"Królowa Zima" – dama niepojęta, wyniosła i piękna - Autorzy/pisarze

*

 

Szła przez pola krokiem spokojnym

Wiatr gubił kierunek z wrażenia.

 

Kroczyła przez lasy całując drzewa

aż echo milkło z zachwytu.

 

Stąpała pewnie po wartkich rzekach

Pod stopy jej ścielił się dywan z lodu.

 

Kroczyła dostojnie w fleszach promieni

Króla zima, dostojna, obłędna.

 

Lodowym oddechem rzeźbiła sople,

błękitne jej oczy barwiły niebo,

płaszcz z długim trenem pokrywał ziemię,

bladym licem chłodziła powietrze.

 

Szła miastem wielkim

i wioską maleńką,

ulicą polną i drogą ruchliwą.

 

Mroziła pola, chodniki, słowa

mroziła też czas.

 

Kłaniały się jej barwy, kłaniało słońce.

Znieruchomiał na wróble strach.

Dama niepojęta, wyniosła i piękna

Niezmienna FanFatale.

 

Więcej znajdziesz na stronie FB, Krystian autismboy. 

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję