Wrócę do Cilliana Murphy’ego, bo tworzy postać „potężną”. To anty(Prometeusz). Wykrada ogień bogom, ale zgadza się, by strawił on niewinne istoty. Jego Julius Robert Oppenheimer jest tylko na pozór opanowany. Przepełnia go pulsująca energia, chorobliwa ambicja, bywa arogancki. Ale spore ego zostaje zmiażdżone destrukcyjnymi myślami i sprzecznymi emocjami. Niemal wszystkie chwile z Cillianem przejdą do historii kina – od „zwycięskiej” przemowy (Robert zbyt późno zdaje sobie sprawę, że „urodził” potwora o kryptonimie „Trinity”), konfrontacji z oskarżycielami z sądu kapturowego i samym prezydentem Trumanem (jedna z najlepszych scen, gdy Oppenheimer mówi wprost, że ma krew na rękach) po spokojniejsze dyskusje z Albertem Einsteinem (Tom Conti jak klon Noblisty). Głowa widza paruje od nadmiaru informacji i kolejnych nazwisk, ale jednocześnie, mimo że niełatwo całość ogarnąć, to dużą frajdę daje odkrywanie słynnych aktorów w rolach naukowych, politycznych i wojskowych ważniaków. Jest np. Rami Malek, ale to Benny Safdi wcielający się w entuzjastę opracowania bomby wodorowej i Matt Damon jako lekko przerysowany i wiecznie wkurzony zleceniodawca atakują pamięć kinomanów najbardziej. Każdy ma swoje pięć minut, ale co zaskakujące, sam długi metraż nie wyczerpuje bogactwa życie Oppenheimera. Lewicowe zapędy i zarzuty o współpracę z komunistami – odhaczono. Ratowanie kuzynostwa przed zesłaniem do obozów zagłady i problemy zdrowotne – nie stwierdzono.

 

Kadr z filmu "Oppenheimer" (fot. materiały prasowe)

 

Kadr z filmu "Oppenheimer" (fot. materiały prasowe)

 

Dla widzów żądnych widowiska, ważniejsza jednak od oceny postaci (ostatecznie tytułowy fizyk uważał, że energia jądrowa powinna być wykorzystywana do pokojowych celów – a zatem przyjacielski Oppie, a nie ponury Oppenheimer, niszczyciel światów?) jest warstwa realizacyjna i narastające napięcie budowane obrazem i dźwiękiem. A to jak zawsze u Nolana nie zawodzi. Oppenheimer wrzucał do szklanej kuli mniejsze kulki, aby ludzki umysł mógł lepiej pojąć naturę fizyki kwantowej. A Nolan ma faktycznie w ręku „bombę atomową” i nie zawaha się jej użyć. W kulminacyjnym odliczaniu do pierwszego testu nuklearnego, robi się na sali tak gorąco, że pojawia się obawa eksplozji całego kina! Uda się, nie uda. Sekwencja ta podbijana mocarną muzyką (zawsze odpowiednio i z gracją dobraną do konkretnych sytuacji) Ludwiga Göranssona i dodatkowo wiedza o tym, że moment wybuchu nakręcono podobno analogowo (CGI znów przegrywa z efektami praktycznymi) sprawia, że kolana mam jak z waty, obgryzam paznokcie, a żołądek podchodzi mi do gardła… Ale czy to film, który koniecznie trzeba oglądać tylko w IMAXIE? Nie. Mam wrażenie, że rewolucyjne prototypowe kamery dające czarno-biały świat przedstawiony oraz „sfilmowana” reakcja łańcuchowa to wabik, popis, chwyt marketingowy. Przecież przez 90% czasu ekranowego mamy ekspozycyjne dialogi, co prawda podawane z szybkością karabinu maszynowego, ale to nadal tylko tłumaczenie matematycznych obliczeń na tablicy, przerywane śledztwem i sądowo-prawnymi sporami.

 

Jeden z polskich znanych krytyków przyznał „Oppenheimerowi” notę 5/10. Nie wiem, co nim kierowało, ale raczej były to scenariuszowe kwestie – być może za mało przejrzyście i barwnie wyjaśnione tajemnice fizyki kwantowej (tutaj odsyłam niezadowolonych do trzeciego „Ant-Mana”…), a nie technikalia czy przekonująca gra aktorska. Za te ostatnie elementy już warto dać ocenę minimum 7/10. Ale daleki jestem też od twierdzenia, że to najlepszy film XXI wieku i 2023 roku, najlepszy biopic i produkcja Nolana, która swoim blaskiem zmiotła wcześniejsze. To po prostu bardzo dobre, wymagające cierpliwości i podzielnej uwagi, by wyłapać każdy gest i słowo, kino klasy A. Na moim seansie prawie nikt nie wyszedł do toalety, a to też świadczy o tym, że aktualna w wydźwięku (szczególnie obecnie) historia ojca bomby jądrowej budzi zainteresowanie ludzi w różnym wieku.

 

Ocena: 8/10

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję