aragorn136 (7245 pkt)Strona WWW Autora1 965
2 198 min.
Artykuły o filmach
aragorn136 (7245 pkt)
2023 dni temu
2014-09-14 10:55:33
Na temat samej technologii i jej przyszłości już Wam niegdyś opowiadałem. Tym razem zastanowimy się wspólnie nad sensem konwersji 2D na 3D i skrytykujemy postępowanie dystrybutorów i właścicieli multipleksów w Polsce (szczególnie w mniejszych miastach). W roku 2014 średnio co drugi film wyświetlany jest w trójwymiarze!
Przerobić na 3D i bez dyskusji!
Od olbrzymiego sukcesu „Avatara” (2009), który był, pomijając jego wady fabularne, rewolucją, producenci z Hollywoodu (czyt. królestwa, gdzie z nieba zamiast deszczu pada forsa) zwęszyli sposób, by na danym filmie lepiej zarobić. Jak postanowili, tak zrobili.
To przecież producent – pan i władca ma wpływ na ostateczna wersję filmu. A więc bierze w ręce „wielkie nożyce” i tnie, a „biedny” reżyser stoi i patrzy, jak na jego oczach dokonuje się filmowej kastracji. Czego się nie robi dla widza, prawda? Nieważne, że w ten sposób można zniszczyć ogólną wymowę danego dzieła. To nie wszystko, wszak często bywa tak, że producent czyni coś jeszcze, a ma to związek głównie z kinem komercyjnym. Woła na dywanik takiego posłusznego twórcę i mówi podnieconym i władczym głosem, jednocześnie co jakiś czas pykając fajkę (i to raczej nie jest „fajka pokoju”): „przerobimy twój film na 3D, będzie droższy bilet, to i budżet zwróci się z nawiązką, no i widzowie będą zachwyceni (!)”. Skutek? Wilk syty i owca cała. Jednak ludziom już przejadły się owe „bajery”, tym bardziej że taki przekonwertowany obraz nie prezentuje się za dobrze. W ostatnich latach jedynie „Grawitacja” porażała swoim 3D, z tym że była robiona pod tę technologię, więc to nie dziwi. Reszta – poczynając od klasycznych baśni typu „Alicja w Krainie Czarów” (2010) po adaptacje Marvela i odświeżone „Gwiezdne wojny: Mroczne widmo” i niezatapialnego „Titanica” – wydawała się perfidnym skokiem na kasę, choć ten ostatni podobno wyglądał zacnie (czuwał nad tym sam mistrz i stwórca James Cameron).
A teraz zostawmy Hollywood i zajmijmy się własnym podwórkiem.
Jedyny wybór to nie mieć wyboru
No to witamy w Polsce – krainie absurdu, w której na linii dystrybutor - kierownik kina - widz można spodziewać się wszystkiego i już mało co jest w stanie zaskoczyć, gdzie logika rozrywa się w strzępach. Weźmy pod lupę sieć popularnych kin w mniejszych miejscowościach. Nie dość, że obejrzenie filmu ambitnego i uznanego graniczy z cudem (przypadek „Boyhood”), to jeszcze zdarzy się, że i oczekiwanego obrazu rozrywkowego nie wyświetlą wcale (czego dowodem jest ostatnio „Sin City 2: Damulka warta grzechu”, z którego przez niedogadanie się z dystrybutorem całkiem zrezygnowano). W tym momencie ktoś może zastopować moje marudzenie i użyć kontrargumentów, że przecież są kina studyjne, są inne multipleksy w większych miastach. Owszem, zgoda, ale nie każdego stać i nie każdy ma czas, by udać się o te kilkadziesiąt lub kilkaset kilometrów dalej.
To nie koniec „niespodzianek”. Nawet jeżeli film nastawiony na zysk wejdzie w sporej liczbie kopii to i tak nie pozostawia się widzom wyboru, ponieważ jest to w przeważającej większości kopia 3D (charakteryzująca się ciemnym obrazem, słabą ostrością itp.). Czyli trzeba dopłacić te kilka złotych, a w weekendy dodatkowo dorzucić (same okulary to koszt nawet 3 zł!, a to, że porysowane to już fakt, który mało kierownika kina obchodzi). Wystarczy wspomnieć np. „Kapitana Amerykę: Zimowego żołnierza”, którego premiera Polsce odbyła się w marcu. Wyświetlano go przede wszystkim w 3D, mimo iż dostępna była też wersja 2D z … dubbingiem! (temat na oddzielny artykuł). Co więcej, zdarza się również, że godziny seansów ustawiane są w „niezwykle przemyślany i mądry sposób”. W okresie wakacyjnym wersje 3D często dają na rano, południe i popołudnie, a „zwykłe” na wieczór – tak około 21.00 lub później. Co powoduje oczywiście, że widz, który nie mieszka blisko, jest wręcz zmuszany, by udać się na droższy seans. Może też być zgoła inaczej. Kopie 2D planowane są na poranek i południe, a w trójwymiarze dostępne wieczorem. Wówczas ci pracujący, gdy po pracy wpadną z wizytą do kina, nie mają wyjścia. Trzeba iść na 3D i obowiązkowo wydać na bilet więcej! Ot zgrabna polityka. Kalkulacja pozornie prosta: oni (widzowie) zrobią nam (właścicielom kin) dobrze, my im niekoniecznie. Zamiast bardziej zachęcić kinomana (dobra, wiem, że teraz dostanę po głowie, bo zaraz powiecie, że dostępne są co tydzień promocje itp., ale zdania nie zmienię) do systematycznych wycieczek na filmy, rzucają pod nogi kłody. Nic dziwnego, że sale świecą pustkami …
Ale my jesteśmy tylko szarymi myszkami w obracającej się machinie nastawionej na zysk. Liczne petycje pisane z prośbą do polskich dystrybutorów i kierownictwa kina w przeróżnych sprawach, jak choćby przyspieszenie premiery jakiegoś filmu, zmiany godziny wyświetlania czy zrezygnowania z wersji 3D na rzecz 2D kończyły się fiaskiem.
Cóż, pozostaje nam biernie przyglądać się ich działaniom i pogratulować wrodzonej „inteligencji”. Może kiedyś zmądrzeją …
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Kinoman
2018 dni temu
Dolary $ i złotówki kontra logika. Co wygrywa? Jasna sprawa.
Dodaj opinię do tego komentarza
Więcej artykułów od autora aragorn136
Żyjąc dziś w wolnej Polsce, niełatwo oceniać decyzje ludzi sprzed kilkudziesięciu lat. Co innego, kiedy owe decyzje podejmowali nie zwykli mieszkańcy naszego kraju, a ludzie pełniący ważne funkcje, zasiadający na rządowych stołkach w czasach bardzo niepewnych. Ich czyny podlegają głębszej analizie. Weźmy chociażby pod uwagę Józefa Becka – ministra spraw zagranicznych,
„Niemożliwe nam się dostało. Nie ma powodów do łez. A każdy mówi, że mało. Musisz więcej niż chcesz” – śpiewa, w refrenie tytułowego, drugiego, singla debiutanckiego albumu, duet Kwiat Jabłoni. Faktycznie niemożliwe się im przydarzyło – mogą płakać, ale tylko ze szczęścia i osiągnęli to, co bardzo chcieli. Są młodym rodzeństwem. Zaczynali w marcu 2018 roku na YouTubie
Polski slasher – przecież to brzmi, jak przerażający oksymoron. I gdyby ktoś kilka lat temu stwierdził, że zostanie zrealizowany, to bym mu powiedział, by więcej nie ćpał. A nawet, jeśli uwierzyłbym w te słowa, to na pewno jedyną obroną przed tą produkcją byłaby ucieczka, gdzie pieprz rośnie. Tymczasem nie dość, że slasher (towar deficytowy) się narodził, to jeszcze –
Pamiętam. Ten rok 2016. Ten dzień, kiedy stacja HBO wyemitowała pierwszy odcinek „Młodego Papieża”, a następnie tydzień po tygodniu jego kolejne epizody. Tak samo surrealistyczne, poetyckie, natchnione boskością i pozytywnie kiczowate. Włoch Paolo Sorrentino stworzył miniserial z całym dziwnym dobrodziejstwem inwentarza. Dzieło sztuki – krzyczało z zachwytu wielu widz
Po samym tylko zwiastunie najnowszej młodzieżowej produkcji Netflixa można przypuszczać, że niczym nowym nas ona nie zaskoczy. Ot, znów fabularne schematy, stereotypowe postacie (mało kumaty osiłek to podstawa) oraz szczypta (lub może i garść) fantastycznych elementów jak w trzech sezonach „Stranger Things”. Na szczęście siedem odcinków pokazuje, że mimo braku własnej
Teraz czytane artykuły
Ludzie na zdjęciu raczej nie wyglądają na poirytowanych. Wręcz przeciwnie, choć mają poważnej miny, rozkoszują się w myślach majestatycznym widokiem kosmosu w 3D (fotografia pochodzi z profilu NASA Goddard Space Flight Center z portalu flickr.com). Faktycznie w filmach stricte przyrodniczych i naukowych technologia ta sprawdza się, gdyż stanowi ważny element magiczny
Co tu dużo mówić. Piąta już część sensacyjnej serii „Mission: Impossible” to prezent dla dużych chłopców jak znalazł. Ponad pięćdziesięcioletni Tom Cruise im starszy, tym młodszy. Nie zwalnia tempa i nie ma dla niego misji niemożliwych. Jako super tajny agent IMF Ethan Hunt ponownie kopie tyłki złoczyńcom, sam wykonując karkołomne kaskaderskie sceny. I kiedy przymknie
Rosyjska muzyka rozwijała się dwutorowo - jako obrzędowa muzyka instrumentalna i świecka wokalna (pieśni wojenne w X i XI w., w późniejszym okresie ujmowane w cykle bylin, pieśni dworskie wykonywane przez tzw. bajanów na dworach książęcych) oraz jednogłosowa muzyka cerkiewna (znamiennyj razspiew - nazwa pochodzi od znamion, znaków pisma muzycznego).
Gdy na sali kinowej zgasły światła, a z wielkiego ekranu wyłoniły się one, już wiedziałem, że będę bombardowany nieustannym humorem. Minionki – mali pomocnicy super-przestępcy Gru, są niewątpliwie jednym z najlepszych lekarstw na chwilę przygnębienia.
Niskobudżetowy, neonowy horror „Ekstaza” czy obyczajowy dramat „Mój piękny syn” to tytuły niedawnych filmów, gdzie realistycznie ukazano bohaterów i ich narkotyczne opętanie. Zarówno młoda, pewna siebie malarka, jak i nastolatek z dobrego domu wkroczyli świat twardych używek, przez które stoczyli się na same dno. Mocne role. Mocne kino. Powstałe w ramach przestrogi i
TEN CZAS, jak nazywa autorka wojenną bezsensowną i bezduszną zawieruchę, nie oszczędza nikogo. Jest niczym palec diabła, który skrzywdzi też i tych najmłodszych, niewinnych. Bo to właśnie dzieci cierpią najbardziej. Tak było w Sochach na Zamojszczyźnie 1 czerwca 1943 roku. Tętniąca życiem, licząca ponad 80 domów, wioska w kilka godzin przestała istnieć. Pozostały zgli
Jordan Peele znów to zrobił! Wyreżyserował film, o którym będą dyskutować wszyscy. I udowodnił nielicznym niedowiarkom, że obok Ariego Astera („Hereditary”), Davida Roberta Mitchella („Coś za mną chodzi”) czy Roberta Eggersa („Czarownica: Bajka ludowa z Nowej Anglii”) jest wizjonerem redefiniującym gatunek horroru, wspinającym go na całkiem nowy poziom. Już w poprzedn
Wytwórnia Pixar to niewyczerpana studnia niezwykłych pomysłów i kuźnia talentów. Takich jak np. Pete Docter. W mózgu tego pana w średnim teraz wieku, twórcy „Potworów i spółki” oraz „Odlotu”, muszą siedzieć ludziki, które naciskają kolorowe guziczki i produkują magiczne kule. Bo jakże inaczej wytłumaczyć nadmiar wyobraźni, a co za tym idzie, wymyślanie i pisanie scena
No i jest. Czekaliśmy i się doczekaliśmy. Oto pierwszy teaser (ale nie taki krótki, bo aż 2 minutowy) do IX, ostatniego epizodu najnowszej trylogii "Gwiezdnych wojen" od Disneya i ponownie w reżyserii J. J. Abramsa. O ile zapowiedź ma klimat i czującego się jak ryba w wodzie, podstarzałego Billy'ego Dee Williamsa, który powraca do roli Lando, to już podtytuł budzi rac
„To wojna przeciwko systemowi. Jesteśmy Ruchem Oporu” – tymi słowami Profesor, główny inicjator wcześniejszego napadu na Mennicę Królewską zachęca ludzi do walki. Walki przeciwko państwu. Ale nie za pomocą karabinów czy kłamstw, a ponownego… skoku. I to nie byle na co, bo na znajdujący się w Madrycie Główny Bank Hiszpanii. Mówiąc jednak o samych napadach, nie da się t
Marek Skwarnicki, bardziej znany jako Spodek, drukował felietony na łamach Tygodnika Powszechnego. W 1995 r. ukazał się drugi zbiór jego felietonów "Co trwa, co przemija".
Kim jest tytułowa złodziejka w kolejnym wierszu młodego poety Daniela? Co takiego i komu skradła? Czytajcie, komentujcie i interpretujcie!
Jerycho to nazwa starożytnego miasta położonego blisko Morza Martwego w Palestynie - znane z biblijnej opowieści, w której Bóg nakazuje Jozuemu zniszczyć miasto z powodu nieposłuszeństwa jego mieszkańcom wobec Boga.
Jaką temperaturę ustawić na termostacie bojlera, aby zminimalizować opłaty za prąd? Opiszemy kilka ważnych zasad związanych z oszczędna pracą bojlera. Zmniejsz swoje rachunki za prąd.
Ed i Lorraine Warren zasłynęli w Stanach Zjednoczonych jako badacze zjawisk paranormalnych. W filmie „Obecność” możemy zapoznać się z ich najtrudniejszą sprawą (na potrzeby kina nieco ubarwioną). W tym artykule dowiecie się nieco o tym ekscentrycznym małżeństwie oraz o pewnej nawiedzonej lalce i kłopotach rodziny Smurlów.
„Tom Clancy’s Splinter Cell: Blacklist” należy do gatunku skradanek z widokiem trzecio-osobowym (momentami pierwszoosobowym). Za jej stworzenie odpowiedzialne jest francuskie studio Ubisoft, które stworzyło takie wielkie serie jak „Assassin’s Creed”, „Prince of Persia”, czy „Far Cry". Po niezbyt udanych poprzednich odsłonach wielu oczekiwało powrotu serii na właściwe
Dwa lata temu pisałem artykuł o możliwości istnienia życia na Enceladusie – jednym z księżyców Saturna. Fascynujące prawda? Mimo że chodziło jedynie o mikroorganizmy. To co w takim razie powiecie na rewelacje badacza UFO – Scotta C. Waringa, który uważa, ba!, jest nawet pewien, że na innym, szóstym co co wielkości, satelicie w naszym Układzie Słonecznym, ale należącym
Nowości
Godzinny wykład profesora Krzysztofa Pyrcia na temat koronawirusa. Profesor Pyrć bardzo ciekawie przedstawia wszystkie cechy koronawirusów. Zapraszamy do oglądania!
Żyjąc dziś w wolnej Polsce, niełatwo oceniać decyzje ludzi sprzed kilkudziesięciu lat. Co innego, kiedy owe decyzje podejmowali nie zwykli mieszkańcy naszego kraju, a ludzie pełniący ważne funkcje, zasiadający na rządowych stołkach w czasach bardzo niepewnych. Ich czyny podlegają głębszej analizie. Weźmy chociażby pod uwagę Józefa Becka – ministra spraw zagranicznych,
Ma dopiero 35 lat, a już dał się poznać, nie tylko jako idący pod prąd reżyser, ale także jako zdolny scenarzysta i ambitny człowiek. Z rodzinnej Gdyni wyruszył do Paryża i Los Angeles, aby tam ukończyć szkoły filmowe. Zaczynał od ciekawych dokumentów („Moja wola”, „Niepowstrzymani”), a w 2016 zaskoczył, a niektórych zszokował, „Placem zabaw” – zainspirowanym prawdziw
„Niemożliwe nam się dostało. Nie ma powodów do łez. A każdy mówi, że mało. Musisz więcej niż chcesz” – śpiewa, w refrenie tytułowego, drugiego, singla debiutanckiego albumu, duet Kwiat Jabłoni. Faktycznie niemożliwe się im przydarzyło – mogą płakać, ale tylko ze szczęścia i osiągnęli to, co bardzo chcieli. Są młodym rodzeństwem. Zaczynali w marcu 2018 roku na YouTubie
Polski slasher – przecież to brzmi, jak przerażający oksymoron. I gdyby ktoś kilka lat temu stwierdził, że zostanie zrealizowany, to bym mu powiedział, by więcej nie ćpał. A nawet, jeśli uwierzyłbym w te słowa, to na pewno jedyną obroną przed tą produkcją byłaby ucieczka, gdzie pieprz rośnie. Tymczasem nie dość, że slasher (towar deficytowy) się narodził, to jeszcze –
Koronawirus spędza sen z powiek Polaków i powoli staje się elementem… popkultury. Możecie zakrzyknąć, ale jak to! To nie wypada, aby o nim opowiadać żarty, wstawiać memy czy śpiewać. Ale co w tym złego? Warto przecież rozładowywać napiętą i ponurą atmosferą, i jednocześnie edukować. Tak zrobiła młodzież z Włocławka – kilku chłopaków z grupy California Park, trenującyc
Artykuły z tej samej kategorii
Nie, to nie żaden żart. No może tylko trochę. Bo „Ostatni Samotnik” to nie zrealizowany za grubą kasiorę film, który sprawi, że będziemy siedzieć na krawędzi wygodnego fotela w Imaxie. To produkcja zrobiona przez przyjaciół, kumpli, pasjonatów… kabareciarzy i stand-uperów. Wśród nich, także w obsadzie, są m.in.: Grzegorz Halama, Karol Kopiec, Wojciech Tremiszewski, Ab
Niskobudżetowy, neonowy horror „Ekstaza” czy obyczajowy dramat „Mój piękny syn” to tytuły niedawnych filmów, gdzie realistycznie ukazano bohaterów i ich narkotyczne opętanie. Zarówno młoda, pewna siebie malarka, jak i nastolatek z dobrego domu wkroczyli świat twardych używek, przez które stoczyli się na same dno. Mocne role. Mocne kino. Powstałe w ramach przestrogi i
Patrząc na tytuły produkcji z premierą zaplanowaną na rok 2017, można śmiało stwierdzić, że czeka nas w kinie wiele emocji. Wybraliśmy 10 takich, które zapowiadają się bardzo obiecująco, z którymi wiążą się spore nadzieje. Jedno jest pewne – to będzie uczta dla miłośników kina science fiction (aż sześć obrazów tego gatunku znalazło się w przygotowanym zestawieniu).
Podobno, gdy francuscy bracia Lumière w roku 25 stycznia 1896 (a nie w grudniu 1895, jak wielu uważa) prezentowali swój – trwający około 1 minuty – film, część siedzących blisko ekranu widzów uciekała w popłochu i z krzykiem z sali. Nic dziwnego. „Wjazd pociągu na stację w La Ciotat” choć ma charakter dokumentu, zrobił wówczas, mimo braku dźwięku, niesamowite wrażenie
„Monster movie” od jakiegoś czasu przeżywa drugą młodość. W roku 2013 w filmie „Pacific Rim” na ziemską scenę z oceanicznych czeluści wypełzły olbrzymie Kaiju, by siać strach i zniszczenie. Po mniej więcej dziesięciu miesiącach w kinach pojawiła się odświeżona „Godzilla”, a w 2019 roku jej kolejna część. Co sprawia, że tak kochamy filmowe monstra?
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2020 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.252