donkichot (54 pkt)Strona WWW Autora140
177 min.
Recenzje filmów
donkichot (54 pkt)
68 dni temu
2019-09-11 20:34:06
Najpierw Cię zaskoczy,
potem Cię opęta!
Cytując slogan wymyślony przez tytułowego bohatera „Jak Fernando Pessoa uratował Portugalię”, można się odnieść do całości jego twórczości i spadku, który pozostawił kulturze Zachodu i samej Portugalii. Za życia raczej nieznany, pisząc pod wieloma pseudonimami, a raczej heteronimami, jak sam je nazywał. Każdy z nich był oddzielnie wykreowanym alter-ego pisarza, pełnym charakterystycznych tylko dla siebie cech emocjonalnych, fizycznych, poglądów, doświadczeń, temperamentu. Uznanie artysty po śmierci za czołowego przedstawiciela modernizmu i wybitnego poetę, kiedy za życia ponosił same finansowe porażki, próbując wieść życie biznesmena, można śmiało odnieść do idei „encoberto”, czyli ukrytego zbawcy, mającego z czasem wyłonić się na powierzchnię, do której odnosi się Eugene Green w swoim mini-filmie.
Z premedytacją więc użyję sformułowania mini-recenzji, kiedy sam autor opisywanego dzieła tak się doń odnosi. Green przyznaje, że nie jest fanem nazywania go „court metrage” (z franc. krótki metraż), gdyż za bardzo przypomina mu materialną czynność nabywania kawałka taśmy w sklepie, porównując ją z zakupem jabłek na kilogramy. Pozostaje po prostu przy „filmie”, choćby w wersji miniaturowej. Jego kolejnym specyficznym formalnym zabiegiem jest przypisanie swego nazwiska, jako autora dialogów i argumentów zamiast klasycznego scenariusza, co sprytnie przykuwa do nich uwagę widza. Gratką dla uważnych będzie podpowiedź, że reżyser występuje również jako postać malarza.
Fabuła obrazu (26 min) jest skoncentrowana wokół wspomnianego wcześniej sloganu, który miał posłużyć przy kampanii reklamowej amerykańskiego napoju Coca-Cola i próbie jego dystrybucji przez pracodawcę Fernando w Portugalii przełomu lat 20. i 30. poprzedniego wieku. Autorytarny rząd w sojuszu z Kościołem sprzeciwiają się nowemu zagrożeniu komercyjnemu i jego możliwym efektom (napój jest porównywany z alkoholem, zabronionym w tym okresie w Stanach Zjednoczonych) z opętaniem obywateli na czele, do czego odnosi się tekst autora reklamy. Dzięki temu widz jest świadkiem jednej z najbardziej absurdalnych scen egzorcyzmu w historii kina.
Kadr z mini-filmu "Jak Fernando Pessoa uratował Portugalię" (źródło: materiały prasowe/IMDb)
Polityczna satyra Greena oprócz serwowania komentarza z pogranicza konsumpcjonizmu i sztuki, służy również za pretekst do bliższego poznania nie tylko osoby Fernando Pessoi, ale i oryginalnych elementów kultury jego ojczyzny. Film zaczyna się od recytowanego z offu wiersza jego autorstwa, będącego wyrazem portugalskiego stereotypu „saudade”, który zdaje się być nieprzetłumaczalny na inne języki i jest ściśle związany z historią narodu. Doszukiwać się w nim można pewnego rodzaju nostalgicznej kontemplacji, gdzie przeszłość miesza się z przyszłością, moment teraźniejszy nigdy nie następuje, a przemijanie jest głównym przedmiotem westchnień. Tak opisuje je nadal aktywny brazylijski artysta Chico Buarque:
Saudade to sprzątanie w pokoju zmarłego syna
Ktokolwiek miał okazję usłyszeć podczas wakacji w Lizbonie lamentujące kobiety w czerni, wykonujące muzykę fado, może z łatwością je wkomponować w obraz, który wyłania się z powyższego opisu i fragmentu poezji.
Kadr z mini-filmu "Jak Fernando Pessoa uratował Portugalię" (źródło: materiały prasowe/IMDb)
Dzisiejsza znajomość procesów globalizacji pozwala spojrzeć na przygodę Pessoi z innej perspektywy. Pozwala, aczkolwiek nie nakazuje. Można doszukiwać się w nim bohatera, wspomnianego na początku „encoberto”, który nie dorobił się fortuny, na co po cichu liczył, ale uchronił swoją ojczyznę przed wpływami wielkiego koncernu na niemal czterdzieści lat. Znany wszystkim napój z czerwoną etykietą został bowiem dopuszczony do handlu w Portugalii dopiero w 1977 roku.
Ocena: 7/10
*Autor recenzji publikuje też na Filmwebie pod nickiem Kiszka_1910 oraz na swoim blogu: https://ekran.home.blog/
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - "Jak Fernando Pessoa uratował Portugalię"
Więcej artykułów od autora donkichot
Co mają wspólnego „Kevin Sam W Domu”, „Głupi i Głupszy”, „Król Lew” oraz kultowy „The Room”? Czym jest Rambo? Nie Twoja sprawa, bambo. Nie Twoja, nie moja, a już na pewno nie Sylvestra Stallone’a, po którego twarzy nie widać w ogóle zainteresowania odgrywaną rolą, co powinno dziwić, kiedy zajmuje się również scenariuszem do najnowszej części z serii filmów o weteranie
Jak daleko posunie się człowiek jako rasa i jednostka w ucieczce przed grzechami ojców? Ile gniewu i miliardów kilometrów potrzeba, żeby docenić to, co na wyciągnięcie ręki? Wiele filmów z gatunku science-fiction podejmuje tematy transcendentalne i egzystencjalne, bo otoczenie kosmosu, jego pustka, świetnie oddają ten medytacyjny nastrój. Szczególnie, jeśli kręci się
Kto jest pasożytem w skali rodziny? Kto jest pasożytem w skali budynku? Kto jest pasożytem w skali całego systemu ekonomicznego? Nad tymi pytaniami rozważa Bong Joon-ho w swoim najnowszym filmie „Parasite” genialnej hybrydzie balansującej na granicy czarnej komedii, kryminału i horroru.
Teraz czytane artykuły
Mini-recenzja mini-filmu Eugene'a Greena, który opowiada autentyczną anegdotę z życia znanego XX w. poety i zawiera jedną z najbardziej absurdalnych scen egzorcyzmu w historii kina oraz pokazuje jak poezja może pokonać nawet największy światowy koncern.
Nie jestem zapalonym fanem musicali, zawsze preferowałem gatunki filmowe, w których śpiew jest wyłącznie dodatkiem, a nie jego głównym daniem. Cóż, taka moja natura. Niemniej jako krytyk filmowy nie raz miałem przyjemność z obrazami wliczającymi się w ten szanowany przez wielu kinomanów gatunek i, co najważniejsze, każdy z nich oceniłem pozytywnie, często chwaląc nie
Lider słynnego zespołu The Prodigy został znaleziony martwy w swoim domu w Dunmow w hrabstwie Essex. Ten dzień – poniedziałek 4 marca 2019 roku był prawdziwym szokiem dla jego wiernych fanów, a kolejne informacje zadały jeszcze większy cios. Keith Flint popełnił bowiem samobójstwo w wieku 49 lat!
Uliczka oświetlana chłodną poświatą księżyca, chwiejnie migoczące światła latarń, poza zasięgiem których chyłkiem przemyka postać w pelerynie. Omdlewająca w uścisku ofiara, biała szyja, błysk kłów i przytłaczająca cisza, mącona jedynie przez zachłanne chłeptanie… Kalka wielokrotnie powielana, gotycki sztafaż wielokrotnie używany i wykorzystywany w dziesiątkach lepszyc
Stare egipskie przysłowie mówi – „Człowiek lęka się czasu, a czas lęka się piramid”. Od wieków piramidy wywołują burzę w środowisku naukowym. Egiptolodzy, archeolodzy czy paleoastrolodzy wciąż poszukują jednoznacznej odpowiedzi na to: jak zbudowano piramidy, kiedy je wzniesiono oraz do czego miały służyć. Lecz najbardziej trapiącym pytaniem jest jednak to, kto wzniósł
DNA – kwas deoksyrybonukleinowy – jest nośnikiem informacji genetycznej i warunkuje poprzez konkretnie zapisane informacje nasz wygląd zewnętrzny, podatność na dane choroby, kolor włosów, skóry i wiele innych cech fizycznych ludzi.
Od tysięcy lat utrzymuje się pogląd, iż biblijni Hebrajczycy są Żydami, tzw. „Narodem Wybranym” z Izraela. Żydów utożsamia się także z Semitami. Jednak obecnie wiele wskazuje na to, że oficjalna wersja historyczna jest błędna.
Gdy na sali kinowej zgasły światła, a z wielkiego ekranu wyłoniły się one, już wiedziałem, że będę bombardowany nieustannym humorem. Minionki – mali pomocnicy super-przestępcy Gru, są niewątpliwie jednym z najlepszych lekarstw na chwilę przygnębienia.
W malowniczym mieście Iłża położonym nad rzeką Iłżanką w południowej części województwa mazowieckiego, Zamek biskupi wzniesiony w roku 1340 się znajduje. Dawno temu prawda? Ale nie aż tak. Od 25 października 2019 roku miasto słynne jest z innego powodu. W jego bliskich okolicach odkryto szczątki pliozauarów – prehistorycznych potężnych, morskich gadów! Żyły one na tym
Często miewamy w swoim życiu tzw. deja vu. Jest to odczucie, że dana sytuacja, w jakiej się znaleźliśmy, już nam się kiedyś przydarzyła. Ale ten artykuł będzie poświęcony innemu, chyba jeszcze bardziej niezwykłemu i ciekawszemu pojęciu, czyli efektowi Mandeli. Cóż to takiego?
„Autor widmo”, „Archangielsk”, „Vaterland” – po Robercie Harrisie (nie mylić z Thomasem), pisarzu, który na swoim koncie ma tak słynne tytuły, można się spodziewać co najmniej dobrej, wciągającej lektury. Nie inaczej jest z jego najnowszą powieścią pt. „Konklawe”, której akcja rozgrywa się w Watykanie – w grubych murach Kaplicy Sykstyńskiej oraz Domu Świętej Marty.
No i mamy jesień – najbardziej nienawidzoną porę roku. Nie dość, że deszczowo i łatwo o grypę, to jeszcze w naszych domach mogą się pojawić mali nieproszeni goście. Mowa o myszkach. Tylko żeby było jasne. Nie są to niestety myszki znane z bajek – „gadatliwe”, o przyjemnych mordkach i milutkim futerku. Wielu, szczególnie panie powiedzą, że to straszne, wstrętne, brudne
„Assassin’s Creed: Liberation HD” miał już swoją premierę w październiku 2012 roku. Był to tzw. exclusive na konsole przenośne PlayStation Vita. Teraz doczekaliśmy się konwersji tej gry na komputery stacjonarne w wyższej jakości graficznej. Niestety, nad czym pewnie większość ubolewa, nie została wydana polska wersja językowa. Co ma zatem do zaoferowania stara, a jedn
Apel do terrorystów ze wszystkich zakątków świata: nie ma takiej dziury, jaskini i lasu, gdzie byście się ukryli. Oni was znajdą. Nie wiedzą co to strach i litość. Niezniszczalni nadciągną, a wraz z nimi chaos oraz moja skromna recenzja.
Wyobraźmy sobie, że „Strażnicy Galaktyki” to nie filmy, ale cyrkowe sztuczki. Część pierwszą widzę jako próbę skoku przez płonące salto: większość widzów była pod takim wrażeniem tego, że James Gunn doszczętnie nie spłonął, że mało kto zwracał uwagę na ślady osmalenia. „Vol. 2” przypomina bardziej spacer po linie – nadal jest ryzykownie, choć z innych powodów, a spekt
2 maja 2014 roku to nie tylko Dzień Flagi. Nasi rodzimi dystrybutorzy zdecydowali, aby wówczas odbyła się premiera amerykańskiego horroru pt. „Diabelskie nasienie". Problem polega na tym, że obraz trafił do Polski ze sporym opóźnieniem i większość wielbicieli demonicznych opowieści zapoznała się z nim w domowym zaciszu (spuśćmy zasłonę milczenia na źródło z jakiego ko
Istnieje wiele podań na temat legendarnych władców w starożytności. Żyli oni i panowali nawet przez setki, a nawet tysiące lat. Konwencjonalna nauka odrzuca tego typu źródła, choć nie ma do tego najmniejszych podstaw.
27 marca przypadł kolejny 57. Międzynarodowy Dzień Teatru – święto bardzo szlachetne, dzięki któremu teatr nie jest tylko rozrywką dla wybrańców, ale też ważną dziedziną kultury dla całego społeczeństwa. O samej idei i jego początkach już pisaliśmy. Przekazywaliśmy też informacje o tym, jak ów dzień był w poprzednich latach celebrowany w poszczególnych miastach. Tym r
Nowości
Są tu jacyś fani „Star Wars”? Na pewno! A jacyś miłośnicy języka śląskiego? Być może też. Jeśli jesteście i jednym i drugim, to... mocie przedupcone! Żartujemy. To musicie łobocyć zwiastun najnowszej części sagi, czyli „Skywalker. Odrodzenie”, przerobiony przez youtubera Niklausa Pierona, który jako lektor czyta napisy polskie, ale w swoim rodzimym dialekcie zwanym „ś
Niskobudżetowy, neonowy horror „Ekstaza” czy obyczajowy dramat „Mój piękny syn” to tytuły niedawnych filmów, gdzie realistycznie ukazano bohaterów i ich narkotyczne opętanie. Zarówno młoda, pewna siebie malarka, jak i nastolatek z dobrego domu wkroczyli świat twardych używek, przez które stoczyli się na same dno. Mocne role. Mocne kino. Powstałe w ramach przestrogi i
Pamiętam, że przy okazji recenzowania „Firewatch”, napisałem, iż uwielbiam gry, które „umieją być wielkie swoją skromnością”. Te słowa nie wydają się być adekwatne względem tytułu „The Beast Inside”, gdyż gra – mimo skromnego budżetu, typowego dla produkcji indie (plus kilkadziesiąt tys. kickstarterowych $) - wygląda na pierwszy rzut oka, niczym poważna, „średnio budż
Och, Linda! Dlaczego? Powiedz, dlaczego?! Tak na mnie podziałałaś. Stałaś się najlepszą obok Sigourney Weaver heroiną kina science fiction i jednocześnie więźniem swojej roli. I dlaczego na Twój powrót, ja i miliony fanów, musieliśmy czekać tak długo? Nie odpowiadaj. Nadeszła pora, bym o Tobie napisał ten krótki, ale staranny artykuł! Może w nim znajdą się wyjaśnienia
Pochodzi z Poznania. I ma zdolności będące jednocześnie ogromną pasję. Darek Roszyk jest bowiem masażystą. Jako Masu-Masu zaczął pomagać ludziom i ich kręgosłupom. Jedna z jego zadowolonych klientek napisała, że „ma ręce, które leczą i ciało, i duszę!”. Nawet sama rozmowa z tym pozytywnym jegomościem, jak się przekonaliśmy, jest bardzo relaksująca i odstresowująca.
Któż by się spodziewał w takim krótkim odstępie czasu premiery kolejnej odsłony „Terminatora” po koszmarnie źle przyjętym przez krytyków „Genisys”, który miał być początkiem nowej trylogii, lecz ostatecznie został zamieciony pod dywan (rozczarowujący dla twórców i wytwórni wynik box-office’owy). Niemniej finansowa porażka nie zniechęciła producentów do następnej próby
Artykuły z tej samej kategorii
Któż by się spodziewał w takim krótkim odstępie czasu premiery kolejnej odsłony „Terminatora” po koszmarnie źle przyjętym przez krytyków „Genisys”, który miał być początkiem nowej trylogii, lecz ostatecznie został zamieciony pod dywan (rozczarowujący dla twórców i wytwórni wynik box-office’owy). Niemniej finansowa porażka nie zniechęciła producentów do następnej próby
Co jakiś czas pojawiają się na ekranach kin takie filmy, że po ich obejrzeniu odzyskuje wiarę w kondycję naszego rodzimego kina. Inspirowane prawdziwymi wydarzeniami „Boże Ciało” Janka Komasy jest właśnie takim obrazem. Mało tego, ten zdobywca trzech Złotych Lwów na festiwalu w Gdyni oraz weneckiej nagrody specjalnej, sprawia, że odzyskuje wiarę w ludzi.
…On ma takie „chore” serce. Jest jak rozbity dzban. Klaun, sfrustrowany klaun – tak, parafrazując i zmieniając refren utworu rodzimego nurtu muzyki popularnej, trafnie można scharakteryzować postać Arthura Flecka. Niby rozśmiesza ludzi, ale na co dzień mu nie do śmiechu. Jest jak guz na zdrowej tkance społeczeństwa Gotham. Bez perspektyw. Bez choćby grama szczęścia w
Do polskich filmów historycznych zawsze podchodziłem z pewną dozą niechęci. Mój pogląd na ich temat bardzo ustatkowało „widowisko” pt. „303. Bitwa o Anglię”. Ten rok przyniósł kolejne tego typu, gatunkowe, rodzime produkcje. Starałem się je omijać w kinie szerokim łukiem, ale na jedną postanowiłem wydać ciężko zarobione pieniądze. Chodzi o „Legiony”, czyli nakręcone z
Co mają wspólnego „Kevin Sam W Domu”, „Głupi i Głupszy”, „Król Lew” oraz kultowy „The Room”? Czym jest Rambo? Nie Twoja sprawa, bambo. Nie Twoja, nie moja, a już na pewno nie Sylvestra Stallone’a, po którego twarzy nie widać w ogóle zainteresowania odgrywaną rolą, co powinno dziwić, kiedy zajmuje się również scenariuszem do najnowszej części z serii filmów o weteranie
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2019 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.279