"Hau! Hau!" – T.Love płoną jak pochodnia i "szczekają" w dobrym stylu! - Recenzje płyt

Rok 2022 dla „Hau! Hau!” nie jest przypadkowy. Wiąże się bowiem z podwójnym jubileuszem. Po pierwsze mowa o 40-leciu istnienia T.Love, ale równie istotne są trzydzieste urodziny słynnego, świetnego rockowego albumu, czyli „Kinga”. Czy to powoduje, że otrzymujemy dzieło genialne? Niekoniecznie. Lecz spokojnie. Wielu słuchaczom spodoba się bardzo. W mojej ocenie jest po prostu ciekawe, czasami wpadające bardziej w ucho i zyskujące, dzięki występom gościnnym. O tym kto, i w jakim utworze zagrał lub zaśpiewał, opowiem poniżej. Jednak zanim do tego przejdę i dodatkowo skupię się na poszczególnych numerach ich refrenach czy przekazie, najpierw przypomnę, jak wyglądał klasyczny skład zespołu sprzed kilku dekad. To lider Muniek Staszczyk piszący mądre teksty, który mimo seplenienia, zachwyca czystym, mocnym wokalem. Gitarzysta i producent Janek Benedek, dla którego komponowanie to przyjemność. Jacek Perkowski, któremu riffy śnią się po nocach; a także basista Paweł Nazimek oraz znany też z solowej kariery – perkusista Sidney Polak. Decyzja, aby ci panowie, po minionych sporach, ponownie połączyli swoje siły, okazuje się słuszna. Muniek, dziękuje! Odpocząłeś, walczyłeś z chorobą, zabrałeś się do roboty.

 

Po przesłuchaniu całości, mimo braku wielkiego wow, muszą przyznać rację Benedekowi. Zaszczekam zatem podobnie i napiszę: »„Hau! Hau” to soundtrack naszych czasów, w rytmie miejsko-rockowej motoryki, z ciekawostkami w rodzaju mandoliny, saksofonu czy harmonijki ustnej, nie unikający także modernistycznej elektroniki«. To wszystko prawda. Mamy tutaj te wymienione instrumenty, pasujące do siebie jeden do jednego. Na harmonijce gra sam Andrzej Smolik, który sprawia, że mój ulubiony utwór – „Ponura żniwiarka” staje się jeszcze lepszy pod względem klimatu. Płyta reaktywnego bandu (zawiesił on działalność w 2017 roku) charakteryzuje się nowoczesnością, ale gdzieś unosi się duch starego T.Love. I co ważne, nie słychać szelestu odcinanych kuponów. Zresztą zainspirowany popkulturą i wrażliwy na otaczającą rzeczywistość, Muniek w pewnym, udzielonym ostatnio wywiadzie przekonywał, że najnowszy krążek będzie „pomostem między tym, co było kiedyś i tym, co jest dzisiaj”. Jest więc i miejsce na rockandroll z lat 80., i na obecne dźwięki. Gitar nie ma za dużo, jednak czuć, że prace nad wydawnictwem Univeral Music, odbywały się w pozytywnej atmosferze. Bez podziałów, z nadzieją i wiarą wlewającą się do serc. Owa atmosfera udzieli się też osobom, które odpakują płytę i wsuną ją do kieszeni sprzętu grającego. Dobry nastrój gwarantowany. Obcowanie z tym albumem mogę porównać do spotkania z dawno niewidzianymi przyjaciółmi, w trakcie którego nie milkną dyskusje o ważkich tematach – całym syfie świata i ludzkości, ale nie brakuje również wspomnień o najlepszych momentach. Załóżmy więc słuchawki, otwórzmy piwko i sprawdźmy po kolei, co też nam Staszczyk i Benedek „wyszczekali”.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Złożony z dziesięciu kawałków, „Hau! Hau” zaczyna się od numeru zrealizowanego typowym stylu T.Love. „Ja Ciebie Kocham” brzmi jeszcze bardziej intrygująco w połączeniu z bardzo wyrazistym teledyskiem, w którym pojawił się na pierwszym planie Paweł Wilczak. To aktor, którego można kojarzyć z „Wesela” oraz serialu „Kasia i Tomek”. Wciela się on w mężczyznę jadącego przez miasto i patrzącego przez szybę na to, co nadal aktualne i złe. Jest chociażby nawiązanie do pandemii. Ale jest też wiara w moc pieśni i miłość, która przebije się przez popiół. Społeczno-polityczna aura. Słuszne przesłanie. Energia. Następna piosenka nie ma już zdecydowanie takiego poweru. W „XYZ” Staszczyk zaprasza do swoich filmów. Chce więcej świateł i mniej mroku. To opowieść o kolorowych neonach i warszawskiej podłej słocie. Jednostajny, acz godny uwagi utwór. Później poznajemy wychowywanego „Tomka” i jego „jazdę” od młodych lat po dojrzałe życie. Tutaj także nie ma co liczyć na szalone gitarowe riffy, ale pozostaje inteligentny tekst. Muniek to mistrz tego typu słów. I wreszcie docieramy do radiowego hitu. Trzymając w dłoni „Pochodnię”, chłopaki z T.Love odbywają podróż w czasie, tęsknią za minionymi chwilami (nie tylko w ramionach kobiety), o niektórych wolą zapomnieć. Coraz bliżej ognia, wiem, że tego chcę! Tak ciepło. Tak przyjemnie. Aksamitny głos Kasi Sienkiewicz pasuje tu idealnie, rozświetla pokręconą ludzką drogę. Natomiast w piosence pod włoskim tytułem „Tutto Bene” towarzyszy Muńkowi raper Sokół (ostatni gość specjalny na płycie). I ta część hip-hopowa jest szczególnie sugestywna, gdy chodzi o historię człowieka, który nie ma zamiaru się zmieniać, bo alkohol rozrzedza strach.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Bardzo fajnym numerem jest „Deszcz”. To również potencjalny przebój jak „Pochodnia”, gdzie harmonia brzmień instrumentów idzie pod rękę z przekonującym tekstem o robieniu ludziom wody z mózgu i telewizyjnej propagandzie. W tytułowym, najbardziej odważnym „Hau! Hau!” w Muńka i członków grupy wstępuje świeży zapał. Rock w służbie manifestu. Metaforycznie i dosłownie przeciwko degrengoladzie. O przemijaniu sławy i życia opowiadają natomiast bluesowe, proste „Trzy Słowa”, gdzie doskonale sprawdza się saksofon. Przedostania „Ponura Żniwiarka” to mój faworyt. Czadowy, chwytliwy, z harmonijką Andrzeja Smolika przedstawia nieuchronność losu. Ale nie w sposób nad wyraz ponury, a paradoksalnie dość pozytywny i energiczny, gdzie Pani z Kosą (tej z sukienką czarną) mówi się cześć. Na koniec czeka nas „Ziemia Obiecana”. Niestety, dziesiąty kawałek na trackliście zamiast stać się intensywnym, muzycznym uderzeniem w wykonaniu T.Love, nieco przynudza, nie zostając na długo w głowie (mimo nadal niegłupiej warstwy tekstowej o przeszłości i przyszłości oraz „płynących” instrumentów).

 

Ogólnie polecam. Szczegółowo również. „Hau! Hau!” to album nagrany w dobrym stylu. Dla starych fanów i dla nowych słuchaczy, którzy dopiero odkrywają zespół T.Love i talent Muńka (są jeszcze tacy?).

 

Ocena: 7/10

 

Cały album do posłuchania na Spotify:

https://open.spotify.com/album/3grcR6yhx7gFwlQRTYH4sp

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję