O nasChronologiaArtykułyWspółautorzyPocztaZałóż bloga
 -

"Mistrz" – Reanimacja duszy za pomocą pięści - Recenzje filmów

W 1989 roku pojawiła się amerykańska produkcja „Triumf ducha”, inspirowana prawdziwymi wydarzeniami opowieść o greckim Żydzie, który po wywiezieniu do Auschwitz, wykorzystał swój talent, aby przetrwać. Salamo Arouch był bowiem bokserem. Walcząc ku pokrzepieniu serc współwięźniów, jednocześnie dawał rozrywkę nazistowskim oprawcom. Ponad 30 lat później otrzymujemy podobny, ale polski film. Czy „Mistrz” okazał się dziełem wartym długiego oczekiwania (premierę przesuwano ze względu na pandemię), a „Teddy” Pietrzykowski równie nieugiętym zawodnikiem?

Wstęp
Treść artykułu
Galeria zdjęć
Opinie
Polecane artykuły
aragorn136 (20841 pkt)Strona WWW Autora
Ilość odwiedzin:
2 535
Czas czytania:
2 958 min.
Kategoria:
Recenzje filmów
Autor:
aragorn136 (20841 pkt)
Dodano:
932 dni temu

Data dodania:
2021-08-30 16:49:17

Zanim udałem się na seans, postanowiłem nie czytać nic na temat życia polskiego boksera, który jako numer 77 był jednym z pierwszych mężczyzn zamkniętych w nazistowskim obozie zagłady, pracujących przy rozbudowie tego przerażającego miejsca. Właśnie dlatego w niniejszej recenzji nie znajdziecie dokładnej analizy tego, co reżyser i scenarzysta w jednej osobie – Maciej Barczewski, dodał od siebie, a ile dziejących się na ekranie scen jest zgodna z faktami. I choć pierwsze opinie krytyków tuż po pokazach prasowych nie napawały optymizmem – w skali dziesięciopunktowej, przeważały oceny w postaci piątek i szóstek, to i tak wierzyłem, że ten obraz ma więcej zalet niż wad. Że debiutujący Barczewski jednak ściśnie za gardło, nie uciekając tylko do hollywoodzkich zagrywek, z których lubi czerpać inspiracje.

 

Kiedy wreszcie zgasły światła i pokazano kilka zwiastunów polskich filmów (swoją drogą część z nich zapowiada się na ciekawe kino), wspólnie z innymi widzami – a było ich sporo i to w różnym wieku (obecność starszej pani po osiemdziesiątce nie dziwiła, ośmioletnich na oko dzieciaków już tak – nauka historii to jedno, ale rodzice powinni wstrzymać się z przyprowadzaniem synów i córek na produkcję, zawierającą wyjątkowo brutalne momenty), trafiłem do piekła.

 

Już początkowe ujęcia, kiedy kamera obejmuje grupę więźniów, a następnie kieruje się na wysokość oczów bohatera, sprawiają, że można poczuć szczere, ukryte emocje kłębiące się w głowie Tadeusza i jego braci w niedoli. W zderzeniu ze wspomnianym „Triumfem ducha”, „Mistrz” przegrywa co prawda, ze względu na ograniczenie budżetowe, w kategorii scenograficznego rozmachu oraz liczby zatrudnionych statystów (choć akurat to można jakoś wytłumaczyć, bo akcja rozpoczyna się w czasie, kiedy do obozu koncentracyjnego nie docierały jeszcze transporty z tysiącami Żydów), lecz wzniesiona w okolicach Piaseczna replika Auschwitz-Birkenau jest tak filmowana przez Witolda Płóciennika (operatora pracującego przy „Ikarze. Legendzie Mietka Kosza”), że nie ma się wrażenia obecności w jakimś innym, przyjaźniejszym miejscu. Płóciennik świetnie dogadywał się z Baczewskim. Nic dziwnego, że potrafili dobrze „zagospodarować” niewielką, udającą obóz sprzed kilkudziesięciu lat, przestrzeń w nowoczesnym obiektywie kamery. Szkoda natomiast, że same pojedynki bokserskie na pośpiesznie przygotowanym ringu, których wygrana ma inny ciężar niż na zewnątrz, nie zachwycają filmową robotą. Poza finałową, naciąganą fabularnie, walką, wcześniejsze zmagania Tadeusza zmontowano mało „atrakcyjnie”. Pokazywane są głównie z dalszej perspektywy, bez ciągłych zbliżeń na zmęczoną, acz pełną wiary w zwycięstwo, twarz tytułowego herosa. Aż chciałoby się, aby siła ciosów ciągle powalała na deski nie tylko przeciwników, ale także twardy charakter widzów, których niełatwo wzruszyć. Wtedy można by było w każdej sekundzie potyczki krzyczeć: „Walcz Teddy i rozniecaj ogień w sercach!”.

 

Kadr z filmu „Mistrz” (materiały prasowe/Galapagos Films/fot. Robert Pałka)

 

Na szczęście, pomijając te powyższe kwestie i nie skupiając się na tym, czy faktograficzna strona produkcji działa bez zarzutu, mamy Piotra Głowackiego. Aktora, który jak kameleon zmienił swoje barwy. Od 2014 roku, kiedy brawurowo wcielił się w Mariana Zembali w „Bogach”, nie dając się zepchnąć do kąta przez Tomasza Kota, grywał często, choć nadal były to przede wszystkim role dalszoplanowe. W „Mistrzu” nareszcie wziął do ręki pierwsze „skrzypce”. „Melodia”, jaką widz „słyszy”, przypomina skromny utwór z gatunku muzyku alternatywnej połączony z wyrazistymi nutami opery. Głowacki triumfuje. Rozsadza ekran, mimo że jego bohater to człowiek chowający emocje do wewnątrz. Widać upór i chęć zachowania godności. Teddy nie dostanie za wygrane walki pucharów, ale wie, tak samo jak odkrywający jego umiejętności, kapo Walter (naturalny, zaskakująco wyciszony w tej roli inny Piotr – Witkowski, którego kojarzycie z serialu „Klangor” i filmu „Proceder”), opiera boks na zasadzie szachów. To dla niego sport szlachetny. I nawet w momencie zawahania, zda sobie jednak sprawę, że nie wolno mu się poddać. Metamorfoza fizyczna, jaką przeszedł Piotr Głowacki, imponuje niemal równie mocno jak dokonania Christiana Bale’a. Początkowo zaszczuty, nazywany nieopierzanym kogutem, będący cieniem, zaczyna emanować potężną, wewnętrzną siłą, aż powstaje z popiołów. Wypada wiarygodnie w trakcie robienia szybkich uników, ale jeszcze bardziej przekonuje, gdy ma do odegrania sceny ze świetnym Jankiem Szydłowskim. Z racji tego, że poza jednym skrawkiem, nie mamy tutaj retrospekcji przedstawiających szczegółowo chwile rodzinne, Pietrzykowski jest dość tajemniczym mężczyzną. W „Triumfie ducha”, także doskonały, Willem Dafoe miał łatwiejsze zadanie. Czempiona o imieniu Salamo motywowało do uczestnictwa w kolejnych pojedynkach to, aby pomóc bratu, ojcu i ukochanej kobiecie. Tadeusz – więzień 77. nie ma w Auschwitz bliskich osób. Dopiero, gdy wchodzi w relacje ojciec-syn/mistrz-uczeń z młodym chłopcem, znajdzie w sobie dużo siły do, wydawałoby, i tak skazanej na porażkę, batalii. Stawka jest spora. Chodzi o reanimację duszy pięściami. Rozpalenie gasnącej nadziei dzięki charyzmie i odwadze. Brawo Teddy. Brawo Piotr!

 

Zresztą cała obsada „Mistrza” nie fałszuje w żadnej minucie. Pamiętam, jak oglądając wspominany już kilka razy amerykański dramat, byłem m.in. pod wrażeniem kreacji Edwarda Żentary. W filmie Barczewskiego również mamy role godne pochwał. Szczególnie można zapamiętać Grzegorza Małeckiego. Rapportführer to jakże inna postać niż ta grana w popularnej telenoweli pt. „M jak miłość”. Zimna, okrutna, a jednak z powodu pewnego wydarzenia, wykazująca drobne oznaki człowieczeństwa. W scenie z Jankiem po całym ciele „przeszły mi mrówki”. Zarówno Małecki, jak i inni Polacy, którzy wcielili się w hitlerowców, wypadają także realistycznie w posługiwaniu się językiem niemieckim. Marcin Bosak z miną wyrachowanego psychopaty czy bijący więźniów szpadlem Marcin Czarnik są bardzo przerażający, choć nie przekraczają granicy przerysowania.

 

Kadr z filmu „Mistrz” (materiały prasowe/Galapagos Films/fot. Robert Pałka)

 

Kadr z filmu „Mistrz” (materiały prasowe/Galapagos Films/fot. Robert Pałka)

 

Jest w „Mistrzu” jedna przebitka, która funkcjonuje na zasadzie kontrastu. Raz widać Pietrzykowskiego oddającego się intensywnemu treningowi jak Rocky Balboa, a raz cierpienie Żydów. Taki pomysł miał wzmocnić wymowę filmu i zbudować pomnik dla bohatera, który zmagał się w zewnętrznymi i wewnętrznymi demonami. Niektórzy widzowie będą jednak narzekać, że to zgrzyta, że hollywoodzkie klisze za bardzo szeleszczą, a patos i kicz zbyt dają o sobie znać (patrz: recenzja Tomasz Raczka). W mojej opinii owa mieszanka: mrocznego kina holokaustowego i dodającej energii opowieści sportowej z podnoszącymi na duchu, bardzo splatającymi się z akcją, kompozycjami Bartosza Chajdeckiego (serial „Czas honoru”) sprawdza się tutaj niemal w stu procentach. Już w „Najlepszym”, będący producentem Maciej Barczewski udowodnił, że możliwe jest nakręcenie polskiego filmu przy korzystaniu z zachodnich wzorców. Realizując „Mistrza”, był dodatkowo reżyserem i scenarzystą. Można więc powiedzieć, że to jego autorska produkcja. Udany debiut, tym bardziej że Barczewski nie ma dużego doświadczenia. To przecież ceniony profesor prawa. Jednak filmowy zmysł, pobyt w USA, a z czasem dyplom Gdyńskiej Szkoły Filmowej pozwoliły mu rozwinąć skrzydła. Gdyby tylko „Mistrza” wydłużył do dwóch godzin, przyglądając się znajomości Tadeusza z rotmistrzem Pileckim i jednocześnie zrezygnował z kilkukrotnego pokazywania podobnej sceny – najgorszego bestialstwa niemieckich oprawców (jeden raz by wystarczył), wtedy ostatecznie obraz nabrałby lepszych kształtów, zbierając sporo wysokich ocen. Ale i tak cieszmy się, że po tylu latach oddano hołd, zmarłemu w 1991 roku, mistrzowi Warszawy w wadzie koguciej, który stał się symbolem nadziei na zwycięstwo!

 

Ocena: 7/10

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Aktualizacja 31.08.2021:

 

Posłuchajcie koniecznie motywu przewodniego, który skomponował Bartosz Chajdecki. Za swoją muzykę do tego filmu otrzymał już nagrodę na 10. Grand Prix Komeda! Przy okazji możecie zobaczyć, jak wyglądał prawdziwy Teddy.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję

Galeria zdjęć - "Mistrz" – Reanimacja duszy za pomocą pięści

Temat / Nick / URL:

Treść komentarza:

0 (0)

Filmowy33
932 dni temu

Piotr Głowacki schudł 16 kilogramów! Co za poświęcenie do roli.
Dodaj opinię do tego komentarza

Więcej artykułów od autora aragorn136

"Dziki Kamieńczyk" – To nie jest moje pueblo! - Recenzje książek

Wyobraźcie sobie świat, w którym nie ma przestępstw, podziału na biednych i bogatych. Gdzie nikt nie chodzi smutny i jeździ elektrykami. Nikt nie pije alkoholu i nie uzależnia się od papierosów. Pisarz Marek Czestkowski przedstawia właśnie tego rodzaju „odgrodzone” miejsce w… Polsce. Ale już sam tytuł jego powieści: „Dziki Kamieńczyk” sugeruje, że ta utopijna wioska zachwieje się w posadach, przeobrażając się w strefę dla prawdziwych desperados. Czego świadkiem będzie, zahibernowany przez 100 lat, główny bohater. To znany niegdyś strażnik pogranicza wyznający jedną zasadę: w ściganiu złoli wszystkie chwyty dozwolone. Czytelnik jest jak ten Habanero. Popiera go i zderza się z idyllą, która wcale taka słodka nie jest. Oj nie!

"Bestiariusz Jeleniogórski Tom V" – Magia, strach i piękno. Chcę więcej! - Recenzje książek

Tomasz Szyrwiel od lat, jako pasjonat górskich wycieczek, rysownik, fotograf i pisarz, poszukuje karkonoskich bestii. Znalazł już ich tak wiele, że wyobraźnia nakazała mu stworzenie opisów na ich temat. W ten sposób narodziły się książki – połączenie jeleniogórskiej sagi fantasy z albumem kuszącym tak bardzo, że czarownica z bajki o „Jasiu i Małgosi” powinna się uczyć. W wersji kolekcjonerskiej, z kilku tomów złożone, wyglądające jak drogocenne i rzadkie księgi, jeszcze mocniej otulały magiczną mgłą. Ten ostatni – V miał być zakończeniem skrzyżowanych losów pewnej ludzkiej wojowniczki i miejscowej jelarskiej dziewczynki, i jednocześnie miał dostarczyć informacji o nowych, czających się w leśnych ostępach i wśród wysokich szczytów mamidłach. O ile jednak jego wydanie jest dziełem sztuki przez wielkie SZ, tak już historia powoduje niestety lekki niedosyt. Ale jest coś, co ciągle pozostaje identyczne – klimat tak niezwykły, że zapominam o realnym świecie.

 -

Odwiedzin: 445

Autor: aragorn136Recenzje filmów

Komentarze: 2

"Diuna: Część druga" – Woda życia, religia zniszczenia - Recenzje filmów

„Mając władzę nad przyprawą, masz władzę na wszystkimi” – zniekształcony, brzmiący złowieszczo głos oznajmia takową prawdę na tle czarnego tła, a mi już po całym ciele „przebiegają mrówki”. Jestem wręcz obezwładniony, zahipnotyzowany. A przecież to nawet nie pierwsza scena. Później jest jeszcze lepiej/gorzej. Jakie tam później, tak jest przez 80% seansu, niemal do napisów końcowych. Oni (czyt. krytycy mający zaszczyt uczestniczyć w pokazie prasowym) nie kłamali. „Diuna: Część druga” to film monumentalny (kto napisze fatalny, ten niechaj zostanie strawiony przez czerwia). Atakujący wszystkie zmysły. Piękny. Na poziomie audiowizualnym rzecz jasna, bo z warstwą scenariuszową bywa różnie… Są jednak aktorzy, którzy windują tę opowieść do granic kosmosu.

"100N" – Jego refleksja i wrażliwość w całej tej muzyce! - Recenzje płyt

Słuchacze! Osoby poszukujące muzycznych nowości, które powstają w czterech ścianach domowego studia. Chłopaki i dziewczyny lubiący subtelność wokalu połączoną z dzikością dźwięku. Odkryłem coś dla Was. Coś, co zrobiło mi dobrze na serduchu i w głowie. Co uspokoiło rozbiegane myśli. Mowa o dostępnym na Spotify albumie pt. „100N”, nagranym przez Lucasa Flinta. Stali czytelnicy Altao.pl, zaglądający do kategorii Muzyka mieli już okazję się zapoznać z tym utalentowanym chłopakiem (prezentowane były dwa jego polskojęzyczne single: „Zostań” oraz „Wieczór Filmowy). „100N” jest w całości po angielsku, co nie znaczy, że nie będą go w stanie docenić ludzie na co dzień słuchający tylko w rodzimym języku.

"Detektyw: Kraina nocy" – Coś za ciepło na tym mrozie… - Seriale

„Jodie Foster jako policjantka gdzieś w małym, fikcyjnym, odciętym od świata, miasteczku na Alasce mierzy się z traumą i najtrudniejszym śledztwem w całej karierze”. Wystarczy takie zdanie, aby fani „Milczenia Owiec” zacierali rączki. Ale „Kraina nocy” to nie sequel rzeczonego thrillera, a kolejny miniserial osadzony w uniwersum „Detektywa”. Po wszystkich, sześciu odcinkach można dojść tylko do jednego wniosku: niepotrzebnie osadzony. Bo o ile prolog zapowiada prawie wybitny kawał telewizji, tak już finał sprawia, że wszystko odmarza…

Polecamy podobne artykuły

 -

Odwiedzin: 3609

Autor: adminLudzie kina

Komentarze: 2

Wrażliwy mężczyzna i zdolny aktor. Oto Piotr Witkowski! - Ludzie kina

Zabłysnął jako raper Chada w filmie „Proceder”. Dziś jest zapracowanym i cenionym aktorem, czego dowodem jest kilka, mających premierę w 2021 roku, produkcji z jego udziałem, m.in.: „Klangor” i „Mistrz”. Co prawda, nie brylował w nich na pierwszym planie, ale jego postacie były na tyle wiarygodne, ciekawe i trudne do jednoznacznej oceny, że pozostały w pamięci na długie godziny. Piotr Witkowski, bo o nim mowa, zgodził się udzielić wywiadu portalowi Altao.pl. Co miał do powiedzenia m.in. o swoich ostatnich rolach? Jaki ma stosunek do mediów społecznościowych? Koniecznie sprawdźcie!

"Ochotnik do Auschwitz" – Rotmistrz Pilecki – bohaterski więzień numer 4859 - Recenzje książek

Noc, z 21 na 22 września roku 1940. Wyładowany po brzegi Polakami pociąg zatrzymuje się na stacji w Oświęcimiu. Ktoś z zewnątrz otwiera drzwi wagonów. Ciężko oddychający (wcześniej przewożono wapno) ludzie wreszcie mogą nacieszyć się powietrzem. Jednak radość nie trwa długo. Mimo powitalnego napisu na głównej bramie: „praca czyni wolnym”, przerażeni, popychani i bici kolbami karabinów, nie mają złudzeń. Przybyli do niemieckiego obozu koncentracyjnego. Przybyli do piekła. A wśród nich Witold Pilecki – według historyków jeden z sześciu najdzielniejszych ludzi europejskiego ruchu oporu, bohater książki „Ochotnik do Auschwitz”.

Teraz czytane artykuły

 -

Odwiedzin: 2535

Autor: aragorn136Recenzje filmów

Komentarze: 1

"Mistrz" – Reanimacja duszy za pomocą pięści - Recenzje filmów

W 1989 roku pojawiła się amerykańska produkcja „Triumf ducha”, inspirowana prawdziwymi wydarzeniami opowieść o greckim Żydzie, który po wywiezieniu do Auschwitz, wykorzystał swój talent, aby przetrwać. Salamo Arouch był bowiem bokserem. Walcząc ku pokrzepieniu serc współwięźniów, jednocześnie dawał rozrywkę nazistowskim oprawcom. Ponad 30 lat później otrzymujemy podobny, ale polski film. Czy „Mistrz” okazał się dziełem wartym długiego oczekiwania (premierę przesuwano ze względu na pandemię), a „Teddy” Pietrzykowski równie nieugiętym zawodnikiem?

Co robi niepowstrzymana DAGGA z pomocą Mad Chocolate i Embers Horizon? Elektryzuje! - Muzyczne Style

Utwór pop eurodance, który zagłębia się w głębiny samotności. Napędzana energetyczną instrumentacją piosenka, która rejestruje istotę surowych emocji, jednocześnie wplatając pulsujący rytm, trzymający słuchaczy w napięciu. Takie jest „Don't Hold Me”, czyli najnowsze dzieło stworzone podczas muzycznego campu przez polskich artystów. Kim są ludzie stojący za jego powstaniem?

"Gorący Temat" – Prezenterski fach nie jest łatwy - Recenzje filmów

Sezon oscarowy w pełni! Kiedy wszyscy zastanawiają się, co było lepszym filmem – „Joker”, „1917”, a może „Pewnego razu… w Hollywood”, do kin wchodzi ciekawy obraz w gwiazdorskiej obsadzie. Mowa o „Gorącym Temacie”, czyli filmie, który może pochwalić się dwiema nominacjami do najważniejszej nagrody w przemyśle kinowym. Akademia zdecydowała, że w walce o tytuł najlepszej aktorki pierwszoplanowej stanie Charlize Theron, a drugoplanowej (moja ulubiona aktorka) Margot Robbie. Długo wyczekiwałem na to dzieło nie tylko z powodu genialnej obsady. Film w reżyserii Jay’a Roacha mówi o bardzo poważnym temacie, który trzeba nagłaśniać.

Komiks na dużym ekranie - Artykuły o filmach

Popularność filmowych ekranizacji komiksów wzrasta. Ten artykuł będzie poświęcony sławnym papierowym herosom oraz ich twórcom. Złożymy im należny hołd.

X Jubileuszowy Raciborski Piknik Modelarski na wałach Odry za nami - Piloci/Akrobacje

Pokazy spadochroniarzy, prezentacja niezwykłych latających modeli i wielka bitwa powietrzna. Między innymi takie atrakcje czekały na fanów podniebnego show z całej Polski i Czech, którzy w sobotę 10 września zawitali do Raciborza na X Jubileuszowy Piknik Modelarski na wałach Odry przy kanale Ulga.

Nowości

"Dziki Kamieńczyk" – To nie jest moje pueblo! - Recenzje książek

Wyobraźcie sobie świat, w którym nie ma przestępstw, podziału na biednych i bogatych. Gdzie nikt nie chodzi smutny i jeździ elektrykami. Nikt nie pije alkoholu i nie uzależnia się od papierosów. Pisarz Marek Czestkowski przedstawia właśnie tego rodzaju „odgrodzone” miejsce w… Polsce. Ale już sam tytuł jego powieści: „Dziki Kamieńczyk” sugeruje, że ta utopijna wioska zachwieje się w posadach, przeobrażając się w strefę dla prawdziwych desperados. Czego świadkiem będzie, zahibernowany przez 100 lat, główny bohater. To znany niegdyś strażnik pogranicza wyznający jedną zasadę: w ściganiu złoli wszystkie chwyty dozwolone. Czytelnik jest jak ten Habanero. Popiera go i zderza się z idyllą, która wcale taka słodka nie jest. Oj nie!

 -

Foodlosslla atakuje, bo jedzenie się marnuje! Spot od twórcy nowej "Godzilli" - Intrygujące

Jak zwrócić uwagę na problem związany z marnotrawstwem żywności? Jak ostrzec przed konsekwencjami takiego postępowania/zjawiska? Odpowiedź brzmi: zrobić sugestywny, krótkometrażowy klip, który jest jednocześnie reklamą o charakterze społecznym. I dalej: w centrum umieścić mszczącego się kaiju o wyglądzie przerośniętego ślimaka, zbudowanego z odpadów spożywczych. Taki właśnie materiał przygotował Takashi Yamazaki – reżyser filmu „Godzilla Minus One”!

Jakub Hovitz i jego pełne wyobrażeń o pierwszym spotkaniu "VHS" - Zespoły i Artyści

Zanurzony w klimacie przebojów z lat 70., bogaty w analogowe dźwięki, z ciekawie opowiedzianą historią – taki jest najnowszy singiel Jakuba Hovitza zatytułowany „VHS”. Gościnnie zaśpiewał w nim Felix Piątek. Premierowego nagrania tej dwójki pozytywnych artystów z Wrocławia można posłuchać w serwisach streamingowych.

"Bestiariusz Jeleniogórski Tom V" – Magia, strach i piękno. Chcę więcej! - Recenzje książek

Tomasz Szyrwiel od lat, jako pasjonat górskich wycieczek, rysownik, fotograf i pisarz, poszukuje karkonoskich bestii. Znalazł już ich tak wiele, że wyobraźnia nakazała mu stworzenie opisów na ich temat. W ten sposób narodziły się książki – połączenie jeleniogórskiej sagi fantasy z albumem kuszącym tak bardzo, że czarownica z bajki o „Jasiu i Małgosi” powinna się uczyć. W wersji kolekcjonerskiej, z kilku tomów złożone, wyglądające jak drogocenne i rzadkie księgi, jeszcze mocniej otulały magiczną mgłą. Ten ostatni – V miał być zakończeniem skrzyżowanych losów pewnej ludzkiej wojowniczki i miejscowej jelarskiej dziewczynki, i jednocześnie miał dostarczyć informacji o nowych, czających się w leśnych ostępach i wśród wysokich szczytów mamidłach. O ile jednak jego wydanie jest dziełem sztuki przez wielkie SZ, tak już historia powoduje niestety lekki niedosyt. Ale jest coś, co ciągle pozostaje identyczne – klimat tak niezwykły, że zapominam o realnym świecie.

Singiel "Anima Libera", czyli głośny powrót klubowej legendy! - Muzyczne Style

Ej, ludzie! Fani muzyki disco! Max Farenthide i Vamero (duet, którego brzmienia już słyszeliście w hicie „In My Bed”) wydali wspólny numer! „Anima Libera” to energetyczna propozycja z bardzo wyrazistym beatem. Utwór z pewnością ucieszy fanów Maxa! Artysta powraca bowiem na sceny klubowe po... 12 latach nieobecności!

 -

Odwiedzin: 193

Autor: pjLudzie kina

Komentarze: 1

Oscary 1983. Ten wieczór Zbigniew R. zapamiętał na zawsze – poszedł w "Tango"! - Ludzie kina

Nie od dzisiaj wiadomo, że nawet kieliszek mocniejszego trunku pomaga na stres i dodaje odwagi. I choć Yola Czaderska-Hayek, która jako tłumaczka towarzyszyła Zbigniewowi Rybczyńskiemu na scenie, twierdzi, że twórca oscarowego, krótkometrażowego „Tanga” absolutnie nie był pijany, to widząc jego zachowanie trudno w to uwierzyć. Czy to tylko przypływ szczęścia spowodował, że całkiem odwrotnie niż w jego animacji, otoczenie tak bardzo zwróciło na niego uwagę? Można by odpowiedzieć twierdząco, gdyby nie fakt, że bohater niniejszego tekstu, został dość szybko aresztowany…

Artykuły z tej samej kategorii

 -

Odwiedzin: 445

Autor: aragorn136Recenzje filmów

Komentarze: 2

"Diuna: Część druga" – Woda życia, religia zniszczenia - Recenzje filmów

„Mając władzę nad przyprawą, masz władzę na wszystkimi” – zniekształcony, brzmiący złowieszczo głos oznajmia takową prawdę na tle czarnego tła, a mi już po całym ciele „przebiegają mrówki”. Jestem wręcz obezwładniony, zahipnotyzowany. A przecież to nawet nie pierwsza scena. Później jest jeszcze lepiej/gorzej. Jakie tam później, tak jest przez 80% seansu, niemal do napisów końcowych. Oni (czyt. krytycy mający zaszczyt uczestniczyć w pokazie prasowym) nie kłamali. „Diuna: Część druga” to film monumentalny (kto napisze fatalny, ten niechaj zostanie strawiony przez czerwia). Atakujący wszystkie zmysły. Piękny. Na poziomie audiowizualnym rzecz jasna, bo z warstwą scenariuszową bywa różnie… Są jednak aktorzy, którzy windują tę opowieść do granic kosmosu.

 -

Odwiedzin: 366

Autor: aragorn136Recenzje filmów

Komentarze: 2

"Kos" – Gdzie generał, co chłopa szanował? O tu! - Recenzje filmów

„Pierwszy krok do zrzucenia niewoli to odważyć się być wolnym, pierwszy krok do zwycięstwa – poznać się na własnej sile” – przekonywał głośno Tadeusz Kościuszko. Pewni twórcy wzięli sobie drugą część tego cytatu mocno do serca. Jako pierwsi zdecydowali się zrealizować w Polsce film o wielkim bohaterze narodowym bez grama martyrologii, za to z wyraźnymi inspiracjami kinem Quentina Tarantino. Czy aby owa sztuka ich nie przerosła? Jaki jest „Kos”?

 -

Odwiedzin: 474

Autor: aragorn136Recenzje filmów

Komentarze: 3

"Godzilla Minus One" – Uciekać czy się pokłonić? - Recenzje filmów

Mówili: idź do kina na „Napoleona”. Nie posłuchałem. Zamiast cesarza Francji, wybrałem króla potworów. W niedalekiej przyszłości nadejdzie jeszcze sposobność, aby w dłuższej, 4-godzinnej wersji zmierzyć się z wielkością i kontrowersyjnością Bonapartego, i ostatecznie ocenić jakość filmu i aktorski popis (?) J. Phoenixa. Tymczasem na arenę wchodzi On – Godzilla. W 37 obrazie z ze słynnej japońskiej serii wygląda tak przerażająco i jednocześnie dostojnie, że nic tylko bić brawa albo strzelać z największych dział (cel: zabicie bestii lub oddanie hołdu). „Godzilla Minus One” to bowiem produkcja za skromne 15 mln dolarów, która zawstydza hollywoodzkie blockbustery o tej samej legendzie i ikonie japońskiej kultury. Widowisko kameralne, gdzie ważniejszy jest czynnik ludzki i metafora powojennych traum.

 -

Odwiedzin: 723

Autor: aragorn136Recenzje filmów

Komentarze: 1

"Chłopi" – Wsi anielska, wsi diabelska - Recenzje filmów

„Cepelia, w której maczała swoje paluchy Sztuczna Inteligencja, malując każdą scenę w męczące oczy barwy”. Mniej więcej to sądzi o nowej adaptacji „Chłopów” Władysław Reymonta pewien znany krytyk filmowy. Powinien on uderzyć się w pierś i obejrzeć tę animację raz jeszcze. Tak, to ludowe rękodzieło, ale o dużej wartości artystycznej – choć bliskie książkowym opisom, to jednak na swój sposób uwspółcześnione, pozbawione kurzu osiadłego na dawnej księdze. Gdy kilka lat temu ponad 100 malarzy zabrało się do skrupulatnej pracy z pędzlem w dłoniach, to jeszcze nikt nie wiedział, że AI aż tak rozwinie się w roku 2023. Można zapytać po co? Czyż nie lepiej, aby powstał „zwykły” film fabularny bez tej otoczki? Nie, bo taki już nakręcono, a owa forma tylko dodała magii i innej, niepokojącej namacalności.

"Resident Evil: Witajcie w Raccoon City" – Shitty, Pasty - Recenzje filmów

Są takie dni w życiu, gdy od samego już przebudzenia wiemy, że nie będą to dobre dni: za oknem paskudna poniedziałkowa pogoda z zacinającym deszczem, głowa trochę pobolewa, ponieważ poprzedniego wieczoru przyszło nam wychylić o jeden kieliszek za dużo na spotkaniu ze znajomymi, woda w czajniczku gotuje się tyle czasu, że aż sprawdzamy czy się przypadkiem nie przypala, woda pod prysznicem z kolei, w zależności od regulacji, albo parzy nasze plecy niczym iskry z kuźni Hefajstosa, albo zamraża naszą skórę niczym cios od Sub-Zero. Mimo to, przygotowujemy się dzielnie do wyjścia, choć wiemy doskonale, że w pracy już ostrzą sobie na nas kły kierownicy wyższego szczebla czy brygadziści...

Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.

© 2024 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
1.086

Akceptuję pliki cookies
W ramach naszego portalu stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym momencie zmiany ustawień dotyczących cookies. Jednocześnie informujemy, iż warunkiem koniecznym do prawidłowej pracy portalu Altao.pl jest włączenie obsługi plików cookies.

Rozumiem i akceptuję