3 458
3 828 min.
Artykuły o filmach
dbania (81 pkt)
1972 dni temu
2017-10-26 10:11:51
Czy trzeba upaść, by ujrzeć w krystalizującym się świetle budzącego się dnia zalążki czegoś nowego… Tak, zdaje się mówić LeTour, mamy wrażenie że zgadza się z nim Travis - nim to nastąpi trzeba coś utracić, zanurzyć się w mrok, poczuć na twarzy zimny dotyk nocy, by móc docenić rodzące się światło dnia.
Śledząc losy bohaterów „Marginesu życia”, podążając za „Taksówkarzem” wiemy, że wcześniej musi nadejść noc. Ciemność otulająca świat. Mrok, okrywający to, co na co dzień zakryte. Musi opaść maska ciemności, która skrywa namiętności, marzenia i która z jednej strony pozwala zniknąć wszelkim lękom, ale też równocześnie budzi te najgłębiej ukryte. To dzięki niej znika tworzona przez każdego człowieka poza, a jej mroczny uśmiech sprawia, że dochodzą do głosu ukryte pragnienia, budzą się marzenia, a ból znika. Oświetlane migotaniem neonów szyby samochodów odbijają otulony ciemnością świat. Świat niezmiennie trwający i otulony atmosferą nierealności, zasnuty mgłą unoszącą się niczym w scenach otwierających „Taksówkarza”.
(Źródło: https://www.flickr.com/photos/beeftk)
Właśnie wtedy owa zasłona opada, mrok wyzwala szczerość… Rodzi się chęć ukazania swojej twarzy, zrzucenia noszonej przy słonecznym świetle zasłony… W tym czasie, nocna jazda ulicami miasta uwodzi pulsowaniem neonów, a ich hipnotyczny rytm sprawia, że pogrążamy się w quasi-narkotycznym transie. Noc to pora, która powoduje, że wychodzą z ludzi ich skrywane namiętności… W taki świat wprowadza nas też Jim Jarmusch zanurzając swoich bohaterów w „Nocy w mieście”.
Niepostrzeżenie wraz z nastaniem zmroku przekraczamy ten „margines życia” i wkraczamy do świata bezsenności… Świata umykającego za szybami auta, pozornie pustego… Jednak wzrokiem Johna LeToura, oczami Travisa widzimy, rozjaśniany stroboskopowym światłem, świat niedostrzegalny za dnia… Tak jakby noc wydobywała cały ten niewidoczny w słońcu brud… „Light Sleeper”, „Taxi driver” przyciągają do świata, w którym noc przynosi obnażenie. Wyrywa z objęć snu. Bezsenni snują się po ulicach poszukując zarobku, szukając ukojenia. Pod jej osłoną LeTour konstatuje przemierzając opustoszałem miasto:
„Często pracuje po godzinach, a gdy nie ma co robić snuję się. Tkwi w tym jakaś opatrzność…”
Wtóruje mu Travis przejeżdżający przez zalane nierzeczywistym światłem latarni i sklepowych wystaw ulice:
„Dwanaście godzin pracy, a ja dalej nie mogę spać. Cholera. Dni ciągną się jeden za drugim.”
Dla nich noc staje się ucieczką, lekiem na wewnętrzne lęki. Uśmierza strach przed życiem, gdy jak w „Marginesie życia” ciemność opada na „świat w ogniu”. Wrażenie potęguje ścieżka dźwiękowa, która swym rytmem zestraja nas z tym, co widzimy. Nadaje temu formę i kształt marzenia powstającego na pograniczu snu i jawy. Wówczas roją się ich fantasmagorie o życiu bez uzależnień, o świecie bez zła… Nieprzypadkowo oba te obrazy są projekcją scenariusza Paula Schradera. Widać jego rękę, widać tą spójną wizję świata nocy! Plastyczne ukazanie jej jako pory, w której z jednej strony pojawia się ciemność skrywającą tak wiele, ale też pojawiają się światła wskazujące na to, co ukryte… Przez te dwie zasłony – światła i ciemności przebijają się smutek, samotność, marzenia… To one nadają kierunek ich poczynaniom, to one wskazują drogę do przebycia.
Kadr z filmu Night on Earth (Źródło:- youtube.com/screenshot)
LeTour miał jedno marzenie, które towarzyszyło mu każdej samotnie przemierzanej nocy. Pragnął życia bez uzależnienia, życia oderwanego od mrocznej siły, która pojawiła się kiedyś na jego drodze i zdeterminowała całe jego życie. Diler, sprzedawca śmierci - każdej nocy przemierza ulice dostarczając narkotyki. Obserwuje spustoszenie jakie wyrządzają i czuje towarzyszący temu ból. Bo on również był uzależniony, on również stał się ofiarą swej profesji. Sięgając dna, wciągnął w te zaklęte rewiry najbliższą sobie osobę. Teraz jest „czysty”, a każdy kolejny dzień utwierdza go przekonaniu, że udało mu się… Zapłacił za to jednak wcześniej wysoką cenę i musi żyć ze świadomością, że zanurzając się w mglistą sferę uzależnienia, pociągnął za sobą kogoś, kto mu zaufał. Pomimo rozstania pozostała w nim ta zadra, która po ponownym spotkaniu wywołała falę bólu. Spotkaniu, które wymusiło na nim pytania: czy spotkanie kogoś po czasie może coś zmienić? Czy można zacząć od nowa, odbudować coś co zawaliło się? Odnowić coś, co pozostało gdzieś w przeszłości, wciąż zanurzone w nieostrej alkoholowo-narkotycznej mgle? Obserwujemy walkę o to, próbę przywrócenia przeszłości, która wciąż pojawia się w smutnym uśmiechu LeToura… Wsłuchując się w słowa jego pamiętnika, ów sekretny diariusz dilera stanowiący lek na dręczącą go samotność, nie możemy mieć złudzeń, że może mu się udać.
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję
Galeria zdjęć - Podróż oniryczna, czyli na marginesach rzeczywistości
Więcej artykułów od autora dbania
Łza wampira, czyli o samotności łowcy - Artykuły o filmach
Uliczka oświetlana chłodną poświatą księżyca, chwiejnie migoczące światła latarń, poza zasięgiem których chyłkiem przemyka postać w pelerynie. Omdlewająca w uścisku ofiara, biała szyja, błysk kłów i przytłaczająca cisza, mącona jedynie przez zachłanne chłeptanie… Kalka wielokrotnie powielana, gotycki sztafaż wielokrotnie używany i wykorzystywany w dziesiątkach lepszych i gorszych produkcji oraz postać budząca skrajne emocje.
MORALITET KRWIĄ MALOWANY - Artykuły o filmach
Dobro i zło, wiara i upadek, bezinteresowne uczynki i akty samolubnego okrucieństwa. Pustynny krajobraz pogranicza skąpany w blasku prażącego słońca, tumany piasku wciskającego się w oczy i usta, przysypującego bezimienne mogiły. Błotniste bezdroża odległej Rosji pochłaniające życia i dusze żołnierzy. Surowe wrzosowiska Kornwalii, pośród których budzą się niskie instynkty. Krainy opuszczone przez Boga, zasiedlone przez ludzi noszących w sobie pierwotną zdolność do czynienia zarówno dobra, jak i zła. Żywe alegorie...
Groza, czyli podróż do jądra ciemności - Artykuły o filmach
Monotonny głos Jima Morrisona, szarpiący nerwy dźwięk wentylatora oraz jednostajne warczenie śmigieł helikopterów nadlatujących nad uśpione wioski, wprowadzają nas w progi współczesnej apokalipsy. Wprowadzają do dusznej, parnej dżungli, pomiędzy pola ryżowe i zagubione wśród nich wioski. Na wzgórza, nad którymi o poranku unosi się zapach napalmu pachnącego jak zwycięstwo. Do miejsca na końcu świata, w którym przyśpieszony kurs dojrzewania przeszły tysiące amerykańskich chłopaków. Apocalypse Now…
Ludzie, jak maszyny – maszyny, jak ludzie - Artykuły o filmach
Kino, niczym wehikuł magiczny przenosi w czasie i przestrzeni. Serwując kalejdoskop światów, pozwala zanurzyć się w otchłani czasu dawno minionego albo rzuca nas w nieodgadnioną przyszłość. Zabierając w podróż do przyszłości stworzonej przez Kurta Wimmera ukazuje wizję sterylnego, nowoczesnego świata, a za pośrednictwem Ridleya Scotta wprowadza do świata stanowiącego skrzyżowanie brudnego, gwarnego Chinatown z futurystycznym laboratorium naukowym. Przenosi w miejsca, które stanowią tylko pretekst do poruszenia bardziej uniwersalnych prawd. Pod płaszczykiem lekkiej rozrywki jawią się nam pytania o wartości elementarne. O to kim jesteśmy? Dokąd zmierzamy? Co czyni nas ludźmi?
Maskarada… - Artykuły o filmach
Dziewięćdziesiąt lat temu, w 1925 roku, Rupert Julian wprowadzając na ekrany kin ekranizację „Upiora w Operze”, ożywił bohatera powieści Gastona Leroux - okaleczonego geniusza kryjącym swą twarz po maską. Ofiarował mu oblicze Lon’a Chaney’a, tworząc pierwszego Eryka - Upiora Opery.
Teraz czytane artykuły
Podróż oniryczna, czyli na marginesach rzeczywistości - Artykuły o filmach
„Dziwne to życie” pada w chwili, gdy wszystko się zawaliło, a najbliższe lata mają upłynąć w odosobnieniu… Dziwne, bo jednocześnie na horyzoncie zamajaczyło widmo nowego życia, pozbawione obciążenia, które tak bardzo uwierało. Okazało się bowiem, że szczęście było na wyciągnięcie dłoni, że to co poszukiwane i usilnie wypatrywane leżało w zasięgu wzroku. Nieuchronnie nasuwają się pytania: czy trzeba przejść przez tragedię, i czy trzeba utracić coś drogocennego i wymarzonego, aby stwierdzić, że przyszłość może jeszcze być dobra?
"Luca" – Czy syreny śnią o pasących się rybkach? - Recenzje filmów
Studio Pixar nie przestaje zadziwiać. Ich kolejna animowana propozycja cieszy oko i daje ogrom radości. Mowa tu oczywiście o filmie „Luca”, którego bohaterem jest przesympatyczny chłopak. Nieco naiwny, troszkę bojaźliwy, ale o wielkim sercu i jeszcze większych marzeniach. Dacie się ponieść z falami morskiej opowieści, gdzie syren niczym Arielka wychodzi z wody naprzeciw swojemu losowi? Jeśli odpowiedzieliście twierdząco na zadanie pytanie, to trafiliście we właściwe miejsce.
Elżbieta II, jakiej nie znaliście! Ciekawostki o zmarłej królowej - Historia
8 września 2022 roku zmarła Królowa Elżbieta II. Dożyła pięknego wieku – 96 lat. Gdy pojawiała się na ekranach telewizorów, mimo uśmiechu, wydawała się kobietą zdystansowaną i oschłą. Nie wiem, na ile była to poza – nie chcę oceniać ani samej władczyni, ani zaglądać w mroczne zakamarki pałacu Buckingham, bo jak mawiali Grecy i Rzymianie: „De mortuis aut bene, aut nihil” („O zmarłych powinno się mówić dobrze lub wcale”). Niechaj więc niniejszy artykuł będzie nie tyle hołdem, co przywołaniem wielu anegdot oraz informacji o Elżbiecie II, które są dowodem na to, że była ona osobą z poczuciem humoru, silną i jednocześnie pełną klasy.
"Żyć nie umierać" – Remanent - Recenzje filmów
Niełatwo opowiedzieć o śmiertelnej chorobie tak, aby nie popaść w banał i nie używać utartych filmowych klisz. Maciej Migas (reżyser m.in. jednego z segmentów „Ody do radości”) w swoim pełnometrażowym kinowym debiucie pt. „Żyć nie umierać” próbuje zmierzyć się z tym tematem, ale jest to dla niego, jak na pierwszy raz, zbyt duże wyzwanie. Niestety, przez cały seans prześladuje widza myśl, że mogło być znacznie lepiej.
"Po tamtej stronie drzwi" – Odgrzewane danie po raz n-ty - Recenzje filmów
W potopie obrazów grozy nieustannie zalewającym od pewnego czasu srebrne ekrany zdarzają się prawdziwe perły, do których można zaliczyć m.in.: „Sinister”, „Obecność”, „Coś za mną chodzi”, „Babadook” czy nawet „Dom w głębi lasu”. Wszystkie wymienione produkcje charakteryzują się kilkoma wspólnymi cechami. Są nimi: perfekcyjne wykonanie, atmosfera ciągłego niepokoju, doskonała scenografia i przemyślany scenariusz.
Nowości
Pedro Pascal – zaopiekuj się mną milczący daddy! - Ludzie kina
Tropił Escobara i kosmicznych przestępców, próbował przetrwać w „zombie” świecie, walczył z „Górą” i na Murze Chińskim oraz jako bogaty złol chciał zostać najpotężniejszym człowiekiem na kuli ziemskiej. Ale też opiekował zielonym kosmitą i nastolatką. Któż to taki? To Pedro Pascal – chilijski aktor, którego kariera właśnie eksplodowała jak supernowa. Trochę późno, bo dopiero po czterdziestce. Jednak mówi się, że lepiej późno niż wcale. Dlaczego Pedro jest tak kochany przez miliony fanów? Jak zaczęła się jego filmowa droga?
"Noc na uniwersytecie" – creepypasta Radka Gryczki! - Autorzy/pisarze
Wydaje się, że co jak co, ale Uniwersytet Warszawski to miejsce, w którym na pewno studentom nie grozi żadne niebezpieczeństwo. A jednak… Janek, przyszły magister historii na własnej skórze przekona się, czym są „pełne portki” ze strachu i nogi jak z waty. Przed Wami creepypasta, horror z elementami humorystycznymi autorstwa utalentowanego Radosława Gryczki, chłopaka, który zna niemal każdy zakamarek owej uczelni. W grudniu 2022 jego „Noc nie uniwersytecie” przestraszyła tysiące osób dzięki publikacji na kanale MysteryTv w formie opowiadania audio czytanego głębokim głosem lektora. Ale nareszcie trafia też do Internetu w wersji tekstowej – i to właśnie gościnnie do kategorii Autorzy/pisarze na portalu Altao.pl, za co bardzo Radkowi dziękujemy. To fikcyjna historia, ale jakże realistycznie i sprawnie napisana. Intryguje, pobudza wyobraźnię i przypomina, aby uważać na… (tutaj sami odkryjecie, co mamy na myśli). Nie było recenzji królującego na ekranach kin kolejnego „Krzyku”, w zamian spędzicie przerażającą „Noc na uniwersytecie”!
"The Last of Us" – Siła miłości, czyli jak przetrwać w zagrzybionym świecie! - Seriale
10 lat temu premierę miała gra, która do dzisiaj uważana jest za jedną z najlepszych w całej konsolowej historii. Nie brała jeńców. Rozjeżdżała emocjonalnie jak walec. Ściskała gardło. Przerażała, zachwycając jednocześnie warstwą wizualno-dźwiękową. Stworzona na podstawie przemyślanego, intrygującego scenariusza Neila Druckmanna, zyskała spore uznanie krytyków i zdobyła wór nagród. Kiedy jej fani dowiedzieli się, że HBO bierze się za adaptację, w ich mózgach zaczęły rosnąć grzyby… Czyżby wreszcie udane przeniesienie gry na do filmowej rzeczywistości? A może kolejny zawód? Gromkie brawa, czy obawa? Śpieszę z odpowiedzią. „The Last of Us” to serial z tyloma zaletami, że zasypują one szarą strefę. Warto poświęcić mu dziewięć godzin życia, nawet, jeśli jest się widzem nieznającym pierwowzoru.
Prawie "Wszystko wszędzie naraz", czyli 7 Oscarów dla zwariowanego filmu! - Kultura
Nikt nikogo nie bił po twarzy. Nikt nie zaliczył poważnej wpadki. Było spokojnie. Wzruszająco (przemowa Ke Huy Quana). A Lady Gaga wystąpiła w dżinsach i bez makijażu. 95. Gala Oscarów przechodzi zatem do historii. O dziwo, tym razem nie triumfował film artystyczny, z psychologicznymi niuansami i melodramatycznym scenami. Owszem, owych elementów też można się tam doszukać, ale „Wszystko wszędzie naraz” to przede wszystkim szalona niezależna komedia science fiction, w której matczyną siłę nie jest w stanie powstrzymać żadne multiwersum! Obraz ten na 11 nominacji zgarnął aż 7 statuetek. To spory sukces i otwarta droga dla kolejnych twórców z bogatą wyobraźnią. Niestety nasz osiołek „IO” wrócił do domu bez Oscara, uznając wyższość wojennego „Na zachodzie bez zmian”. A czy Wy jesteście zadowoleni z tegorocznych wyborów Akademii? Czy Brendan Fraser faktycznie był najlepszy?
Grupa Filmowa AFAIR OZ – kamera w ręku, pasja w sercu! - Ludzie kina
Oskar Sawicki, Bracia Znajmieccy – o twórczości i wielkim hobby tych chłopaków już mogliście przeczytać na łamach naszego portalu. 28 lutego 2023 roku to data, kiedy dowiadujecie się o kolejnych Ludziach Kina. Nie mają na swoim koncie wielu produkcji, ale te co już stworzyli, nie można nazwać byle jaką, nudną amatorką. Wszak ich „Jędza” rozkochała w sobie widzów na 17. Festiwalu Filmów Jednominutowych w Gdańsku, a zwiastun dłuższej „Ucieczki od rzeczywistości” przywodził na myśl zabawę konwencją fantasy niemal jak w kultowych „Magnatach i czarodziejach” (ale bardziej na poważnie). O kim mowa? O Grupie Filmowej Afair Oz!
Sebastian Krupa w nowym emocjonalnym utworze! - Zespoły i Artyści
"Zdania Nie Zmienię" to kolejny singiel w dorobku Sebastian Krupy. Piosenka ta jest tak melodyjna i emocjonalna, że warto się z nią zapoznać.
Artykuły z tej samej kategorii
10 najlepszych i najgorszych filmów z premierą w roku 2020! - Artykuły o filmach
Mamy już styczeń roku 2021, czas więc wybrać najlepsze i najsłabsze filmy, które można było obejrzeć przez 12 poprzednich miesięcy. Nie działo się za wiele ze względu na pozamykane przez całe miesiące kina, widzowie mieli jednak alternatywę w postaci serwisów streamingowych. Wiadomo, że numerem jeden wśród „złoli” był koronawirus, natomiast odwagą zabłysnął… Borat (zagościł nawet na jednej z list; ciekawi jesteście, na której?). A jakim tytułom filmowym można dać złoty medal, a które strącić na dno przepaści? Selekcji dokonali wspólnie recenzenci: Przemysław Jankowski (Aragorn136) i Bartłomiej Pasiak (bonopasiak).
Uczta kinomana – top 10 filmów, które trafią na duży ekran w roku 2017 - Artykuły o filmach
Patrząc na tytuły produkcji z premierą zaplanowaną na rok 2017, można śmiało stwierdzić, że czeka nas w kinie wiele emocji. Wybraliśmy 10 takich, które zapowiadają się bardzo obiecująco, z którymi wiążą się spore nadzieje. Jedno jest pewne – to będzie uczta dla miłośników kina science fiction (aż sześć obrazów tego gatunku znalazło się w przygotowanym zestawieniu).
Najgroźniejsze i najpotężniejsze filmowe potwory - Artykuły o filmach
„Monster movie” od jakiegoś czasu przeżywa drugą młodość. W roku 2013 w filmie „Pacific Rim” na ziemską scenę z oceanicznych czeluści wypełzły olbrzymie Kaiju, by siać strach i zniszczenie. Po mniej więcej dziesięciu miesiącach w kinach pojawiła się odświeżona „Godzilla”, a w 2019 roku jej kolejna część. Co sprawia, że tak kochamy filmowe monstra?
Top 10 najlepszych filmów wojennych rozgrywających się podczas II wojny światowej - Artykuły o filmach
Z okazji niedawnej premiery „Dunkierki” (21 lipca 2017) postanowiłem stworzyć listę najlepszych filmów ukazujących ważne operacje wojskowe lub po prostu przedstawiających zmagania i traumę zwykłych młodych szeregowców, partyzantów czy snajperów w trakcie trwania II wojny światowej. Oparte na faktach lub zrealizowane na podstawie książek. Jedne poetyckie, kameralne, inne widowiskowe.
(Nie)laurka, czyli o biograficznym "The Doors" Olivera Stone’a - Artykuły o filmach
Dziś powrót do klasyki. Zaczął się wrzesień, a to właśnie w tym miesiącu, a dokładniej 25 września 1967 roku zespół The Doors wydał swój drugi album pt. „Strange Days”. Krążek w 2003 roku trafił na listę 500 najlepszych albumów według magazynu Rolling Stone. A z kolei prawie 30 lat temu miał swoją premierę film biograficzny z Valem Kilmerem w roli charyzmatycznego Jima Morrisona. Przeczytajcie, co chcę Wam o tej produkcji opowiedzieć.
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2023 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.699