
571
663 min.
Seriale
aragorn136 (18800 pkt)
331 dni temu
2022-11-03 10:48:39
Inaczej podejdą do tej produkcji ludzie, którzy spędzili setki godzin, grając w „Cyberpunk 2077” (przygryzając zęby z powodu błędów, jeżeli byli posiadaczami PS4), a jeszcze inaczej wielki fan japońskiego anime. Ja nie znajduje się w żadnej z tych grup. Dlatego do recenzowanego serialu CD Projekt RED i japońskiej wytwórni Trigger podszedłem z czystą, choć szybko zakrwawioną, kartą. Bo już w pierwszym z 10 krótkich odcinków, byłem przygnieciony butem do chodnika. Poznałem głównego bohatera, Davida Martineza. To 17-letni mieszkaniec Night City, metropolii przyszłości. Chłopak uczęszcza do Akademii Arasaki, szkoły dla dzieci bogatych rodziców. Ma fajną, modną kurtkę (gdzie taką kupić?), lecz ledwo wiążę koniec z końcem, a raczej jego matka-pielęgniarka, która ostatnie oszczędności wydaje na edukację jedynego syna. Pragnie bowiem, aby David wyrwał się z ubogiej dzielnic o nazwie Santo Domingo i został kimś więcej niż ziomkiem dilującym na rogu ciemnej ulicy. Jednak zbuntowany nastolatek ma w głowie zgoła odmienne marzenia i pomysły, co do swego życia. Tragiczne wydarzenie sprawia, że myśli błyskawicznie przechodzą w czyny.
Kadr z serialu anime "Cyberpunk: Edgerunners" (materiały prasowe/Netflix)
Kadr z serialu anime "Cyberpunk: Edgerunners" (materiały prasowe/Netflix)
Martinez staje się członkiem gangu Edgerunnerów, wyjętych spod prawda najemników – zaczyna egzystować na krawędzi, testować granice własnych możliwości, nieustannie narażać się na niebezpieczeństwo. W świecie, w którym ceną za porażkę jest wyjątkowo bolesna śmierć. Odkąd młody wczepia sobie u miejscowego chirurga/technika/artysty – Rippera wojskowy implant, całkiem „odlatuje” w nową rzeczywistość. Zachowuje się jak narkoman. Super szybkość, którą daje wyprodukowany przez Militech sandevistan, to za mało. David chce jeszcze bardziej zmodyfikować swoje nastoletnie ciało. Wyposażyć je w kolejne chromowane wszczepy, aby nikt, nawet mentor i przywódca Maine, mu nie dorównał. Ostrożnie z tymi implantami chłopaku! Co z tego, że będziesz mieć mocniejsze „metalowe” ciało, skoro wzrośnie ryzyko wystąpienia cyberpsychozy. To szkodliwa „zabawa”, szczególnie, gdy jednocześnie rozwija się uczucie między tobą a... Lucyną. Tak, pewna siebie i „mroczna” Lucy, która „hipnotyzuje” Davida, ma podobno polskie korzenie, jak przekonuje showrunner Rafał Jaki (nie mylić proszę z Patrykiem Jakim).
Tyle o fabule wymyślonej przez Bartosza Sztybora, która, choć wchodzi w głowę jak nóż w masło, nie jest najbardziej wytrzymałym elementem serialu. Sklejona z klisz: typowej, trzyaktowej drogi protagonisty staczającego się na dno piekieł czy wiecznie identycznych rozkmin na temat początku i końca człowieczeństwa, nie grzeszy oryginalnością. Przesłanie jest widoczne jak dłonie, psychologicznej głębi zabrakło. Lecz z drugiej strony przecież nie ona była istotą rzeczy. Widz pragnął akcji! I ją otrzymał. Pędzi ona – jak to bywa w tego typu anime – na złamanie karku. I nie chodzi tylko o pościgi albo strzelaniny za pomocą nowoczesnych spluw, lecz także o trudne do wychwycenia gołym okiem, trwające milisekundy ruchy Martineza. Z chłopakiem łatwo złapać więź i mu kibicować, ale z czasem aż chciałoby się krzyknąć: „stop, przestań!”. Podobnie ma się sprawa z postaciami drugoplanowymi. Czy to znany z gry potężnie zbudowany Maine, czy opanowana netrunnerka Kiwi, czy żywiołowa, nieprzewidywalna Rebecca (jakże bardzo w stylu japońskim, ale przypominająca też Harley Quinn) – wszyscy narysowani są grubą „prostą” krechą, ale to działa.
Kadr z serialu anime "Cyberpunk: Edgerunners" (materiały prasowe/Netflix)
Działa również animacja tych postaci, jak i przedstawienie Night City. Dobrze, że zanim niedoświadczony widz zostanie wciągnięty w wir cyberpunku, najpierw powoli, dzięki wyciszonym, kameralnym ujęciom, odkrywa tętniące życiem, ale pachnące zgnilizną moralną miasto. Miejsce, w którym pechowców ledwo da się poskładać do kupy, a farciarze prześcigają się w coraz lepszych urządzeniach, jakie wszczepiają sobie w kruchy organizm, by wyżej skakać, poprawić widzenie itd. Nikt nie myśli o nadziei na słoneczne jutro w tej szarości. Najważniejsze jest tu i teraz – ciągła walka i poleganie na instynkcie przetrwania, kiedy naprzeciwko stanie groźniejszy przeciwnik. No i zarabianie. Im więcej będzie zleceń od Fixera, tym większa „kasa” pozwoli na rozbudowanie „nieludzkiego” szkieletu. Samo nielegalne handlowanie braindansami (dość realistyczna rozrywka przyszłości – emocjonalne odtwarzanie cyfrowego zapisu zagranych wcześniej doznań jakiejś osoby), wystarczyć może tylko na „waciki”.
Żadna to bajka dla grzecznych dzieci. To dojrzała opowieść dla starszej młodzieży i dorosłych, gdzie głowy wybuchają, a krew leje się strumieniami niczym u Tarantino w „Kill Billu”(z tym że na poważnie). Niestety, o ile lokacje, szerokie kadry i pomysłowe sceny walk przyśpieszają bicie serca, a momenty instalowania wszczepów powodują namacalny ból w kościach, tak już przy niektórych zbliżeniach widać pójście na łatwiznę. Twarze to tylko ledwo dostrzegalne kontury. Ale w ogólnym rozrachunku taki element nie jest jakąś wielką przeszkodą w przypadku „Cyberpunk: Edgerunners”. Bardziej można ponarzekać na nierówne tempo. Na szczęście epizody trwają 25 minut, a motyw muzyczny Akiry Yamaoki oraz reszta utworów z pewnym kawałkiem... Dawida Podsiadły robią doskonałą robotę i tworzą specyficzny klimacik, mimo że trochę się ze sobą gryzą, jeśli zdecydujemy się na seans z dubbingiem japońskim. Lepiej zatem wybrać w ustawieniach polskie lub ewentualnie amerykańskie głosy. Ja skorzystałem z tej pierwszej opcji. I nie żałuję. Nasi aktorzy też umiejętnie oddali emocje postaci, żyjących w dusznej atmosferze Night City – aglomeracji, w której nikomu nie można ufać. Świetni są Maciej Dybowski jako David Martinez, Julia Łukowiak – Lucy, Szymon Kuśmider – Maine oraz Zuzanna Galia – Rebecca, jednak to ironiczne, przyprawiające o dreszcze odzywki Przemysława „Faradaya” Sadowskiego i Jacka „Ripperdoka” Kopczyńskiego wbiły mi się w pamięć najbardziej.
Kadr z serialu anime "Cyberpunk: Edgerunners" (materiały prasowe)
Kadr z serialu anime "Cyberpunk: Edgerunners" (materiały prasowe/Netflix)
Serialowy „Cyberpunk” przytłacza i zachwyca futurystycznym anturażem. I jest tak zrealizowany, że nie trzeba być za pan brat z grą. To zawsze spory plus, kiedy da się oglądać taki niezależny, filmowy produkt osadzony w lubianym przez graczy uniwersum, lecz skierowany do szerszego grona odbiorców. Ostatecznie „Edgerunners” można określić mianem coming of age skrzyżowanym z prowokacyjną fantastyką naukową (wysoce zaawansowaną, niebezpieczną technologią) i drapieżnym akcyjniakiem, jakże umiejętnie wykorzystującym setting Mike’a Pondsmitha.
Brr… Cyberpunkowe opętanie jest równie straszne, jak atak diabła. Bo „kiedy mózg się buntuje, nawet najsilniejszy Edgerunner swojego ciała nie kontroluje…”
Ocena: 8/10
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję
Galeria zdjęć - "Cyberpunk: Edgerunners" – Ostrożnie z tymi implantami chłopaku!
Więcej artykułów od autora aragorn136

"Dewajtis" – Dąb wielki duszę ludzką widzi... - Recenzje książek
Stara to książka, z końca XIX wieku, drukowana na łamach Kuriera Warszawskiego. Czytać, nie czytać. Strach w me oczy zajrzał. Że może znów będę jak ten uczeń średniej szkoły – „zmuszony” do spędzenia nocy z nudną lekturą, archaicznym językiem napisaną. Lecz „Dewajtis” z nową, przepiękną okładką, wyczyszczony z kurzy i pajęczyny przez Wydawnictwo Replika, to skarb. Dla niego można kroczyć przez ciemny bór, z dumą i odwagą w sercu. Bo Maria Rodziewiczówna „zrodziła” powieść niezwykłą, nadal powodującą łzę w oku i budzącą szacunek czytelnika. Z bohaterem, za którym też w ogień się skoczy.

"Psychotherapy" – Trippin'dog płytą po głowie uderza! - Recenzje płyt
Dwa lata temu, w marcu przez internetowe wrota Altao.pl przeszedł Trippin’dog na czele z Piotrem „Tymą” Tymonem – basistą i człowiekiem od przemyślanych tekstów. Jego bardzo autorski projekt, zrodził się w Gdańsku. Już minialbum pokazał, że taka niszowa muzyka, pełna psychodelicznych brzmień i tematyki zagłębionej w ludzkiej egzystencji, ma sens! Długogrająca, fizyczna płyta pt.„Psychotherapy” gryzie równie mocno, zostawiając na ciele i duszy wyraźne ślady. W trakcie jej słuchania, można przeobrazić się w Jokera, który wyrywa sobie włosy, ale jednocześnie nie zdejmuje słuchawek z uszu. Może ma nadzieję na wyleczenie?

"One Piece" – Pirackie marzenia! - Seriale
„Gum gumowy… pocisk!”. Krzyczy bohater nowego serialu Netflixa, po chwili wystrzeliwując przed siebie… rękę. A ja zamiast kręcić nosem na taką abstrakcyjną scenę, uśmiecham się szeroko, klaszczę, a nawet go dopinguję. Tak. Bo „One Piece” to produkcja mającą serducho po właściwej stronie, szalenie kreatywna, z postaciami, które z miejsca się uwielbia. Działa jako live action na podstawie popularnej japońskiej mangi. Wygrywa na poziomie czysto rozrywkowym oraz emocjonalnym. Czas zatem rozwinąć żagle i pod piracką banderą popłynąć ku przygodzie.

Wyluzuj się, podaj dłoń i „Mów do mnie”... - Recenzje filmów
W tych kinach to się nic nie dzieje – taka posucha taka. Mało smacznie jest. Odgrzewane komiksowe „kotlety”. Głupie „kwaśne” komedyjki. I trudne od przełknięcia adaptacje. Ej, do nas to mówisz, widzu? No to potrzymaj nam piwo! Tak powiedzieli pochodzący z Australii Youtuberzy i zrobili film. Horror, który nie jest odgrzewany, kwaśny, a przez gardło przechodzi dość gładko – prosto do żołądka, choć pali w trakcie jak diabli.

"Wszyscy (nie)moi mężczyźni" – Śpiewa pięknie o niełatwej miłości, kusząco spogląda... - Recenzje płyt
Dwa lata temu mogliście przeczytać o „Drodze” zespołu Pod prąd. Na początku września 2023 roku mamy dla Was z kolei minialbum o dłuższym tytule, ale od Moniki Susłyk Band. Te dwa krążki łączy kilka punktów. Czysty, czasem z pazurem, głos czarujących wokalistek, którym towarzyszą równie zdolni muzycy. Patronat medialny Altao.pl – portalu ludzi z pasją. Oraz melodyjne utwory z pogranicza muzyki alternatywnej z domieszkami różnych brzmień gatunkowych, z jak najbardziej przemyślanymi tekstami inspirowanymi życiem. „Wszyscy (nie)moi mężczyźni” to spektrum emocji i kompozycyjny profesjonalizm z dość wysokiej półki.
Polecamy podobne artykuły

"Cyberpunk 2077" – Per aspera ad astra - Recenzje gier
"(...)Więc tędy albo tędy, chyba że tamtędy, na wyczucie, przeczucie, na rozum, na przełaj, na chybił trafił, na splątane skróty. Przez któreś z rzędu rzędy korytarzy, bram, prędko, bo w czasie niewiele masz czasu, z miejsca na miejsce do wielu jeszcze otwartych, gdzie ciemność i rozterka ale prześwit, zachwyt, gdzie radość, choć nieradość nieomal opodal, a gdzie indziej, gdzieniegdzie, ówdzie i gdzie bądź szczęście w nieszczęściu jak w nawiasie nawias, i zgoda na to wszystko i raptem urwisko, urwisko, ale mostek, mostek, ale chwiejny, chwiejny, ale jedyny, bo drugiego nie ma.(...)"*

Dziwne akcje w Night City, czyli "Cyberpunk 2077" z bugami! - Artykuły o grach
Po premierze (10 grudnia 2020) oczekiwanej gry rpg "Cyberpunk 2077", studio CD Projekt Red miało powody do radości. Krytycy byli zachwyceni wersją na PC, chwaląc m.in. fabułę. A później produkcja zaczęła spadać w przepaść. Użytkownicy konsol starszej generacji czuli się bowiem oszukani. Zamiast odpalić rakietę, uruchomili dziurawy samolot. Okazało się, że poruszanie się po Night City wymaga nie lada cierpliwości. Ilość bugów na metr kwadratowy podobno przekracza normę, stąd oceny graczy są miażdżące. Redzi obiecali, że oddadzą kasę (grubo przeszło 200 zł), ale czy to usatysfakcjonuje fanów? "Cyberpunk 2077" już nie jest dostępny w sklepie Sony, ale na YouTubie publikowane są liczne gameplaye, gdzie można "podziwiać" zaskakujące, dziwne glitche i reakcje graczy. Część błędów irytuje, inne z kolei są dość zabawne: od skaczącego bohatera jak Super Mario po znikające w asfalcie auta. Zobaczcie zmontowany materiał, na którym wybrano 50 takich momentów!

"Dark Connection" – Cyberpunkowy wehikuł napędzany syntezatorami! - Recenzje płyt
Bestia w Czerni przebudziła się po raz trzeci. Bójmy się... Nie. Cieszmy się, bowiem muzyka, jaką gra i śpiewa jest miodem na nasze uszy. Mówiąc nasze, mam oczywiście na myśli miłośników melodyjnego metalu skrzyżowanego z disco i popem lat 80. Tylko oni będą zapętlać w odtwarzaczu trzeci longplay fińskiego bandu, z greckim wokalistą na pokładzie. Inni mogą kręcić głową z niezadowolenia (zamiast długimi włosami). Bo to przecież wcale nie takie dark, jak sugeruje nazwa albumu.

"Arcane" – Animowana petarda! - Seriale
Z filmami będącymi bezpośrednio adaptacjami gier albo czerpiącymi pełnymi garściami z najlepszych dzieł w historii wirtualnej rozrywki jest jak z owocami, które są piękne na zewnątrz, a zgniłe w środku. Na palcach jednej ręki można policzyć tytuły, które dają się oglądać bez wypluwania popsutych „resztek miąższu i martwych robaków”. Ktoś rzuci: „Mortal Kombat”. Jeszcze inny: „Silent Hill” albo „Prince of Persia”. Ja jednak z uśmiechem na ustach krzyknę, że powstała produkcja, która bije na głowę wymienione „hity”. Mowa o „Arcane” – amerykańskim miniserialu na motywach słynnej sieciowej serii „League of Legends” od studia Riot Games i platformy Netflix.
Teraz czytane artykuły

"Cyberpunk: Edgerunners" – Ostrożnie z tymi implantami chłopaku! - Seriale
Seriale animowane odrodziły się w chwale. Do tego stopnia, że śmiało mogą konkurować z wysokobudżetowymi filmami, a nawet przewyższać je pod pewnymi względami. Wiadomo przecież, że twórcy mają szansę na większą swobodę i kreatywność, kiedy przelewają własną wyobraźnię najpierw na papier, a następnie na mały ekran. Dzięki temu powstał chociażby „Niezwyciężony” – komiksowa w duchu opowieść o nastolatku odkrywającym potężne moce oraz „Arcane” – jedna z lepszych growych adaptacji. Do tej dwójki dołącza „Cyberpunk: Edgerunners”, a więc polsko-japońskie anime bardzo powiązane z grą studia CD Projekt RED. Nie jest może aż tak udane jak tamte dzieła, ale w oddzielnej kategorii na Nettlixie zalicza się do najsmaczniejszych kąsków. Wyróżnia go brutalność i szaleństwo oraz ważny, choć znany od lat, morał.

"Arcane" – Animowana petarda! - Seriale
Z filmami będącymi bezpośrednio adaptacjami gier albo czerpiącymi pełnymi garściami z najlepszych dzieł w historii wirtualnej rozrywki jest jak z owocami, które są piękne na zewnątrz, a zgniłe w środku. Na palcach jednej ręki można policzyć tytuły, które dają się oglądać bez wypluwania popsutych „resztek miąższu i martwych robaków”. Ktoś rzuci: „Mortal Kombat”. Jeszcze inny: „Silent Hill” albo „Prince of Persia”. Ja jednak z uśmiechem na ustach krzyknę, że powstała produkcja, która bije na głowę wymienione „hity”. Mowa o „Arcane” – amerykańskim miniserialu na motywach słynnej sieciowej serii „League of Legends” od studia Riot Games i platformy Netflix.

10 najlepszych filmów gangsterskich w historii kina! - Artykuły o filmach
W związku z premierą „Irlandczyka” Martina Scorsese, ułożyliśmy listę Top 10 najlepszych produkcji gangsterskich, jakie do tej pory powstały. Jakie tytuły trafiły na podium? „Dawno temu w Ameryce”, „Ojciec chrzestny?”, a może „Kasyno”? Tak. Wiemy, że to lista dość subiektywna, więc prosimy o Wasze typy i Wasze zestawienia tych filmów. To dzieła, które w jakiś sposób wpłynęły na kino gatunkowe, ukazały twarde reguły mafijnego świata lub protagonistów, którzy stawiły temu światu czoło. Ze względu na klimat i wspaniałe kreacje aktorskie, na zawsze zostaną w pamięci!

"Lucky You" – Andy Dust z gorącą i energetyczną nowością tej jesieni! - Muzyczne Style
Tegoroczna jesień zaczęła się tak, jak lato. Cały wrzesień 2023 jest przecież najgorętszy w historii pomiarów. A mimo to pewien DJ postanowił rozgrzać słuchaczy. To Andy Dust, który z pomocą Mouglety i Cyrila M. nagrał utwór o jakże pozytywnym tytule. Przewidujemy, że premierowy „Lucky You” będzie dostarczał dobrej energii i ciepełka nawet zimą, a także porwie do tańca w sylwestrową noc! Będziecie lucky!
Orange Warsaw Festival powraca po dwóch latach – gwiazdą Florence + The Machine! - Kultura
Dwa lata – tyle czasu minęło od poprzedniej edycji Orange Warsaw Festival. Tak długa przerwa była spowodowana pandemicznymi obostrzeniami. Na szczęście największa impreza muzyczna, odbywająca się od 2008 roku, wraca w chwale. Wydarzenie uświetni bowiem niezwykły, brytyjski zespół indie rockowy z czarującą i hipnotyzującą na scenie, charyzmatyczną, liderką Florence Welch. Fani zacierają ręce i nie mogą doczekać się 4 czerwca. Jednak nie tylko oni już kupili bilety. Okazuje się, że 15. edycja festiwalu to także gratka dla miłośników hip-hopu – zarówno polskiego, jak i zagranicznego, a także możliwość ocenienia talentu wokalnego Julii Wieniawy.
Nowości

"Dewajtis" – Dąb wielki duszę ludzką widzi... - Recenzje książek
Stara to książka, z końca XIX wieku, drukowana na łamach Kuriera Warszawskiego. Czytać, nie czytać. Strach w me oczy zajrzał. Że może znów będę jak ten uczeń średniej szkoły – „zmuszony” do spędzenia nocy z nudną lekturą, archaicznym językiem napisaną. Lecz „Dewajtis” z nową, przepiękną okładką, wyczyszczony z kurzy i pajęczyny przez Wydawnictwo Replika, to skarb. Dla niego można kroczyć przez ciemny bór, z dumą i odwagą w sercu. Bo Maria Rodziewiczówna „zrodziła” powieść niezwykłą, nadal powodującą łzę w oku i budzącą szacunek czytelnika. Z bohaterem, za którym też w ogień się skoczy.

Milito i jego prawdziwy "Home Sweet Sound" - Zespoły i Artyści
Na Altao.pl lubimy wszystko to, co oryginalne! Jak na przykład piosenki, które niby trwają trzy minuty, a wciągają na 30 minut. Mało tego, zaginają czasoprzestrzeń. Są szczere do bólu. A Artysta, który je wykonuje, unosi się ponad wszelką komercję. Do takich utworów należy np. „Home Sweet Sound” – numer podobny tylko z tytułu do słynnego, rockowego „Sweet Home Alabama”. Ale i tak twórcą jest tu chłopak mający ognistą duszę. To Milito!

AI – przyjaciel czy wróg? Trzech maniaków popkultury w luźnej pogadance na ważny temat! - Intrygujące
29 września na ekrany kin w Polsce wchodzi „Twórca” Garetha Edwardsa. Czy film ten zbierze liczne pochwały od widzów? O tym przekonamy się za moment. Ale już jego zwiastun i ogólny zarys fabuły (wojna między ludźmi a siłami sztucznej inteligencji i poszukiwania architekta zaawansowanej technologii) to dobry powód, aby porozmawiać właśnie o AI, która w roku 2023, szczególnie w postaci Chata GPT „zaatakowała” nasze postrzeganie rzeczywistości. Pojawiły się kłopoty. Strajki w Hollywood, strach spowodowany utratą pracy na stanowiskach twórczych (copywriting, scenopisarstwo, aktorstwo itp.). Jednak, czy faktycznie jest się czego bać? Czy może przeciwnie – Sztuczna Inteligencja to żadna „ciocia samo zło” (jest chyba „płci żeńskiej”) i jej działania zawsze są pomocne, uzasadnione i pożądane? Te kwestie poruszają w niniejszym podcaście, na kanale PopCorn Podcast: Radek Gryczka z kanału Pogadajmy od Rzeczach, Marcin vel Ponton Movie i Przemek „Jankes” Jankowski z Altao.pl. A co Wy sądzicie o AI? Zakochać się w niej, czy potępiać?

ALFA ROMEO STELVIO COMPETIZIONE. Gdzie ten luksus? - Nowinki motoryzacyjne
Poprzednia recenzja poświęcona była takiemu, można to chyba w ten sposób nazwać, współczesnemu autu dla ludu, czyli Dacii. Obawiam się bowiem, że „Volkswagen” obecnie już tak dostępnym samochodem nie jest, w szczególności cenowo… Dzisiaj z kolei spróbujemy się poczuć jak ktoś specjalny, zasiadając w limitowanej wersji auta, które i w seryjnych odsłonach uchodzi już za samochód luksusowy. Witajcie zatem we wnętrzu specjalnej odsłony Alfy Romeo Stelvio: Competizione 2.0 GME 280 KM Q4 AT8!

Stowarzyszenie "Broda i Tatuaż" – wielkie mięśnie, wielkie serca! - Organizacje
W głowach części Polaków panuje przekonanie, że mężczyzna z tatuażem to zły człowiek jest. A gdy jeszcze potężnie zbudowany i ma brodę, to lepiej uciekać przed nim jak najdalej. Bo przecież tak groźny wygląd nie oznacza nic pozytywnego. Panowie ze Stowarzyszenia „Broda i Tatuaż – Bard Clan” sprawiają, że taki wizerunek bardzo mija się z prawdą. Bije od nich szczera radość i co ważne – pasja i zaangażowanie do niesienia pomocy słabszym z hasłem na ustach: „Różni Ale Równi”!

emocean drive ląduje we friendzone! Co na to Britney Spears? - Zespoły i Artyści
Przebojowe trio emocean drive wydało kolejny, życiowy singiel pt. „FWB”. Tym razem zespół zaprasza do „friendzone” – miejsca, do którego prowadzi słynne powiedzenie: „zostańmy przyjaciółmi”, i z którego podobno nie ma powrotu. Ponieważ Britney Spears odmówiła komentarza odnośnie premiery, zasięgnęliśmy języka u członków zespołu.
Artykuły z tej samej kategorii

"Peaky Blinders: Sezon 5" – Tommy Shelby: żywioł silniejszy niż faszyzm - Seriale
Według zapewnień Stevena Knighta, twórcy serialu pt. „Peaky Blinders”, opowieści o pewnej – faktycznie żyjącej i działającej w latach 20. XX wieku, rodzinie z Birmingham; jego piąty, mający niedawno premierę, sezon ma być tym najlepszym. I czy tak jest? Nie. Ale jako kibic gangsterskiej drużyny Thomasa Shelby’ego, jestem na tyle usatysfakcjonowany tym, co dostałem, że postawię go na równi z pierwszym, drugim i czwartym.

Dexter Morgan – seryjny morderca, którego podziwiamy! - Seriale
Przeczytaliście tytuł i zastanawiacie się zapewne jak to możliwe, by kibicować komuś, kto z zimną krwią zabija innych? Wystarczy zrozumieć i poznać fenomen amerykańskiego serialu, który obiegł cały świat. Oryginalność, ciekawy scenariusz, nagłe zwroty akcji i On – Dexter!

10 seriali anime z sezonu letniego 2019, na które warto zwrócić uwagę - Seriale
Tegoroczne lato przyniosło kilkadziesiąt premier nowych seriali anime – kontynuacji znanych tytułów, serii opartych na znanych mangach i lekkich powieściach, a także dzieł opartych na oryginalnych scenariuszach. Po które z nich warto sięgnąć? W rozwinięciu artykułu znajdziecie dziesięć seriali anime, które do tej pory zgromadziły wokół siebie dużą widownię, uzyskując przy tym bardzo wysokie noty po emisji pierwszych odcinków.

"Mindhunter: sezon 2" – M jak morderca - Seriale
Zapowiadany jako mroczny kryminał połączony z thrillerem psychologicznym pierwszy sezon serialu „Mindhunter” od Netflixa miał być tym dla świata telewizji, tudzież platformy streamingowej, tym, czym był „Siedem” dla świata kina. Nic dziwnego. Za obydwa tytuły odpowiadał David Fincher – reżyser i scenarzysta, który umysł psychopaty zna jak własną kieszeń. I faktycznie. W postaci „Mindhuntera” otrzymaliśmy ostatecznie produkt solidny i intrygujący (zdaniem niżej podpisanego – ocena subiektywna), ale bardziej zbliżony do mniej emocjonującego, acz klimatycznego „Zodiaka” niż porywającego, przeszywającego filmu z Pittem i Freemanem. A jak wypada „Mindhunter 2”?

"Cobra Kai" – Nostalgia kopie aż miło! - Seriale
Czy w serialu nie będącym typowym sitcomem, a którego odcinki trwają po 20-30 minut da się opowiedzieć spójną, wciągającą historię? Oczywiście! Wystarczy tu wymienić chociażby: „The End of the F***ing World” czy „Fleabag”, a ostatnio wyprodukowane przez Sony Pictures Television dwa sezony „Cobra Kai”, które prosto z YouTube Premium trafiają na platformę Netflix. Nie jest to w pełni oryginalna opowieść jak wymienione wcześniej, ale uczucie nostalgii w niej silne jest młody padawanie!
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2023 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.686