(Altao.pl) Jak wspominasz swoją kilkuletnią funkcję jurora w „X Factorze”, czyli programie, dzięki któremu na szerokie wody wypłynął m.in. Dawid Podsiadło? Czy chciałbyś jeszcze raz zasiąść w jury podobnego talent show?

 

Czesław Mozil: Wspominam „X Factora” fantastycznie. Bycie jurorem mocno wpłynęło na mój wizerunek. Wiedziałem, że tak będzie. Brałem to na klatę, zgadzając się na taki program. Jeżeli przyjdzie fajna, podobna propozycja, to z przyjemnością ją przyjmę. Sądzę, że jestem jednym z najbardziej szczerych jurorów w naszym kraju do dziś (śmiech).

 

(Altao.pl) Jak radzisz sobie obecnie z popularnością i dlaczego tak mało widać cię, i słychać w mediach głównego nurtu?

 

CM: Chyba radzę sobie całkiem dobrze. Nie wiem, co to znaczy media głównego nurtu. Ja nigdy nie byłem grany w RMF, Esce czy bardziej komercyjnych stacjach. Byłem przecież niezłym dziwolągiem. Nie usłyszysz mnie nawet w Radio 357 teraz, dlatego że ktoś, kto decyduje o muzyce tam, twierdzi, że ja nie istnieje dla niego artystycznie. Przeżyłem na własnej skórze, jak to jest nie podlizywać się, a czasem nawet powiedzieć wprost, co się sądzi o danym dziennikarzu muzycznym, których zachował się niefajnie. Niestety ma to swoje konsekwencje, że 10 lat później jest się blokowanym. Tak wygląda świat show-biznesu. Ja i tak jestem szczęśliwy, że mam swoją publiczność i mogę grać dla niej sto koncertów rocznie. Jest to dla mnie bardzo ważne.

 

(Altao.pl) Czy w Polsce nadal można spełniać swoje marzenia?

 

CM: Ależ pewnie, że w Polsce można mieć nadzieję i spełniać własne marzenia. Wystarczy spojrzeć na... grupę polityczną obecnego rządu. Tylko pytanie, czy to jest faktycznie dla dobra ojczyzny. Myślę jednak, że Polska jest pięknym krajem, który mimo różnorodności umie rozmawiać, tylko niestety czasem w mniejszych miejscowościach sąsiad z sąsiadem kłócą się, bo ktoś powiedział im, że mają się kłócić, a nie dlatego że naprawdę są wrogo do siebie nastawieni.

 

Czesław Mozil (źródło: facebook/fot. Sylwia Makris - Fine Art Photography)

 

(Altao.pl) Muzyka często bywa lekiem na zranioną duszę, a granie na instrumencie, chociażby takim, jak akordeon, pozwala uspokoić nerwy, a nawet wyjść z nałogu. Podobno tak właśnie było w Twoim przypadku. Czy mógłbyś coś więcej na ten temat opowiedzieć?

 

CM: Dla mnie akordeon był ucieczką od getta i rozrabiających kolegów. Hobby spowodowało, że odkryłem bardziej dojrzałą formą świata, gdzie można mieć marzenia. Jakże inną od podwórka kumpli. Nauka gry na akordeonie i pianinie oraz poznawanie młodzieży z taką samą pasją, sprawiły, że zmieniły się moje ideały. Już nie fascynowałem się tymi osobami, które podziwiali moi dawni koledzy z osiedla. Nie wylądowałem w miejscowej, młodzieżowej gangsterce jak oni. Nie skończyłem źle.

 

(Altao.pl) Czy jeszcze zdarza się, że w trakcie koncertu pomylisz słowa? A może trema Ci już nie zagraża?

 

CM: Tak. Jak najbardziej potrafię błądzić, mylić czasami słowa, akordy, ale tremy ogólnie nie mam. Pojawia się ona dopiero, gdy muszę wykonywać gościnnie, obce kawałki. I wtedy jest ogromna. Natomiast ten świat, który sam stworzyłem sobie, grając piosenki i między innymi opowiadając anegdoty, spowodował, że jest tu miejsce na wszystko: fałsz i błędy. Nie wstydzę się przyznawać do tych błędów. Niedoskonałość jest też częścią muzyki.

 

(Altao.pl) Swoją dotychczasową twórczość określasz jako bajki dla dorosłych, które zmuszają do refleksji, pobudzają wyobraźnię i są uniwersalnym antidotum na zło tego świata. Czy tak można powiedzieć także o Twoim najnowszym albumie?

 

CM: Wydaje mi się, że jestem takim songwriterem, który opowiada baśnie. W piosenkach trwających cztery minuty mam cel, aby przedstawić daną historię. #IDEOLOGIAMOZILA jest chyba taką bardzo mroczną baśnią, tak wyszło. Bajki nie mogą być bowiem tylko radosne, skierowane do dzieci. Bajki dla dorosłych są tutaj dobrym określeniem.

 

(Altao.pl) Wiadomo, że ostatnio spełniasz się również w roli współwłaściciela marki Czesiociuch. Czy branża modowa i projektowanie ubrań od zawsze leżało w obrębie Twoich zainteresowań?

 

CM: Czesiociucha mam ze swoją żoną, a wcześniej z partnerką biznesową – Dorotą Mozil. Nie ukrywam, że to już będzie prawie 9 lat, jak nasza firma istnieje. To branża bardzo trudna, ale jest to nasze dziecko, które staramy się pielęgnować, i które będziemy pilnować do końca życia. Czesiociuch narodził się z powodu rozmów o dzieciach i o tym, jak są one ubierane. Często chłopczyk musi być w niebieskich spodenkach, a dziewczynka w różowych. Nam zależało na tym, jako chyba pierwszej marce w Polsce, aby poruszyć temat uniseksu właśnie w modzie dziecięcej.

 

(Altao.pl) Dzięki za rozmowę. Życzę zdrowia i gratuluję tak dobrej płyty!

 

CM: Również bardzo dziękuje za rozmowę. Pozdrawiam serdecznie i też życzę zdrowia. W moim przypadku już po trzeciej dawce, a i tak mnie do dziś niesamowicie przeraża ilość agresji, która jest w obszarze antyszczczepionkowców. Nie rozumiem tego i życzę jeszcze raz dużo zdrowia.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

*Rozmawiał Przemek Jankowski

 

**Wywiad autoryzowany

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję