paulinakinga97 (317 pkt)Strona WWW Autora2 423
2 584 min.
Recenzje książek
paulinakinga97 (317 pkt)
2928 dni temu
2016-07-21 17:24:13
Morderstwo w legionowskim liceum wstrząsa całym, dotychczas spokojnym, miasteczkiem. Ofiarą okazuje się nauczyciel geografii – Mateusz Kownacki. Wydaje się, że nikt nie miał motywu, by pozbawiać go życia. Czy jednak naprawdę był on tak niewinny? Choć dowody wskazują na samobójstwo, jego przyjaciel Tomasz nie wierzy w taką wersję zdarzeń. Historyk rozpoczyna własne, niebezpieczne śledztwo. Na początku mamy do czynienia ze sporą pulą podejrzanych. Każdy, kto znalazł się na miejscu zdarzenia, może być sprawcą, zwłaszcza że poprzedniego wieczoru w szkole odbyła się zakrapiana impreza. Okazuje się jednak, że z pozoru niewinny Mateusz skrywał swoje mroczne sekrety. Komu jednak nadepnął na odcisk na tyle dotkliwie, by zasłużyć na najwyższą karę? Tego mamy dowiedzieć się, czytając kolejne 570 stron powieści.
Na pierwszy rzut oka wszystko wydaje się intrygujące. Mroczna okładka z tajemniczym budynkiem oraz zachęcający do zagłębienia się w lekturze opis z pewnością zainteresują nie tylko fanów kryminałów, lecz również zwykłych, nieobeznanych w tej tematyce czytelników. Wojciech Wójcik nie owija w bawełnę i już w prologu serwuje nam pogrzeb. Deszczowe opisy przybliżają mroczne legionowskie realia i przygnębiającą atmosferę panującą na miejscu zdarzeń. Od samego początku mamy do czynienia z wiszącym na sznurze trupem i otaczającą jego śmierć tajemnicą. Niecierpliwi czytelnicy prawdopodobnie ucieszą się z braku wstępnych ceregieli. Choć z początku nietrudno jest się pogubić wśród licznych opisów i całej gamy przewijających się nazwisk, to w powieści umieszczono sporo retrospekcji ułatwiających zrozumienie opisanych wątków.
Może wydawać się, że zwykły belfer nie będzie w stanie rozwikłać sprawy, która okazuje się zbyt skomplikowana dla policji. Na początku nie znamy jednak prawdziwej tożsamości głównego bohatera, będącego jednocześnie narratorem powieści. Otóż cztery lata spędził on w służbach specjalnych. Świetnie wyszkolony Tomek ma szósty zmysł, a dzięki swojemu doświadczeniu, w niedługim czasie wyprzedza działania nieudolnych policjantów.
Wszyscy wielbiciele wątków miłosnych również nie powinni być zbytnio rozczarowani. W „Garści popiołu” nie brakuje bowiem pięknych i inteligentnych kobiet otaczających głównego bohatera. On sam właśnie w płci przeciwnej upatruje sobie wsparcia w rozwiązaniu zagadki. W końcu co dwie głowy to nie jedna. Sprytnej kobiety przecież nic nie zastąpi.
Choć powieść Wojciecha Wójcika zaliczam do udanych, na końcu nie znajdujemy wszystkich odpowiedzi na zadane po drodze pytania. Być może autor pozostawił czytelnikom pole do interpretacji, a może całkiem nieświadomie ominął szczegóły, przechodząc do długo wyczekiwanego sedna. W zawrotnym tempie zmierzamy do pełnego wątpliwości końca. Niedosyt i rozczarowanie po lekturze okazują się więc w pełni uzasadnione.
Z reguły instynkt mnie nie zawodzi, tym razem jednak nie udało mi się bezbłędnie przewidzieć finału. Choć moje przypuszczenia krążyły wokół różnych możliwości i nazwisk, dokładnie takiego wyjaśnienia nie rozważyłam. I chociaż finał zalicza się do raczej zaskakujących, mimo wszystko poczułam się nieco oszukana. Autor podążył wcześniej w zupełnie innym kierunku, nie dając czytelnikom wyjaśnień wystarczająco jasnych, by naprowadzić ich na właściwy trop. Nic dziwnego, że trudno jest obstawić słuszny typ, skoro poprawna odpowiedź znajduje się poza zasięgiem. Na niekorzyść działa również fakt, iż opis książki okazuje się nieco zwodniczy. Cała akcja toczy się niekoniecznie tak, jak zapowiedziano to na odwrocie.
Choć w „Garści popiołu” nie brakuje opisów, nie są one nadto uciążliwe. Autor ogranicza się do niezbędnego minimum. Mimo wszystko spora część powieści poświęcona jest wątkom pobocznym, które przybliżają niezbyt istotne ostatecznie poszlaki. Daje nam to jednak możliwość oddzielenia ziarna od plew i wyciągnięcia własnych wniosków. Gdy jednak na horyzoncie pojawia się główny bohater ze swoimi przemyśleniami, odbiera nam szansę na wykazanie się. Choćbyśmy starali się z całych sił, on zawsze jest krok przed czytelnikiem. Okazuje się niepokonanym herosem, więc zwyczajnie nie mamy z nim szans. Z jego zdolnościami i instynktem możemy jedynie posłusznie za nim podążać. Z reguły autorzy pozwalają czytelnikom wcielić się w rolę detektywa i poskładać wszystkie elementy w jedną, spójną całość. Odniosłam wrażenie, że Wojciech Wójcik jakby się niecierpliwił. Stawiał przed czytelnikiem zagadki, na które chwilę później odpowiadał. Mógł zwyczajnie prowadzić nas własnym torem i podsuwać podpowiedzi, lecz niestety pozbawił nas części frajdy i jak na tacy podał nam poprawne rozwiązania. Nie oznacza to jednak, że wszystko w książce jest oczywiste. Otrzymaną odpowiedź trzeba przecież gdzieś wpasować. Należy ją samodzielnie zinterpretować i umiejscowić w całej układance.
Chociaż lektura nie należała do krótkich i prostych, nie zaliczam jej do nieudanych. Nie jest to najlepszy kryminał, jaki czytałam, ale przyznaję, że czasu spędzonego z historykiem Tomkiem nie żałuję. Każdy, niezależnie od preferencji, powinien znaleźć w „Garści popiołu” coś dla siebie. Nie tak łatwo jest w końcu stworzyć intrygującą sprawę i pasujące do niej poszlaki. Wojciechowi Wójcikowi, pomimo paru niedociągnięć, udało się tego dokonać. Zdecydowanym plusem jest lekki język, ciekawe metafory i żarty sytuacyjne, które umilają lekturę. Pod względem technicznym autor wypadł niemal bezbłędnie. Jego styl idealnie pasuje do fabuły i klimatu powieści. „Garść popiołu” to kryminał dobry. Nie jest majstersztykiem, jednak z czystym sumieniem stwierdzam, iż powieść ta zalicza się do wartych polecenia.
Ocena: 7/10
Autorka recenzji publikuje też na swoim blogu: http://kulturalnapaulina.blogspot.com/ i www.gloskultury.pl
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - "Garść popiołu" – Morderstwo w Legionowie
Więcej artykułów od autora paulinakinga97
"Heaven. Miasto elfów" – Kradzież w Londynie - Recenzje książek
Kiedy myśleliśmy, że na rynku nie pojawi się już żaden oryginalny reprezentant gatunku fantasy, na półki wkroczyła powieść "Heaven. Miasto elfów" autorstwa niemieckiego pisarza Christopha Marzi. Okazała się ona niespotykaną dotychczas historią o elfach dziejącą się w malowniczych zakątkach współczesnego Londynu. Brzmi ciekawie? Tak właśnie jest.
"Krąg" – Magii czas - Recenzje książek
Swego czasu, będąc w wieku typowo młodzieńczym, książki należące do kategorii młodzieżowych wręcz pochłaniałam. Jako zaprawiony w boju mól książkowy jestem przygotowana na niemal każdą papierową ewentualność. Tym razem padło na „Krąg” autorstwa skandynawskiego duetu – Matsa Strandberga i Sary B. Elfegren. W tym przypadku powiedzenie „co dwie głowy to nie jedna”, nie znajduje swojego odzwierciedlenia. Powiedziałabym raczej: „gdzie kucharek sześć, tam nie ma co jeść”.
"Zanim się pojawiłeś" – Miłość, życie i śmierć - Recenzje filmów
Powieść autorstwa Jojo Moyes światło dzienne po raz pierwszy ujrzała w 2012 roku. Wielu osobom klimatem przypominać może twórczość Nicholasa Sparksa lub Cecelii Ahern. Ich książki również doczekały się własnych, lepszych bądź gorszych ekranizacji. Po czterech latach oczekiwania „Zanim się pojawiłeś” doczekała się własnego miejsca w kinematografii. Co więcej, na plakacie filmu znaleźć można dobrze znane wszystkim nazwiska. Co kryje się więc pod tą estetycznie dopracowaną przykrywką?
"Kapitan Ameryka: Wojna bohaterów" – Avengers versus Avengers - Recenzje filmów
Na to starcie wszyscy fani Marvela czekali od miesięcy. Nowy „Kapitan Ameryka” miał być inny niż wszystkie. Nawet zwiastuny zapowiadały coś, z czym do tej pory nie mieliśmy do czynienia. Każdy z widzów spodziewał się jednak czegoś innego. Pomimo odmiennych oczekiwań, chyba nikt nie wyszedł z kina rozczarowany. „Kapitan Ameryka: Wojna bohaterów” powstały we współpracy braci Russo jest lepszy niż wszystkie dotychczasowe filmy Marvela.
"Cloverfield Lane 10" – Wybawca czy oprawca? - Recenzje filmów
Michelle poznajemy w momencie rozstania. Kobieta pakuje swoje rzeczy, a na blacie w mieszkaniu pozostawia jedynie klucze i pierścionek. Nietrudno jest więc zrozumieć, że koniec jest ostateczny. Główna bohaterka zamyka pewien etap swojego życia. Wyrusza więc w poszukiwaniu kolejnego. Nie wie jeszcze, że nadchodzące wydarzenia odmienią jej dotychczasowe życie o 180 stopni.
Teraz czytane artykuły
"Garść popiołu" – Morderstwo w Legionowie - Recenzje książek
Powszechnie mówi się, że to skandynawscy pisarze sprawują się najlepiej w pisaniu mrocznych i trzymających w napięciu kryminałów. Polacy chwalą twórców z północy i zapominają o dziełach, które powstają tuż pod ich nosem. Kto mówi, że polscy pisarze nie potrafią wykrzesać z siebie przyprawiającej o gęsią skórkę intrygi? Wojciech Wójcik w „Garści popiołu” dowodzi, że przy odrobinie chęci, wyobraźni i zaangażowania można zaserwować czytelnikom naprawdę ciekawą lekturę.
Wiosna Filmów 2020 – pierwszy festiwal… Online! - Kultura
Zgodnie z planem miał rozpocząć się w kwietniu, ale na przeszkodzie stanął podstępny koronawirus. Mowa o Festiwalu Filmowym Wiosna Filmów (dawniej LATO, od 2008 w Warszawie), w trakcie którego koneserzy kina zapoznają się z ciekawymi artystycznymi produkcjami, i tym samym poszerzą swoją filmową wiedzę. Ale jak głosi powiedzenie – nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Festiwal nie został anulowany. Zmieniła się tylko forma jego 26. edycji!
Laureaci Nagrody Nobla 2017 – krótkie podsumowanie - Kultura
Poznaliśmy już wszystkich zdobywców prestiżowej Nagrody Nobla. W artykule przygotowaliśmy krótkie podsumowanie, przybliżając każdą dziedzinę: od medycyny po literaturę. Warto nadmienić, iż w 2017 roku wartość pieniężna Nagrody Nobla wzrosła o 1 milion koron, czyli 104 tys. euro (wcześniej było to 8 milionów koron).
Jakiej farby użyć do malowania pokoju - Dom i ogród
Czas na malowanie? Jakiej farby użyć do malowania? Jak przygotować pomieszczenie. Doradzimy co należy zrobić przed malowaniem.
Zwycięzcy 42. Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni 2017 - Kultura
23 września zakończył się 42. Festiwal Filmów Fabularnych w Gdyni. Główna nagroda, czyli Złote Lwy powędrowała w ręce debiutanta Piotra Domalewskiego (możecie go kojarzyć z roli wodzireja w filmie „Demon” Marcina Wrony) i producentów: Jacka Bromskiego, Jerzego Kapuścińskiego i Ewy Jastrzębskiej za obraz pt. „Cicha noc”. Kto jeszcze miał powody do radości?
Nowości
"Piosenki dla dzieci. Część 1" – Jak Ciocia Aga śpiewem przytula - Recenzje płyt
Do rodziców: pamiętacie, gdy Majka Jeżowska zachęcała Was do wspólnej zabawy swoimi piosenkami? Zapewne tak! Do dzieci: chcecie poczuć się jak Wasi kilkuletni wówczas rodzice? Wreszcie na rynku muzycznym pojawił się debiutancki album, który w pełni na to pozwala. Łączy pokolenia. O wartościach ważnych opowiada i do tańca zaprasza. Ma taki zwykły tytuł, ale jednocześnie roztacza tak niezwykłą aurę. W czym zasługa autorki tekstów i wokalistki – Agnieszki Sadowskiej. Jako Ciocia Aga jest godną następczynią wspomnianej Majki Jeżowskiej. Jej „Piosenki dla dzieci” to płyta melodyjna, która sprawia, że zawsze świeci słońce.
7 Horizons – baw się na całego w rytmach Arkadiusza Balcerczaka! - Muzyczne Style
7 Horizons to projekt muzyczny rozwijany przez polskiego DJ-a i producenta muzyki elektronicznej Arkadiusza Balcerczaka. Eksperymentuje on muzycznie z różnymi nurtami gatunku deep house, melodic house. Jego utwory cechują się pozytywnym vibe, tanecznym klimatem, ale zahacza tez o bardziej spokojne melodie.
Michał Sieńkowski zaprasza na wakacyjną imprezę do rana! - Muzyczne Style
Kojarzony dotąd z indie-popowymi dźwiękami Michał Sieńkowski przedstawia pierwszy w autorskim repertuarze utwór, który może porwać do tańca niejednego słuchacza. Mający swoją premierę singiel zatytułowany „Nieskończony”, jest doskonałą propozycją do playlist, odtwarzanych podczas letnich imprez na plaży i w klubach.
Pierwsza edycja British Film Festival w Kinie Muza w Poznaniu! - Kultura
13 listopada 2024 roku w poznańskim Kinie Muza zadebiutuje pierwsza edycja British Film Festival – pierwszego w Polsce i jednego z niewielu w Europie festiwalu filmowego poświęconego w całości kinematografii brytyjskiej. Znamy już szczegóły programu, które zostały wyjawione na konferencji prasowej. Na te kilka dni organizatorzy zapraszają na ciekawe retrospektywy filmowe, jednak z nich to przegląd filmów mistrza suspensu, legendarnego Alfreda Hitchcocka w 125. rocznicę jego urodzin. Do tego specjalny pokaz „Rydwanów ognia”! I pewne niespodzianki związane z nietypowym seansem kinowym! Jakie konkretnie? O tym w artykule!
Pierwszy zwiastun "Gladiatora II" z polskimi napisami! Hit czy kit? - Artykuły o filmach
Do serwisu YouTube niczym rydwan na arenę wjechał pierwszy trailer drugiego "Gladiatora". Czy klimat klasyki z roku 2000 został zachowany? Czy Paul Mescal (do tej pory same niszowe produkcje) jako Lucjusz (siostrzeniec Kommodusa) i następca Russella Crowe'a pokaże siłę aktorstwa, będąc magnetycznym bohaterem, za którym będą podążać inni? Zwiastun nie odpowiada w pełni na te pytania, choć scenografia i kostiumy "rządzą" w tym pogrążonym w chaosie Imperium Rzymskim! Niestety jest coś, co psuje widowiskowe sceny. Jasne, że Denzel Washington to czarnoskóry aktor wcielający się tutaj w byłego gladiatora, który zdobył bogactwo, ale czy to oznacza, żeby wciskać w montaż rapowy kawałek? Tak brakuje dobrego motywu Hansa Zimmera (tu go zastępuję Harry Gregson-Williams). Niechaj 86-letni Ridley Scott pamięta - „To, co uczyni, odbije się echem w wieczności”. Niechaj więc podaruje nam co najmniej solidne kino historyczne, mimo że na pokładzie ma Davida Scarpę, scenarzystę byle jakiego "Napoleona". Premiera "Gladiatora II" w połowie listopada 2024 roku! Co by nie powiedzieć, to Joseph Quinn (Eddie ze "Stranger Things") jako imperator wygląda tak, że lepiej się modlić, by nie pokazał kciuka w dół. Taki rzymski Joker... A Wy co przeczuwacie? Będzie hit czy kit?
"Maluje emocje na różowo w pierwszym singlu". Kto? Roztańczona VEROA! - Zespoły i Artyści
VEROA, czyli Weronika Fedor to nie tylko wokalistka, ale też multiinstrumentalistka. Gra na skrzypcach, fortepianie i ukulele. Co więcej, sama pisze teksty i muzykę prosto z nastrojowych inspiracji. W swojej twórczości cechuje się dużą różnorodnością stylistyczną oraz pomysłowością. Właśnie zadebiutowała energiczną piosenką „Róż”.
Artykuły z tej samej kategorii
"Droga Królów" – Niech Cię Burza Sanderson! - Recenzje książek
W pierwszym tygodniu od premiery znalazła się na 7. miejscu listy bestsellerów The New York Times. Zdobyła nagrodę Davida Gemmella Legend Award dla najlepszej powieści fantasy. Każdy fan gatunku musi ją znać i przeczytać od deski do deski – jak pewna Polka, która to uczyniła w dwa dni (!). Po takich rekomendacjach oraz informacjach decyzja o pójściu „Drogą Królów” jest oczywista. I co z tego, że na rynku wydawniczym jest wiele nowości – lepiej zmierzyć się z dawniejszą, 1000-stronicową, wychwalaną powieścią Brandona Sandersona. I niestety… Oj ciężka to była lektura… Ani ona wybitna, ani wciągającą swoją intrygą. Rzekłem to na wstępie Ja – Przemek „Aragorn” Jankowski, który w różnych królestwach już bywał.
"Rebecca Thompson. Król Upiorów" – Młodzi wybrańcy kontra potężne zło! - Recenzje książek
Kiedy ujrzałem to oblicze siedzącej na tronie potężnej, ponurej, przesiąkniętej nikczemnością postaci, to nie było innego wyjścia jak… brać nogi za pas. Nie. Nie tym razem. Czas się z nią zmierzyć, a dokładniej z debiutancką, młodzieżową opowieścią urban fantasy wymyśloną przez R. K. Jaworowskiego – inżyniera informatyka. Tym bardziej, że to zupełna nowość na rynku wydawniczym, stworzona w gatunku „Filmowy styl książkowy” („Movie Book”), w której swoje „palce” maczała... Sztuczna Inteligencja.
"Kroniki Conectora: Geneza" – O Wielki Demonie! - Recenzje książek
Jego prawdziwe imię i nazwisko oraz data urodzenia? Ściśle tajne. Ważne, że jest znany wśród niektórych jako Conector – nieustraszony podróżnik z Linii 49, który od niemal 400 lat odkrywa tajemnice wszechświata. Przybiera formę astralną, stając się bezpośrednim świadkiem wydarzeń w północno-zachodniej gałęzi swojego multiwersum. Ale wreszcie musi nieco odpocząć. Otwiera zatem dziennik, aby spisać wszystkie momenty większe niż życie, większe niż potęga gór… A ja to czytam i otwieram szeroko oczy! To żadna kosmiczna nuda, mimo że taki tytuł ma pierwszy rozdział. Jednak, aby przyswoić owe wizje, należy zawiesić niewiarę wysoko. Tylko wtedy przebrnie się przez prehistoryczne, gorące afrykańskie stepy; zimne pustkowia Antarktydy oraz przez inne metafizyczne miejsca, opisane w „Kronikach Conectora”.
"Deman" – Polski superbohater w kolorach szarości - Recenzje książek
Co ten Artur Urbanowicz ze mną zrobił! Łapanie się za głowę; rzucanie cichych, a czasem głośnych przekleństw; drętwienie rąk; mrówki chodzące po plecach; pot spływający po szyi – między innymi to przytrafiło mi się podczas czytania powieści pt. „Deman”. Już sam tytuł mrozi krew w żyłach, a co dopiero skąpana w czerwieni twarda okładka. Autor skrzyżował horror pełną gębą z fantastyczną, obszytą psychologicznym aspektem, historią superhero. Dokonał tego w polskich realiach, główną akcję osadził we współczesnej Warszawie. Z trzech ostatnich literackich kolubryn, ta pozycja jest jego najlepszą. A dlaczego, o tym dowiecie się, wchodząc głęboko w niniejszą recenzję. Ostrzegam! Jej lektura będzie prawie jak podpisanie paktu z demonem…
"Ciemno, prawie noc" – Złe Kotojady wychodzą z nory! - Recenzje książek
„Był czarny czarny las. W tym czarnym czarnym lesie był czarny czarny dom. W tym czarnym czarnym domu był czarny czarny pokój, a w tym czarnym czarnym pokoju był czarny czarny stół, a na tym czarnym czarnym stole była czarna czarna trumna, a w tej czarnej czarnej trumnie był biały biały… trup!” – cytują na YouTubie aktorzy wcielający się w poszczególnych bohaterów w adaptacji „Ciemno, prawie noc”, jednej z najgłośniejszych polskich powieści ostatnich lat. A ja mam dreszcze, kiedy ich słucham. Tak bardzo, że zostaje przekonany, ale nie do obejrzenia filmu, a do lektury książki.
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2024 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.498