Wojtek Klata (ur. w 1976), choć może w dzieciństwie nie zdobył takiej popularności jak Henio, to zdecydowanie miał więcej smykałki. Pierwsze kroki w aktorstwie stawiał na deskach młodzieżowego teatru „Kleks”, prowadzonym przez jego matkę. Wkrótce pojawił się, jako uczeń, w filmie dla dzieci pt. „Pan Kleks w kosmosie” (1988). Jednak to dramat był gatunkiem, w którym Klata czuł się najlepiej. Zachwycił w psychologicznym „Dekalogu I” Kieślowskiego. Jeszcze bardziej spodobał się krytykom w opartym na faktach „300 mil do nieba” (1989). Do dziś pamiętam, jak wielkie wrażenie zrobił na mnie, gdy obserwowałem, jak wraz ze starszym bratem ucieka z Polski pod podwoziem ciężarówki. Nominacja do Złotych Lwów Gdańskich jak najbardziej zasłużona. Następnie wystąpił „Korczaku” (1990) oraz zagrał w „Liście Schindlera” (1993). Jako młody Szloma – Żyd i podopieczny tytułowego Janusza Korczaka był niesamowicie wiarygodny. Tym bardziej smutno, że przestał grywać w filmach, a zajął się reżyserią programów telewizyjnych. Smutno też, że obecni młodzi widzowie kojarzą go przede wszystkim z komedii „Chłopaki nie płaczą”.

 

Jeśli przyjrzeć się dziewczynkom, to raczej żadna nie dorobiła się aż takiego statusu dziecięcej bardzo utalentowanej gwiazdy jak Klata i Gołębiewski. Oczywiście było kilka świetnych ról młodych kobietek. Szczególnie mam w pamięci odważną Olgę Frycz w „Bożych skrawkach” i „Weiserze”, a także Paulinę Młynarską w „Kronikach wypadków miłosnych” oraz maleńką Anię Muchę w „Korczaku”. Pierwsza i ostatnia „brylują” już tylko (niestety) w serialach (m.in. w „M jak miłość”), a Paulina dała się poznać później jako niezła dziennikarka. Jak więc widać, żadna z pań kinowej kariery nie zrobiła. A szkoda.

Podsumowanie

Z perspektywy czasu i historii kina, małoletnich aktorów można podzielić na dwie grupy. Do pierwszej należą te osoby, które z powodzeniem kontynuowały karierę także w dorosłym życiu (Christian Bale, Jodie Foster i inni). Druga grupa to ci, którzy albo nie chcieli wiązać się z filmową branżą (Carrie Henn z drugiej części „Obcego”) albo też ci, których niestety „pożarł i zmielił” bezlitosny show-biznes. Część z nich wpadła w depresję, innych dopadł nałóg i nie stronili od najmocniejszych używek, co kończyło się także śmiercią w młodym wieku (przykład Brada Renfro lub Rivera Phoenixa, którego nieprzytomnego znaleziono pod jednym z klubów, czy podłamanego psychicznie Jonathana Brandisa). Jak więc widać, granie w filmach od najmłodszych lat to nie tylko przygoda, ale też sława i wyzwanie, z którymi nie każdy potrafi się zmierzyć. Pamiętajmy o tych, którzy zbyt wcześnie odeszli…

 

W ostatnich latach (nowym tysiącleciu) także pojawili się intrygujący przedstawiciele utalentowanej dziecięcej grupy filmowej. Krytyków i kinomanów zachwycali Daniel Radcliffe (seria „Harry Potter”), Freddie Highmore („Marzyciel”, „Artur i Minimki”), Anton Yelchin („Kraina wiecznego szczęścia”; niedawno zginął tragicznie), Kodi Smit-Mcphee („Droga”, „Ewolucja planety małp”), Asa Butterfield („Gra Endera”, „Hugo i jego wynalazek”) i Jaden Smith („Karate Kid”), a z dziewczynek m.in. dziesiątkująca filmowych wrogów Chloë Grace Moretz („Kick-Ass”). Natomiast ostatnio wszyscy biją brawa dwóm chłopcom, których aktorskie możliwości są wręcz niebywałe. Jeden młodszy, drugi starszy. Ale widać, że gra w filmach to ich przeznaczenie. O kim mowa? To Jacob Trembley („Pokój”) oraz Tom Holland („Niemożliwe”; nowy odtwórca Spider-Mana). Karierę wróżę też młodocianym aktorom z bijącego rekordy oglądalności i popularności serialu „Stranger Things” (niemal jak grupa przyjaciół z „Goonies” z Joshem Brolinem i Seanem Astinem na czele).

 

A oto Top 20 dziecięcych ról według autora artykułu:

1. Haley Joel Osment – „Szósty zmysł” oraz „A.I. Sztuczna inteligencja”

Postacie: widzący duchy Cole Sear oraz android David

Wiek podczas grania w filmach: 11 i 13 lat

 

Co tu dużo pisać. Klasa sama w sobie. Dojrzałość, magnetyzm plus zjednanie sympatii widza. Ani Bruce Willis, ani Jude Law nie byli w stanie być w centrum uwagi przy Osmencie.

 

 

2. Jacob Trembley – „Pokój”

Postać: nieznający świata poza ciasnym i ciemnym pokojem wrażliwy Jack

Wiek podczas grania w filmie: skończone 8 lat

 

Kreacja, która powala na kolana – wzrusza, emocjonuje przy każdym kroku, geście, minie i wypowiedzianym słowie. To będzie wspaniały aktor (mam nadzieję).

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

3. Leonardo DiCaprio – „Co gryzie Gilberta Grape’a” i „Chłopięcy świat”

Postacie: niepełnosprawny Arnie Grape oraz nastoletni Toby

Wiek podczas grania w filmach: 19 lat

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Nominacja do Oscara to za mało. Za rolę Arniego w „Co gryzie Gilberta Grape’a” powinien otrzymać statuetkę. To najlepsza kreacja DiCaprio. Świetny był też w tym samym roku jako buntujący się i sprzeciwiający ojczymowi chłopak. DeNiro i Depp – opadły wam szczęki, prawda?

 

4. Macaulay Culkin – „Kevin sam w domu” oraz „Synalek”

Postacie: sprytny Kevin McCallister oraz nieobliczalny Henry Evans

Wiek podczas grania w tych filmach: 10 oraz 12 lat

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Przyznaję, że trudno mi wybrać, która rola była lepsza. Może Wy mi w tym pomożecie drodzy kinomani? Jako Kevin rozśmieszał do łez, jako Henry sprawiał, że widz miał dreszcze…

 

5. Edward Furlong – „Terminator 2: Dzień sądu”

Postać: John Connor

Wiek podczas grania w filmie: 13 lat

 

Tu nie było złej decyzji obsadowej. Ale to Furlong razem z Lindą Hamilton i Robertem Patrickiem skradli ten film Arnoldowi. Wymarzony, młody John Connor – przyszły przywódca ruchu oporu.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

6. Christian Bale – „Imperium Słońca”

Postać: rozdzielony z rodzicami, bogaty Jim „Jamie” Graham

Wiek podczas grania w filmie: 13 lat

 

Miał trzynaście lat, kiedy Steven Spielberg wybrał go spośród aż czterech tysięcy chłopców. Kreacja Jamesa Grahama w epickim dramacie Spielberga przyniosła Christianowi nagrody: National Board of Review oraz Young Artist Award. Jedna z najbardziej dojrzałych, dziecięcych ról w historii kina.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

7. Carrie Henn – „Obcy 2 - decydujące starcie”

Postać: odważna, ukrywająca się przed kosmicznymi potworami Rebecca „Newt” Jordan

Wiek podczas grania w filmie: 10 lat

 

Nikt nie krzyczy równie wiarygodnie jak Carrie, nikt tak przekonująco nie ucieka przed dziesiątkami Obcych. Nagroda Saturna dla Henn w pełni zasłużona.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

8. Tom Holland – „Niemożliwe”

Postać: ocalały z kataklizmu Lucas Bennett

Wiek podczas grania w filmie: 16 lat

 

To on spowodował, że poleciały mi łzy. Niesamowita, realistyczna kreacja! Film tylko dobry, ale rola niemal wybitna. Wokół nieżywi ludzie, zniszczone przez fale domy, krzyki i płacz, ale jego bohater nie poddaje się i szuka rodzinę.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

9. Jonathan Ke Quan – „Indiana Jones i Świątynia Zagłady”

Postać: Short Round – chiński pomocnik i kumpel samego Indiany Jonesa

Wiek podczas grania w filmie: 12 lat

 

Jeden z moich ulubionych bohaterów dzieciństwa i filmów dzieciństwa. Chciałem być na miejscu tego chłopaka i móc przeżywać tak odjazdowe przygody. To Quan wprowadził do tego obrazu sporo dobrego humoru.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

10. Natalie Portman – „Leona zawodowiec”

Postać: zaprzyjaźniona z płatnym mordercą Matylda

Wiek podczas grania w filmie: 13 lat

 

Nic dodać, nic ująć. Zarówno film, jak i rola Natalie świetne! Ta scena, jak idzie zapłakana przez korytarz w stronę mieszkania Leona – mistrzostwo!

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję