aragorn136 (6748 pkt)Strona WWW Autora935
1 096 min.
Recenzje książek
aragorn136 (6748 pkt)
884 dni temu
2017-08-27 14:51:19
Wydana w 2015 roku powieść przez 14 tygodni utrzymywała się na 1 miejscu listy bestsellerów New York Timesa. Do marca sprzedały się ponad 3 miliony jej egzemplarzy w USA i ponad 1 milion w Wielkiej Brytanii! W 2016 roku światło dzienne ujrzała z kolei ekranizacja z utalentowaną Emily Blunt w roli głównej (zaznaczam, że owej filmowej wersji nie widziałem). Książka zdobyła sporo entuzjastycznych recenzji, porównywano ją nawet do „Zaginionej dziewczyny” Gillian Flynn! Czyli dostaliśmy arcydzieło, które przejdzie do historii beletrystki… Otóż nie! Jak dla mnie to zdecydowanie przereklamowana pozycja, która nie zachwyca i nie zaskakuje samą intrygą i jej rozwiązaniem. Popularność wynika zapewne z tego, że ma tytułową bohaterkę, z którą wiele kobiet może się zidentyfikować.
Jest nią 30-letnia Rachel – mieszkanka Londynu, która w zaciszu wynajmowanego u koleżanki pokoiku topi smutki, czyt. zalewa depresję mocno procentowym trunkiem. Brzydzi się sobą. Utyła. Czuje się nikomu niepotrzebna i bezwartościowa. „Na szczęście” robi coś jeszcze. Codziennie o godzinie 8:04 wsiada do wolno poruszającego się pociągu, pokonując tę sam trasę. Wycisza się wtedy, odstawia na bok kieliszek whisky, uspokaja emocje, próbuje zapomnieć o zakończonym niedawno związku z Tomem – wymarzonym mężczyzną, który porzucił ją dla Anny. I marzy. O wyjściu na prostą. O ponownym szczęściu w miłości, znalezieniu dobrze płatnej posady i całkowitym zerwaniu z nałogiem. Jest jak Alicja po drugiej stronie lustra, odrzucana przez realne otoczenie – uwięziona w innym świecie, lecz takim, któremu daleko do baśniowej krainy. Niczym niechciany pies, który przez całe życie był źle traktowany.
Metaforycznym lustrem jest także okno przedziału w pociągu. Z niego obserwuje bowiem stojący przy torach dom numer 15. Dzień w dzień przygląda się jego lokatorom – zakochanej młodej parze. Nadaje im imiona: Jess i Jason. Zawsze wtuleni, zawsze uśmiechnięci. Zazdrości im pięknego uczucia. I powraca do chwil, gdy w bliźniaczo podobnym domu znajdującym się na tej samej ulicy mieszkała razem z ukochanym. Cierpi, wiedząc, że obecnie to ciepłe gniazdko należy do Toma, jego nowej żony i małej córeczki… Czy sama doświadczy rodzinnego ciepła, czy przejdzie przez lustro do lepszego wymiaru?
Moment. To przecież brzmi jak fabuła obyczajowej opowieści dla gospodyń domowych i pań w różnych wieku. Opowieści o zdradzie i poszukiwaniu miłości. Ale dlaczego owa książka jest zaliczana do gatunku kryminał/thriller? Bo nagle ten obrazek przedstawiający idylliczny związek pary spod piętnastki, który utrwalił się w głowie Rachel, pryska jak mydlana bańka! Dziewczyna widzi Jess w objęciach obcego faceta, a w kolejnym dniach nie widzi już jej wcale… Jess, a właściwie Megan (bo takie imię podały wiadomości) znika bez śladu. Uciekła z kochankiem, została zamordowana, wyprowadziła się do innego miasta. Rachel snuje różne domysły. I nie poprzestaje tylko na tym. Bierze sprawę w swoje ręce. Rozwikła tę zagadkę.
„Dziewczyna z pociągu” nie jest słabą powieścią. Czyta się ją dobrze. I choć styl czasem zahacza o scenariusz losowego odcinka polsatowskich „Trudnych spraw”, to i tak wciąga. Podobał mi się sposób narracji. Poszczególne rozdziały nazwane są imionami bohaterek – głównej oraz drugoplanowych. Czytelnik śledzi losy każdej z nich – jednocześnie pierwszoosobowej narratorki, opisującej swoje przeżycia, myśli, problemy. Ciekawy jest punkt widzenia tych trzech niewiast o różnorodnych charakterach: Rachel, Anny oraz Megan (retrospekcje prowadzące do teraźniejszości – ciepłej letniej pory roku 2013). Niby osobny, a jednak znajdujący wspólne ujście. Ze strony na stronę dowiadujemy się, że kobiety łączy więcej niż początkowo się wydaje, że mają sekrety, które nie pozostaną zbyt długo w ukryciu. Anna obawia się Rachel, bo ta jest natrętna. Wchodzi z buciorami za próg idealnego życia, burzy ułożony rodzinny świat. Artystyczna dusza drobnej Megan nie pozwala jej na bycie silną i zagojenie ran z przeszłości. Scott (zwany przez Rachel Jasonem) jest zadowolony, że wreszcie udała się na spotkania terapeutyczne do chwalonego, pochodzącego z Bośni, tajemniczego psychologa Kamala Abdica. Rachel szuka odpowiedzi. Gdy je nareszcie odnajdzie, nic już nie będzie takie jak kiedyś. Alkohol nie ukoi kolejnej potężnej traumy.
Paula Hawkins wychodzi obronną ręką, nakreślając wyraziste portrety kobiet, lecz koniec końców nie otrzyma tytułu jednej z lepszych pisarek swojego pokolenia. Jej „Dziewczyna z pociągu” w połowie zaczyna gubić umiejętnie budowane napięcie. Staje się… monotonna, jak pociąg, który jedzie z tą samą prędkością i mija te same krajobrazy i budynki. I można by było jeszcze na ów mankament przymknąć oko, podnieść szlaban i jechać dalej, lecz… im bliżej finału, tym główny wątek staje się coraz bardziej przewidywalny. Pojawiający się stróże prawa zaczynają przypominać stereotypowe figury londyńskich gliniarzy, a fabularny twist nie spowoduje opadu szczęki. Doświadczony czytelnik, który ma na swoim setki przetrawionych od deski do deski kryminałów dość łatwo i szybko odkryje, co stało się z Megan i kto jest oprawcą.
Jednak i tak będzie kibicować Rachel. Nie jakiejś tam superbohaterce, a dziewczynie z problemami, która pragnie iść tropem Megan, pomóc w śledztwie, a przy okazji zmienić swoją egzystencję. „Ludzie, z którymi coś nas kiedyś łączyło, nie pozwalają nam odejść i żebyśmy nie wiem, jak bardzo próbowali, nie wyplączemy się z tego, nie uwolnimy”. Jednak Rachel spróbuje jednak odciąć pępowinę od dawnej dzielnicy, dawnej miłości życia, wyjść na prostą i gdzieś na końcu ciemnego tunelu odnaleźć światło – nowe szczęście, bez butelek wina u boku i alkoholowych awantur. Książka uzmysławia nam też i przypomina, że w czasach sprzed ery komórek, SMS-ów oraz e-maili, czyli wszelakich elektronicznych śladów życie zazdrosnych pijaczek było o wiele łatwiejsze…
Ocena: 5,5/10
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - "Dziewczyna z pociągu" – Rachel po drugiej stronie "lustra"
Więcej artykułów od autora aragorn136
Noc, z 21 na 22 września roku 1940. Wyładowany po brzegi Polakami pociąg zatrzymuje się na stacji w Oświęcimiu. Ktoś z zewnątrz otwiera drzwi wagonów. Ciężko oddychający (wcześniej przewożono wapno) ludzie wreszcie mogą nacieszyć się powietrzem. Jednak radość nie trwa długo. Mimo powitalnego napisu na głównej bramie: „praca czyni wolnym”, przerażeni, popychani i bici
„Czas na coś inne niż thriller. Muszę przeczytać kameralną, najlepiej polską, książkę, która da mi chwilę wytchnienia, refleksji i wzruszy. Gdzie zamiast kryminalnej zagadki lub bohaterów >>mielonych<< przez historyczno-polityczną machinę, ważniejsze będą małe ludzkie dramaty dziejące się tu i teraz” – pomyślałem na początku 2020 roku. Sięgnąłem więc pierwszy raz po a
Gasną światła na sali kinowej. Jeszcze czuję się bezpiecznie. Pierwsze sekundy „1917” nie zapowiadają, z czym faktycznie będę mieć do czynienia. Jest dziwnie spokojnie, choć groza wisi w powietrzu. Mijają kolejne minuty i myślę: tak, to porządnie zrealizowany film. Po nocnych scenach i finałowej sekwencji boję się poruszyć, po twarzy spływa łza, fotel „zamienia się” w
Polskie seriale gatunkowe są coraz lepsze. Odważne stwierdzenie? Tak. Ale to żaden fake news, to prawda. Niechaj tego przykładem będzie niedawny „Ślepnąc od świateł”, „Rojst”, czy pierwszy sezon (kolejny podobno już nie tym samym poziomie) „Belfra”. „Wataha” od HBO także należy do grupy tych sprawnie nakręconych i intrygujących produkcji. Mająca własny europejski stem
16 grudnia 2019 roku pojawiła się na polskim rynku muzycznym płyta, na której co prawda nie usłyszycie żadnego wokalu, ale za to otrzymacie kawał wyrazistej instrumentalnej muzyki. Muzyki która łączy w sobie jazz i progresywny rock. I która zabierze Was w rejony nasilone przedziwną, pozytywną aurą, gdzieś do innego, energetycznego wymiaru. Oto „Holograms” zespołu The
Polecamy podobne artykuły
No to się doczekaliśmy. David Fincher powraca po trzech latach do thrillera w iście, jeśli nie olimpijskiej, to bez wątpienia w bardzo solidnej formie i raz jeszcze udowadnia, że w tym gatunku nie ma sobie równych. „Zaginiona dziewczyna” nie jest tak mocno wsiąkającym w nasz umysł filmem, jak „Podziemny krąg”, ale będąc adaptacją uznanej przez „New York Timesa” za bes
Teraz czytane artykuły
Bestseller Empiku 2015, najszybciej sprzedający się debiut w historii brytyjskiego rynku – głoszą informacje na okładce. Do tego wypowiedź Stephena Kinga, który uważa, iż jest to znakomity thriller psychologiczny, kryminał, od którego nie mógł się oderwać przez całą noc. Taka rekomendacja nie może być bezpodstawna. Musiałem więc sprawdzić, co spowodowało, że debiut Pa
Każdy iluzjonista ma inny sposób działania, sztuczki i sposoby na to, by widzowie mogli go docenić, ale łączy ich jedna zasada, która nigdy się nie zmienia: „W magicznej sztuczce nie chodzi o to, jak ją zrobić. Prawdziwa sztuka polega na tym, by ludzie w nią uwierzyli”. Dla magików ta zasada jest jak przykazanie, którego zawsze należy się trzymać, bo inaczej pokaz nie
Od 9 maja do 1 czerwca 2014 roku we Włocławku będzie można oglądać niespotykaną wcześniej wystawę plakatów. Stąd postanowiliśmy o niej wspomnieć na łamach portalu. Tym bardziej, że jednym z naszych celów jest łączenie ludzi z pasją. A miłośników szeroko pojętej sztuki plakatowej również nie brakuje.
Starożytna Turcja jest jednym z najbardziej zadziwiających miejsc na świecie. Oprócz zabudowań obecnych na powierzchni istnieją również wyrafinowane, podziemne konstrukcje.
Wyobraźcie sobie mieszankę rocka alternatywnego, muzyki elektronicznej, a nawet disco i pop. Niemożliwe? Anthony Gonzalez był innego zdania. Perfekcyjnie połączył owe gatunki i tak narodził się w 2001 roku francuski projekt o nazwie M83.
Rok temu na łamach portalu w kategorii Motoryzacja pojawił się zwięzły artykuł na temat Motor Show w Poznaniu. Tym razem kolejny tekst o targach publikujemy już po ich zakończeniu. Czas więc na ogólne podsumowanie imprezy, którą jest niezwykłym wydarzeniem dla każdego miłośnika wszelkich pojazdów – od aut po motocykle.
W 2014 roku WHO opublikowała zatrważający, przyprawiający o dreszcze raport. Otóż na naszej planecie co 10 sekund umiera ktoś, kto nadużywa alkoholu! Światowy Dzień Trzeźwości został wymyślony po to, aby przypominać, jak straszna jest choroba alkoholizmu, że picie w dużych ilościach często prowadzi do ciemnego tunelu, z którego trudno znaleźć wyjście. 15 kwietnia pows
Dziś zapraszamy Was na małą relację wideo z zawodów motocross i quadcross w miejscowości Lipno na Kujawach, która odbyła się 5 maja 2019 roku.
Wydaje się, że likantropia to temat już tak bardzo przez świat kina i literatury wyeksploatowany, że nie da się nic więcej ciekawego o tym opowiedzieć. Ostatnio wilkołaki walczyły i kochały, choćby w sadze „Zmierzch” Stephenie Meyer czy straszyły w filmowym uniwersum „Underworld”. Mimo to nadal, jak udowadnia nastoletnia Joseline K. Aftanska (właśc. Justyna Aftańska),
Szukacie przekąski, czegoś łatwego w przygotowaniu, idealnego do podania gościom na prywatce lub zabawie karnawałowej? Nie macie pomysłu? Jest na to rada. Jeśli w lodówce został się Wam makaron z poprzedniego dnia i obiadu, to można go wykorzystać, przyrządzając z niego smaczne placuszki.
Do kina zawitał najnowszy film Janusza Zaorskiego (Matka królów, Piłkarski poker) pt. "Syberiada polska". Czy smutna opowieść o zesłańcach na daleką Syberię sprawi, że po naszych policzkach polecą łzy, by później zamienić się w małe sopelki lodu?
Wiedząc o zbliżającej się wielkimi krokami premierze „Andromedy”, zdecydowałem się na zapoznanie z trylogią „Mass Effect”. Nie dowierzałem samemu sobie, dlaczego pomijałem ją tak długo, gdyż okazała się dla mnie przeżyciem niemalże dorównującym trzeciemu „Wiedźminowi”.
O tym rozgrywanym w Katowicach turnieju pisaliśmy już rok temu. Tym razem trwał w weekend od 2 do 6 marca 2016 roku, z tym że oficjalna część rozpoczęła się 4 marca. To jedna z najbardziej prestiżowych tego typu imprez na świecie. To jednocześnie dowód na to, że e-sport jest coraz bardziej popularny i nic nie wskazuje, aby w najbliższej przyszłości stało się inaczej.
Noc, z 21 na 22 września roku 1940. Wyładowany po brzegi Polakami pociąg zatrzymuje się na stacji w Oświęcimiu. Ktoś z zewnątrz otwiera drzwi wagonów. Ciężko oddychający (wcześniej przewożono wapno) ludzie wreszcie mogą nacieszyć się powietrzem. Jednak radość nie trwa długo. Mimo powitalnego napisu na głównej bramie: „praca czyni wolnym”, przerażeni, popychani i bici
Muskuły, chrypa i łysina – oto znaki rozpoznawcze tego popularnego aktora. Dla części widzów jego występy są drewniane (był nawet drzewem i to w niemal dosłownym tego słowa znaczeniu; patrz Groot w „Strażnikach Galaktyki”) i pozbawione krztyny talentu. Vin Diesel, a właściwie Mark Sinclair Vincent krytyką się jednak nie przejmuje. Wie, że ma oddanych fanów uważającyc
Trwała utrata danych z dysku twardego jest bardzo rzadka, lecz czasami może wystąpić poprzez złe użytkowanie komputera, próby naprawy struktury danych na dysku, wirusy komputerowe lub zwykły błąd przy usuwaniu plików. Co możemy zrobić?
26 stycznia 2020 roku świat sportu zapłakał. W katastrofie helikoptera zginął 41-letni Kobe Bryant – amerykański koszykarz NBA, jeden z najlepszych w historii tego sportu. Jego prywatna maszyna rozbiła się 65 kilometrów na północny-zachód od Los Angeles. Powodem mogła być gęsta mgła. Na pokładzie znajdowało się jeszcze 8 osób, w tym 13-letnia, także grająca w koszyków
Niezbadane są ścieżki aktorskiej kariery. Bywa tak, że jedna rola może zaszufladkować na długie lata. Wydawało się, że to spotka właśnie Bartłomieja Topę, który niegdyś stał się znany w Polsce jako Zenek z serialu „Złotopolscy” (od 1999 roku). Niezbyt rozgarnięty, zarzucający grzywką mieszkaniec małej wsi zjednał sobie sympatię widzów. Nie było jednak mowy, aby wówcza
Nowości
26 stycznia 2020 roku świat sportu zapłakał. W katastrofie helikoptera zginął 41-letni Kobe Bryant – amerykański koszykarz NBA, jeden z najlepszych w historii tego sportu. Jego prywatna maszyna rozbiła się 65 kilometrów na północny-zachód od Los Angeles. Powodem mogła być gęsta mgła. Na pokładzie znajdowało się jeszcze 8 osób, w tym 13-letnia, także grająca w koszyków
Noc, z 21 na 22 września roku 1940. Wyładowany po brzegi Polakami pociąg zatrzymuje się na stacji w Oświęcimiu. Ktoś z zewnątrz otwiera drzwi wagonów. Ciężko oddychający (wcześniej przewożono wapno) ludzie wreszcie mogą nacieszyć się powietrzem. Jednak radość nie trwa długo. Mimo powitalnego napisu na głównej bramie: „praca czyni wolnym”, przerażeni, popychani i bici
Każdy iluzjonista ma inny sposób działania, sztuczki i sposoby na to, by widzowie mogli go docenić, ale łączy ich jedna zasada, która nigdy się nie zmienia: „W magicznej sztuczce nie chodzi o to, jak ją zrobić. Prawdziwa sztuka polega na tym, by ludzie w nią uwierzyli”. Dla magików ta zasada jest jak przykazanie, którego zawsze należy się trzymać, bo inaczej pokaz nie
„Czas na coś inne niż thriller. Muszę przeczytać kameralną, najlepiej polską, książkę, która da mi chwilę wytchnienia, refleksji i wzruszy. Gdzie zamiast kryminalnej zagadki lub bohaterów >>mielonych<< przez historyczno-polityczną machinę, ważniejsze będą małe ludzkie dramaty dziejące się tu i teraz” – pomyślałem na początku 2020 roku. Sięgnąłem więc pierwszy raz po a
Gasną światła na sali kinowej. Jeszcze czuję się bezpiecznie. Pierwsze sekundy „1917” nie zapowiadają, z czym faktycznie będę mieć do czynienia. Jest dziwnie spokojnie, choć groza wisi w powietrzu. Mijają kolejne minuty i myślę: tak, to porządnie zrealizowany film. Po nocnych scenach i finałowej sekwencji boję się poruszyć, po twarzy spływa łza, fotel „zamienia się” w
Kabaret Skeczów Męczących nie męczy. Od 2003 rozbawia kielecką i polską publiczność. Stworzona przez nich postać Jadwigi Paździerz (wciela się w nią niezrównany Jarosław Sadza alias Jarek) bez problemu może stawać w szranki z Żanetką z Neo-Nówki. Panowie lubują się też w parodiach. Pamiętacie ich słynną wersję polskiego Netflixa, czyli Polflix? Niedawno, bo 30 grudnia
Artykuły z tej samej kategorii
„Czas na coś inne niż thriller. Muszę przeczytać kameralną, najlepiej polską, książkę, która da mi chwilę wytchnienia, refleksji i wzruszy. Gdzie zamiast kryminalnej zagadki lub bohaterów >>mielonych<< przez historyczno-polityczną machinę, ważniejsze będą małe ludzkie dramaty dziejące się tu i teraz” – pomyślałem na początku 2020 roku. Sięgnąłem więc pierwszy raz po a
10 grudnia 2019 roku Olga Tokarczuk odbiera w Sztokholmie Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury „za wyobraźnię narracyjną, która z encyklopedyczną pasją reprezentuje przekraczanie granic jako formę życia”. Ten opis idealnie odwzorowuje to, co autorka prezentuje w swojej twórczości. Postanowiłem na własnej skórze przekonać się, na czym polega fenomen Tokarczuk, sięgają
Muszę się Wam z czegoś zwierzyć. Już dawno nie śmiałem się tak głośno, czytając polską powieść. Ale był to raczej śmiech przez łzy… Bo debiut Krzysztofa Jarząbka, choć zabawny jest, to wzbudza dość smutne uczucia i zmusza do niewesołych refleksji („Polak Polakowi wilkiem”). Dodatkowo przewrotny tytuł „Niebezpieczne związki Mariana Klepki” może sugerować, że mam do czy
Co najmniej 70 procent kleru w Watykanie należy „do parafii”. Inaczej mówiąc – jest orientacji… homoseksualnej. Odważna teza, prawda? Ale to nie żaden fake news. W książce pt. „Sodoma. Hipokryzja i władza w Watykanie” udowadnia ją francuski dziennikarz Frédéric Martel. I to nie jedyny grzech, jaki skrywają duchowni na każdym szczeblu. W tajemnych szafach upchane są in
„Był czarny czarny las. W tym czarnym czarnym lesie był czarny czarny dom. W tym czarnym czarnym domu był czarny czarny pokój, a w tym czarnym czarnym pokoju był czarny czarny stół, a na tym czarnym czarnym stole była czarna czarna trumna, a w tej czarnej czarnej trumnie był biały biały… trup!” – cytują na YouTubie aktorzy wcielający się w poszczególnych bohaterów w a
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2020 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.335