Animacja traktuje o przyjaźni oraz zaufaniu. Przekaz jest jasny. Nie ma złych ludzi. Wszelkie waśnie są wynikiem nieporozumień, braku odpowiedniej wiedzy, negatywnych emocji oraz uprzedzeń. Jako pierwszy dostrzegł to ojciec głównej bohaterki – Benja, którego marzeniem była zjednoczona Kumandra. Swój piękny sen próbował zaszczepić córce. Pokazać jej korzyści zbratania i wskazać jednocześnie wady z podziału. Chciał, by córka żyła poza uprzedzeniami oraz ponad barierami. Nauczyła się patrzeć w głąb, a nie tylko powierzchownie. Pacyfistyczny wydźwięk dzieła przejawia się w wielu momentach. Niestety, zdradzona przez przyjaciółkę Raya nie potrafi spojrzeć na świat z perspektywy ojca. Niemniej, w miarę rozwoju fabuły twórcy konsekwentnie dążą do obranego przez nich celu. Obserwujemy, jak podział ludności Kumandry prowadzi do upadku kolejnych społeczności. Brak wzajemnego wsparcia i pomocy negatywnie odbija się na całym społeczeństwie, nie tylko wybranych klanach. Cierpią wszyscy. Raya odwiedza kolejne regiony. Każdy zmaga się ze swoimi problemami. Dołączający do niej towarzysze reprezentują poszczególne nacje. Mają własne, często smutne historie. Tak samo jak Raya przeżyli stratę i podobnie do niej nosili w sercu żal do innych plemion. Czy słusznie?

 

Ray przełamuje w końcu niechęć. Robi to nieświadomie, ale obdarzając zaufaniem napotkanych przez nią ludzi, wypełnia plan ojca. Zaczyna patrzeć ponad podziałami, dostrzega w ludziach dobro. Weźmy na przykład bobasa o imieniu Noi. Dziewczynka to przecież złodziejka, podle nabierające swoje ofiary. Z pewnością jest zła… Wojownik z plemienia Grzbiet o imieniu Tong. Żądny zemsty i agresywny. Nie ma w nim ani krzty dobroci, czyż nie? Młody chłopak Boun szukający jedynie zysku. Przecież to typowy dusigrosz bez sumienia i moralności… Tak właśnie wyglądają pozory. Dziewczynka Noi pozbawiona rodziców, zamieszkująca miasto kupców, musiała kraść, by przetrwać. Nauczyć się wykorzystywać swoje słabości, jako atuty. Wojownik Tong reagował agresywnie z powodu straty i strachu. Chciał odeprzeć od siebie ból. Chłopak Boun z kolei po stracie rodziców, znalazł sobie nowe zajęcie, które pozwoliło mu przetrwać oraz zapomnieć. Twórcy filmu „Raya i ostatni smok” chcą nas przekonać, ze w każdym istnieje dobro, wystarczy po nie sięgnąć. Jak tego dokonać? Okazać szacunek, obdarzyć zaufaniem i spróbować zrozumieć. Wykazać się empatią. To bardzo piękny przekaz.

 

Kadr z filmu "Raya i ostatni smok" (źródło: materiały prasowe)

 

Na uwagę zasługuje również niezwykła filmowa alegoria. Otóż atakujące świat potwory zwane Druuny to nic innego, jak uosobienie ludzkich uprzedzeń, zazdrości, kłamstw oraz chciwości. Sisu i jej smocze rodzeństwo dali ludziom kolejną szansę, pokonując te przerażające istoty. Podarowali społeczności niezwykły klejnot, będący wyrazem ostatecznego poświęcenia i jedności. Niestety ludzi niczego to nie nauczyło. Stulecia później, naród zamiast współpracować, pozostaje w stanie ciągłego konfliktu. Ta wymowna alegoria skłania do refleksji, że wszelkie społeczne problemy wynikają z uprzedzeń, braku szacunku i zaufania. Zresztą pomyślcie, ile jesteśmy w stanie wspólnie zdziałać? O potędze jedności świadczą liczne akcje ratunkowe. Wówczas wznosimy się ponad podziały, kolor skóry, majątek i stawiamy się na równym poziomie. W tym magicznym momencie czyjeś dobro jest ważniejsze niż nasze. Miewamy swoje przebłyski, kiedy się jednoczymy i świat od razu staje się piękniejszy. Niestety na co dzień nawet nieświadomie wciąż żyjemy uprzedzeniami, przeszłością i mimowolnie dążymy do podziałów. Warto się nad tym dłużej zastanowić. Być może te rozmyślenia poprowadzą Was do głębszych refleksji, a co za tym idzie, sprawią, iż spojrzycie na świat z szerszej perspektywy, podobnie jak filmowa Raya.

 

Audiowizualnie „Raya i ostatni smok” prezentuje się bez zarzutów. Animacja jest po prostu piękna. Bajeczne krajobrazy zapierają dech w piersiach. Należy też pochwalić ogromną różnorodność krain wchodzących w skład Kumandry. Jest na czym oko zawiesić. Z kolei postacie są przyjemne dla oka. Pochwalić należy również polski dubbing. Szczególne wyróżnienie należy się Katarzynie Dąbrowskiej, która podłożyła głos za Sisu – dobra robota. Dodała postaci pazura, dzięki czemu smoczyca zapada w pamięć. Solidnie spisuje się również Barbara Gąsienica Giewont w roli tytułowej bohaterki.

 

Kadr z filmu "Raya i ostatni smok" (źródło: materiały prasowe)

 

„Raya i ostatni smok” to ponadprzeciętne kino, które na stałe zapisze się w historii wytwórni Disney. Sądzę, że o młodej wojowniczce i jej dzielnym rumaku… chwileczkę, miałem na myśli… smoku, jeszcze długo będziemy rozprawiać. Jeśli nie my, to nasze dzieci, wnuki i prawnuki. Z historią Rayi powinien zapoznać się nie tylko każdy zwolennik animacji, lecz wszyscy sympatycy kina na wysokim poziomie.

 

Ocena: 9/10

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

*Autor recenzji publikuje też na portalu Filmweb.pl pod nickiem bartez13_17

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję