
To stara się zbadać Philip Line – ekspert od walk prowadzonych przez wikingów, zarówno na lądzie, jak i morzu. Człowiek, który studiował historię starożytną i języki skandynawskie, który o wczesnośredniowiecznej historii Skandynawii wie bardzo dużo. Wszak napisał przeróżne artykuły poświęcone m.in. norweskiej wojnie morskiej. No i zajmował się zagadnieniem dotyczącym powstawania państw i kolonizacji w Skandynawii i nad Bałtykiem.
„Wikingowie. Wojownicy północy” to bardzo dogłębna praca naukowa, gdzie znajdują się liczne fotografie przedmiotów wydobytych przez archeologów. Line skupia się na działaniach wojennych wikingów, którzy przez trzy stulecia, od VIII wieku począwszy, napadali, eksplorowali i kolonizowali ówczesną Europę. Przybyli nawet do Bizancjum i na Ruś. Co ciekawe, jak pamiętamy zapewne m.in. ze „Starej baśni”, swoją obecnością „zaszczycili” również polskie ziemie.
Mamy więc przedstawione ich sposoby walki, stawianie fortyfikacji, taktykę i strategię wojenną itp. Poznajemy, co było głównym powodem inwazji i jak wyglądały kampanie. Dowiadujemy się również, jak wyglądało ich uzbrojenie i czy podczas walki używali koni.
Jak prezentowali się wikingowie na tle innych nacji? Byli brutalnymi, nieokrzesanymi wpadającymi w szał bitewny barbarzyńcami czy wspaniałymi, znającymi pojęcie honoru wojownikami, którzy pragnęli okryć się chwałą i trafić po śmierci do Walhalli? Po lekturze można dojść do wniosku, że ani do końca pierwszą grupą, ani drugą. Prawda leży gdzieś pośrodku.
Widać, że Line długo nad tą książką pracował. Korzystał przede wszystkim z dostępnych dokumentów: kronik (głównie autorstwa Sakso Gramatyka), sag i poematów skaldycznych (poezji heroicznej) oraz z najnowszych odkryć archeologicznych i tekstów na kamieniach i tkaninach. Poza tym wiele miejsca poświęca nie tylko samym wikingom, ale także ich wrogom. Wraz z nim udamy się m.in. na Wyspy Brytyjskie, do Imperium Karolińskiego i na wschodnie wybrzeże Morza Bałtyckiego. I zaprawdę powiadam Wam, należy się wielki szacunek autorowi za tak skrupulatne podejście do opisywanego tematu. Jest tylko pewien problem. Czytelnik, którego nigdy nie fascynowała epoka wikingów, w trakcie wertowania publikacji nadal owej fascynacji nie poczuje. Nie będzie więc jak pewien młody i bogaty arabski poeta – Ahmed Ibn Fahdlan z „Trzynastego wojownika”, który odkrywał kulturę wikingów i walczył u ich boku.
Brakuje tu lepszego stylu. Rozumiem naukowo-badawcze przeznaczenie tej książki, ale mimo to chciałoby się, aby autor poza suchymi faktami historycznymi, nieco ubarwił całość – nadał powieściowy charakter, zawładnął naszą wyobraźnią. Może wówczas przejście przez około 300 stron stałoby się i łatwiejsze, i przyjemniejsze. Może wtedy publikacja byłaby bardziej intrygująca. Sporo tu dat, sporo nazw, nazwisk i przeskoków czasowych. Ma się wrażenie, jakby odbiorcami książki mieli zostać głównie historycy weryfikujący własną wiedzę z wiedzą Line’a, a nie zwykli czytelnicy, którzy poza potężną garścią informacji o dawnej przeszłości, pragną też przeżyć chwilę porywającej przygody.
Jednak, gdy już ledwo przebrniemy przez większość stron niczym ubrani w ciężką zbroję wojowie pokonujący mokradła, to czeka nas niespodzianka. Ostatni rozdział pt. „Droga wojownika” to niemalże uczta, gdzie podają miód, piwo i najsmaczniejsze mięsiwa. Autor wreszcie stara się „połechtać” naszą wyobraźnię. Zajmująco opisuje m.in.: wierzenia wikingów, szamanizm, ich waleczność, zdobywanie szacunku czy kwestie niewolnictwa.
„Wojownicy północy” to książka, którą można by polecić przede wszystkim fanom popularnego serialu kanadyjsko-irlandzkiego pt. „Wikingowie”, ale takim, którzy są jednocześnie miłośnikami militariów. Publikacja pozwala na nowe spojrzenie na tę epicką produkcję telewizyjną. Skonfrontowanie tego, co zgromadził Philip Line, z tym, co pokazali twórcy serialu (ile w nim wojennej fikcji, a ile historycznej prawdy). I to samo w sobie jest interesującym doświadczeniem. Natomiast, gdyby miało dojść do ostatecznej bitwy o zafascynowanie laika epoką wikingów, to serialowi ludzie północy zdecydowanie pokonaliby tych z kart księgi napisanej przez Philipa Line’a.
Ocena: 5/10
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję