Nie żyje aktor Wojciech Pokora – słynna "Marysia" z kultowej komedii "Poszukiwany, poszukiwana" - Ludzie kina

W roku 2015, dokładnie 22 września ukazała się książka pt. „Z Pokorą przez życie”, czyli niezwykły wywiad rzeka przeprowadzony z aktorem przez Krzysztofa Pyzię. Z owej rozmowy można dowiedzieć się mnóstwo ciekawych faktów z życia Wojciecha Pokory. W niniejszym artykule przedstawimy jego karierą w pigułce.

 

Wojciech Pokora urodził się 2 października 1934 roku w Warszawie. Zanim został aktorem, pracował kilka lat w fabryce samochodów – FSO w Żeraniu. Tam razem z Jerzym Turkiem udzielał się w amatorskim kółku teatralnym. Z Turkiem studiował następnie w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. Ukończyli ją w 1958 roku.

 

Do 1984 roku Pokora był związany z Teatrem Dramatycznym i pojawiał się w spektaklach Teatru TV (np. jako Papkin w „Zemście”). W międzyczasie z powodzeniem występował w kabaretach „Dudek” i „Owca”. W kolejnych latach grywał w Teatrze Nowym i Teatrze Kwadrat. Znany był również z roli w Kabarecie Olgi Lipińskiej. 

 

Do świata filmu trafił w roku 1953. Zadebiutował w „Przygodzie na Mariensztacie”, a następnie pojawił się u Stanisława Barei w filmie pt. „Mąż swojej żony”, i zagrał mały epizod w „Zezowatym szczęściu”. Ze wspomnianym Bareją miał jeszcze nieraz współpracować –wystąpił w prawie wszystkich jego dziełach komediowych, tworząc bardzo charakterystyczne kreacje.

 

W „Małżeństwie z rozsądku” wcielił się w tajnego agenta, później był m.in. tajemniczym Kowalskim w „Brunecie wieczorową porą” (niezapomniana kultowa scena, kiedy Michał Roman grany przez Krzysztofa Kowalewskiego goni bohatera Pokory, gdy ten wcześniej dał mu w twarz), pracownikiem MO w „Misiu”, „chłopem goniącym świnię” w „Co mi zrobisz jak mnie złapiesz?”, a także słynnym docentem Zenobiuszem Furmanem w serialu „Alternatywy 4”, podkochującym się w Magdzie Karwowskiej (świetna rola Anny Seniuk) inżynierem Gajnym w „Czterdziestolatku” Jerzego Gruzy i prezesem klubu sportowego i przemytnikiem w jednym – Antonim Kłuskiem w „Zmiennikach” Dzięki tym kreacjom dostał się do czołówki najlepszych komediowych aktorów PRL-u.

 

Jednak to nie żadna z wyżej wymienionych ról przyniosła mu sławę. Tę zawdzięcza postaci Marysi w kultowej komedii „Poszukiwany, poszukiwana” Barei z 1972 roku, dzięki której na stałe zapisał się w pamięci Polaków. Mimo to szczerze tej roli nie znosił. Tak bowiem do niego przylgnęła, że trudno mu było się uwolnić od wizerunku mężczyzny przebranego za kobietę-gosposię. Ludzie często go zaczepiali i wołali za nim np. „Marysiu, zupa ci kipi!”. Ale miało to też swoje dobre strony. Wiele razy został przepuszczany, stojąc w długiej kolejce podczas zakupów!

 

Kreacja pracownika muzeum – Stanisława Marii Rechowicza do dziś pozostaje jedną z najlepszych, jeśli chodzi o przebranego za kobietę pana. I plasuje się tuż za rolami Dustina Hoffmana w „Tootsie”, Robina Williamsa w „Pani Doubtfire” i Tony’ego Curtisa oraz Jacka Lemmona w „Pół żartem, pół serio”. Czapki z głów za tak wiarygodną i zabawną postać!

 

Pod koniec lat 70. i na początku 80. próbował zerwać z przyszytą łatką gosposi Marysi. Ten wyczyn, choć nie był łatwy, niemalże mu się udał. Świetnie zaprezentował się jako Hrabia Żorża Ponimirski w serialu „Kariera Nikodema Dyzmy”, równie genialny był jako austriacki porucznik von Nogay w „C.K. Dezerterach” (i jego kontynuacji pod koniec lat 90.).  

 

Warto nadmienić, iż Pokora grywał również w dramatach, np. mały epizod gestapowca w wojennym obrazie pt. „Kiedy miłość była zbrodnią” oraz rolę sierżanta w kryminalnym „Koniec sezonu na lody”.

 

Pokora był człowiekiem pełnym dystansu do swojej osoby. Nigdy nie pokonał tremy, ale był wyjątkowym wzorem dla innych aktorów. W 2000 roku odcisnął swoją dłoń na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach. Był wykładowcą warszawskiej Akademii Teatralnej (dawna PWST). Został odznaczony medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

 

Z poznaną w czasach szkolnych żoną Hanną spędził 61 lat. Mieli dwie córki – Annę i Magdalenę i pięcioro wnucząt (wśród nich aktora i piosenkarka Agata Nizińska).

 

Byłeś wspaniałym, zjednującym sympatię widzów, artystą. Żegnaj!

 

Pokora w swojej najsłynniejszej, najbardziej lubianej przez widzów roli:

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję