bartoszkeprowski (1906 pkt)Strona WWW Autora1 788
2 258 min.
Recenzje filmów
bartoszkeprowski (1906 pkt)
1085 dni temu
2016-10-01 13:36:34
Odważnej próby podjął się znakomity Fede Alvarez, który z obrazami grozy jest za pan brat – to przecież twórca docenionego przez krytyków remake’u „Martwego zła”. Już samo nazwisko reżysera wzbudziło zainteresowanie, a pierwsze zwiastuny tylko potwierdziły, iż czeka widzów znakomita rozrywka utrzymana w przerażających tonach. Gotowi zapuścić się do opuszczonej części miasta w celach zdobycia łatwej gotówki? Nie dajcie się jednak złapać w matnię szaleństwa oraz strachu.
Wyobraź sobie, iż jedynym Twoim ratunkiem są pieniądze, których nie masz. W domu puszczalska matka zabawia się ze swoim gachem, w lodówce brak jedzenia, a posiadłość coraz bardziej przypomina Ci melinę. W tym całym zgiełku znajduje się twoja małoletnia siostrzyczka, odgrodzona przez Ciebie murem od wszystkich nieszczęść otaczającego Was świata. Chcąc ratować siebie i uchronić rodzeństwo przed malującą się w złych barwach przyszłością z radością decydujesz się skorzystać z nadążającej się okazji. Chwilę później stoisz wraz z oddaną ekipą pod domem bogatego ślepca, złodziejstwo to dla Ciebie nie pierwszyzna, a ta robota to przecież bułka z masłem. Już czujesz zapach pieniędzy w swoich dłoniach i widzisz szansę na odzyskanie utraconego przed laty raju… A może to tylko urojona wizja w Twojej głowie? Czyżby proste zlecenie przykryte było zwodniczą zasłoną pozorów, skrywającą szokującą prawdę, której nie chcesz poznawać za żadne skarby świata?
Pozytywnie wrażenie pozostawia po sobie fabuła, a przynajmniej do samego zakończenia, ale o tym za chwilę… Po pierwsze przedstawiona w filmie historia jest prosta i mało rozbudowana, a co za tym idzie, skupia się praktycznie na jednym wątku i dzieje w ściśle określonym miejscu – posiadłości niewidomego weterana. Brzmi mało ciekawie? To tylko pozory. Ograniczone miejsce akcji pozwala twórcom uzyskać klaustrofobiczną atmosferę, a skondensowana fabuła w pełni skoncentrować na bohaterach i ich przeciwniku, jak również prowadzonej przez rzeczonych oponentów psychologicznej grze, przybierającej w filmie formę zabawy w chowanego, lecz tym razem ujawnienie swojego położenia grozi śmiertelnymi konsekwencjami. Po drugie obraz pełen jest niespodziewanych zwrotów akcji. Twórcy stopniowo rozwijają fabułę, która sprawia wrażenie dość schematycznej, lecz zachowują kilka asów w rękawie, dzięki czemu są w stanie w jednej chwili wywrócić całą opowieść do góry nogami, a to z kolei nie pozwala się nudzić i absorbuje uwagę widzów aż do samych napisów końcowych. Zresztą od momentu przekroczenia progu nieco zapuszczonej posiadłości byłego weterana wojskowego przez bohaterów produkcja diametralnie nabiera tempa, a początkowo sielankowy napad przeistacza się w festiwal przetrwania pełen napięcia oraz adrenaliny. Na uwagę zasługuje również sprytna zamiana ról. Oprawcy w filmie Fede Alvareza szybko okazują bezbronnymi owieczkami w starciu z niewidomym weteranem, który natychmiastowo sięga po drastyczne środki, w myśl zasady – najpierw strzela, potem zadaje pytania.
Twórcy zadbali również o dużą realność dzieła. Bohaterowie postępują racjonalnie, kierując się własnymi potrzebami oraz zwyczajnymi zachciankami. Warto tutaj zaznaczyć, że filmowy antagonista, mimo iż wizualnie nie wzbudza szacunku i przerażenia, to jego czyny, metodyczne i wyrachowane, potrafią ścisnąć za gardło. Jednakże broniący swojej posiadłości ślepiec nie jest nieomylny i wszechwiedzący. Gdy staje do walki ze złodziejami, wykorzystuje swoją doskonałą orientację w terenie, drobiazgową znajomość zamieszkiwanego domostwa oraz wyczulone zmysły, jak również stara się przeistoczyć własną słabość w atut, a zważywszy na lekceważący stosunek młodocianych bandytów do jego osoby, łatwo uzyskuje nad nimi przewagę. Dopiero skrupulatnie przemyślane działanie bohaterów produkcji jest w stanie zmusić ślepca do popełnienia błędu. Bardzo cieszy próba realnego podejścia do tematu, ponieważ twórcy obrazów grozy często kreując swojego antagonistę, popadają w skrajność, przez co filmowy przeciwnik jest praktycznie niezniszczalny.
Podobne mam zdanie na temat aktorstwa oraz bohaterów produkcji. Owszem, widać tutaj posłużenie się archetypicznymi modelami postaci odpowiednich dla obrazów grozy, jednakże zostały one umiejętnie ubarwione. Wyjadacze horroru bez większych trudności odnajdą w bohaterach produkcji cechy charakterystyczne dla gatunkowego cwaniaczka, nieudacznika oraz dziewicy, lecz oklepane wzorce osobowe zostają podszyte wiarygodnymi motywacjami i szczerymi emocjami aktorów, co zdecydowanie dodaje im kolorytu i pozwala widzom na łatwiejsze utożsamienie się z nimi. Poza tym rzeczeni bohaterowie wraz z genialnym antagonistą obrazu mienią się w odcieniach szarości. Zabieg ten jeszcze mocniej uwypukla wiarygodność oglądanych na ekranie postaci. Nie ma tutaj wyraźnego rozgraniczenie na bohaterów dobrych i złych. Jednakże dość o trójce bandytów, przejdźmy do wizytówki filmu, niepozornego ślepca, który skrywa kilka różnych twarzy. Z jednej strony to bezlitosny morderca, a z drugiej skołatany staruszek, cierpiący z rozpaczy ojciec, niemogący pogodzić się ze stratą swojego ukochanego dziecka. Osobowość antagonisty będąca połączeniem tak wyraźnie kontrastujących ze sobą cech dała okazję do popisania się nietuzinkowym aktorstwem. Trzeba więc przyznać, że Stephen Lang dostał w swoje ręce niezwykle trudną do odegrania postać, lecz poradził sobie z nią bez większych problemów. Doskonale uchwycił dualny charakter odgrywanego bohatera, jak również przekonująco i naturalnie wypadł w roli niewidomego. Na uwagę zasługuje również Jane Levy, lecz nie powinno to zbytnio dziwić, aktorka bowiem współpracując z Fede Alvarezem zawsze wypada ponadprzeciętnie, co udowodniła na planie „Martwego zła” oraz potwierdziła recenzowanym filmem „Nie oddychaj”. Reszta spisała się poprawnie, bez większych zaskoczeń czy rozczarowań.
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - "Nie oddychaj" – Ciemność to koszmar widzących i raj dla ślepców
Więcej artykułów od autora bartoszkeprowski
Można by powiedzieć, że powstanie sequela „Mamma Mia!” było jedynie kwestią czasu, lecz w tym wypadku, trwało to naprawdę długo – aż całą dekadę! Zatem, czy odgrzewanie kasowego, muzycznego widowiska sprzed dziesięciu lat miało sens? Przecież gorąca atmosfera po premierze oryginału dawno zdążyła oziębnąć, a jej fani zdobyć znaczne filmowe doświadczenie i wyrobić sobie
Na nowy film Stevena Spielberga czekałem całe miesiące. Jeszcze zanim zadebiutował w sieci pierwszy zwiastun, byłem mocno podekscytowany pojawiającymi się informacjami na temat powstającego wówczas projektu. Zresztą któż z Was nie chciałby zanurzyć się w wirtualnej rzeczywistości zbudowanej na podstawie znanej z 40 ostatnich lat popkultury?
Nie jestem zapalonym fanem musicali, zawsze preferowałem gatunki filmowe, w których śpiew jest wyłącznie dodatkiem, a nie jego głównym daniem. Cóż, taka moja natura. Niemniej jako krytyk filmowy nie raz miałem przyjemność z obrazami wliczającymi się w ten szanowany przez wielu kinomanów gatunek i, co najważniejsze, każdy z nich oceniłem pozytywnie, często chwaląc nie
Daniel Radcliffe to aktor, który posiada smykałkę do wybierania nietypowych ról, a co za tym idzie, przeważnie interesujących produkcji. Parał się już m.in. magią (seria „Harry Potter”), walczył z upiornym duchem („Kobieta w czerni”), dorobił się diabelskiego poroża o niewyobrażalnej mocy („Rogi”), jak również gnił sobie na bezludnej wyspie, czekając na prawdziwego pr
Studio Pixar nigdy nie rozczarowuje swoich fanów. Dowodem na potwierdzenie moich słów może być ich najnowsze dzieło o niepozornym tytule „Coco”. Animacja zapowiadana jako przygoda chłopca pragnącego ziścić swoje marzenia wbrew jasnym zakazom rodziny, a co za tym idzie, udającego się do krainy umarłych, porwała miliony widzów na całym świecie. Czym tym razem wielki Pix
Teraz czytane artykuły
„Nie oddychaj” to kolejny czarny koń 2016 roku. Pierwszym był film „183 metry strachu”, który osiągnął zaskakujący sukces i przywrócił blask chwały podupadającemu podgatunkowi animal attack. Wygląda na to, że teraz przyszła pora na następną odmianę horroru, czyli home invasion.
Ed i Lorraine Warren zasłynęli w Stanach Zjednoczonych jako badacze zjawisk paranormalnych. W filmie „Obecność” możemy zapoznać się z ich najtrudniejszą sprawą (na potrzeby kina nieco ubarwioną). W tym artykule dowiecie się nieco o tym ekscentrycznym małżeństwie oraz o pewnej nawiedzonej lalce i kłopotach rodziny Smurlów.
W muzycznym świecie bywają takie duety, na które się miło patrzy, i które się jeszcze milej słucha. I nie koniecznie są to piosenkarze czy piosenkarki. Pochodzący z Chorwacji Luka Šulić i Stjepan Hauser nie śpiewają. Jako zespół 2Cellos od 2011 roku grają na wiolonczelach, i robią to tak widowiskowo i magicznie, że nie sposób oderwać wzroku, a i narząd słuchu pieszczo
Zagłada naszej planety to bardzo chwytliwy temat do opowiedzenia w kinie. Widzowie odczuwają strach, a producenci mają wymalowany na twarzy szeroki uśmiech, gdy ich kieszenie wypełniają się grubymi plikami zielonych papierków.
Nie na darmo Juliusza Machulskiego zwykło się kiedyś nazywać „najbardziej hollywoodzkim polskim reżyserem”. Za czasów PRL-u bowiem wspomniany twórca był niezwykłym wizjonerem dziesiątej muzy, który nie bał się eksperymentować z kinem zarówno pod względem treści jak i formy.
Dla wszystkich miłośników filmu „Gdzie jest Nemo?" mamy fantastyczną wiadomość. Od 17 czerwca 2016 roku w kinach pojawi się dalsza historia, tym razem słynnej niebieskiej rybki – Dory, która wiecznie coś zapominała w filmie „Gdzie jest Nemo?”. Jeżeli nie zapomnieliście jeszcze, jak dobrze bawiliście się na bajce „Gdzie jest Nemo?", to zapraszamy do obejrzenia tego tra
DNA – kwas deoksyrybonukleinowy – jest nośnikiem informacji genetycznej i warunkuje poprzez konkretnie zapisane informacje nasz wygląd zewnętrzny, podatność na dane choroby, kolor włosów, skóry i wiele innych cech fizycznych ludzi.
Teraz już jestem pewny, że w żyłach braci Russo płynie poza krwią „komiksowa substancja”, dzięki której tak dobrze czują i bez problemu wchodzą w świat Marvela, przenosząc go na wielki ekran. Anthony i Joe już przy „Zimowym żołnierzu” pokazali, na co ich stać. Tak, jakby filmowcy – fani komiksów nakręcili film dla widzów – także fanów. I choć fabularnie „Wojna bohater
„Istnieje teoria, że w prehistorycznych czasach Ziemię nawiedzili kosmici”- F.Mulder (D.Duchovny, "Z Archiwum X", „The end”, seria 5.). W dzisiejszych czasach, jeśli ktoś wysuwa teorię dotyczącą istot pozaziemskich, uważany jest za osobę dziwną. Jednak wystarczy poczytać starożytne teksty, by dojść do wniosku, że historia naszej planety nie musi być taka oczywista, ja
Historia cywilizacji na Ziemi wciąż pozostaje niejasna. Oficjalnie przyjmuje się, że najstarszą kulturą jest sumeryjska, która liczy 6 000 lat. W przeciągu ostatnich lat poczynione zostały jednak nowe odkrycia, które całkowicie rujnują przyjmowane przez dekady schematy naukowe. Kluczem, a przynajmniej bardzo ważnym ogniwem w dziejach rodzaju ludzkiego były tereny dzis
Cole ma dwanaście lat, jest maniakiem science fiction, boi się igieł i jako jedyny wśród rówieśników z okolicy wciąż ma opiekunkę do dzieci. Innymi słowy - ma przesrane. Jedyną osłodą upstrzonego szyderstwami szkolnych kolegów życia chłopca jest fakt, że wspomniana opiekunka jest dowcipną, obeznaną w nerdowskich tematach seksbombą. Ideał? Niestety... Kiedy Cole wstaje
Będę z Wami szczery. Filmy z uniwersum Marvela zaczynają mnie męczyć. Corocznie pojawia się jakiś bohater lub bohaterowie w przyciasnych kostiumach, a to jeszcze nie koniec. W przygotowaniu są bowiem kolejne komiksowe adaptacje, na które czekają chyba najwytrwalsi wielbiciele takiego kina (śpiący na łóżku wymalowanym w inicjały Kapitana Ameryki). Po „Ant-Manie” nie sp
„Witajcie w Jurassic Park” – doskonale pamiętam to niezwykłe uczucie, kiedy John Hammond otworzył przed nami w 1993 roku park, który niczym spełnienie dziecięcych marzeń na nowo odrodził w nas fascynację dinozaurami. W tle piękna muzyka Johna Williamsa i ujęcie na bramę z napisem… Jurassic Park. Te wszystkie, mogłoby się zdawać, drobne szczegóły sprawiły, że widz napr
W związku z tym, że współczesna rosyjska muzyka jest zupełnie nieznana w Polsce, pragnę napisać kilka słów, by przybliżyć przeciętnemu Polakowi zespoły i piosenki rosyjskich wykonawców. Faktem jest, że do naszego kraju docierają tylko pojedyncze piosenki i to w dodatku ma to miejsce bardzo rzadko.
We wtorek 23 maja 2017 roku dotarła do nas smutna wieść o śmierci Rogera Moora – brytyjskiego aktora wcielającego się niegdyś w agenta Jamesa Bonda. Moor zmarł w Szwajcarii w wieku 89 lat. Chorował na raka. Dla wielu widzów był nie tylko bohaterem na ekranie. Również w życiu prywatnym często poświęcał się działalności charytatywnej. Cześć jego pamięci!
Na przestrzeni milionów lat Ziemia przechodziła przez okresu względnego spokoju, ale także wielkich, globalnych katastrof. Z tego też względu układ lądów na kuli ziemskiej oraz charakter wielu rejonów świata podlegał zmianom. Wyobraźmy sobie, że jeszcze 9 500 – 11 500 lat p.n.e. na Atlantyku istniała wyspa, gdzie rozwijało się wspaniałe państwo, a jego nazwa brzmiała:
W minioną niedzielę tj. 22 maja 2016 roku odbył się finał prestiżowego Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w słonecznym Cannes. Złota Palma, czyli najważniejsza nagroda, trafiła w ręce twórców filmu pt. „I, Daniel Blake”. To dość spore zaskoczenie, gdyż chyba nikt nie typował akurat tegoż tytułu.
Nowości
Jak daleko posunie się człowiek jako rasa i jednostka w ucieczce przed grzechami ojców? Ile gniewu i miliardów kilometrów potrzeba, żeby docenić to, co na wyciągnięcie ręki? Wiele filmów z gatunku science-fiction podejmuje tematy transcendentalne i egzystencjalne, bo otoczenie kosmosu, jego pustka, świetnie oddają ten medytacyjny nastrój. Szczególnie, jeśli kręci się
Gdy zapytasz nastolatków, kim jest Ronnie Ferrari, bez problemu udzielą odpowiedzi. Ba! Będą się dziwić, że Ty jeszcze go nie znasz. Pod tym pseudonimem kryje się Hubert Kacperski, rodowity młody Kujawiak pochodzący z Włocławka. Miesiąc temu w serwisie YouTube opublikował utwór „eksperymentalny” pt. „Ona by tak chciała”, który z miejsca stał się hitem. Z dnia na dzie
Kto jest pasożytem w skali rodziny? Kto jest pasożytem w skali budynku? Kto jest pasożytem w skali całego systemu ekonomicznego? Nad tymi pytaniami rozważa Bong Joon-ho w swoim najnowszym filmie „Parasite” genialnej hybrydzie balansującej na granicy czarnej komedii, kryminału i horroru.
Chyba mało ludzi nie widziało jeszcze najnowszego tworu Patryka Vegi pt. „Polityka”. A wśród tych, którzy widzieli, opinie są raczej w miarę podobne. Bo mówią, że to gniot, że totalna porażka, że stracony czas no i czego innego się w sumie po Vedze można spodziewać?
Lubicie słodkości, ale nie macie talentu jako cukiernik? Mamy dla Was świetną propozycję. Możecie wykonać łatwe i pyszne ciasto, które nie wymaga pieczenia. To sernik o nazwie Chatka Baby Jagi.
20 września swoją premierę będzie miał historyczny obraz pt. „Legiony”. To najdroższa polska superprodukcja od czasów „Miasta 44” (kosztowała 27 mln złotych!). Świetna obsada z Sebastianem Fabijańskim i Janem Fryczem na czele, uzdolniony reżyser Dariusz Gajewski („Obce niebo”), dobrze skrojony zwiastun (choć z kompletnie niepasującą piosenką „Let It All Go”) dają nadz
Artykuły z tej samej kategorii
Jak daleko posunie się człowiek jako rasa i jednostka w ucieczce przed grzechami ojców? Ile gniewu i miliardów kilometrów potrzeba, żeby docenić to, co na wyciągnięcie ręki? Wiele filmów z gatunku science-fiction podejmuje tematy transcendentalne i egzystencjalne, bo otoczenie kosmosu, jego pustka, świetnie oddają ten medytacyjny nastrój. Szczególnie, jeśli kręci się
Chyba mało ludzi nie widziało jeszcze najnowszego tworu Patryka Vegi pt. „Polityka”. A wśród tych, którzy widzieli, opinie są raczej w miarę podobne. Bo mówią, że to gniot, że totalna porażka, że stracony czas no i czego innego się w sumie po Vedze można spodziewać?
Kto jest pasożytem w skali rodziny? Kto jest pasożytem w skali budynku? Kto jest pasożytem w skali całego systemu ekonomicznego? Nad tymi pytaniami rozważa Bong Joon-ho w swoim najnowszym filmie „Parasite” genialnej hybrydzie balansującej na granicy czarnej komedii, kryminału i horroru.
Lew jest królem zwierząt, tak jak szczupak jest królem rzek, a Disney (czy się komuś podoba czy nie) jest królem marek. Obecnie Myszka Miki ma w swoich odzianych w białe rękawiczki dłoniach najpopularniejsze marki. Od Gwiezdnych Wojen i MCU, przez zasoby Foxa, na własnych animacjach oczywiście kończąc. Czarujących od samego początku, na których większość z nas się wyc
Oto przed Państwem jeden z najbardziej popularnych brytyjskich piosenkarzy w całej historii, laureat aż 6 prestiżowych Nagród Grammy, rewelacyjny pianista, doskonały kompozytor, który po tym, jak stoczył ciężki bój na śmierć i życie ze swoimi uzależnieniami i samym sobą, stał się aktywistą na rzecz pomocy potrzebującym. Chłopiec, który musiał zapomnieć o swojej ciężki
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2019 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.388