Z następnym projektem nie było tak „różowo”. Adaptację powieści Phillipa Dicka „Czy androidy śnią o elektrycznych owcach?” ze zmienionym tytułem „Łowca androidów” (1982) szybko zdjęto z kin. Harrison Ford w roli głównej, wspaniała scenografia i muzyka Vangelisa, niesamowita atmosfera, a mimo to niemal nikt nie chciał tego oglądać, a krytycy nie zostawili na filmie suchej nitki. Dopiero po latach, po stworzeniu wersji reżyserskiej z innym zakończeniem wielu zaczęło uznawać „Łowcę androidów” za arcydzieło i początek nurtu cyberpunku.

 

Scott miał pod górkę. „Legenda” z 1985 roku też zbierała słabe recenzje. Z jednej strony jako baśń charakteryzowała się niezwykłym, magicznym klimatem. Z drugiej problemy na planie (pożar lasu) i kłopoty z montażem plus zastąpienie oryginalnej muzyki innymi kompozycjami sprawiły, że opóźniono premierę i ostateczny produkt okazał się tylko dostateczny.

 

Co dalej działo się w filmowym życiu Scotta? Zaczął z powodzeniem tworzyć thrillery i dramaty sensacyjne. Najpierw „Osaczona” z 1987 roku, a dwa lata później mroczny „Czarny deszcz” z Michaelem Douglasem. Największym jednak triumfem był film pt. „Thelma i Louise” (1991) z doskonałymi rolami Geeny Davis i Susan Sarandon. Historyczno-przygodowy „1492. Wyprawa do raju” już zysków nie przyniósł i gromkich oklasków nie zebrał (jedynie muzyka Vengelisa podbiła serca kinomanów). Na 4 lata Scott wycofał się z branży. Dopiero w 1995 roku powołał do życia kolejną firmę producencką Scott Free Productions i także na stołku reżysera rozpoczął prace na planie przeróżnych filmów. I jak pewno się domyślacie, szło mu w kratkę. Raz lepiej, innym razem gorzej (patrz „Sztorm”).

 

Wielki sukces nadszedł wraz z premierą „Gladiatora” z Russellem Crowe. Był rok 2000. Ridley ożywił na nowo kino sandałowe. Za reżyserię otrzymał drugą w swej karierze nominację do Oscara (pierwszą za „Thelmę i Louise”) i pierwszą nominację do Złotego Globu. Później był „Hannibal”, czyli sequel „Milczenia owiec” (2001) oraz mocny wojenny „Helikopter w ogniu” (trzecia nominacja do Oscara) z genialnymi zdjęciami Sławomira Idziaka.

 

Warto jeszcze nadmienić o dalszej owocnej współpracy z Russellem Crowe, z którym nakręcił „Amerykańskiego gangstera” (2007; w roli tytułowej Denzel Washington), „W sieci kłamstw” (2008) oraz „Robin Hooda” (2010). I należy wspomnieć o przypadku filmu „Królestwo niebieskie” z 2005 roku. Otóż ta wysokobudżetowa międzynarodowa produkcja opowiadająca o wyprawach krzyżowych w wersji kinowej nie zadowoliła nawet samego jej twórcę. Fakt, to historyczne widowisko miało przepiękne zdjęcia i sceny batalistyczne, ale główny aktor Orlando Bloom dla wielu osób był zbyt mało charyzmatyczny. Wydana w 2006 roku na DVD wersja reżyserska okazała się lepsza i bardziej ją doceniono.

 

W początkach kariery jego współpraca z aktorami układała się różnie, nie zawsze przyjaźnie (mnóstwo dubli). Później był nieco bardziej otwarty, ale nadal wymagający. Na planie „Łowcy androidów” przezywano go „Pan Szanowny”. Z racji swojego wykształcenia i charakteru, każdy film dopieszcza scenograficznie, bawi się dźwiękami i oświetleniem. Wie, jak i kiedy odpowiednio zbudować napięcie. Plastyczny styl towarzyszy jego produkcjom do dziś. Niektórzy zarzucają, że czasem stosuje za wolne tempo. Liczy się dla niego przestrzeń, aby wzmocnić siłę przekazu. Lubi silne postacie kobiece i wątek relacji ojcowsko-synowskiej oraz motywy wojskowe.

 

W 2003 roku Ridley Scott otrzymał tytuł szlachecki. Był dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żoną Felicity Heywood (od 1964 do 1975) miał dwóch synów (urodzony w 1968 Luke i młodszy o trzy lata Jake). Z drugą Sandy Watson (od 1979 do 1989) doczekał się córki – Jordan urodzona w 1978. Jego partnerka życiowa od 2000 roku to pochodząca z Kostaryki Giannina Facio, która występowała w epizodach w wielu filmach swojego ukochanego.

 

Sylwetkę Ridleya Scotta odnajdziecie m.in. tutaj:

http://www.filmweb.pl/person/Ridley.Scott

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję