(Altao.pl) Filmy z Twoją muzyką – „Mistrz” i „Bogowie ” łączy prawdziwy, waleczny bohater o silnej osobowości. Nic więc dziwnego, że jego pojawienie się na ekranie wymaga wyrazistego, podnoszącego na duchu, muzycznego tła. Tobie udała się ta sztuka! Dzięki Twoim utworom, pięściarz Teddy Pietrzykowski i kardiochirurg Zbigniew Religa zwyciężyli podwójnie. Jakiego rodzaju emocje towarzyszyły Ci podczas komponowania utworów przewodnich do tych ważnych, biograficznych filmów?

 

BCh: W każdym właściwie filmie, do którego pisałem muzykę, bohater mierzył się z przeciwnościami i często wygrywał to starcie. W „Chce się żyć” także mieliśmy główną postać, która walczyła o godność i prawo do normalnego życia. W „Kruku” bohater toczy pojedynek sam ze sobą, ze złem, które w nim jest ukryte. Tak naprawdę nie jest to kwestia tego czy walczy, tylko rodzaju tej walki, tego z czym musi się zmierzyć. Faktycznie ze względu na tematykę i charakter „Mistrz” potrzebował muzyki, która podnosi na duchu i nie dociąża obrazu. Było to jasno określone zadanie. Natomiast w „Bogach” stylistyka muzyczna sprawiała, że nieco łatwiej było nam osiągnąć tego typu efekt. Gitary i bardziej współczesne środki muzyczne dają większe możliwości do tego, żeby zagrać lżej, bardziej energetycznie, nawiązać w pewien sposób do muzyki rozrywkowej. Z jednej strony była orkiestra smyczkowa, z drugiej gitary, perkusja i band. Te dwa różne muzyczne światy zderzały się ze sobą, dając efekt, na jakim nam zależało.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

(Altao.pl) Porozmawiajmy o muzyce do obrazów pokazywanych w Konkursie Głównym ubiegłorocznego Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Chodzi oczywiście o „Różyczkę 2” i „Święto ognia”. Skoro ich fabuła i gatunkowa przynależność są odległe, to i kompozycje musiały być całkiem odmienne. Stworzenie którego z tych soundtracków okazało się dla Ciebie bardziej pracochłonne i skomplikowane pod względem muzycznym?

 

BCh: W przypadku „Różyczki 2” wyzwanie związane było ze zmierzeniem się z soundtrackiem z pierwszej część filmu – z muzyką, którą widzowie już znają. Zawsze jest tak, że każdy film wymaga tego, by skonfrontować się z czymś nowym, trochę z samym sobą, czasami także z pewną niemocą twórczą. Nie ma łatwych zleceń w muzyce filmowej. Bywają takie momenty, że kompozytor słyszy „coś” w głowie i chciałby to przenieść na partyturę (zapis nutowy), ale ma wrażenie, że nie jest w stanie objąć pewnej, jakby nieuchwytnej warstwy muzycznej i umieścić ją w świecie słyszalnym. Dla kompozytora wyzwaniem jest, aby znaleźć właściwy język muzyczny w filmie. Dotyczy to także obu produkcji pokazywanych na ubiegłorocznym festiwalu w Gdyni. „Różyczka 2” w reżyserii Jana Kidawy-Błońskiego to film bardziej intelektualny, co sprawia, że i muzyka jest inna, jeśli chodzi o inspiracje i formę niż w „Święcie ognia”. Film Kingi Dębskiej to czyste serce i emocje – za tym też musiała podążać muzyka. Dużym wyzwaniem była również kompozycja do sekwencji baletowej.

 

(Altao.pl) Wspomniałeś, że skomponowanie muzyki do „Różyczki 2” (soundtrack dostępny jest w serwisach streamingowych), było wyzwaniem między innymi przez to, że była to kontynuacja filmu, a zatem i pewnej linii muzycznej Michała Lorenca. Czy starałeś się więc napisać utwory o zbliżonej estetyce, czy zrobić to zupełnie po swojemu, także próbując oddać gęstą atmosferę i tajemnicę na ekranie?

 

BCh: Oczekiwanie było takie, żeby w pewien sposób nawiązać do klimatu z pierwszej części filmu. Wyzwanie polegało na tym, że muzyka nie mogła być zupełnie inna, a jednak powinna posiadać mój autorski rys. Muzyka w pierwszym filmie była dosyć klasyczna także pod względem składu wykonawczego. Postanowiłem pójść o krok dalej i sięgnąć do bardzo klasycznych form muzycznych jak adagio, fuga, fugato czy aria. Było to dla mnie pewnym wyzwaniem zarówno kompozytorskim jak i intelektualnym. Mam nadzieję, że te utwory przypadną do gustu słuchaczom, tym bardziej, że już teraz można je znaleźć na płycie digital.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

(Altao.pl) W niektórych kompozycjach w filmie „Różyczka 2” ponownie można odkryć wokalizy Liliany Pociechy. Kiedy pierwszy raz usłyszałeś tę sopranistkę i dlaczego postanowiłeś dołączyć do swojej twórczości muzyczną wrażliwość tej artystki?

 

BCh: Pierwszy raz usłyszałem Lilianę Pociechę, kiedy śpiewała partię solową sopranu w „Requiem” Wolfganga Amadeusza Mozarta, chyba 15 lat temu, kiedy jeszcze grałem w sekcji kontrabasu w orkiestrze kameralnej w jednym z krakowskich kościołów. Od razu wiedziałem, że to jest właśnie ten anielski głos, który chciałbym w przyszłości usłyszeć w swoich kompozycjach. Liliana jest absolutnie wspaniałą, cudowną osobą, z którą się świetnie pracuje. Jej głos dosyć wcześnie pojawił się już w mojej muzyce do spektakli teatralnych.

 

(Altao.pl) Jednym z najpiękniejszych utworów na ścieżce dźwiękowej do filmu „Różyczka 2” jest „Pojednanie”. Niemalże ma vibe pieśni „Now We Are Free” z „Gladiatora”. A Anna Witczak-Czerniawska śpiewa podobnie do Lisy Gerrard. Czy inspirowałeś się tamtym klasycznym, pełnym nostalgii, dziełem?

 

BCh: Raczej trudno w ogóle założyć świadomą inspirację tym utworem, ponieważ jest to już bardzo znana i osłuchana kompozycja. Oczywiście muzyka z wielkiej hollywoodzkiej produkcji zaistnieje dużo mocniej w świadomości słuchaczy niż to, co robimy w naszym kraju. Nie inspirowałem się jednak tym utworem, natomiast podszedłem do tego absolutnie bez kompleksów, ale też bez szczególnego lęku przed zastosowaniem tego typu rozwiązania w filmie. Kiedy podłożyliśmy wokal pod sceny, okazało się, że to jest dokładnie to, czego obraz potrzebował.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję