Nieszczęście ludzkości... - Człowiek

Człowiek umiera po prostu zbyt głupi. Ale to nie wszystko. Poniżej kilka przemyśleń na temat tego, dlaczego życie ludzkie jest od początku naznaczone nieszczęściem:

• Przez cały swój skromny żywot człowiek nie jest w stanie z niczym zdążyć na właściwy czas. 
• Za krótko jest dzieckiem, za mało się uczy, za szybko musi rezygnować z beztroskości i zabawy.
• Przygniatany presją nie ma czasu przyswoić życia.
• Staje się półrobotem, którego wyręczają z myślenia i sterują nim inne półroboty.
• Za późno zaczyna orientować się w swoich błędach i celach.
• Umiera tak naprawdę w połowie swej drogi.
• Zanim kolejne pokolenie zdąży dorosnąć, by przyswoić sobie mądrość starców, tych już groby stoją w zapomnieniu. 

Może kiedyś, w dalekiej przyszłości ktoś wynajdzie lek lub inny sposób na długowieczność. Podobno wtedy będzie można żyć - jak stwierdził jeden naukowiec, ekspert od starzenia - nawet tysiąc lat i więcej (!). Ale i tak, jeżeli tak się stanie, to z tego przywileju skorzystają zapewne nieliczni...

Smutne to nadal... Choć z drugiej strony, czy taka długowieczność sprzyjałaby szczęściu? Wszak spora część z nas jednak doświadcza radosnych chwil w tym krótkim żywocie. 

Powyższy tekst, poza jego podsumowaniem, pochodzi z tomiku pt. "Moje poszarpane".

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję