Anna Jantar – Nic nie może wiecznie trwać... - Zespoły i Artyści

 Anna Maria Kukulska z domu Szmeterling jest bardziej znana szerszej publiczności pod pseudonimem Anna Jantar. Urodziła się 10 czerwca 1950 r. w Poznaniu. W wieku 4 lat rozpoczęła naukę gry na fortepianie. Pierwsze piosenkarskie szlify zdobywała w zespole „Szafiry”, w teatrze studenckim „Oktawa” oraz w klubach „Nurt” i „Od Nowa”.

 

W styczniu 1969 r. Anna Szmeterling pojawiła się na Festiwalu Piosenki i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie z dwoma utworami „A lipiec grał” oraz „W płaszczu z mżawki i zadumy”. Latem tego samego roku uzyskała wyróżnienia za interpretację piosenki „Łąka bez kwiatów” na FAMIE w Świnoujściu. Rozpoczęła współpracę z zespołem „Polne Kwiaty”, z którym dokonała pierwszego nagrania radiowego. Później poznaje Jarosława Kukulskiego, który zaangażował ją do zespołu „Waganci”. Z nimi nagrała pierwszą płytę z przebojem „Co ja w tobie widziałam”. W kwietniu 1971 r. poślubiła Jarosława Kukulskiego, a następnie rozpoczęła karierę solową pod pseudonimem Anna Jantar.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Na XI Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w 1973r. w Opolu zadebiutowała jako solista przebojem „Najtrudniejszy pierwszy krok”. Rok później została obsypana wieloma nagrodami:

- wyróżnienie na Festiwalu Piosenki „Slovenska Popevka” w Lublanie za interpretację piosenki „Czas jest zlotem”;

- na VIII Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu została laureatką „Polskich Nagrań” oraz „Miss Obiektywu”;

- na „Coupe d’Europa” w Austrii zdobywa wraz z Marianną Wróblewską i Tadeuszem Woźniakiem III nagrodę zespołową w kategorii wykonawców;

- na IX Konkursie Międzynarodwej Piosenki „Cisco” w Castlebar, w Irlandii otrzymuje III nagrodę za utwór „Tak wiele jest radości”;

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

W tym czasie w Polsce zdobywa ogromną popularność utwór „Tyle słońca w całym mieście”. W sierpniu 1975 r. na XVI Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie otrzymała II nagrodę jury w Dniu Polskim za utwór „Staruszek świat” , nagrodę publiczności za całość występów, nagrodę „Głosu Wybrzeża” oraz nagrodę za przebój sopocki „Tyle słońca w całym mieście”. We wrześniu tego samego roku na Festiwalu Piosenki w Dreźnie Anna Jantar otrzymała II nagrodę za utwór „Niech ziemia tonie w kwiatach”.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

3 marca 1976 r. Anna Jantar zostaje mamą małej Natalki. Po kilku miesiącach przerwy wraca do czynnego życia artystycznego. Zmienia repertuar, sięga po utwory ambitne. Piosenką „Tylko mnie poproś do tańca” zaśpiewaną w styczniu 1979 r. w Tampere w Finlandii udowadnia, że stała się w pełni dojrzałą artystką.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

W tym samym roku rozpoczyna współpracę z zespołami Perfect i Budka Suflera. Pierwszy utwór nagrany z Budką Suflera „Nic nie może wiecznie trwać” w plebiscycie Studia Gama został wybrany piosenką roku 1979. Pod koniec grudnia wyleciała na koncerty do USA. Zimą 1980 r. występuje w klubach polonijnych w Chicago i New Jersey. Na kilka dni przed powrotem do kraju, daje swój ostatni koncert, zarejestrowany wówczas na amatorskim sprzęcie. Powiedziała wówczas:

 

„Dobry wieczór, witam Państwa bardzo serdecznie. Witam wszystkie dzieci, które przyszły dzisiaj także (...). Drodzy Państwo, witam i  w zasadzie niestety, z przykrością stwierdzam także, że żegnam. Ponieważ śpiewam dzisiaj po raz ostatni (...) dla Państwa i bardzo się cieszę i jednocześnie smucę trochę z tego powodu. Zaśpiewam dla Państwa kilka piosenek ze swojego repertuaru. Będą starsze, nowsze... Oczywiście nie zabraknie zupełnych nowości. A rozpocznę piosenką, którą darzę szczególnym sentymentem, jako że przypomina mi ona początki mojej pracy estradowej. Piosenka o pięknym tytule, który może być także receptą na szczęście - "Żeby szczęśliwym być". 

 

14 marca 1980 o godz. 11.15 Anna Jantar ginie w katastrofie lotniczej samolotu Ił-62 „Mikołaj Kopernik” w Warszawie. Po śmierci artystki przyjaciele dedykują Jej kilka utworów: Budka Suflera -  „Słońca jakby mniej”, Halina Frąckowiak – „Anna już tu nie mieszka” oraz Krzysztof Krawczyk „To co dał nam świat”.

 

Od 1984 r. nagroda przyznawana debiutantom na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu nosi imię Anny Jantar.

 

Zachwycała głosem i nadal zachwyca. Mimo młodego wieku w jakim zginęła wciąż ma wiernych fanów, a jej przeboje stały się klasykami, wystarczy wymienić chociażby: „Co ja w tobie widziałam”, „Staruszek świat”, „Mój tylko mój”, „Jambalaya”, „Radość najpiękniejszych lat”, „Tylko mnie poproś do tańca”, „Wielka dama”, „Tyle słońca w całym mieście”, „Gdzie są dzisiaj tamci ludzie”, „Nie wierz mi, nie ufaj mi” czy „Nic nie może wiecznie trwać”.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję