Angelina Jolie – Angelina Heroina - Ludzie kina

Życie Angeliny Jolie to temat rzeka. Niewyczerpane źródło dla biografa i dziennikarza. Dlatego postaram się w niniejszym artykule zawrzeć wszystko w „małej”, ale jakże energetycznej pigułce (spokojnie, ani tytuł, ani owa pigułka nie ma nic wspólnego z twardymi narkotykami).

 

Kariera

 

Angelina Jolie Voight (Jolie to tak naprawdę imię, z franc. oznacza piękna) przyszła na świat w Los Angeles w czerwcu roku 1975 w rodzinie aktorskiej. Jon Voight (z którym straciła kontakt na długie lata) i matka, pół krwi Indianka, Marcheline Bertrand gdzieś podskórnie przeczuwali, że córka pójdzie w ich ślady. Wydaje, że dorastała w iście królewskim, pełnym ciepła i miłości rodziców, domu. Nic bardziej mylnego. Jak to często bywa, szczególnie w przypadku par aktorskich, Jon i Marcheline szybko wzięli rozwód. Mała Angie i jej brat James zamieszkali z matką.

 

Z niewinnej dziewczynki przeistaczała się w buntowniczą nastolatkę. Chuda jak tyczka, z aparatem na zębach była wyśmiewana przez kolegów. Bliska załamania zaczęła się okaleczać. Na szczęście jakoś przezwyciężyła wszelkie kompleksy i ostatecznie wyrosła na piękną kobietę. Ale nie tylko urodę odziedziczyła po rodzicach (ach te ponętne, sztuczne?, usta …). Wcześniej w zakamarkach duszy drzemał talent aktorski. Kwestią czasu było, kiedy się przebudzi. Co stało się dość szybko. Już w wieku 5 lat pojawiła się w filmie „Szukając wyjścia” (współproducentem i współscenarzystą filmu był ojciec Jolie). A mając lat 11, rozpoczęła naukę aktorstwa Nowym Jorku. Później doskonaliła swoje umiejętności w Met Theatre w Los Angeles. Początkowo pracowała jako modelka. Jednak nie to było przeznaczeniem.

 

Przez całą drogę kariery jej role były różnie odbierane przez widzów i krytyków. Zdarzały się wzloty (nominacje do prestiżowych nagród) i upadki (czyt. nominacje Złotej Maliny). Raz potrafiła zabłysnąć i zagrać na najwyższych obrotach, kiedy indziej rozmieniała talent na drobne. Kilka kreacji natomiast (głównie Lara Croft) spowodowało, że zaliczana jest, obok m.in. Sigourney Weaver czy Milli Jovovich, do heroin kina akcji.

Już w jednej z pierwszych produkcji science-fiction klasy B pt. „Cyborg II: Szklany Cień” młoda Angie pokazała, że może być równie waleczna, jak Jean-Claude Van Damme. Choć o jakości samego obrazu lepiej zapomnieć. Następne filmy były zdecydowanie ciekawsze.  Mowa o m.in. „Hakerach” (1995) - pierwszej produkcji  z jej udziałem, która był dystrybuowany w kinach, gdzie zagrała razem z ówczesnym mężem, Jonnym Lee Millerem, a także o „Wtajemniczeniu” (1996), „Udając Boga” (obok Davida Duchovny’ego), „Grze w serca” (1998), czy trzymającym w napięciu „Kolekcjonerze kości” (1999) z Denzelem Washingtonem. Widać więc, że lata 90. były dla niej sprawdzianem. W różne gatunkach, różnych rolach, partnerując bardziej doświadczonym aktorom.

 

Jednak to role w telewizji przyniosły pierwszy podziw i uznanie. Szczególnie biograficzny „George Wallace” (1997) i „Gia” (1998) - opowieść o modelce chorej na AIDS, za które otrzymała Złote Globy i nominację do nagrody Emmy. Stuprocentowy wachlarz możliwości ukazała w kinowej „Przerwanej lekcji muzyki” z 1999 roku.  Rola pensjonariuszki zakładu psychiatrycznego przyniosła jej nie tylko kolejnego Złotego Globa i upragnionego Oscara, ale także totalną popularność. Co prawda nie dostawała za wiele propozycji wcielania się w postacie dramatyczne, ale powiększała się jej kolekcja ról kobiet z krwi i kości. Wystarczy wymienić tytuły: „60 sekund” (2000), gdzie wspólnie z Nicolasem Cage’em kradła luksusowe, szybkie auta czy „Sky Kapitan i świat jutra” (2004), w którym była odważną jednooką panią kapitan. Ale to rola w ekranizacji słynnej gry komputerowej „Tomb Raider” (2001) i jej kontynuacji sprawiła, że zaczęła być, jak już wspomniałem,  postrzegana jako ikona walecznej bohaterki.

Oprócz powyższych obrazów wypadałoby jeszcze przywołać do tablicy „Aleksandra” (2004), „Pana i Panią Smith” (2005), „Beowulfa” (2007), Wanted: Ściganych” (2008), „Oszukaną” (2008), animację „Kung Fu Pandę” (2008) oraz „Salt” (2010). Czemuż akurat te filmy? Już odpowiadam.