pj (4312 pkt)Strona WWW Autora1 398
1 542 min.
Ludzie kina
pj (4312 pkt)
1639 dni temu
2015-06-20 16:25:59
Przyszedł na świat 27 maja roku 1922 w stolicy Wielkiej Brytanii jako Christopher Frank Carandini Lee. Był synem pułkownika 60. Korpusu Strzelców Królewskich i włoskiej pięknej arystokratki z jednego z najstarszych europejskich rodów, hrabiny Estelle Marie Carandini di Sarzano. Pochodzenie więc to niezwykłe, jakim niewielu aktorów może się poszczycić. Rodzice rozwiedli się, kiedy Christopher ukończył sześć lat. Razem z matką i siostrą wyjechał na jakiś czas do Szwajcarii. Tam zagrał swoją pierwszą i dodać trzeba tytułową rolę w szkolnym przedstawieniu, a konkretniej w sztuce pt. „Rumpelstiltskin”. Czyżby kreacja takiej mało pozytywnej postaci była zwiastunem przyszłości i rozpoznawczego kinowego znaku? Kto wie. W Szwajcarii nie zagrzali długo miejsca i wrócili do Anglii. Tu Estelle wyszła ponownie za mąż. Wybrankiem jej serca został niejaki Harcourt Rose – bankier i stryj Iana Fleminga. Tak, dokładnie tego Fleminga, przyszłego twórcy Jamesa Bonda. Christopher i Ian dość szybko znaleźli wspólny język. Ich przyjaźń to temat na osobny artykuł.
Nasz bohater już w wieku nastoletnim był mężczyzną ambitnym, wysokim (196 cm !) o niezwykłym talencie, przenikliwym wzroku i głębokim głosie. Jego pasją było i aktorstwo i sport. Trenował m.in. hokej i szermierkę. Poza tym uczył się języków. Nie tylko zaczął biegle władać francuskim, hiszpańskim czy niemieckim, ale poznał także łacinę oraz grekę. Niestety, ten świetny uczeń musiał porzucić college z powodów finansowych (ojczym doprowadził rodzinę do bankructwa!).
Do 1941 roku zarabiał funta tygodniowo, pracując jako goniec i posłaniec w Londynie. Wkrótce wstąpił do oddziałów RAF i otrzymał stopień porucznika. Po zakończeniu wojny poszedł tam, gdzie było mu to przeznaczone, czyli do przemysłu filmowego. To był też czas, gdy wreszcie mógł zacząć studiować aktorstwo. Podpisał kontrakt z wytwórnią Rank. Grywał w teatrze, występował nawet w operze, w radiu, śpiewał w… musicalach.
Na dużym ekranie zadebiutował w 1948 roku m.in. w filmowej adaptacji „Hamleta” i komedii muzycznej pt. „Jedna noc z tobą”. Oczywiście, zarówno te, jak i następne kreacje były jedynie epizodami. Dopiero praca dla studia Hammer zmieniła życie Christophera. Lata 50. to szereg filmów grozy klasy B. Takie właśnie produkcje kręciła owa wytwórnia. Lee z racji swoich gabarytów i magnetycznego głosu wcielił się w m.in. Monstrum Frankensteina (w filmie „Curse of Frankenstein”), Mumię i samego Draculę, w którego przeobrażał się jeszcze w kolejnych częściach serii. Stał się rozpoznawalny, a na planie tych obrazów zaprzyjaźnił się z Peterem Cushingiem (kultowy Van Helsing i Wielki Moff Tarkin z „Gwiezdnych wojen”).
Później odtwarzał różne role, m.in. przebiegłego doktora Fu Manchu, ale najważniejszym momentem był angaż do „Człowieka ze złotym pistoletem” (1974), gdzie nareszcie otrzymał szansę, aby zerwać z wizerunkiem filmowego monstra i zagrać „ludzką” rolę. Jaką? Kinomani wiedzą doskonale. Christopher Lee został Francisco Scaramangą – charyzmatycznym przeciwnikiem samego Bonda, Jamesa Bonda (Rogera Moora). Ciekawostką niech będzie fakt, że Ian Fleming pragnął, aby Lee zagrał już w pierwszym filmie z serii, czyli „Doktorze No”. Wówczas to się nie udało.
O czym warto jeszcze napisać? Na pewno o „Prywatnym życiu Sherlocka Holmesa”. W tym filmie Lee z powodzeniem wcielił się w samego Holmesa, ale tego drugiego, jego brata Mycrofta. Lata 70. to też ciekawa rola w „Trzech muszkieterach” oraz założenie własnej firmy producenckiej Charlemagne.
Ale musiał czekać aż do nowego tysiąclecia, aby o sobie przypomnieć i powtórnie zachwycić, tym razem młodsze pokolenie widzów. Zagrał jednak tak, że powalił na kolana też krytyków i starszych fanów. Mowa oczywiście o kreacji Sarumana w trylogii „Władca Pierścieni”. Co może być interesujące, autor powieści J.R.R Tolkien, którego Lee poznał osobiście w pewnym barze podczas studiów (!), widział w nim przyszłego… filmowego Gandalfa. Tolkien nie doczekał się chwili, by ujrzeć adaptację swojego dzieła i owego studenta przemieniającego się w czarodzieja. Nie, jak zamarzył pisarz, w Gandalfa, tylko w Sarumana. Drugą rolą, w której zabłysnął była postać Hrabiego Dooku w środkowej oraz ostatniej odsłonie nowych „Gwiezdnych wojen” Lucasa. I choć „Atak Klonów” i „Zemsta Sithów” były zdecydowanie słabszymi filmami (przerost formy nad treścią) od „Władcy Pierścieni”, to Lee lepiej wspominał współpracę z Lucasem niż Jacksonem, na którego obraził się za wycięcie Sarumana z kinowego „Powrotu Króla” (wierni miłośnicy obejrzeli te sceny na rozszerzonym DVD). Na szczęście po latach mu to wybaczył i zgodził się (mimo podeszłego wieku) na ponowne zagranie tej roli w trzech częściach „Hobbita”.
Jednak trzeba Wam wiedzieć, że ten Brytyjczyk poliglota był kimś więcej niż aktorem. Parał się również muzyką i wydał cztery książki, w tym autobiografię pt. „Tall, Dark and Gruesome”. Nagrał płyty z recytowanymi wierszami Tolkiena, pełnił funkcję wokalu wspierającego na siedmiu albumach zespołu symfoniczno-metalowego Rhapsody of Fire. To nie wszystko. Sam wydał aż pięć krążków z muzyką metalową (m.in. „Charlemagne: By the Sword and the Cros”) oraz trzy single z przeróbkami znanych świątecznych piosenek (oczywiście w wersji metalowej!).
Sir Christopher Lee (tytuł szlachecki przyznano mu w 2009 roku) był aktywny niemal do końca dni. Za najlepszą i najważniejszą swoją kreację uważał jednak nie postaci Sarumana, Draculi czy Scaramangi, a przywódcę Pakistanu w mało znanym filmie pt. „Jinnah” z 1998 roku. Nie spełniło się jego marzenie o pracy na planie z Clintem Eastwoodem. Odszedł w szpitalu Chelsea and Westminster w Londynie. Przyczyną były problemy z sercem i oddychaniem. Informacja o jego śmierci zszokowała, tym bardziej że podano ją 11 czerwca z kilkudniowym opóźnieniem. Tak zdecydowały, będące przy nim żona Gitte (razem spędzili 50 lat!) i córka Christina Erika.
W 1990 roku Lee dokonał autoparodii w komediowym horrorze „Gremliny2”. Jak więc widać, był aktorem jedynym w swoim rodzaju, który na luzie podchodził do własnej kariery.
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
Pełna filmografia sir Christophera Lee:
http://www.filmweb.pl/person/Christopher.Lee
Galeria zdjęć - Sir Christopher Lee – Spoczywaj w pokoju filmowy superłotrze
Więcej artykułów od autora pj
„Słuchaj swego serca, kiedy ono cię wzywa, słuchaj swego serca, nic innego nie możesz zrobić” - śpiewała Marie Fredriksson w jednej z najpiękniejszych piosenek o miłości. I robiła to tak, że każdy zakochiwał się w jej głosie i wizerunku. Każdy wierzył w siłę uczucia. Niestety, nie zobaczymy już więcej tej szwedzkiej wokalistki zespołu Roxette. Marie zmarła 9 grudnia
Z 12 na 13 grudnia odbyła się ceremonia The Game Awards 2019, podczas której przyznano nagrody najlepszym przedstawicielom przemysłu gier komputerowych. Najważniejsze wyróżnienie – za tytuł roku – powędrowało do przygodowej gry akcji: „Sekiro: Shadow of Twice” Hidetaki Miyazakiego. Trzeba przyznać, że już sam zwiastun wydanej na PC oraz konsole Xbox One i PS4 w marcu
Och, Linda! Dlaczego? Powiedz, dlaczego?! Tak na mnie podziałałaś. Stałaś się najlepszą obok Sigourney Weaver heroiną kina science fiction i jednocześnie więźniem swojej roli. I dlaczego na Twój powrót, ja i miliony fanów, musieliśmy czekać tak długo? Nie odpowiadaj. Nadeszła pora, bym o Tobie napisał ten krótki, ale staranny artykuł! Może w nim znajdą się wyjaśnienia
Teraz czytane artykuły
W niedzielę 7 czerwca 2015 roku w wieku 93 lat zmarł sir Christopher Lee. Człowiek, o którego życiu można napisać grubą księgę. Zagrał w ponad 250 filmach (co odnotowano w Księdze Rekordów Guinnessa). Był legendą kina. Uzdolniony nie tylko aktorsko, ale też muzycznie. Miliony widzów pokochało go za znakomite role nie byle jakich czarnych charakterów: Sarumana, Draculi
Z 12 na 13 grudnia odbyła się ceremonia The Game Awards 2019, podczas której przyznano nagrody najlepszym przedstawicielom przemysłu gier komputerowych. Najważniejsze wyróżnienie – za tytuł roku – powędrowało do przygodowej gry akcji: „Sekiro: Shadow of Twice” Hidetaki Miyazakiego. Trzeba przyznać, że już sam zwiastun wydanej na PC oraz konsole Xbox One i PS4 w marcu
6 lutego 2018 roku – ta data przejdzie do historii branży kosmicznej. Zaplanowany był bowiem na ów dzień start Falcona Heavy – rakiety porównywalnej do słynnego Saturna V, który zabrał ludzi na Księżyc. Wszyscy miłośnicy lotów kosmicznych mocno trzymali kciuki, aby niełatwa misja się udała. Na szczęście, na przeszło 90 procent można mówić o wielkim sukcesie! Brawa dla
Jaką temperaturę ustawić na termostacie bojlera, aby zminimalizować opłaty za prąd? Opiszemy kilka ważnych zasad związanych z oszczędna pracą bojlera. Zmniejsz swoje rachunki za prąd.
Ed i Lorraine Warren zasłynęli w Stanach Zjednoczonych jako badacze zjawisk paranormalnych. W filmie „Obecność” możemy zapoznać się z ich najtrudniejszą sprawą (na potrzeby kina nieco ubarwioną). W tym artykule dowiecie się nieco o tym ekscentrycznym małżeństwie oraz o pewnej nawiedzonej lalce i kłopotach rodziny Smurlów.
26 marca odbyła się już 20. jubileuszowa gala rozdania najważniejszych polskich nagród filmowych. Wielkim wygranym okazała się „Cicha noc”, całkiem deklasując konkurencję. Produkcja otrzymała bowiem aż w 9 statuetek (miała 11 nominacji) oraz dodatkowo nagrodę publiczności. Nie tylko zwyciężyła jako najlepszy film, ale też w tak istotnych kategoriach, jak: scenariusz,
Nie jestem zapalonym fanem musicali, zawsze preferowałem gatunki filmowe, w których śpiew jest wyłącznie dodatkiem, a nie jego głównym daniem. Cóż, taka moja natura. Niemniej jako krytyk filmowy nie raz miałem przyjemność z obrazami wliczającymi się w ten szanowany przez wielu kinomanów gatunek i, co najważniejsze, każdy z nich oceniłem pozytywnie, często chwaląc nie
„Był czarny czarny las. W tym czarnym czarnym lesie był czarny czarny dom. W tym czarnym czarnym domu był czarny czarny pokój, a w tym czarnym czarnym pokoju był czarny czarny stół, a na tym czarnym czarnym stole była czarna czarna trumna, a w tej czarnej czarnej trumnie był biały biały… trup!” – cytują na YouTubie aktorzy wcielający się w poszczególnych bohaterów w a
Długi majowy weekend coraz bliżej. W związku z tym w bardzo wielu miejscach w Polsce, zarówno w małych, jak i dużych miastach przygotowano przeróżne atrakcje. Nie tylko koncerty, ale także wystawy, spotkania, widowiska multimedialne czy sportowe dyscypliny. W artykule znajdziecie kilka wybranych wydarzeń w kilku miastach.
Jeśli chcecie się wzruszyć i poznać zawiłe ludzkie losy, a cenicie intrygujące reportaże, to jest pewna wydana przez Trzecią Stronę książka, którą polecam. Mowa o napisanej przez Małgorzatę Karolinę Piekarską i jej nieżyjącego już ojca Macieja Piekarskiego należącej do literatury faktu pozycji pt. „Syn dwóch matek”.
Tytułowi bohaterowie powieści Bena Eltona stwierdzają w pewnym momencie, że „jeśli zastraszanie stanie się dyscypliną olimpijską, to Niemcy zdobędą w Tokio w 1940 roku złoty medal”. Te słowa nie powinny dziwić. Większość wydarzeń w książce pt. „Dwaj bracia” rozgrywa się bowiem w brutalnych latach 20. i 30. XX wieku, a więc podczas powstania partii NSDAP, a następnie r
Na początku lat 90. XX wieku wypełniło się proroctwo. Bo jak inaczej nazwać współpracę dwóch ekscentrycznych, inteligentnych i tryskających ironicznym, czarnym humorem Brytyjczyków: Neila Gaimana i Terry’ego Pratchettta, jak nie proroctwem właśnie. Ci dwaj dżentelmeni to pisarze gatunku z pogranicza fantastyki, z których ten drugi – twórca „Świata Dysku” niestety nie
Wyznam jak na spowiedzi, że jestem zagorzałym miłośnikiem twórczości Henryka Sienkiewicza. Szczególnym afektem darzę jego Trylogię („Ogniem i Mieczem” od dawna jest w moich top 10 ulubionych powieści). Tym bardziej, dodatkowo zachęcony przez aktorkę Magdalenę Zawadzką, sięgnąłem po pierwszy tom przygodowo-historycznego romansu Małgorzaty Gutowskiej-Adamczyk pt. „Fortu
Grafika tekstowa jest używana od początku istnienia komputerów. W latach 80-tych i początku lat 90-tych XX wieku stała się sztuką często wykorzystywaną przez zespoły programistów i demoscenę.
Mr. John Wick stresujące życie prowadzi. Nie ma czasu na spanie, nie ma nawet czasu, aby spokojnie zjeść obiad. Jest sławny, ale czy szczęśliwy? Nie dość, że prześladują go wspomnienia o zmarłej żonie i dawnym czworonożnym przyjacielu, to na dodatek stanie się głównym celem wszystkich zabójców w Nowym Jorku. Telefony w dłoń panie i panowie asasyni. Już za moment odczy
Często miewamy w swoim życiu tzw. deja vu. Jest to odczucie, że dana sytuacja, w jakiej się znaleźliśmy, już nam się kiedyś przydarzyła. Ale ten artykuł będzie poświęcony innemu, chyba jeszcze bardziej niezwykłemu i ciekawszemu pojęciu, czyli efektowi Mandeli. Cóż to takiego?
To festiwal, który w kręgach obecnie rządzącej opcji politycznej ma wielu wrogów. Niedawno zakończyła się jego, wyjątkowo zorganizowana w połowie lipca (ze względu na Światowe Dni Młodzieży), 22. edycja. Czy Przystanek Woodstock to faktycznie samo zło? A pan Jurek Owsiak to negatywny wzorzec dla dzisiejszej młodzieży?
Nowości
„Słuchaj swego serca, kiedy ono cię wzywa, słuchaj swego serca, nic innego nie możesz zrobić” - śpiewała Marie Fredriksson w jednej z najpiękniejszych piosenek o miłości. I robiła to tak, że każdy zakochiwał się w jej głosie i wizerunku. Każdy wierzył w siłę uczucia. Niestety, nie zobaczymy już więcej tej szwedzkiej wokalistki zespołu Roxette. Marie zmarła 9 grudnia
Z 12 na 13 grudnia odbyła się ceremonia The Game Awards 2019, podczas której przyznano nagrody najlepszym przedstawicielom przemysłu gier komputerowych. Najważniejsze wyróżnienie – za tytuł roku – powędrowało do przygodowej gry akcji: „Sekiro: Shadow of Twice” Hidetaki Miyazakiego. Trzeba przyznać, że już sam zwiastun wydanej na PC oraz konsole Xbox One i PS4 w marcu
Od czasu przeniesienia na srebrny ekran rywalizacji Nikiego Laudy i Jamesa Hunta, zacząłem z większym zainteresowaniem wyglądać filmów o tematyce wyścigów samochodowych. I nie mam tu na myśli będącej na topie serii „Szybcy i wściekli”, o nie. Po głowie krążą mi obrazy ukazujące sportową rywalizację i wielkie ikony światowej sceny współzawodnictwa. Takim filmem okazał
Niegdyś krótką historyjką miał się stać, ale ostatecznie w długi metraż się przeobraził. 30 listopada pojawić się miał, ale ostatecznie, „ulepszony”, 7 grudnia przybył. „Coś się kończy, coś się zaczyna” – takowy był tytuł pewnego opowiadania. Jakże trafna to sentencja w przypadku „Pół wieku poezji później”, w którym wydarzenia rozgrywają się ćwierć wieku po tych z sag
Nagroda Nobla to najbardziej prestiżowe osiągniecie dla każdego naukowca, działacza czy pisarza. Co roku do wybitnego grona wszechstronnych laureatów dołączają kolejni, którzy również wyróżnili się w swojej dziedzinie. Również w październiku 2019 roku Komisja Noblowska ogłosiła nazwiska osób, które w grudniu otrzymają nagrodę.
Z cyklu ludzie YouTuba tym razem prezentujemy człowieka, który mimo młodego wieku, „z niejednego śląskiego pieca jadł chleb”. Pochodzi z Bytomia, a znany jest z tego, że jako Niklaus Pieron prowadzi swój kanał, na którym tworzy liczne materiały w rodzimym dialekcie. Chce w ten sposób promować ślonskom godkę. Aby dotrzeć do większej liczby widzów, wrzuca też gameplaye
Artykuły z tej samej kategorii
Kiedy zobaczyłem go po raz pierwszy w thrillerze „8 milimetrów” (1999) Joela Schumachera, prawie zaniemówiłem. Jako specjalista od snuff porno – Max Callifornia przyćmił w rzeczonym obrazie samego Nicolasa Cage’a, pokazując aktorstwo na wysokim poziomie. Miał to coś w oku: tajemnicę, szczyptę charyzmy, niezdrową fascynację. A już rok później za kolejną drugoplanową ro
Na naszym portalu często przedstawiamy ludzi z niezwykłą pasją i talentem. Należą do nich także dwaj pochodzący z Uniechowa – małej miejscowości na Kujawach bracia Dawid i Dominik Znajmieccy. Chłopaki interesują się kinem, piszą scenariusze i studiują na Akademii Filmu i Telewizji w Warszawie, gdzie rozwijają swoją wiedzę w montażu i zdjęciach. Zapraszamy i zachęcamy
Och, Linda! Dlaczego? Powiedz, dlaczego?! Tak na mnie podziałałaś. Stałaś się najlepszą obok Sigourney Weaver heroiną kina science fiction i jednocześnie więźniem swojej roli. I dlaczego na Twój powrót, ja i miliony fanów, musieliśmy czekać tak długo? Nie odpowiadaj. Nadeszła pora, bym o Tobie napisał ten krótki, ale staranny artykuł! Może w nim znajdą się wyjaśnienia
Jana Kobuszewskiego zapamiętamy wszyscy. Nie grywał w filmach i serialach ról pierwszoplanowych (poza „Barbarą i Janem”), nie grywał nawet drugoplanowych, ale za to epizody kreował wyśmienite. Zachwycał też w teatrze. Ale najlepiej czuł się jako artysta kabaretowy, rozśmieszając mieszkańców Polski na wschodzie, zachodzie, północy i południu. Dożył pięknego wieku – 85
Bruce Lee. Ikona i legenda, którą nikomu przedstawiać nie trzeba. Nie ma na świecie człowieka (chyba że mieszka w głębokim buszu), który o nim nie słyszał. Na początku lat 90. zekranizowano biografię aktora w udanym filmie pt. „Smok: historia Bruce’a Lee” z doskonałą rolą Jasona Scotta… Lee (zbieżność nazwisk przypadkowa). A w roku 2019 jego nieśmiertelny duch ponowni
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2019 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.295