Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu – muzyczna radość w świecie szarości - Festiwale muzyczne

A zaczęło się w epoce słusznie minionej, w roku 1963, kiedy ściskały nas i dusiły długie i silne łapska komunizmu. Ja nie pamiętam tych szarych i smutnych czasów. Mimo to rozumiem samą ideę - czynnik sprawczy. Festiwal narodził się z inicjatywy dziennikarzy, Mateusza Święcickiego i Jerzego Grygolunasa, oraz, a raczej przede wszystkim gospodarza Opola, Karola Musioła. I stał się azylem, chwilą gdzie rządy przejmowała piosenka, gdzie artyści byli czarodziejami wstrzykującymi w ludzkie serca płomyk nadziei, a kabareciarze zmieniali grymas w uśmiech.

 

 źródło: wikimedia.org

Pierwszy KFPP zorganizowano w nowo budowanym amfiteatrze dnia 19 czerwca. Na scenie brylowali m.in. Niebiesko-Czarni, a studentka Ewa Demarczyk, koniec końców podniosła wszystkich na duchu, gdy w zwycięskiej piosence przekonała, że „skrzydła jego wielce szatańskie, lecz choć on czarny toć anioł pański”. Wiele dni i godzin upłynęło od tamtej chwili. A Festiwal, niczym orkiestra na Titanicu, trwał nieprzerwanie (jedynie w roku 1982 z powodu stanu wojennego odwołany). Upadł zaborczy system, przyszła upragniona wolność, ale cel pozostał ten sam. Dzisiaj w skłóconej, podzielonej Polsce, wszyscy, niezależnie od poglądów, nucą festiwalowe szlagiery. Młodzi wokaliści mają otwartą drogę do kariery, a starsi wyjadacze sentymentalną przygodę.  

 

Na tegorocznym, 51. już Festiwalu (6-8 czerwca) tradycji znowu stanie się zadość. Zaprezentują się zatem artyści, których utwory obrosły w legendę, a także ci, którzy dopiero raczkują w tym świecie. I tak, jak zwykle, nastąpi przegląd osiągnięć mijającego sezonu, wysłuchamy premiery całkiem świeżych piosenek i poznamy debiutantów. O nagrodę im. Karola Musioła powalczą m.in. grupa Piersi, Lemon, czy młodziutka Ewelina Lisowska. Nie zabraknie też satyryków. Trzeci dzień natomiast zatopi się w refleksji. Wszak będziemy obchodzić jubileusz 25-lecia istnienia demokracji.

 

I choć odzywają się głosy narzekania, że z roku na rok Festiwal jest coraz słabiej zorganizowany i nie posiada już tej mocy i splendoru co niegdyś, a wpadek nie unika (np. występ Joanny Moro „German”), to jednak w dobie wszechobecnej komercji i bombardującej zewsząd, przeżywającej kolejną, jeszcze większą popularność, miałkiej „muzyce” disco polo, przynajmniej w części stanowi szlachetną odskocznię dla ludzi zmagającymi się z kolejami często niełatwego losu. Przy okazji pomaluje nasz kraj barwami sztuki i kultury. Bo piosenka według Jeremiego Przybory jest dobra na wszystko: na drogę za śliską, na stopę za niską, piosenka podniesie Ci ją!

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję