bonopasiak (3879 pkt)Strona WWW Autora3 851
4 662 min.
Recenzje książek
bonopasiak (3879 pkt)
1352 dni temu
2020-11-13 16:55:23
Czasami kogoś pytam o jego/jej zainteresowania. Weźmy taką muzykę. Ktoś słucha jakiegoś utworu i pytam, kogo to kompozycja. Ta osoba nie wie i nawet nie sprawdza. Jest to jej obojętne. Dobrze mi. Wpada w ucho. Nigdy taka odpowiedź nie dawała mi spokoju i nigdy takiej nie udzielam. Obecne społeczeństwo zapomniało o twórcach, nie zwraca uwagi na nich. Muzyka leci z playlisty i często nie mamy wpływu na jej skład. Oczywiście w ten sposób można poznać nowe piosenki i zespoły. Jednak zwykle zostaje to daleko w tyle i osoba słuchająca nie zwraca uwagi na to. Sytuacja przypomina mi wizytę w barze, kiedy toczą się rozmowy i kolejne drinki pojawiają się w czyimś przełyku, a na małej scenie gra jakaś kapela. Jest, po prostu jest. Nikt nie zna ich nazwy, oprócz dziewczyny gitarzysty nikt nie przyszedł specjalnie na nich. Bycie twórcą powoli traci sens z tego jakże ignoranckiego punktu widzenia. Gdy słucham muzyki, a robię to często (nawet w chwili pisania tego tekstu w moich słuchawkach wybrzmiewa album „Joanne” Lady Gagi), to staram się zrozumieć twórcę. Wgłębiam się w jego historię, czytam z nim wywiady, oglądam filmy biograficzne, kupuję kolejne płyty i książki, a czasami poznaję osobiście. Jest to pewna forma kultu wobec artysty. Sprawia mi to wielką przyjemność i zaszczyt, że mogę to wszystko robić. Nigdy nie stało się to tłem i obiektem nieważnym. Poznawanie kolejnych muzyków rozwija mnie i uczy czegoś zupełnie nowego. Niektórzy stają się przyjaciółmi, obiektami uwielbienia, kolegami, sprzymierzeńcami czy nawet osobami, której możemy powiedzieć wszelkie żale, która nas trapią. Rola pisarza jest podobna, ale chyba rozwinięta trochę w inną stronę. Właśnie o tym jest zbiór esejów pt. „Czuły Narrator” autorstwa Olgi Tokarczuk.
Olga Tokarczuk (źródło: wikimedia.org)
Zaznaczyła w jednym z tekstów, że obecnie na wadze straciły recenzje literackie. Ich twórcy stali się oszczędni w słowach i często kiepsko przygotowani do pisania. Sam stałem się tego ofiarą, ale chcę to zmienić właśnie tym tekstem. Przeczytałem wywiad z Olgą Tokarczuk przeprowadzony przez nią samą. Tym właśnie jest ten zbiór. Pisarka odpowiada na pytania, które siedziały jej w sercu i robi to w swoim stylu. Osobiście najbardziej spodobał mi się moment, w którym pisze o swojej pasji z dzieciństwa. Literatura. Czytanie. Kiedyś mówiłem, że to nie dla mnie. Sądziłem, że może kiedyś znajdę czas na tego całego Tołstoja, Pilcha czy Llosę. Taki był plan. Życie jednak chciało inaczej i zakochałem się. W dziewczynie. Ta natomiast wprowadziła mnie do tego świata. Od razu mówię, że moje zakochania się nigdy nie były krótkoterminowe. Nie ma dnia, w którym nie wypowiedziałbym nazwisk: Bob Dylan, Roman Polański, Quentin Tarantino i… Olga Tokarczuk (to najczęściej). Nie mam wielu lat i odkrywam wszystko na świeżo i teraz spisuję to na papierze. Wyglądało u mnie to inaczej niż u twórczyni „Czułego Narratora”, ale łączy nas miłość do słowa pisanego. Esej pt. „Palec w soli, czyli Krótka historia mojego czytania” to najlepszy romans, jaki w życiu czytałem. Nie przesadzam. Są wzloty, upadki, sukcesy i ta postać pośrodku – mała Ola Tokarczuk, która dopiero odkrywa świat. Chce być niczym kapitan Nemo i podążać poprzez ocean Nautilusem. Osobiście bardziej chciałem być jak Fileas Fogg, który w jednej chwili może odbyć wspaniałą podróż. Jego postać była niezwykła, zresztą Juliusz Verne to chyba najlepszy pisarz do rozpoczęcia przygody z czytaniem, nieważne w jakim wieku. Ja i Ola od tego zaczynaliśmy. A teraz Ona jest narratorem tych niezwykłych opowieści. Ona stała się Vernem naszych czasów. Książki przygodowe w pewnym sensie zeszły na psy, to tylko moje zdanie, być może nie natrafiłem na dobre tytuły. Obecnie potrzebujemy czegoś zupełnie innego. Może ja potrzebowałem. Książki Olgi czytałem w podróży. „Biegunów” w samolocie, „Księgi Jakubowe” w pociągu, a resztę zapewne w domu. Obydwa wymienione tytuły mówią o przemieszczaniu się. Ja też to robiłem. Jednak nie odczułem zmiany w tym sensie. Na trasach Rzeszów-Londyn i Rzeszów-Opole nie stało się nic niezwykłego. Zmiany zachodziły za oknem, w które od zawsze uwielbiałem się wpatrywać. Zawsze zastanawiałem się nad domami ludzi, które widziałem. W trakcie czytania uznałem, że ta moja czynność jest bizarna, niezrozumiała, a ktoś może nazwie ją głupią. Na szczęście jest inaczej. W lekturze znalazłem odkupienie samego siebie, ciepło. Zrozumiałem swoje oczy, których nikt nie rozumie. Mój wzrok zaczął wędrować w inne miejsca. Zdecydowanie częściej na książki. Pilch, Twardoch, Hesse – o Was mówię.
Nazwa książki – „Czuły narrator” nie jest zakłamana. Jest szczera. Podczas lektury eseju o małej Oli moje serce zaczęło szybciej bić. Ta dziewczynka skradła moje serce. Czułość to cecha bardzo zaniechana, wyśmiana i określona jako niepotrzebna w epoce nienawiści i braku zrozumienia. W trakcie czytania zrozumiałem, jak bardzo jej potrzebuję. Słyszę idiotów, bo krzyczą najgłośniej. Drą się w prasie, social mediach, a nawet na ulicy. Ignorancja zastąpiła czułość. Powiedz mi coś o tym piosenkarzu, którego słuchasz. Co w nim lubisz? „Nie wiem.” I wracamy do punktu początkowego, kiedy hołd sztuce i twórcy został zaniechany. Powiedzmy sobie szczerze, że twórców w XXI wieku się namnożyło i praktycznie każdy może nim zostać. Są też oczywiście pseudo-artyści, którzy często są tymi najpopularniejszymi. Tego jednak nie da się kupić. Do napisania książki, piosenki czy zrobienia czegokolwiek innego trzeba mieć serce. Nie jest to w modzie, ale życie jest pełne poświęceń. Ta mała dziewczynka zapewne nie wiedziała, że w przyszłości, ktoś zastąpi jej miejsce w bibliotece i będzie wyszukiwał pewnego nazwiska, które stało się dla niego bliższe niż niektórzy znajomi, a nawet członkowie rodziny. Czułości brakuje światu, a Olga Tokarczuk nią epatuje.
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - "Czuły narrator" – Recenzja pewnej książki pewnej osoby
Więcej artykułów od autora bonopasiak
"Sanctity of Space", czyli Sanktuarium ludzkiej siły - Wolny czas, przygoda
Czymże jest świętość? Kiedyś dostałem bardzo ciekawy list na ten temat. Oczywiście recenzuję film, a ja już wyjeżdżam z jakąś prywatą. Trudno, posłuchacie też o mojej korespondencji – w razie czego można przescrollować niżej. Wyczytałem w jednym z tych akapitów, że świętość można najlepiej odczuć podczas pieszych wycieczek po górach. Sam niestety nie miałem przyjemności odbyć takich za dużo, ale wszystko przede mną. Jednak rozumiem tę perspektywę, ponieważ najpiękniejszą muzyką dla mnie jest cisza. A wiatr jest wyjątkową metaforą. Uwielbiam jego szum...
"Bratnia dusza" – "Kto myśli, zdradza" - Recenzje książek
20 października 2021 roku ukazała się w Polsce „Bratnia dusza”, czyli niezwykła książka od wydawnictwa Cyranka w tłumaczeniu Jacka Giszczaka. Jej akcja rozgrywa się w czasie I wojny światowej, a bohaterem jest Senegalczyk, który nigdy wcześniej nie opuszczał rodzinnej wioski, a teraz walczy w szeregach armii francuskiej. Dlaczego to powieść warta uwagi? Szczegóły w poniższym tekście.
"Autobiografia w sensie ścisłym, a nawet umownym" – Prawdziwie o sobie samym - Recenzje książek
Nigdy nie byłem w Wiśle, ale poczułem ją. Nie poznałem niepotrzebnych nazwisk. Nie usłyszałem bzdurnych historyjek. Nie zobaczyłem cukierkowego świata. Bez hiperbol. Zobaczyłem Jerzego Pilcha. Jakże żywego, przechadzającego się pomiędzy kolejnymi uliczkami rodzinnego miasta i przypominającego sobie, jak wszystko się tam zaczynało.
Wywiad z Kamilem Borkowskim – młodym i wrażliwym poetą - Autorzy/pisarze
Kamil Borkowski to utalentowany poeta, który w 2021 roku zaprezentował światu swój drugi w karierze tomik. Dzieło pt. „Ubywanie” opowiada o odchodzeniu z tego świata jego ojca. To książka o człowieku, który walczy i wciąż wierzy. Nie jest o przeszłości, a o wydarzeniach, kiedy jeszcze z nami był. Twórca znalazł chwilę na krótki wywiad, który dotyczył wydawnictwa. Dodatkowo opowiedział o wierszach, jakie znajdą się w jego następnym tomiku pt „Najważniejsze”, którego premiera zaplanowana jest na lipiec. Co ważne, cały dochód z obydwu tytułów zostanie przeznaczony na szczytny cel.
"Klara i Słońce" – Nowa jakość u Noblisty - Recenzje książek
Kazuo Ishiguro to, urodzony w Nagasaki, brytyjski pisarz i laureat Literackiej Nagrody Nobla. 24 marca 2021 roku na polskim rynku wydawniczym pojawiła się jego najnowsza i oczekiwana powieść pt. „Klara i Słońce”. Czy autor słynnych, zekranizowanych „Okruchów dnia” (z piękną rolą Anthony’ego Hopkinsa) ponownie zachwyca swoim stylem?
Polecamy podobne artykuły
Magda Czuła głosem czule otula. Muzyczne niebo otwiera - Zespoły i Artyści
Nazywa się Magda Czuła. Jej najnowszy, anglojęzyczny utwór „Fly High” to efekt jej pasji i zaangażowania w tworzenie muzyki. Muzyki, która inspiruje i porusza. Niebanalny i ciekawy tekst w połączeniu z czułym wokalem zabierają słuchaczy w przestworza emocji.
"Prowadź swój pług przez kości umarłych" – Starsza pani czuwa - Recenzje książek
Tytuł (cytat z Blake’a) recenzowanej przeze mnie, wydanej w 2009 roku polskiej powieści oraz użyta fotografia mogą nieco zmylić. Tym bardziej, jeżeli nie zna się wcześniejszych dokonań literackich jej autorki – Olgi Tokarczuk. Gotycki, krwawy horror czy rasowy kryminał? Kości, umarli, pług… Coś jest na rzeczy. Jednak po przeczytaniu kilku pierwszych rozdziałów już wiadomo, że książka będzie dość specyficzna.
"Prowadź swój pług przez kości umarłych" na liście 100 najlepszych książek według Guardiana! - Kultura
Super wiadomość dla miłośników twórczości Olgi Tokarczuk. Jej wydana w 2009 roku powieść „Prowadź swój pług przez kości umarłych” została uznana przez poważany dziennik „Guardian” jedną z najlepszych 100 książek XXI wieku! Znalazła się na 75 miejscu.
"Bieguni" – "Homo sum humani nihil a me alienum putto" - Recenzje książek
10 grudnia 2019 roku Olga Tokarczuk odbiera w Sztokholmie Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury „za wyobraźnię narracyjną, która z encyklopedyczną pasją reprezentuje przekraczanie granic jako formę życia”. Ten opis idealnie odwzorowuje to, co autorka prezentuje w swojej twórczości. Postanowiłem na własnej skórze przekonać się, na czym polega fenomen Tokarczuk, sięgając po słynnych „Biegunów”.
Teraz czytane artykuły
"W każdym (polskim) domu" – Czuj się jak KRÓL - Recenzje płyt
Jeżeli Błażej Król prosi, by siadać i słuchać, to człowiek jest jak w transie. Minutowe preludium do jego osobistej, wydanej na początku lutego płyty pt. „W każdym (polskim) domu” sprawia, że chce się odłożyć na bok obowiązki i zanurzyć w historii, co smutki osładza, ale i zatruwa piękno codzienności. Opowiadaj zatem Królu drogi. Niech słuchacze zapętlają 13 utworów. Niech oddadzą się zadumie i melancholii, mimo że to Twój – jak wspomniałeś w jednym z wywiadów – najbardziej mainstreamowy, melodyjny projekt.
"Czuły narrator" – Recenzja pewnej książki pewnej osoby - Recenzje książek
Ten tekst jest trudny. Lubię jednak wyzwania. Chcę, aby wyszedł świetnie. Jednak efekt końcowy może być różny. Moja pisanina zresztą mało kiedy mi się podoba. Tym razem być może będzie inaczej. Chcę wykazać swoją ambicję i pasję, z jaką podszedłem do opisywanego tytułu. Nie wiem nawet, po co zacząłem pisać ten list motywacyjny. Jednak opisywana książka wymaga z mojej strony sporego poświęcenia i hołdu. Może od tego nawet zacznę.
Muzyka – dusza obrazu filmowego - Muzyczne Style
Jakie były początki muzycznych ilustracji w kinie? Dlaczego muzyka jest tak bardzo ważnym elementem filmu?
Król Julian i spółka - Artykuły o filmach
Zapoznacie się z szalonymi, animowanymi postaciami ze znanych kinowych hitów. Co spowodowało, że dorównują popularnością głównym bohaterom i budzą sympatię u dorosłych?
"Brudne sprawki wujaszka Hana" – Czytaj, smakuj i demona o drogę nie pytaj! - Recenzje książek
Przyznam się do czegoś. Zostałem przekupiony. Dostałem tajemniczą kopertę, z której wyjąłem książkę z okładką tak hipnotyzującą i jednocześnie przerażającą, że nie od razu zajrzałem na pierwszą stronę. Pomogły mi w tym azjatyckie słodycze, które z owej paczki się wysypały. I jeszcze ta czerwona kartka, a niej tylko podpis „twój wujaszek Han”. Co to za „Brudne sprawki”? Dokąd mam pójść? Do mrocznej chińskiej dzielnicy? Do mglistego lasu w Singapurze? Dobra, to idę! A po drodze odkrywam blaski i cienie owego zbioru opowiadań autorstwa Aleksandry Bednarskiej, który, przynajmniej początkowo, wydaje się skrzyżowaniem mistyki południowokoreańskich dzieł w stylu „Lamentu” z zabawą motywami demonicznymi jak z „Wielkiej draki w chińskiej dzielnicy”.
Nowości
"Piosenki dla dzieci. Część 1" – Jak Ciocia Aga śpiewem przytula - Recenzje płyt
Do rodziców: pamiętacie, gdy Majka Jeżowska zachęcała Was do wspólnej zabawy swoimi piosenkami? Zapewne tak! Do dzieci: chcecie poczuć się jak Wasi kilkuletni wówczas rodzice? Wreszcie na rynku muzycznym pojawił się debiutancki album, który w pełni na to pozwala. Łączy pokolenia. O wartościach ważnych opowiada i do tańca zaprasza. Ma taki zwykły tytuł, ale jednocześnie roztacza tak niezwykłą aurę. W czym zasługa autorki tekstów i wokalistki – Agnieszki Sadowskiej. Jako Ciocia Aga jest godną następczynią wspomnianej Majki Jeżowskiej. Jej „Piosenki dla dzieci” to płyta melodyjna, która sprawia, że zawsze świeci słońce.
