, a żeby ich zaznać w życiu wcale nie potrzeba wiele. Wystarczy włączyć komórkę, wpisać hasło, a następnie wejść do sieci – niezwykłego miejsca, nazywanego Internetem. Skarbnica wiedzy? Raj, w którym spełniają się marzenia? Dla wielu, w tym Tomka – głównego bohatera najnowszego filmu Jana Komasy, pewnie tak.
"Mesjasz" – Posłaniec prawdy? - Seriale
Każdy iluzjonista ma inny sposób działania, sztuczki i sposoby na to, by widzowie mogli go docenić, ale łączy ich jedna zasada, która nigdy się nie zmienia: „W magicznej sztuczce nie chodzi o to, jak ją zrobić. Prawdziwa sztuka polega na tym, by ludzie w nią uwierzyli”. Dla magików ta zasada jest jak przykazanie, którego zawsze należy się trzymać, bo inaczej pokaz nie ma szans powodzenia. A jak można odnieść to do naszej wiary? Czy istnieje zasada, określająca to, jak powinniśmy się zachować, byśmy zawsze byli silni wiarą? Wydaje się, że zależy to od naszego osobistego zrozumienia prawdy. A jednak ci, którzy wierzyli w proroków, w momencie pojawienia się Jezusa Chrystusa, przybili go do krzyża.
Polecamy podobne artykuły
"Top Gun: Maverick" – Pasja, bijące serce, żołądek w gardle! - Recenzje filmów
Niechaj biją się w pierś ci, którzy nie wierzyli, że po 35 latach podchodzący pod sześćdziesiątkę Tom Cruise da radę. Że pokaże klasę. I da widzom taki prezent, że nic, tylko kłaniać się w pas albo zadzierać dumnie i wysoko głowę, patrząc się w niebo. Bo „Top Gun: Maverick” to film, w którym ego gwiazdora rozsadza ekran. Ale to dobrze. Inaczej nie trzymałbym się krawędzi fotela i nie miałbym łzy w oku, mimo że – co zaskakujące – nie jestem fanem oryginału z 1986 roku!
"Mission: Impossible - Rogue Nation" – Agenci bez granic - Recenzje filmów
Co tu dużo mówić. Piąta już część sensacyjnej serii „Mission: Impossible” to prezent dla dużych chłopców jak znalazł. Ponad pięćdziesięcioletni Tom Cruise im starszy, tym młodszy. Nie zwalnia tempa i nie ma dla niego misji niemożliwych. Jako super tajny agent IMF Ethan Hunt ponownie kopie tyłki złoczyńcom, sam wykonując karkołomne kaskaderskie sceny. I kiedy przymknie się oko na igranie z logiką, to można w nagrodę otrzymać kawał dobrego rozrywkowego kina.
Tom Cruise – Scjentologia ponad wszystko - Ludzie kina
Tom Cruise - kiedyś bożyszcze nastolatek, bez wątpienia bardzo zdolny aktor. Niestety, scjentologia sprawiła, że stał się jedną z najczęściej wyśmiewanych postaci w Hollywood. Mimo to nadal jest marką samą w sobie, co udowodnił występując w kasowych i interesujących filmach jak ostatnia "Niepamięć".
Teraz czytane artykuły
"Mission: Impossible - Fallout – "Im większe cierpienie, tym trwalszy pokój" - Recenzje filmów
Gdy w 1996 roku na ekranach kin pojawił się pierwszy film z serii „Mission: Impossible” to zapewne nikt nie spodziewał się jego sukcesu. A już na pewno nie takiego, który by mu zagwarantował docenienie publiczności na następne 22 lata…
50 lat temu dzięki Black Sabbath "zazgrzytał" metal! - Muzyczne Style
13 lutego 1970 – to data, która przeszła do historii muzyki. To właśnie wtedy grupa czterech odważnych kumpli z Birmingham – Ozzy, Tony, Geezer i Bill wydała swój debiutancki album. Rewolucyjny, odświeżający, inny, szalony, przełamujący schematy, czyli „Black Sabbath”. Od tamtej pory można mówić o nowym gatunku muzycznym. O prawdziwym heavy metalu.
Altao.pl – Portal ludzi z pasją... - Altao
Witamy serdecznie na stronach portalu kulturalnego Altao.pl.
"Outlast" – Straszna perspektywa - Recenzje gier
Strach, szaleństwo i opętanie - witamy w Mount Massive Asylum, a dokładniej w grze "Outlast". Pierwszoosobowy survival horror od studia Red Barrels to jedna z niewielu w tym roku gier z tego gatunku. Według zapowiedzi miała być najlepszą, a zarazem najstraszniejszą. Czy debiut kanadyjskiej ekipy spełnia pokładane w nim nadzieje?
T.Love powracają – w ich dłoniach "Pochodnia", a u boku Kasia Sienkiewicz! - Zespoły i Artyści
Blisko 100 tysięcy wyświetleń w serwisie YouTube w momencie, kiedy publikowany był ten artykuł. Taką liczbą, która będzie wzrastać, może się pochwalić Muniek Staszczyk. Muzyk wraz ze swoim zespołem T.Love wraca po sześciu latach przerwy i pod koniec stycznia 2022 roku prezentuje singiel pt. „Pochodnia”. Mimo choroby, jaką przeszedł, nadal jest w formie, co bardzo cieszy wszystkich fanów. Nic więc dziwnego, że promujący nowy album „Hau! Hau!” (plus za oryginalny tytuł), utwór i zrealizowany do niego clip, wzbudzają spore zainteresowanie. Słuchacze tęsknili za klasycznym składem grupy, magnetyzmem Muńka i wpadającym w ucho refrenem. I to otrzymali, a nawet jeszcze więcej! Gościnnie wystąpiła bowiem Kasia Sienkiewicz.
Nowości
"Dziki Kamieńczyk" – To nie jest moje pueblo! - Recenzje książek
Wyobraźcie sobie świat, w którym nie ma przestępstw, podziału na biednych i bogatych. Gdzie nikt nie chodzi smutny i jeździ elektrykami. Nikt nie pije alkoholu i nie uzależnia się od papierosów. Pisarz Marek Czestkowski przedstawia właśnie tego rodzaju „odgrodzone” miejsce w… Polsce. Ale już sam tytuł jego powieści: „Dziki Kamieńczyk” sugeruje, że ta utopijna wioska zachwieje się w posadach, przeobrażając się w strefę dla prawdziwych desperados. Czego świadkiem będzie, zahibernowany przez 100 lat, główny bohater. To znany niegdyś strażnik pogranicza wyznający jedną zasadę: w ściganiu złoli wszystkie chwyty dozwolone. Czytelnik jest jak ten Habanero. Popiera go i zderza się z idyllą, która wcale taka słodka nie jest. Oj nie!
Foodlosslla atakuje, bo jedzenie się marnuje! Spot od twórcy nowej "Godzilli" - Intrygujące
Jak zwrócić uwagę na problem związany z marnotrawstwem żywności? Jak ostrzec przed konsekwencjami takiego postępowania/zjawiska? Odpowiedź brzmi: zrobić sugestywny, krótkometrażowy klip, który jest jednocześnie reklamą o charakterze społecznym. I dalej: w centrum umieścić mszczącego się kaiju o wyglądzie przerośniętego ślimaka, zbudowanego z odpadów spożywczych. Taki właśnie materiał przygotował Takashi Yamazaki – reżyser filmu „Godzilla Minus One”!
Jakub Hovitz i jego pełne wyobrażeń o pierwszym spotkaniu "VHS" - Zespoły i Artyści
Zanurzony w klimacie przebojów z lat 70., bogaty w analogowe dźwięki, z ciekawie opowiedzianą historią – taki jest najnowszy singiel Jakuba Hovitza zatytułowany „VHS”. Gościnnie zaśpiewał w nim Felix Piątek. Premierowego nagrania tej dwójki pozytywnych artystów z Wrocławia można posłuchać w serwisach streamingowych.
"Bestiariusz Jeleniogórski Tom V" – Magia, strach i piękno. Chcę więcej! - Recenzje książek
Tomasz Szyrwiel od lat, jako pasjonat górskich wycieczek, rysownik, fotograf i pisarz, poszukuje karkonoskich bestii. Znalazł już ich tak wiele, że wyobraźnia nakazała mu stworzenie opisów na ich temat. W ten sposób narodziły się książki – połączenie jeleniogórskiej sagi fantasy z albumem kuszącym tak bardzo, że czarownica z bajki o „Jasiu i Małgosi” powinna się uczyć. W wersji kolekcjonerskiej, z kilku tomów złożone, wyglądające jak drogocenne i rzadkie księgi, jeszcze mocniej otulały magiczną mgłą. Ten ostatni – V miał być zakończeniem skrzyżowanych losów pewnej ludzkiej wojowniczki i miejscowej jelarskiej dziewczynki, i jednocześnie miał dostarczyć informacji o nowych, czających się w leśnych ostępach i wśród wysokich szczytów mamidłach. O ile jednak jego wydanie jest dziełem sztuki przez wielkie SZ, tak już historia powoduje niestety lekki niedosyt. Ale jest coś, co ciągle pozostaje identyczne – klimat tak niezwykły, że zapominam o realnym świecie.
Singiel "Anima Libera", czyli głośny powrót klubowej legendy! - Muzyczne Style
Ej, ludzie! Fani muzyki disco! Max Farenthide i Vamero (duet, którego brzmienia już słyszeliście w hicie „In My Bed”) wydali wspólny numer! „Anima Libera” to energetyczna propozycja z bardzo wyrazistym beatem. Utwór z pewnością ucieszy fanów Maxa! Artysta powraca bowiem na sceny klubowe po... 12 latach nieobecności!
Oscary 1983. Ten wieczór Zbigniew R. zapamiętał na zawsze – poszedł w "Tango"! - Ludzie kina
Nie od dzisiaj wiadomo, że nawet kieliszek mocniejszego trunku pomaga na stres i dodaje odwagi. I choć Yola Czaderska-Hayek, która jako tłumaczka towarzyszyła Zbigniewowi Rybczyńskiemu na scenie, twierdzi, że twórca oscarowego, krótkometrażowego „Tanga” absolutnie nie był pijany, to widząc jego zachowanie trudno w to uwierzyć. Czy to tylko przypływ szczęścia spowodował, że całkiem odwrotnie niż w jego animacji, otoczenie tak bardzo zwróciło na niego uwagę? Można by odpowiedzieć twierdząco, gdyby nie fakt, że bohater niniejszego tekstu, został dość szybko aresztowany…
Artykuły z tej samej kategorii
"Diuna: Część druga" – Woda życia, religia zniszczenia - Recenzje filmów
„Mając władzę nad przyprawą, masz władzę na wszystkimi” – zniekształcony, brzmiący złowieszczo głos oznajmia takową prawdę na tle czarnego tła, a mi już po całym ciele „przebiegają mrówki”. Jestem wręcz obezwładniony, zahipnotyzowany. A przecież to nawet nie pierwsza scena. Później jest jeszcze lepiej/gorzej. Jakie tam później, tak jest przez 80% seansu, niemal do napisów końcowych. Oni (czyt. krytycy mający zaszczyt uczestniczyć w pokazie prasowym) nie kłamali. „Diuna: Część druga” to film monumentalny (kto napisze fatalny, ten niechaj zostanie strawiony przez czerwia). Atakujący wszystkie zmysły. Piękny. Na poziomie audiowizualnym rzecz jasna, bo z warstwą scenariuszową bywa różnie… Są jednak aktorzy, którzy windują tę opowieść do granic kosmosu.
