
4 308
5 473 min.
Recenzje filmów
bartoszkeprowski (3146 pkt)
2468 dni temu
2016-06-18 18:18:43
Muszę przyznać, że miałem spore wymagania, jednak po dwugodzinnej, mrożącej krew w żyłach rozrywce wyszedłem z kina niezmiernie usatysfakcjonowany. Nowy film Wana zdecydowanie zaprzecza teorii, że we współczesnym świecie nie można nakręcić obrazu grozy, który faktycznie nas przerazi – jemu się to bezapelacyjnie udało… Nie wierzycie? To zapraszam do przerażającego i mrocznego placu zabaw Jamesa Wana. Wchodzicie tutaj jednak na własną odpowiedzialność.
„Obecność 2” przybliża widzom jedną z najstraszniejszych (zdaniem głównej protagonistki obrazu – zdecydowanie najbardziej przerażającą) spraw państwa Warrenów, która stała się najgłośniejszym udokumentowanym przypadkiem zaobserwowania zjawisk paranormalnych. Mowa tutaj o wydarzeniach mających miejsce w 1977 roku w stolicy Anglii, czyli deszczowym Londynie. Przesławni badacze musieli tym razem wspomóc nękaną przez poltergeista rodzinę Hodgsonów, która wystawiona na działanie paranormalnych zjawisk oraz nieszczędzona przez niesprawiedliwy los stanęła pod ścianą, znajdując się niemalże na skraju załamania nerwowego. Oczywiście w przypadku ducha z Enfield narosło wiele komplikacji oraz kontrowersji. Niektóre z pozornie niewytłumaczalnych zjawisk paranormalnych udało się wyjaśnić w racjonalny sposób, inne wzbudzają dreszcze oraz przerażenie, do dziś nie znajdując naukowego podłoża. Jak było naprawdę? Trudno stwierdzić, lecz powyższa historia zainspirowała Wana do wyreżyserowania drugiej części „Obecności”.
Zatem film rozpoczyna się od krótkiego monologu bohaterki obrazu – Lorraine Warren, która pełni tutaj funkcję narratora opowieści. Dzięki temu otrzymujemy stwarzające pozory wrażenie relacji z pierwszej ręki. Taki zabieg dodaje nadużywanemu ostatnio przez twórców sloganowi oparty na prawdziwych wydarzeniach wiarygodności, a cała historia angażuje zaraz od pierwszych minut seansu. Trzeba jednak tutaj zaznaczyć, że tym razem reżyser poszedł w nieco odmiennym kierunku niż poprzednio. „Obecność 2” stawia przede wszystkim na grozę. Zatem opowieść kontynuacji schodzi nieco na drugi plan – dalej trzyma przyzwoity poziom, potrafiąc zaskoczyć w końcowych minutach filmu (scenarzyści chowają niejednego asa w rękawie) – tracąc odrobinę na klimacie tajemniczości i niepokoju. Tutaj mamy do czynienia z czystą grozą. Od początku do końca (z wyłączeniem jednego dłuższego przestoju) twórcy trzymają nas w napięciu, a tempo praktycznie wcale nie zwalnia. Zanim jednak skupię się na zabiegach straszących, pochylę jeszcze nieco głowę nad scenariuszem.
Kinomani dostają w swoje ręce początkowo dwie opowieści. Podobnie jak to miało miejsce w przypadku pierwowzoru, obserwujemy równocześnie historię państwa Warrenów, zmagających się z własnym brzemieniem dotyczącym mediów i udokumentowanych przez nich spraw (za co należą się Jamesowi Wanowi ogromne brawa; twórca bowiem w udany sposób przemycił prawdziwe problemy rzeczonego państwa na srebrny ekran, co dodaje obrazowi dokumentalnego posmaku), jak i znajdującej się w trudnej sytuacji materialnej rodziny Hodgsonów. Obie są równie absorbujące i dopiero w połowie seansu scalają się w jedną całość dążącą do niezwykle pomysłowego, jak również przerażającego i pełnego emocji rozwiązania. Nie będziecie zawiedzeni, mimo iż nie było się tutaj, szczególnie na początku, bez znanych schematów – skrzywdzona przez los rodzina podatna na działanie duchów, gdzie rolę medium pełnią dzieci. Trzeba też wspomnieć o umiejętnie stopniowanym napięciu. Reżyser James Wan jedynie w jednym fragmencie produkcji zmienia ton swojego filmu, usypiając skutecznie naszą uwagą. Zabieg ten nie jest oczywiście bezcelowy. Dzięki niemu pozwala się widzom oswoić z bohaterami, zbliżyć do nich i zżyć z nimi, co, jak niejednokrotnie podkreślał w udzielanych niedawno na temat produkcji wywiadach, jest absolutnie koniecznym wymogiem niezbędnym do osiągnięcia sukcesu każdego obrazu grozy. Dostajecie więc pozory spokojnego rodzinnego życia. Jest to chwila wytchnienia potrzebna zarówno bohaterom, jak i obserwującym wydarzenia widzom. Otrzymujemy tutaj szanse zgłębienia historii poszczególnych postaci, poznania ich dusz, obaw oraz podejścia do życia; przy okazji zostaje też nieznacznie rozbudowana relacja państwa Warrenów. Oczywiście nie brakuje również ważnej, acz bardzo subtelnie zarysowanej wymowy, traktującej o potędze więzi rodzinnej. Razem możemy więcej, jesteśmy w stanie dokonać niemożliwego. Mowa tu więc o wsparciu, zaufaniu i wierze.
Zachwyca niesamowita pomysłowość Wana. Zastosowane przez niego filmowe zabiegi i mistrzowskie wręcz opanowanie reżyserskiego ABC klasycznego horroru wzbudza niewątpliwy podziw. Wan miesza ze sobą podręcznikowe straszaki, a także korzysta ze swojej bujnej i chorej (w jak najlepszym tego słowa znaczeniu) wyobraźni, uzyskując mrożące krew w żyłach efekty. Już od samego początku reżyser popisuje się ogromnym doświadczeniem i niebywałym warsztatem, wzbudzając w okamgnieniu odpowiedni klimat oraz napięcie, jak również poczucie ciągłego niepokoju, które przechodzi w uzasadniony strach, a nawet przerażenie – genialna robota. Wirtuoz grozy kolejny raz afiszuje się świetnym prowadzeniem kamery, pozwalającym poczuć emocje oraz uczucie bohaterów. Ta bowiem zawieszona jest zazwyczaj blisko zza ich plecami, co dodaje produkcji dreszczyku. Nastrój grozy potęguje odpowiednia scenografia. Przestronne, ciemne lub słabo oświetlone pomieszczenia, obowiązkowy – antyczny, nakręcany zegar, a także specyficzne przedmioty – lustra, plansza ouija czy krzyże i krucyfiksy. Wan dokładnie wie, jak wykorzystać te charakterystyczne dla horroru rekwizyty, aby uzyskać wymaganą, pełną niepokoju atmosferę. Trzeba tutaj dodać, że im bliżej finału filmu, tym większe napięcie, które po prostu sięga zenitu, a w powietrzu wisi czyhająca na bohaterów produkcji demoniczna postać i wizja niechybnej śmierci. Czy istnieje zatem szansa na pozytywny finał obserwowanych wydarzeń? Jaki los spotka bohaterów? Tego dowiedziecie się podczas kinowego seansu.
Wszystkie powyższe elementy byłyby niestety bez znaczenia, gdyby nie rewelacyjne wręcz aktorstwo całej obsady filmu Jamesa Wana. Na szczególne wyróżnienie zasługuje młoda Madison Wolfe wcielająca się w Janet Hodgson. Była niesamowicie prawdziwa. Z jednej strony upiorna, niemal demoniczna, a drugiej słodka oraz niewinna. Jestem pod ogromnym podziwem jej aktorstwa i wróżę dziewczynie świetlaną przyszłość. Oby więcej tak udanych ról powiło się w przyszłej filmografii Madison Wolfe. Reszta zaprezentowała równie wysoki poziom. Zaryzykuje nawet stwierdzenie, że Vera Farmiga i Patrick Wilson spisali się nawet lepiej, niż w pierwszej odsłonie.
„Obecność 2” to kino dla ludzi uwielbiających się bać. Jeśli więc szukasz mocnych wrażeń, a także filmu, w którym poczynania bohaterów nie przyprawią Cię o zawrót głowy, a fabularne twisty zaskoczą oryginalnością, to trafiłeś w dobre miejsce. James Wan zaprasza… tylko nie wybiegnijcie z krzykiem z sali.
Ocena: 8,5/10
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
Autor recenzji publikuje też na portalu MoviesRoom.pl oraz Filmweb.pl pod nickiem bartez13_17
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - "Obecność 2" – Uwierz w poltergeista!
Więcej artykułów od autora bartoszkeprowski

Piękny Wrocław i niesamowite Skalne Miasto! - Ciekawe miejsca
Wrocław to jedno z najpiękniejszych polskich, jedynych w swoim rodzaju, miast, o czym mogłem się niedawno przekonać, spacerując po jego malowniczych uliczkach. Już dworzec potrafi ująć swoim wykonaniem. Przypomina bowiem z zewnątrz bardziej średniowieczny zabytek niż budynek codziennego użytku. Do tego atrakcyjność Wrocławia potęguje możliwość wybrania się do magicznego Skalnego Miasta położonego niedalekiej polskiej granicy, u naszych czeskich sąsiadów. W sezonie wiosennym i letnim dostaniemy się tam pociągiem Kolei Dolnośląskich. Mam nadzieję, że dzięki moim zdjęciom poczujecie czar wrocławskich krasnali oraz urok niezwykłego Skalnego Miasta!

"Raya i ostatni smok" – Przebaczenie, zaufanie i wiara! - Recenzje filmów
Jestem ogromnym zwolennikiem animacji. Szczególnie Disneya, zarówno tych klasycznych, jak i nowoczesnych. Nie da się ukryć, iż wspomniana wytwórnia potrafi tworzyć piękne animacje z bogatym światem oraz mądrym przesłaniem. Ponadto często zwalają z nóg pod względem audiowizualnym. Mająca premierę na początku lipca „Raya i ostatni smok” to kolejna pozycja na miarę „Krainy Lodu”, „Zaplątanych” czy „Zwierzogrodu”. Ogromnie pomysłowa, stworzono z pasją i zachwycająca pełnokrwistymi bohaterami.

"Luca" – Czy syreny śnią o pasących się rybkach? - Recenzje filmów
Studio Pixar nie przestaje zadziwiać. Ich kolejna animowana propozycja cieszy oko i daje ogrom radości. Mowa tu oczywiście o filmie „Luca”, którego bohaterem jest przesympatyczny chłopak. Nieco naiwny, troszkę bojaźliwy, ale o wielkim sercu i jeszcze większych marzeniach. Dacie się ponieść z falami morskiej opowieści, gdzie syren niczym Arielka wychodzi z wody naprzeciw swojemu losowi? Jeśli odpowiedzieliście twierdząco na zadanie pytanie, to trafiliście we właściwe miejsce.

"Cruella" – Aby być niezastąpionym, zawsze trzeba być odmiennym - Recenzje filmów
Cruella? A któż to taki? Serio, tak dawno oglądałem „101 dalmatyńczyków”, że musiałem sobie najpierw odświeżyć bajkę, aby w pełni zrozumieć, do jakiej postaci nawiązuje opublikowany zwiastun film i skąd zrobił się wokół niego taki przeogromny szum. Szczerze? Sam pomysł nie za bardzo przypadł mi do gustu. O ile w przypadku „Czarownicy” idea ukazania złoczyńcy z zupełnie innej strony zdała egzamin, o tyle byłem przekonany, że „Cruella” okaże się niewypałem. Skąd takie negatywne podejście? Wieloletnie doświadczenie.

"Mitchellowie kontra maszyny" – Virtual vs real life - Recenzje filmów
Macie mnie. Mimo iż jestem ogromnym miłośnikiem wytwórni Disney, to jej najnowsze twory wcale nie są czymś niepowtarzalnym, co zapadałoby w pamięć i do czego chciałoby się wracać. Jeszcze kilka lat temu fabryka snów znana z Myszki Miki i Kaczora Donalda deklasowała konkurencje. Obecnie jest z tym różnie. Oczywiście, animacje te wciąż trzymają bardzo dobry poziom, jednak czegoś im brakuje… może oryginalności i świeżości? Z opowieścią o pewnej rodzince Mitchellów, czyli wspólnym dziecku Columbia Pictures, Sony Pictures Animation oraz Lord Miller („Spider-Man: Uniwersum”) jest inaczej!
Polecamy podobne artykuły

"Obecność" – Bliskie spotkania z demonami - Recenzje filmów
Mam dobrą wiadomość dla wszystkich miłośników horrorów. „Obecność” to film, który śmiało można nazwać jednym z najlepszych (czyt. najstraszniejszych) w tym gatunku w ciągu kilku ostatnich lat. Choć do arcydzieła trochę mu brakuje, to i tak warto zanurzyć się w świecie opanowanym przez tajemnicze zło.

Ed i Lorraine na tropie złych duchów - Niewiarygodne, niewyjaśnione
Ed i Lorraine Warren zasłynęli w Stanach Zjednoczonych jako badacze zjawisk paranormalnych. W filmie „Obecność” możemy zapoznać się z ich najtrudniejszą sprawą (na potrzeby kina nieco ubarwioną). W tym artykule dowiecie się nieco o tym ekscentrycznym małżeństwie oraz o pewnej nawiedzonej lalce i kłopotach rodziny Smurlów.
Teraz czytane artykuły

"Obecność 2" – Uwierz w poltergeista! - Recenzje filmów
James Wan powraca w wielkim stylu. Jeśli przed seansem sceptycznie podchodziliście do kontynuacji „Obecności”, niebezpodstawnie przecież sądząc, iż sequel będzie jedynie odcinaniem kuponów od sukcesu pierwowzoru, to mogę Was zapewnić, że rzeczony reżyser z nie mniejszą pasją oraz zaangażowaniem zrealizował kolejną część, która dla wielu kinomanów może się okazać lepsza niż jedynka.
Udka w sosie tatarskim - Przepisy
Tym razem prezentujemy coś pysznego na obiad. Potrawę, którą już po pierwszym kęsie nigdy nie zapomnicie. Ten smak i zapach są nie do opisania. Zaskoczcie gości i rodzinę. Przygotujcie udka w sosie tatarskim!

"Marsz Wilków" – scena i piosenka, które nie pozwalały zasnąć! - Muzyczne Style
18 stycznia 2022 roku mija 20 lat od premiery „Harry’go Pottera i Kamienia Filozoficznego” w polskich kinach. Na HBO Max pojawił się już dokument o tym filmie, zabierający wszystkich w podróż w przeszłość. Nostalgiczną, ale też dość przerażającą. Pamiętacie, jak dzieciaki bały się walki z trollem w łazience? Dziś owa scena budzi raczej uśmiech na twarzy niż uczucie strachu. Za to w latach 80. w Polsce powstały dzieła fantasy dla młodzieży, w których były momenty i postacie dużo bardziej creepy. Ktoś powie, że to diabeł Piszczałka powodował koszmary nocne. Ale równie hardcorowy, szczególnie dla małych dzieciaków, okazał się Marsz Wilków. Może sama, mroczna sekwencja z polsko-radzieckiej adaptacji „Akademii pana Kleksa” z 1983 roku nie przyspieszałaby bicie serca, gdyby nie towarzyszący jej utwór, który przypomniał na swoim kanale, znany już Wam, Topper Harley. Kiedy malcy słyszeli słowa: „Hejże wilki, hejże hola. Litości niechaj nie zna brat. Tu silne szczęki, silna wola. I zdobędziemy cały świat”, obgryzali paznokcie i przytulali się do rodziców. Nic dziwnego. Wszak piosenkę wykonywał heavy metalowy zespołu TSA, a ostry jak żyleta głos wokalisty pozostał w małych głowach na długie lata… Świetny przykład na to, co zrobić, aby kiczowatą baśń zmienić na chwilę w prawdziwy dziecięcy horror!
Literacka Nagroda Nike 2016 dla debiutantki – Bronki Nowickiej! - Kultura
2 października 2016 roku po raz dwudziesty wybrano laureata najważniejszej nagrody literackiej w Polsce. Została nim Bronka Nowicka. Jury zachwyciło się jej książką pt. „Nakarmić kamień” (wydawnictwo Biuro Literackie). Ten tytuł to przedstawiciel prozy poetyckiej – trudnego i rzadko uprawianego gatunku.

10 seriali anime z sezonu letniego 2019, na które warto zwrócić uwagę - Seriale
Tegoroczne lato przyniosło kilkadziesiąt premier nowych seriali anime – kontynuacji znanych tytułów, serii opartych na znanych mangach i lekkich powieściach, a także dzieł opartych na oryginalnych scenariuszach. Po które z nich warto sięgnąć? W rozwinięciu artykułu znajdziecie dziesięć seriali anime, które do tej pory zgromadziły wokół siebie dużą widownię, uzyskując przy tym bardzo wysokie noty po emisji pierwszych odcinków.
Nowości

Inteligentny ChatGPT na wszystko Ci odpowie! Na pewno? - Technologie
Sztuczna inteligencja weszła na nowe tory. W ostatnich miesiącach coraz częściej można bowiem usłyszeć nazwę ChatGPT. Pod tym określeniem ukrywa się „pewien” chatbot czy, jak kto woli, „rozumny, niewidzialny jegomość”. W niniejszym tekście wyjaśnimy, kim dokładnie, a raczej czym jest owo specjalne, uruchomione w listopadzie 2022 roku narzędzie i jakie ma ono możliwości. Co więcej, podzielimy się z Wami wynikami testów, a konkretniej pokażemy, jak na nasze pytania odpowiedział ChatGPT.

Muzyczne marcowe newsy od ID Records! - Muzyczne Style
Jest wiosna! Nie śpimy. Wstajemy i słuchamy dobrej muzy. A taką na pewno proponują młodzi twórcy i artyści współpracujący z wydawnictwem ID Records. Swoje jakże nowoczesne, melodyjne i nostalgiczne single wypuścili: Gabor (ale nie Viki, a Michał), Aveira, debiutantka Natalia Pławiak oraz Tobiasz Pietrzyk. Co więcej, wraz z utworami, w serwisie YouTube pojawiły się kreatywne teledyski, doskonale oddające to, o czym śpiewają wymienieni wokaliści i wokalistki.

"Carnival Row" – Źle się mają sprawy w tym mieście! - Seriale
Tytuł niniejszej recenzji nie napawa optymizmem. To fakt. Ale powiadam Wam – wystarczy jeden odcinek, abyście dostrzegli, że oto narodził się serial bijący na głowę konkurenta z tej samej stajni, czyli „Rings of Power”. Mało tego, „Carnival Row” od Amazona jest jak księga znaleziona gdzieś na strychu. Zakurzona, oblepiona pajęczyną, lekko naddarta zębem czasu, a jednak po otwarciu kusząca zapachem… zgnilizny i zachęcająca do zagłębienia się w szereg intryg i zagadek, zarówno natury społeczno-politycznej, jak i typowo kryminalnej. W streamingu można oglądać jeszcze lepszy, drugi sezon owej steampunkowej produkcji, która i tak jest słabiej oceniana od takiego chociażby śmieszkowatego, infantylnego, „uwspółcześnionego”, problematycznego „Willowa”.

Pedro Pascal – zaopiekuj się mną milczący daddy! - Ludzie kina
Tropił Escobara i kosmicznych przestępców, próbował przetrwać w „zombie” świecie, walczył z „Górą” i na Murze Chińskim oraz jako bogaty złol chciał zostać najpotężniejszym człowiekiem na kuli ziemskiej. Ale też opiekował zielonym kosmitą i nastolatką. Któż to taki? To Pedro Pascal – chilijski aktor, którego kariera właśnie eksplodowała jak supernowa. Trochę późno, bo dopiero po czterdziestce. Jednak mówi się, że lepiej późno niż wcale. Dlaczego Pedro jest tak kochany przez miliony fanów? Jak zaczęła się jego filmowa droga?

"Noc na uniwersytecie" – creepypasta Radka Gryczki! - Autorzy/pisarze
Wydaje się, że co jak co, ale Uniwersytet Warszawski to miejsce, w którym na pewno studentom nie grozi żadne niebezpieczeństwo. A jednak… Janek, przyszły magister historii na własnej skórze przekona się, czym są „pełne portki” ze strachu i nogi jak z waty. Przed Wami creepypasta, horror z elementami humorystycznymi autorstwa utalentowanego Radosława Gryczki, chłopaka, który zna niemal każdy zakamarek owej uczelni. W grudniu 2022 jego „Noc nie uniwersytecie” przestraszyła tysiące osób dzięki publikacji na kanale MysteryTv w formie opowiadania audio czytanego głębokim głosem lektora. Ale nareszcie trafia też do Internetu w wersji tekstowej – i to właśnie gościnnie do kategorii Autorzy/pisarze na portalu Altao.pl, za co bardzo Radkowi dziękujemy. To fikcyjna historia, ale jakże realistycznie i sprawnie napisana. Intryguje, pobudza wyobraźnię i przypomina, aby uważać na… (tutaj sami odkryjecie, co mamy na myśli). Nie było recenzji królującego na ekranach kin kolejnego „Krzyku”, w zamian spędzicie przerażającą „Noc na uniwersytecie”!

"The Last of Us" – Siła miłości, czyli jak przetrwać w zagrzybionym świecie! - Seriale
10 lat temu premierę miała gra, która do dzisiaj uważana jest za jedną z najlepszych w całej konsolowej historii. Nie brała jeńców. Rozjeżdżała emocjonalnie jak walec. Ściskała gardło. Przerażała, zachwycając jednocześnie warstwą wizualno-dźwiękową. Stworzona na podstawie przemyślanego, intrygującego scenariusza Neila Druckmanna, zyskała spore uznanie krytyków i zdobyła wór nagród. Kiedy jej fani dowiedzieli się, że HBO bierze się za adaptację, w ich mózgach zaczęły rosnąć grzyby… Czyżby wreszcie udane przeniesienie gry na do filmowej rzeczywistości? A może kolejny zawód? Gromkie brawa, czy obawa? Śpieszę z odpowiedzią. „The Last of Us” to serial z tyloma zaletami, że zasypują one szarą strefę. Warto poświęcić mu dziewięć godzin życia, nawet, jeśli jest się widzem nieznającym pierwowzoru.
Artykuły z tej samej kategorii

"IO" – Barwna Odyseja Pewnego Osiołka - Recenzje filmów
Niektórzy mówili, że banał. Inni twierdzili, że zbyt dziwne, a manieryzmy nie pozwalają wejść w tę historię. Jeszcze ktoś zauważył przeładowanie obrazami i nadmiarem interpretacji przy tak minimalistycznej narracji (niemalże braku dialogów). Cóż. Polskim krytykom filmowym czasem niełatwo dogodzić, ale za to Ci zza oceanu pieją z zachwytu. „IO” (ang. „EO”) otrzymał bowiem aż średnią 85 punktów w serwisie Metacritic. Co więcej, nominowano go do Oscara w kategorii film międzynarodowy. Jak więc jest z tym Osiołkiem? Kochać, pogłaskać i podać dłoń Jerzemu Skolimowskiemu? Przejść obok niego obojętnie? Ja, mimo dostrzegalnych wad, skłaniam się do tej pierwszej czynności.

"Kot w Butach: Ostatnie życzenie" – Emerytura? O nie! - Recenzje filmów
Ponad dekada – tyle czasu minęło od ostatniej misji pewnego Latynosa. Łamacza damskich serc. Doskonałego szermierza. Bohatera wielbionego przez tłumy. Ryzykanta. Banity. Znanego jako… Puszek Okruszek. Wszak to nie człowiek, a kot. Nie jakiś tam mruczek futrem okryty. Bo w butach na miarę szytych, w kapeluszu wytwornym, z językiem do chłeptania mleka i układania refrenów. Kumplował się z zielonym ogrem, szukał gęsi znoszącej złotej jaja z pomocą gadającego… Jaja. Choć starszy, nadal żądny jest szalonych przygód i uwagi fanów. Ale przychodzi wreszcie pora, aby zwinąć interes i uśpić widza kocim narzekaniem…

"Resident Evil: Witajcie w Raccoon City" – Shitty, Pasty - Recenzje filmów
Są takie dni w życiu, gdy od samego już przebudzenia wiemy, że nie będą to dobre dni: za oknem paskudna poniedziałkowa pogoda z zacinającym deszczem, głowa trochę pobolewa, ponieważ poprzedniego wieczoru przyszło nam wychylić o jeden kieliszek za dużo na spotkaniu ze znajomymi, woda w czajniczku gotuje się tyle czasu, że aż sprawdzamy czy się przypadkiem nie przypala, woda pod prysznicem z kolei, w zależności od regulacji, albo parzy nasze plecy niczym iskry z kuźni Hefajstosa, albo zamraża naszą skórę niczym cios od Sub-Zero. Mimo to, przygotowujemy się dzielnie do wyjścia, choć wiemy doskonale, że w pracy już ostrzą sobie na nas kły kierownicy wyższego szczebla czy brygadziści...

Pierwsze lody... czyli jak to jest z "Polityką"? - Recenzje filmów
Chyba mało ludzi nie widziało jeszcze najnowszego tworu Patryka Vegi pt. „Polityka”. A wśród tych, którzy widzieli, opinie są raczej w miarę podobne. Bo mówią, że to gniot, że totalna porażka, że stracony czas no i czego innego się w sumie po Vedze można spodziewać?

"Dziedzictwo. Hereditary" – Osaczeni - Recenzje filmów
„Dziedzictwo. Hereditary” to kolejny po „The Witch” oraz „To przychodzi po zmroku” znakomicie oceniany przez krytyków dreszczowiec od wytwórni A24, który stara się wyjść poza schematyczne gatunkowe ramy. Bo to bardziej duszny dramat o rodzinie zmagającej się z żałobą niż typowy straszak. Zrealizowany przez debiutanta przykład artystycznego kina, które z komercją ma niewiele wspólnego.
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2023 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.566