7 Horizons – baw się na całego w rytmach Arkadiusza Balcerczaka! - Muzyczne Style
7 Horizons to projekt muzyczny rozwijany przez polskiego DJ-a i producenta muzyki elektronicznej Arkadiusza Balcerczaka. Eksperymentuje on muzycznie z różnymi nurtami gatunku deep house, melodic house. Jego utwory cechują się pozytywnym vibe, tanecznym klimatem, ale zahacza tez o bardziej spokojne melodie.
Michał Sieńkowski zaprasza na wakacyjną imprezę do rana! - Muzyczne Style
Kojarzony dotąd z indie-popowymi dźwiękami Michał Sieńkowski przedstawia pierwszy w autorskim repertuarze utwór, który może porwać do tańca niejednego słuchacza. Mający swoją premierę singiel zatytułowany „Nieskończony”, jest doskonałą propozycją do playlist, odtwarzanych podczas letnich imprez na plaży i w klubach.
Pierwsza edycja British Film Festival w Kinie Muza w Poznaniu! - Kultura
13 listopada 2024 roku w poznańskim Kinie Muza zadebiutuje pierwsza edycja British Film Festival – pierwszego w Polsce i jednego z niewielu w Europie festiwalu filmowego poświęconego w całości kinematografii brytyjskiej. Znamy już szczegóły programu, które zostały wyjawione na konferencji prasowej. Na te kilka dni organizatorzy zapraszają na ciekawe retrospektywy filmowe, jednak z nich to przegląd filmów mistrza suspensu, legendarnego Alfreda Hitchcocka w 125. rocznicę jego urodzin. Do tego specjalny pokaz „Rydwanów ognia”! I pewne niespodzianki związane z nietypowym seansem kinowym! Jakie konkretnie? O tym w artykule!
Pierwszy zwiastun "Gladiatora II" z polskimi napisami! Hit czy kit? - Artykuły o filmach
Do serwisu YouTube niczym rydwan na arenę wjechał pierwszy trailer drugiego "Gladiatora". Czy klimat klasyki z roku 2000 został zachowany? Czy Paul Mescal (do tej pory same niszowe produkcje) jako Lucjusz (siostrzeniec Kommodusa) i następca Russella Crowe'a pokaże siłę aktorstwa, będąc magnetycznym bohaterem, za którym będą podążać inni? Zwiastun nie odpowiada w pełni na te pytania, choć scenografia i kostiumy "rządzą" w tym pogrążonym w chaosie Imperium Rzymskim! Niestety jest coś, co psuje widowiskowe sceny. Jasne, że Denzel Washington to czarnoskóry aktor wcielający się tutaj w byłego gladiatora, który zdobył bogactwo, ale czy to oznacza, żeby wciskać w montaż rapowy kawałek? Tak brakuje dobrego motywu Hansa Zimmera (tu go zastępuję Harry Gregson-Williams). Niechaj 86-letni Ridley Scott pamięta - „To, co uczyni, odbije się echem w wieczności”. Niechaj więc podaruje nam co najmniej solidne kino historyczne, mimo że na pokładzie ma Davida Scarpę, scenarzystę byle jakiego "Napoleona". Premiera "Gladiatora II" w połowie listopada 2024 roku! Co by nie powiedzieć, to Joseph Quinn (Eddie ze "Stranger Things") jako imperator wygląda tak, że lepiej się modlić, by nie pokazał kciuka w dół. Taki rzymski Joker... A Wy co przeczuwacie? Będzie hit czy kit?
"Maluje emocje na różowo w pierwszym singlu". Kto? Roztańczona VEROA! - Zespoły i Artyści
VEROA, czyli Weronika Fedor to nie tylko wokalistka, ale też multiinstrumentalistka. Gra na skrzypcach, fortepianie i ukulele. Co więcej, sama pisze teksty i muzykę prosto z nastrojowych inspiracji. W swojej twórczości cechuje się dużą różnorodnością stylistyczną oraz pomysłowością. Właśnie zadebiutowała energiczną piosenką „Róż”.
Artykuły z tej samej kategorii
"Droga Królów" – Niech Cię Burza Sanderson! - Recenzje książek
W pierwszym tygodniu od premiery znalazła się na 7. miejscu listy bestsellerów The New York Times. Zdobyła nagrodę Davida Gemmella Legend Award dla najlepszej powieści fantasy. Każdy fan gatunku musi ją znać i przeczytać od deski do deski – jak pewna Polka, która to uczyniła w dwa dni (!). Po takich rekomendacjach oraz informacjach decyzja o pójściu „Drogą Królów” jest oczywista. I co z tego, że na rynku wydawniczym jest wiele nowości – lepiej zmierzyć się z dawniejszą, 1000-stronicową, wychwalaną powieścią Brandona Sandersona. I niestety… Oj ciężka to była lektura… Ani ona wybitna, ani wciągającą swoją intrygą. Rzekłem to na wstępie Ja – Przemek „Aragorn” Jankowski, który w różnych królestwach już bywał.
"Rebecca Thompson. Król Upiorów" – Młodzi wybrańcy kontra potężne zło! - Recenzje książek
Kiedy ujrzałem to oblicze siedzącej na tronie potężnej, ponurej, przesiąkniętej nikczemnością postaci, to nie było innego wyjścia jak… brać nogi za pas. Nie. Nie tym razem. Czas się z nią zmierzyć, a dokładniej z debiutancką, młodzieżową opowieścią urban fantasy wymyśloną przez R. K. Jaworowskiego – inżyniera informatyka. Tym bardziej, że to zupełna nowość na rynku wydawniczym, stworzona w gatunku „Filmowy styl książkowy” („Movie Book”), w której swoje „palce” maczała... Sztuczna Inteligencja.
"Kroniki Conectora: Geneza" – O Wielki Demonie! - Recenzje książek
Jego prawdziwe imię i nazwisko oraz data urodzenia? Ściśle tajne. Ważne, że jest znany wśród niektórych jako Conector – nieustraszony podróżnik z Linii 49, który od niemal 400 lat odkrywa tajemnice wszechświata. Przybiera formę astralną, stając się bezpośrednim świadkiem wydarzeń w północno-zachodniej gałęzi swojego multiwersum. Ale wreszcie musi nieco odpocząć. Otwiera zatem dziennik, aby spisać wszystkie momenty większe niż życie, większe niż potęga gór… A ja to czytam i otwieram szeroko oczy! To żadna kosmiczna nuda, mimo że taki tytuł ma pierwszy rozdział. Jednak, aby przyswoić owe wizje, należy zawiesić niewiarę wysoko. Tylko wtedy przebrnie się przez prehistoryczne, gorące afrykańskie stepy; zimne pustkowia Antarktydy oraz przez inne metafizyczne miejsca, opisane w „Kronikach Conectora”.
"Deman" – Polski superbohater w kolorach szarości - Recenzje książek
Co ten Artur Urbanowicz ze mną zrobił! Łapanie się za głowę; rzucanie cichych, a czasem głośnych przekleństw; drętwienie rąk; mrówki chodzące po plecach; pot spływający po szyi – między innymi to przytrafiło mi się podczas czytania powieści pt. „Deman”. Już sam tytuł mrozi krew w żyłach, a co dopiero skąpana w czerwieni twarda okładka. Autor skrzyżował horror pełną gębą z fantastyczną, obszytą psychologicznym aspektem, historią superhero. Dokonał tego w polskich realiach, główną akcję osadził we współczesnej Warszawie. Z trzech ostatnich literackich kolubryn, ta pozycja jest jego najlepszą. A dlaczego, o tym dowiecie się, wchodząc głęboko w niniejszą recenzję. Ostrzegam! Jej lektura będzie prawie jak podpisanie paktu z demonem…
"Ciemno, prawie noc" – Złe Kotojady wychodzą z nory! - Recenzje książek
„Był czarny czarny las. W tym czarnym czarnym lesie był czarny czarny dom. W tym czarnym czarnym domu był czarny czarny pokój, a w tym czarnym czarnym pokoju był czarny czarny stół, a na tym czarnym czarnym stole była czarna czarna trumna, a w tej czarnej czarnej trumnie był biały biały… trup!” – cytują na YouTubie aktorzy wcielający się w poszczególnych bohaterów w adaptacji „Ciemno, prawie noc”, jednej z najgłośniejszych polskich powieści ostatnich lat. A ja mam dreszcze, kiedy ich słucham. Tak bardzo, że zostaje przekonany, ale nie do obejrzenia filmu, a do lektury książki.
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2024 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
1.575