"Kos" – Gdzie generał, co chłopa szanował? O tu! - Recenzje filmów
„Pierwszy krok do zrzucenia niewoli to odważyć się być wolnym, pierwszy krok do zwycięstwa – poznać się na własnej sile” – przekonywał głośno Tadeusz Kościuszko. Pewni twórcy wzięli sobie drugą część tego cytatu mocno do serca. Jako pierwsi zdecydowali się zrealizować w Polsce film o wielkim bohaterze narodowym bez grama martyrologii, za to z wyraźnymi inspiracjami kinem Quentina Tarantino. Czy aby owa sztuka ich nie przerosła? Jaki jest „Kos”?
"Godzilla Minus One" – Uciekać czy się pokłonić? - Recenzje filmów
Mówili: idź do kina na „Napoleona”. Nie posłuchałem. Zamiast cesarza Francji, wybrałem króla potworów. W niedalekiej przyszłości nadejdzie jeszcze sposobność, aby w dłuższej, 4-godzinnej wersji zmierzyć się z wielkością i kontrowersyjnością Bonapartego, i ostatecznie ocenić jakość filmu i aktorski popis (?) J. Phoenixa. Tymczasem na arenę wchodzi On – Godzilla. W 37 obrazie z ze słynnej japońskiej serii wygląda tak przerażająco i jednocześnie dostojnie, że nic tylko bić brawa albo strzelać z największych dział (cel: zabicie bestii lub oddanie hołdu). „Godzilla Minus One” to bowiem produkcja za skromne 15 mln dolarów, która zawstydza hollywoodzkie blockbustery o tej samej legendzie i ikonie japońskiej kultury. Widowisko kameralne, gdzie ważniejszy jest czynnik ludzki i metafora powojennych traum.
"Chłopi" – Wsi anielska, wsi diabelska - Recenzje filmów
„Cepelia, w której maczała swoje paluchy Sztuczna Inteligencja, malując każdą scenę w męczące oczy barwy”. Mniej więcej to sądzi o nowej adaptacji „Chłopów” Władysław Reymonta pewien znany krytyk filmowy. Powinien on uderzyć się w pierś i obejrzeć tę animację raz jeszcze. Tak, to ludowe rękodzieło, ale o dużej wartości artystycznej – choć bliskie książkowym opisom, to jednak na swój sposób uwspółcześnione, pozbawione kurzu osiadłego na dawnej księdze. Gdy kilka lat temu ponad 100 malarzy zabrało się do skrupulatnej pracy z pędzlem w dłoniach, to jeszcze nikt nie wiedział, że AI aż tak rozwinie się w roku 2023. Można zapytać po co? Czyż nie lepiej, aby powstał „zwykły” film fabularny bez tej otoczki? Nie, bo taki już nakręcono, a owa forma tylko dodała magii i innej, niepokojącej namacalności.
"Resident Evil: Witajcie w Raccoon City" – Shitty, Pasty - Recenzje filmów
Są takie dni w życiu, gdy od samego już przebudzenia wiemy, że nie będą to dobre dni: za oknem paskudna poniedziałkowa pogoda z zacinającym deszczem, głowa trochę pobolewa, ponieważ poprzedniego wieczoru przyszło nam wychylić o jeden kieliszek za dużo na spotkaniu ze znajomymi, woda w czajniczku gotuje się tyle czasu, że aż sprawdzamy czy się przypadkiem nie przypala, woda pod prysznicem z kolei, w zależności od regulacji, albo parzy nasze plecy niczym iskry z kuźni Hefajstosa, albo zamraża naszą skórę niczym cios od Sub-Zero. Mimo to, przygotowujemy się dzielnie do wyjścia, choć wiemy doskonale, że w pracy już ostrzą sobie na nas kły kierownicy wyższego szczebla czy brygadziści...
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2024 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.978