"Primal" – Z dinozaurem przez okrutny świat - Seriale

„Mam smoka i nie zawaham się go użyć” – powiedział Osioł w ze „Shreka”. Spear, zwany po naszemu, Włócznią może stwierdzić to samo. To znaczy nie może, bo nie potrafi mówić, ale za to głośno zawarczy, zrobi groźną minę oraz spojrzy tak, że mrówki po całym ciele przejdą, w czym spora zasługa aktora dubbingowego – Aarona LaPlante. To on jest głównym bohaterem na równi z Fangiem, czyli Kłem. Ich drogi skrzyżują się dość szybko, a połączy podobna trauma. Choć początkowo nie będą pałać do siebie sympatią, to z czasem zauważą, że tylko współpraca okaże się ratunkiem. Że razem da się więcej niż w pojedynkę. Że nawet najstraszniejszy wróg upadnie na kolana.

 

Kadr z serialu "Primal" (fot. Adult Swim)

 

„Primal” („Pierwotny”) to mocna rzecz. Ale gdyby poinformować miłośników animacji amerykańskiego studia Cartoon Network, że owa opowieść została tam wyprodukowana w 2019 roku, to zapewne popukaliby się w czoło. Wystarczy, że włączą pierwszy odcinek z dziesięciu na HBO Max (na tej stacji serial jest dostępny w Polsce), a zobaczą przecież taki hardcore i będą w takim szoku, że zasnąć trudno – no może przesadziłem, jednak na sto procent wrażliwcy powinni omijać go szerokim łukiem. Trzeba więc sprecyzować – przeznaczony jest dla osób dorosłych, stąd trafił do specjalnego nocnego bloku programowego o nazwie Adult Swim.

 

Twórca „Laboratorium Dextera”, „Samurai Jacka” oraz serii „Hotel Transylwania” przeszedł tu samego siebie. Pochodzący z Rosji animator wykreował najbardziej dojrzałe i poważne dzieło w swoim dorobku. Nie ma w nim jakiejś głębi psychologicznej, skomplikowanej fabuły. Ba! Nawet pod względem animacji odstaje do wielu współczesnych seriali (patrz. „Arcane”). Czy to jednak przeszkadza, aby przekonująco opowiedzieć o przyjaźni większej niż życie? Bez słów, za to z tysiącami emocji, uniwersalną treścią i hektolitrami krwi. Oczywiście, że nie. Mimo to należy całość oglądać z przymrużeniem oka. Jeżeli tego nie zrobimy, to ciężko będzie kroczyć przez niegościnne piekło, w którym jest się albo ofiarą, albo drapieżcą. Mam na myśli umowność świata przedstawionego. Akcja umieszczona jest bowiem ni to w jurze, ni w kredzie. W jakiejś tam erze, alternatywnej rzeczywistości, gdzie dinozaury nie spotkała zagłada na masową skalę. Stąd mogły być świadkiem narodzin człowieka, małpoludów i innych istot dwunożnych.

 

Kadr z serialu "Primal" (fot. Adult Swim)

 

Kadr z serialu "Primal" (fot. Adult Swim)

 

Dwudziestominutowe epizody są oddzielnymi historiami – ukazują walkę i determinację jaskiniowca, który bez gada przy boku, nie byłby w stanie doczekać poranka. Co prawda, ma ostrą włócznię i twarde mięśnie oraz wyczulony instynkt lecz nie zawsze owe „narzędzia” pomogą pokonać pełzające, skaczące, latające, szybkie, dziwne, przerażające istoty. Nie będą opisywał dokładnie każdego odcinka. Wspomnę jedynie, że już same tytuły mogą sugerować, jakie zło czai się w zaroślach, na pustyni, wśród skał itd. Dobry węch i czujność – takie zmysły na pewno przydadzą się w krainie nie znającej litości i współczucia. Słabi giną, silni prą na przód!

 

Jest jednak zgrzyt, który nie pozwala wystawić najwyższej noty. Momentami miałem wrażenie, że „zaatakuje” mnie slapstickowy humor, a bohaterowie będą uciekać jak Królik Bugs. Nie zrozumcie tych słów źle, bo to nadal bardzo ciekawy i godny polecenia serial przygodowy, w którym konieczne jest wplecenie nieco żartów, by nie zawładnął nami wszechobecny mrok. Ale jest jednak obawa, że ów humor pójdzie o krok za daleko, a krwawe potworności staną się przerysowane. Na szczęście Tartakovsky zapomina o Dexterze (tym animowanym oczywiście panie Morgan) i proponuje coś na kształt buddy movie, który prawie podchodzi pod… bromance (choć nie do końca wiem, czy Fang to samiec czy samica). Świetne są sceny, gdy Włócznia i Kieł „przekomarzają się”, rycząc na siebie, podbierając żarcie i nabierając coraz większego zaufania. Dzięki temu stają się „ludzcy”.

 

Kadr z serialu "Primal" (fot. Adult Swim)

 

Kadr z serialu "Primal" (fot. Adult Swim)

 

Podoba mi się zgrabne poruszanie między gatunkami (filmowymi oraz zwierzęcymi) i odważne pomysły, dzięki którym klimat po prostu miażdży. Mamy zatem fantasy z magią i obrządkami, kino drogi, fantastyczny horror (któryś z epizodów przypomina… „Predatora”!). Mamy też realistyczne odgłosy tupotu stóp i łap, pękających kości, „żyjącej” dżungli i inne, które mrożą krew w żyłach. Wielkie pokłony dla wszystkich dźwiękowców, a także ekipy storyboardzistów, bo ich praca – mimo pozornie niewyszukanej kreski – także budzi podziw. Szczególnie dynamizm w trakcie walk, ucieczek, pościgów, ale również bogate w detale tło i warunki pogodowe. Jednak najważniejsza jest sama, jakże wiarygodna relacja bohaterów oraz rozwój ich więzi. Te wszystkie elementy razem wzięte spowodowały, że dziki, szalony, „Primal” zdobył nagrody Emmy, nominacje do Saturna i inne wyróżnienia.

 

Dawać mi tu drugi sezon, ale już!

 

Ocena: 8/10

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję