Anna German – Historia Białego Anioła - Zespoły i Artyści

Anna German była wyjątkową polską piosenkarką o wyjątkowym, słowiczym głosie. Wykonywała liczne liryczne i nastrojowe piosenki, które do dziś pozostają w pamięci milionów słuchaczy. Jej talent szczególnie cenią Rosjanie, Białorusini, Ukraińcy i Włosi. W Polsce nie co zapomniana. Jej aksamitny, spokojny głos zaurocza nas do dziś. W jej słodkim głosie przebija melancholia wschodnich Słowian.

Anna urodziła się 14 lutego 1936 r. w Urgenczu na terenie Uzbeksitanu. Jej matka, Irma Berner (z domu Martens) - pochodziła z rodziny holenderskich menonitów przybyłych niegdyś z Niderlandów do Prus Wschodnich. Menonici w następnych wiekach osiedlali się coraz głębiej we Wschodniej Europie i tak rodzina Mertens zamieszkiwała niemiecką osadę, miejscowość Wohldemfuerst (Wielikokniażeskoje) na Kubaniu. Ojcem Anny był natomiast Eugeniusz German (po niemiecku Eugen Hoerman, a po rosyjsku Jewgenij German) - niemiecki buchalter pracujący w łódzkiej piekarni - wówczas jeszcze carskiej Łodzi.

Irma Martens poznała uciekającego przed NKWD Eugeniusza na granicy irańskiej w 1935 roku. Po porodzie Irma wróciła szybko do pracy, a po paru miesiącach przeprowadzili się do domu zbudowanego własnoręcznie przez Eugeniusza. Budulca, czyli gliny nie brakowało w okolicy. Nagle, w 1937 roku mała Ania zachorowała. Diagnoza lekarzy była jednoznaczna: paratyfus. Szukając pomocy pojechali z nią do Taszkientu. Mieszkanie wynajęli u Uzbeka w starej części miasta. I to on, a nie lekarze, wyleczył Anię. Przyniósł owoc granatu i kazał długo gotować jego skórkę, a powstały w ten sposób płyn dawać dziecku do picia. Dziewczynka wyzdrowiała. Eugeniusz musiał wracać do Urgenczu. Irma została w Taszkiencie z córką i z matką. Była po raz drugi w ciąży. Liczyła na szybki powrót męża. Daremnie. Eugeniusza aresztowano. Gdy zapytała prokuratora, za co?... odpowiedział krótko: Wasz mąż został zesłany na dziesięć lat, bez prawa do korespondencji. Dopiero w 1956, gdy rehabilitowano Eugeniusza, dowiedziała się, że mąż został rozstrzelany w Urgenczu zaraz po aresztowaniu. Jako szpieg. W paszporcie miał bowiem podane miejsce urodzenia: Łódź. Dziś w Urgenczu, gdzie w nieznanym miejscu znajduje się grób ojca, jedna z ulic nosi imię jego córki Anny German.

W lutym 1938 roku na ulicy, bo pogotowie nie przyjechało na czas, Irma urodziła syna Fryderyka. Irma po tułaczce i bezskutecznym poszukiwaniu męża, chciała wracać do Taszkientu. Musiała jednak pozostać na prowincji do zakończenia roku szkolnego. Do Taszkientu wysłała matkę z dziećmi. Po jakimś czasie dostała telegram: Dzieci chore, wracaj natychmiast. Wyjechała bez zgody dyrekcji szkoły. Dotarła po pięciu dniach. W domu była tylko mała Ania z babcią. Fryderyk nie żyje - usłyszała. Jeszcze po latach Irma, spierała się o to z panem Bogiem: dlaczego mi go zabrałeś? Miałam tylko dwoje i żadne nie żyje...

Anna z matką zostały wysiedlone z Fergany. NKWD zesłało je do Kirgistanu. W 1946 r. matka Anny, jako żona Polaka, złożyła dokumenty repatriacyjne i razem z córką i matką wyjechały do Polski. Początkowo mieszkały w Nowej Rudzie. W 1949 r. przeprowadziły się do Wrocławia i zamieszkały przy ulicy Trzebnickiej. Anna German uczęszczała do VIII Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Krzywoustego we Wrocławiu, które ukończyła w 1955 r. W styczniu 1962 r. uzyskała tytuł magistra geologii na Uniwersytecie Wrocławskim. Studia ukończyła z wyróżnieniem.

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję