3 859
4 221 min.
Ludzie kina
pj (13950 pkt)
4172 dni temu
2012-11-23 11:32:13
Kraj Kwitnącej Wiśni - niezwykła i fascynująca Japonia, jest dla nas Europejczyków jak nieodkryty do końca ląd. Jej kultura, sztuka, muzyka i kino uwodzi, przyciąga jak magnes. Gdyby zapytać na ulicy przeciętnego Kowalskiego jakie zna japońskie filmy, to co odpowie? Wszystko zależy jaki gatunek lubi. Być może będzie to "Ring" (Kowalski kocha horrory) lub całkiem inny kierunek, czyli klasyczne "Siedmiu samurajów" (Kowalski od dziecka pragnął zostać samurajem). Jakie byłoby jednak nasze zdziwienie, jakby okazało się, że nasz rozmówca wielbi Anime (jako nastolatek przebierał się za Czarodziejkę z księżyca). Czy Kowalski zna bohatera niniejszego artykułu? Jeśli nie, to najwyższy pora, by zapamiętał to nazwisko.
Takeshi Kitano urodził się w 1948 roku. Wiele już czasu upłynęło, odkąd wydał z siebie pierwszy okrzyk. Nikt nie przewidział, nawet najwięksi japońscy mędrcy, że będzie supergwiazdą. Dzisiaj gołym okiem widać, że jest człowiekiem renesansu. Chcecie dowodów na poparcie tego śmiałego stwierdzenia? Karierę zaczynał jako komik (widownia go uwielbiała). Gra w filmach, które sam reżyseruje. Pisze artykuły do gazet, maluje obrazy. Zdobył międzynarodową sławę, o jakiej wielu mogłoby tylko pomarzyć. Wygrywał na licznych festiwalach kina niezależnego, ale jego filmy nagradzano również w Cannes i Wenecji.
Takeshi dorastał w zatłoczonym i tętniącym życiem Tokio. Od najmłodszych lat podlegał bardzo surowej dyscyplinie. Ojciec nie pozwalał chłopcu czytać książek i chodzić do kina (!!!). Młody Kitano nie protestował. Słuchał ojca we wszystkim, nawet w wyborze studiów. Inżynierem jednak nie został. Zbuntował się, często chodził na wagary, aż któregoś dnia rzucił szkołę. Nie trudno zgadnąć, jaka była reakcja ojca. Takeshi musiał sam się utrzymywać - pracował kolejno jako: windziarz i kelner.
Kto wie, jakby potoczyło się jego dalsze życie, gdyby nie nastąpił ważny punkt zwrotny. Czasem poznajemy osobę, dzięki której możemy coś osiągnąć. Tak było w tym przypadku. Kitano spotkał na swojej drodze Kiyoshiego Kaneko - człowieka o podobnym poczuciu humoru (co prawda Takeshi był w dzieciństwie odcięty od rozrywki, ale nie znaczy, że stał się smutasem). Wspólnie wpadli na szalony, aczkolwiek jak się później okazało, bardzo dobry pomysł. Założyli kabaret pt. "The Two Beats" ("Dwa uderzenia") i jako duet komików rozśmieszali ludzi do łez. Początkowo były to występy w studenckich klubach. Swoim ostrym, naruszającym tematy tabu, humorem zawojowali kabaretową scenę. Ale prawdziwe objawienie miało nadejść później.
Łowcy talentów nie śpią. Udają się na poszukiwania, z nadzieją, ze tym razem upolują cenną zdobycz. Pewnego dnia wyrośli, jak z podziemi, przed Takeshim i jego przyjacielem oznajmiając: "zapraszamy do telewizji". Tutaj Kitano błyszczał niczym księżyc na ciemnym niebie. Szybko został okrzyknięty jedną z najbardziej kontrowersyjnych osobowości.
Przełom lat 70 - tych i 80 - tych to pierwsze kroki w nowej dziedzinie, a raczej w nowym zawodzie, czyli aktorstwie. Ludzie zapamiętali Kitano jako świetnego komika. Trudno było mu odciąć sie od tej łatki, scenicznego i telewizyjnego wizerunku satyryka. Dopiero występem w dramacie: "Wesołych świąt, pułkowniku Lawrence" (rok 1983) udowodnił, że jest nie tylko utalentowanym prześmiewcą, ale także dobrym aktorem. Ciekawa jest opowieść o tym jak stanął po drugiej stronie kamery. Zastąpił reżysera filmu pt. "Brutalny glina", gdy ten dowiedział się, że Kitano wcieli się w główną postać. Podobno nie chciał współpracować z tak trudną i nieznośną osobą. Mimo to powstało kino akcji, które obrosło w kult. Takeshi znowu pokazał jak bardzo jest wszechstronny.
Lata 90 - te i początek nowego tysiąclecia były najważniejszym momentem w jego życiu. Wtedy za sprawą poważnego wypadku zmienił się jako człowiek. Nie atakował już śledzących paparazzich parasolką, przestał pić. Zaczął malować, pisać wiersze, jego dusza zaznała wyciszenia. Wówczas stworzył swoje najlepsze filmy: ciekawe "Hana-bi", nastrojowe "Kikujiro", kameralne i mistyczne "Lalki" oraz wirtuozyjne "Zatoichi".
W produkcjach sensacyjnych, Kitano sięgał po motywy walki policji z Yakuzą - japońską mafią. Nawet w tych obrazach kochał prostotę - bardzo długie, często statyczne ujęcia, mało muzyki, niewiele dialogów. Obojętne twarze bohaterów jego filmów znaczyły dużo więcej niż setki min gwiazd z Hollywood. Takeshi Kitano nazwany został japońskim Quentinem Tarantino. Nie bez powodu - swoje opowieści nasycał krwawą brutalnością, połączoną ze szczyptą absurdalnego humoru. Dużo w nich również romantyzmu wymieszanego z poetyckością, mistyką. Prawie każdy film ukazywał losy człowieka, który musi pogodzić się z własną śmiercią i dokonać rozrachunku życia.
Warto nadrobić stracony czas i sięgnąć po kino made in Japan pana Kitano! (mimo, że nie każdemu przypadnie do gustu)
Filmografia:
http://www.filmweb.pl/person/Takeshi+Kitano-8109
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - Takeshi Kitano – mistyczny rozrabiaka
Więcej artykułów od autora pj
Synteza, czyli Internetowe Radio prowadzone przez… AI! - Intrygujące
Uwaga! Uwaga! Drodzy czytelnicy, a raczej słuchacze. Właśnie wystartowało w Polsce nowe radio. Rozgłośnia ta jest jednak nietypowa. Nie chodzi o transmisję na żywo – taka opcja to żadna rewelacja. Radio Synteza różni się natomiast puszczanymi kawałkami oraz komentatorami/prezenterami. Całość to bowiem wytwór Sztucznej Inteligencji! Ciekawy eksperyment, ale i pewna obawa, że przyszłość dla prawdziwych piosenek, lektorów, spikerów nie brzmi za wesoło.
Czterdziestolatek bez brzucha, czyli jak utrzymać formę w średnim wieku - Zdrowie i uroda
Łysienie czy siwienie może powodować kompleksy, ale jest tak naturalne w procesie starzenia, że nie warto się takimi zmianami bardzo przejmować. Gorsze jest tycie i tzw. „piwny brzuch” już po trzydziestce. Jeśli nic z tym nie zrobimy, to po zbliżeniu się do wieku średniego, staniemy się mniej atrakcyjni dla kobiet (tudzież mężczyzn, gdy mowa o innej orientacji). Czy jest jednak szansa, aby zmienić ten stan rzeczy i poprawić wygląd swojego ciała? Oczywiście, ale musimy uzbroić się w cierpliwość, motywację do działania i pozytywne myślenie.
Jubileuszowe Fryderyki 2024: pięć statuetek dla Lecha Janerki! - Kultura
22 marca 2024 roku przechodzi do historii. Data to ważna dla rodzimej muzyki. W tym dniu przyznano bowiem Fryderyki. Po raz 30.! Jak zatem wyglądała jubileuszowa gala „polskich Grammy”? Na to pytanie odpowiedź pojawi się dopiero w kolejnej zwrotce (czyt. w środku artykułu). Ważniejszy jest sam „refren”. A wyśpiewał go sobie 70-letni Lech Janerka – artysta legendarny, kompozytor idealny, powracający na scenę po 18 latach! Na pięć nominacji otrzymał ostatecznie… pięć Fryderyków. Tym bardziej szkoda, że nie był obecny na uroczystości. Czy jego singiel pod jakże sugestywnym tytułem, którego podanie na wstępie mogłoby grozić banem w social mediach, faktycznie zasługuje na najlepszy utwór roku?
Foodlosslla atakuje, bo jedzenie się marnuje! Spot od twórcy nowej "Godzilli" - Intrygujące
Jak zwrócić uwagę na problem związany z marnotrawstwem żywności? Jak ostrzec przed konsekwencjami takiego postępowania/zjawiska? Odpowiedź brzmi: zrobić sugestywny, krótkometrażowy klip, który jest jednocześnie reklamą o charakterze społecznym. I dalej: w centrum umieścić mszczącego się kaiju o wyglądzie przerośniętego ślimaka, zbudowanego z odpadów spożywczych. Taki właśnie materiał przygotował Takashi Yamazaki – reżyser filmu „Godzilla Minus One”!
Oscary 1983. Ten wieczór Zbigniew R. zapamiętał na zawsze – poszedł w "Tango"! - Ludzie kina
Nie od dzisiaj wiadomo, że nawet kieliszek mocniejszego trunku pomaga na stres i dodaje odwagi. I choć Yola Czaderska-Hayek, która jako tłumaczka towarzyszyła Zbigniewowi Rybczyńskiemu na scenie, twierdzi, że twórca oscarowego, krótkometrażowego „Tanga” absolutnie nie był pijany, to widząc jego zachowanie trudno w to uwierzyć. Czy to tylko przypływ szczęścia spowodował, że całkiem odwrotnie niż w jego animacji, otoczenie tak bardzo zwróciło na niego uwagę? Można by odpowiedzieć twierdząco, gdyby nie fakt, że bohater niniejszego tekstu, został dość szybko aresztowany…
Teraz czytane artykuły
Takeshi Kitano – mistyczny rozrabiaka - Ludzie kina
Kino japońskie ma w naszym kraju wielu fanów. Ten pan na zdjęciu jest dla nich niczym mentor: poucza, bawi, wzrusza i dostarcza sporą dawkę adrenaliny. Warto przybliżyć jego sylwetkę tym, którzy jeszcze o nim nie słyszeli.
Grali przed Pearl Jam. Teraz mają nowe piosenki! - Zespoły i Artyści
Mówią na nich GUTIEREZ, mimo że pochodzą z Mysłowic (hiszpańskie rytmy to nie ich styl). Po długim czasie schowali dyktafony do kieszeni i przepisali „na czysto” nowe teksty. Nagrali zatem bardzo ważną, osobistą i emocjonalną w wyrazie EPkę pt. „Mapa końca świata”. A pierwszym singlem jest tutaj „Olbrzym”, do którego powstał jednocześnie videoclip.
"Fantastyczne zwierzęta: Zbrodnie Grindelwalda" – Inflamari Satius - Recenzje filmów
Gdy 10 kwietnia 1997 roku w księgarniach pojawiła się debiutancka książka J.K. Rowling, to zapewne mało kto spodziewał się po niej większego sukcesu. W końcu powieści fantasy osadzonych w świecie współczesnym było już pod dostatkiem. Jednakże rok 1997 nie był jakimś tam zwykłym rokiem, a „magicznym”. W ten właśnie sposób „Harry Potter i Kamień Filozoficzny” nie tylko w krótkim czasie odniósł ogromny sukces komercyjny, ale jednocześnie szybko podbił serca czytelników na całym świecie.
"Miłość, śmierć i roboty" – Czy w śmierci i robotach jest miłość? - Seriale
„Miłość, śmierć i roboty” to niewątpliwie ciekawy projekt, długo krążący w poszukiwaniu środków do realizacji. Na szczęście znalazł się Netflix, dając szansę Davidowi Fincherowi oraz Timmowi Millerowi. Ich najnowsze dziecko jest antologią krótkometrażowych filmów animowanych (za każdy było odpowiedzialne inne studio), ze wszystkim wadami i zaletami tego typu przedsięwzięć. Różnorodna mieszanka, którą trudno ocenić pod względem treści z uwagi na nierówny poziom. W takim razie, może pod względem animacji każdy odcinek zachwyca? Nie do końca…
Wyspa Wielkanocna znowu zadziwia. Nowe badania podważają oficjalną teorię - Niewiarygodne, niewyjaśnione
Wyspa Wielkanocna, choć odkryta dawno temu, w pierwszej połowie XVIII wieku, do dziś budzi wiele kontrowersji i skrywa mnóstwo tajemnic.
Nowości
Krótka historia związków... - Erotyka, towarzyskie
Ostatnio wytknięto mi, że moje wpisy są poniekąd stronnicze i monotematyczne, więc dziś o czymś zupełnie innym. Związki, bo one są dziś na tapecie, są rzeczą niezwykle trudną nie tylko do utrzymania, ale i do opisania. Dlaczego on i ona mają te same cele, jednak im się nie udaje?
"Szōgun" – Toranaga sama, co skrywasz w swoich oczach? - Seriale
Bezlistna gałąź na wietrze. Niezbadane ścieżki przede mną. Ostrze śmierci tak blisko. Takimi oto słowami, a raczej haiku można by określić „przygodę”, jaką jest seans nowej adaptacji „Szoguna” Jamesa Clavella. Bo to serial „otulający” barwami i zapachami kwitnącej wiśni, a jednocześnie przerażający dla zachodniego widza ze względu na brutalne obyczaje i rytuały. Gdzie bardziej od widowiskowości liczy się to, co siedzi w głowach lordów. Japonia przełomu XVI i XVII wieku chyba nigdy nie była tak ukazana na małym ekranie, choć przecież jeden „Szogun” już do nas zawitał dekady temu. Ale czy nowsza wersja faktycznie wygrywa, będąc dziełem wybitnym na każdym poziomie?
Camera Action: Młodzieżowa grupa inspiruje Włocławek - Ludzie kina
W Liceum im. Ziemi Kujawskiej we Włocławku działa grupa projektowa o nazwie "Camera Action", która choć nie tworzy własnych filmów, to z pasją i zaangażowaniem edukuje społeczność na temat kinematografii. Ich głównym celem jest nie tylko rozpowszechnianie wiedzy o świecie filmu, ale także inspiracja innych do zgłębienia tej fascynującej dziedziny.
Synteza, czyli Internetowe Radio prowadzone przez… AI! - Intrygujące
Uwaga! Uwaga! Drodzy czytelnicy, a raczej słuchacze. Właśnie wystartowało w Polsce nowe radio. Rozgłośnia ta jest jednak nietypowa. Nie chodzi o transmisję na żywo – taka opcja to żadna rewelacja. Radio Synteza różni się natomiast puszczanymi kawałkami oraz komentatorami/prezenterami. Całość to bowiem wytwór Sztucznej Inteligencji! Ciekawy eksperyment, ale i pewna obawa, że przyszłość dla prawdziwych piosenek, lektorów, spikerów nie brzmi za wesoło.
Małgorzata Beczek: "Gdybym tylko wiedziała, jakie to fajne uczucie w końcu się na kogoś porządnie wku*wić" - Muzyczne Style
Do sieci trafił nowy singiel Małgorzaty Beczek, czerwonowłosej wokalistki i songwriterki, która po elektronicznym „Za daleko” idzie w kierunku popowo-gitarowych brzmień. „Karma” jest drugim singlem promującym nowy album artystki, którego premiera zaplanowana jest na drugą połowę 2024 roku. To bardzo osobista piosenka, dzięki której może nareszcie wyrzucić z siebie negatywne emocje!
Patronujemy I Wojewódzkiemu Konkursowi Plastyczno-Multimedialnemu w ramach projektu "HEJTLine"! - Kultura
Z przyjemnością informujemy, że jako patron medialny projektu społecznego „HEJTLine”, wsparliśmy jego fundamentalną część. To I Wojewódzki Konkurs Plastyczno-Multimedialny o nazwie „Cisza Nienawiści Nigdy hejt! Zawsze heart!”. Jakże ważna tematyka w dzisiejszych czasach!
Artykuły z tej samej kategorii
Anton Yelchin – dlaczego tak wcześnie, dlaczego tak pechowo? - Ludzie kina
Nie był gwiazdą światowego formatu, bożyszczem nastolatek ani artystą wybitnym, ale zagrał kilka charakterystycznych ról, którymi udowodnił swój talent. Świat filmu był mu pisany. Mógł jeszcze stworzyć wiele kreacji, ale jego młode życie zostało brutalnie przerwane, i to w sposób dziwny, i straszny. Pochodzący z Rosji 27-letni Anton Yelchin został bowiem zmiażdżony przez własne auto!
Wywiad: Bartosz Chajdecki – kompozytor filmowy, który swoimi utworami wywołuje emocje! - Ludzie kina
Wojciech Kilar, Krzysztof Komeda, Krzesimir Dębski, Michał Lorenc – dla wielu miłośników muzyki filmowej to mistrzowie. Kompozytorzy z takim dorobkiem i takimi dziełami, że mało kto może im dorównać. Wydaje się zatem, że dzisiaj nie ma wirtuozów o identycznej wrażliwości, potrafiących wywoływać w widzu gamę uczuć, których utwory (funkcjonujące też poza ekranem, budujące dramaturgię) przeżywa się całym sobą. A jednak są! Wystarczy przesłuchać kilka soundtracków autorstwa Bartosza Chajdeckiego, aby przekonać się, że ten kompozytor to właściwy człowiek na właściwym miejscu. Już jego muzyka do biograficznych „Bogów” czy historycznego „Czas honoru” była dowodem na słuszność tego stwierdzenia. Dodajmy jeszcze dokonania między innymi w filmach „Mistrz”, „Święto ognia” czy „Różyczka 2" (ścieżka dźwiękowa z tego filmu w grudniu ukazała się w serwisach streamingowych), a nie będzie żadnych wątpliwości. Chajdecki to także mistrz! Jak to możliwe, że odnajduje się w odmiennych gatunkach filmowych, niemal za każdym razem tworząc melodie zapadające w pamięć? Jak wygląda jego praca? Między innymi o to zapytaliśmy Bartosza Chajdeckiego.
Robert Downey Jr. – Upadki i zwycięstwa - Ludzie kina
Buntownik na ekranie, buntownik w życiu prywatnym. To stwierdzenie najlepiej opisuje tego hollywoodzkiego gwiazdora. Robert Downey Jr. niegdyś był na samym dnie. Dziś ciągle na topie zyskuje coraz więcej fanów. Obecny sukces zawdzięcza bez wątpienia dwóm filmowym rolom. To Iron Man i Sherlock Holmes – postaci, w które chyba nikt inny nie wcieliłby się lepiej niż on.
Camera Action: Młodzieżowa grupa inspiruje Włocławek - Ludzie kina
W Liceum im. Ziemi Kujawskiej we Włocławku działa grupa projektowa o nazwie "Camera Action", która choć nie tworzy własnych filmów, to z pasją i zaangażowaniem edukuje społeczność na temat kinematografii. Ich głównym celem jest nie tylko rozpowszechnianie wiedzy o świecie filmu, ale także inspiracja innych do zgłębienia tej fascynującej dziedziny.
Bruce Lee – sukces i klątwa mistrza kung-fu - Ludzie kina
Bruce Lee. Ikona i legenda, którą nikomu przedstawiać nie trzeba. Nie ma na świecie człowieka (chyba że mieszka w głębokim buszu), który o nim nie słyszał. Na początku lat 90. zekranizowano biografię aktora w udanym filmie pt. „Smok: historia Bruce’a Lee” z doskonałą rolą Jasona Scotta… Lee (zbieżność nazwisk przypadkowa). A w roku 2019 jego nieśmiertelny duch ponownie mocno daje o sobie znać. Najpierw za sprawą opisywanego już na łamach portalu Altao.pl serialu pt. „Wojownik” i dzięki Quentinowi Tarantino, który to wprowadził postać mistrza kung-fu do swojego filmu „Pewnego razu w… Hollywood”.
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2024 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.511