Jim Carrey – Upadek komika czy odrodzenie króla „Gumowej Twarzy”? - Ludzie kina

Niewielu polskich artystów kabaretowych i stand-uperów posiada takie połączenie ekspresji, charyzmy, mimiki i elastycznej gry ciałem jak Jim. To rzadkość. Na myśl przychodzi np. Michał Wójcik z „Ani Mru-Mru”, którego śmiało można nazwać naszym rodzimym Carreyem (mimo małego doświadczenia filmowego).

 

Wracając do gwiazdy zza oceanu, wszyscy pamiętamy, że komediowe lata 90. w kinie należały do niego. „Maska”, „Głupi i głupszy”, „Ace Ventura: Psi detektyw”, „Telemaniak” czy „Kłamca, kłamca” – te tytuły i główne role przyniosły mu światową sławę i uwielbienie tysięcy, jeśli nie miliona widzów. I choć niektórzy, przede wszystkim krytycy nie pałali do Jima nieskończoną miłością, twierdząc, że nadaje się jedynie do pokazywania głupich min, to On postanowił ich zaskoczyć. I faktycznie zagrał w poważniejszym, bardziej dramatycznym, repertuarze, czyli w „Truman Show” Petera Weira i „Człowieku z księżyca” Milosa Formana. W pierwszym obrazie wcielił się w nieświadomego bohatera reality-show, w drugim w Andy'ego Kaufmana, jednego z najbardziej popularnych i kontrowersyjnych komików w Ameryce. Za obydwie kreacje w tych filmach zgarnął Złote Globy. I co panowie krytycy? Zatkało kakao?

 

James Eugene Carrey przyszedł na świat w styczniu w 1962 roku w Kanadzie w prowincji Ontario. Jego ojciec Percy był księgowym, matka Kathleen gospodynią domową. Rodzina miała korzenie zarówno szkocko-irlandzkie, jak i francuskie. Gdy Percy Carrey został zwolniony, ich sytuacja materialna nie należała do najlepszych. Stąd, aby wspomóc rodzinny budżet, 14-letni James zaczął pracować jako dozorca w fabryce (nigdy nie skończył szkoły średniej).

 

Jednak gdzieś podskórnie czuł, że pragnie… rozśmieszać (co odkrył, będąc małym chłopcem). Dlatego dość szybko, bo rok później występował w klubach w Toronto. Mimo braku zainteresowania jego osobą nie zraził się. Po dwóch latach powrócił z lepszymi skeczami. W wieku 17 lat był stałym komikiem w Yuk-Yuk’s. Na scenie pojawiał się niemal w każdy wieczór, zarabiając aż 40 tys. dolarów. Wreszcie zauważył go recenzent z lokalnej gazety. Jima okrzyknięto odkryciem roku. W 1981 roku był rozpoznawalny w całej Kanadzie. Wkrótce wyjechał do Stanów do Los Angeles.

 

Tam zagrał w komedii „Kto pierwszy, ten lepszy” (1984) oraz prowadził pogram TV „The Duck Factory”. Kolejne lata to m.in. występ u Coppoli w „Peggy Sue wyszła za mąż” (1986) oraz jako kosmita w „Ziemskie dziewczyny są łatwe” (1988). Przełomem był oczywiście rok 1994 i trzy komedie, czyli „Maska”, „Ace Ventura” i „Głupi i głupszy”. Carrey zagrał też przeciwnika Człowieka-Nietoperza w „Batman Forever” (1995) i w zabawnym „Zew natury” (kontynuacji „Psiego detektywa”).

 

Z następnymi filmami i postaciami, które odgrywał, bywało różnie. Jedne się podobały (np. zielony przebiegły Grinch w familijnym „Grinch: świąt nie będzie”; policjant z rozdwojeniem jaźni w „Ja, Irena i Ja”; boski „Bruce Wszechmogący”, czy „Zakochany bez pamięci”), inne (m.in. komedia kryminalna pt. „Dick i Jane: Niezły ubaw”, thriller „Numer 23” i „Jestem na tak”) przeszły bez echa.

Natomiast w 2009 roku Carrey wykazał się nie lada odwagą. Najpierw wcielił się w zniewieściałego geja w „I Love You Phillip Morris”, by za chwilę dać się oszpecić w roli starego skąpca Scrooge’a w animowanej komputerowo wersji „Opowieści wigilijnej” Dickensa.

 

Aktor jest rekordzistą, jeśli chodzi o nominacje i nagrody MTV. Mało tego, w 1997 roku magazyn „People” umieścił go na liście 50 najprzystojniejszych mężczyzn świata, a angielski magazyn „Empire” pośród 100 najwspanialszych gwiazd kina. Był dwukrotnie żonaty. Małżeństwo z Mellisą Womer przetrwało 8 lat (od 1987 do 1995 roku). Para doczekała się córki (Jane urodziła się w 1987). Kolejny związek z Lauren Holly (partnerką z planu „Głupi i głupszy”) rozpadł się po roku.

 

Carrey nie powiedział jeszcze ostatniego słowa i może powtórnie zachwyci także dramatyczną, ambitną rolą. Obawy zawarte we wstępie są przedwczesne i zdecydowanie większa jest wiara w odrodzenie tegoż komika niż jego aktorski upadek. Uśmiech zawsze w cenie, nieważny wiek. 

 

Więcej na: http://www.filmweb.pl/person/Jim.Carrey/biography

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

 

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję