(Altao.pl) Teraz obowiązkowe, choć banalne pytania. Skąd czerpiesz inspiracje? I którego profesjonalnego fotografa podziwiasz w największym stopniu?

 

PZ: Oj, jest ich wielu, a z tych, którzy przychodzą mi teraz do głowy, to na pewno: Paweł Uchorczak, Karol Nienartowicz, Jakub Perlikowski, Michał Ostrowski, Dariusz Bruhnke. A z zagranicznych na pewno będzie to: Fabio Antenore, Daniel Kordan, Paul Wilson i wielu wielu innych fotografów. Inspirację biorę właśnie od nich, ich zdjęcia mówią do mnie „bierz aparat i idź robić zdjęcia”, ale i jak patrze na ich prace, to widzę ile jeszcze tejże przede mną.

 

(Altao.pl) Twoje prace są piękne i powinny być nagradzane. Czy brałeś już udział w prestiżowych konkursach?

 

PZ: Przyznaje się bez bicia – nie. Raz moje zdjęcie ukazało się w ogólnopolskim czasopiśmie o fotografii i to praktycznie wszystko. Jest to także mój błąd, bo po prostu poza udostępnieniem zdjęć na moim fanpage’u czy udostępnieniem ich na facebookowych grupach, nie udostępniam ich dalej, czyli np. biorąc udział w konkursach. Czas chyba to zmienić.

 

Kaplica św. Wawrzyńca na Śnieżce (fot. PJ)

 

(Altao.pl) Z jakiego sprzętu fotograficznego korzystasz obecnie?

 

PZ: Jest to wspaniały Pentax K-1 – aparat, który ma wszystko, czego może oczekiwać człowiek robiący krajobrazy i astrofotografię. Ma wbudowany Astrotracer, o którym wspominałem wcześniej, pancerną wręcz budowę, uszczelnienia całego body. Nawet obiektywy są uszczelnione, więc żadna pogoda nie jest straszna. Ma stabilizację matrycy, więc nie muszę się martwić, że zdjęcie wyjdzie poruszone, nawet ze starym i wiekowym obiektywem. Wcześniej miałem aparaty z innej „stajni”, ale od jakichś trzech lat jestem użytkownikiem Pentaxa K-1 i na tą chwilę nie widzę nic lepszego dla mojego rodzaju fotografii. Oczywiście, dochodzi trochę „szkieł”, czyli obiektywów, montaż do śledzenia ruchu gwiazd, statyw, wyzwalacz, filtry… No tak trochę tego wszystkiego się nazbierało.

 

(Altao.pl) Sam aparat i statyw zapewne nie wystarczą. W celu „dopieszczenia” zdjęcia i zahipnotyzowania nim innych ludzi, potrzebne jest również odpowiednie oprogramowanie. Jakie Ty stosujesz, które daje najlepsze efekty i jest jednocześnie najłatwiejsze do opanowania dla debiutanta?

 

PZ: Może nie będę tu specjalnie odkrywczy, jeśli powiem, że jest to pakiet fotograficzny od Adobe, czyli nieśmiertelny duet – Lightroom i Photoshop. Wybór był prosty z tego powodu, że dla tych programów znalazłem najwięcej tutoriali na Youtube. Tak się uczyłem. Później chciałem nawet spróbować edycji w innych programach, które ludzie sobie chwalili, ale niestety, jestem już tak „przesiąknięty” wyżej wymienionymi programami, że na innych już nie potrafię edytować.

 

(Altao.pl) Z której ze swoich fotografii jesteś najbardziej dumny?

 

PZ: Hmm, może z tej, której jeszcze nie zrobiłem? (śmiech) Dość krytycznie podchodzę do swoich fotografii, może być zdjęcie, z którego w danym momencie jestem najbardziej zadowolony, ale szybko może zostać to zweryfikowane przez ludzi, którym najnormalniej w świecie ta fotka się nie podoba, a za to podoba się zupełnie inna, której na pewno nie traktowałem jako faworyta.

 

Szczeliniec Wielki - 919 m.n.p.m., jeszcze bez śniegu (fot. PZ)

 

(Altao.pl) Powiedzmy, że ktoś z naszych czytelników chce pojechać w góry albo iść do lasu, aby spróbować swoich sił w dziedzinie fotografii krajobrazowej. Co byś mu doradził? Na co powinien zwrócić uwagę jako początkujący fotograf. Jak długą drogę musi przejść, aby z amatora zamienić się w profesjonalistę?

 

PZ: Na pewno, żeby się nie zniechęcał i jeśli go to kręci, niech działa, wyjdzie z domu i zacznie obserwować świat przez wizjer swojego aparatu, niech żyje tym krajobrazem i uważnie go obserwuje. Czasami warto się odwrócić, bo może się okazać, że to tam kryje się ten wymarzony kadr. Pomysły przyjdą same. Trzeba się nauczyć patrzeć i potem odpowiednio to pokazać. Może na teraz wydawać to się trudne, ale nawet najlepsze książki czy lekcje o fotografii nie zastąpią najzwyklejszej w świecie praktyki, czyli focić, focić i jeszcze raz focić. (śmiech)

 

(Altao.pl) W pracy fotografa – podobnie jak u pisarza – dużą rolę odgrywa wena twórcza. Czy są takie chwile, że nie masz ani jej, ani pomysłów, aby wykonać jakiekolwiek zdjęcia?

 

PZ: Jasne, że są takie chwile, ale wtedy mogę wejść na swój fanpage, poczytać komentarze pod zdjęciami i od razu wraca chęć do robienia kolejnych zdjęć. Jest to bardzo przyjemne, jak widzi się pozytywne reakcje pod swoimi zdjęciami, negatywne wbrew pozorom też. Wiadomo nie od dziś, że człowiek uczy się na błędach, więc jak widzi się negatywne opinie, warto wyciągnąć z nich wnioski.

 

(Altao.pl) Nie musisz daleko wyjeżdżać, aby natrafić na przyciągające wzrok miejsca. W Kudowie-Zdroju poza Górami Stołowymi także są ciekawe tereny. Czy to właśnie tam odkryłeś zakątek, który najbardziej Ci się spodobał? A może znajduje się on jednak w innym regionie naszego kraju?

 

PZ: Na pewno najbardziej upodobałem sobie tereny dookoła Kudowy-Zdroju. Do nich mam najbliżej i mogę tam być w każdej chwili bardzo szybko. To duże ułatwienie, a mnogość ciekawych zakątków sprawia, że nie ma czasu na nudę, raz że są piękne miejsca po naszej stronie granicy, to istnieją też wspaniałe tereny po czeskiej stronie, a do których też mam bardzo blisko. Cieszę się, że mieszkam w tak urokliwym miejscu. Ale jeśli już jestem gdzieś na dalszym wyjeździe, to staram się korzystać i z jego uroków, i fotografować ile się da.

 

Bajkowy widok na Morskie Oko (fot. PZ)

 

(Altao.pl) Ile dni w roku spędzasz z aparatem zawieszonym na szyi?

 

PZ: Stanowczo za mało. Ale jest to uzależnione od wielu czynników, głównie chodzi o to, że nie jestem fotografem full time, muszę chodzić normalnie do pracy, zupełnie niezwiązanej z fotografią. Zazdroszczę fotografom, dla których fotografia to zawód i główne źródło dochodu. Zazdroszczę im przede wszystkim czasu, który mogą poświęcić na swoją pasję. Ja nie mam niestety takiego czegoś, nawet jak planuje sobie wyjazd na weekend na focenie. Weekend przychodzi i okazuje się, że pogoda jest fatalna i z fotek nici. Chociaż jak już mnie „nosi”, to nie patrze na pogodę, biorę plecak ze sprzętem i ruszam, nie patrząc na nic. (śmiech)

 

(Altao.pl) I co na to bliscy? Czy wspierają Cię w Twoim hobby, czy głównie narzekają, że rzadko bywasz w domu?

 

PZ: Jestem ze swoją dziewczyną już bardzo długo i znamy się, jak to się mówi, jak łyse konie. Wie o moich planach, że jadę focić i wspiera mnie słowami: „gdzie Ty człowieku jedziesz w taki mróz, nogi i ręce by mi odpadły z zimna, jakbym miała tam pójść”. (śmiech) A tak na poważnie to wie, że to kocham i jak muszę jechać, to muszę.

 

(Altao.pl) Gdzie pracujesz zawodowo i czy masz jakieś inne pasje poza fotografią?

 

PZ: Pracuję w Czechach w fabryce produkującej elektryczne silniki, mimo że praca jest za granicą, to mam do niej jakieś dziesięć minut autem. Całe uroki mieszkania w miejscowości przygranicznej.

 

Inne pasje? Hmm, lubię grać w dobre RPG’i na komputerze.

 

(Altao.pl) Fotografia to póki co Twoje wielkie hobby. Jakie są jednak Twoje marzenia i plany z nią związane? Własna wystawa, a może stały zarobek?

 

PZ: Z planów to na pewno dalej się rozwijać i uczyć tajników fotografii, a z marzeń pięknie by było, gdyby był to stały zarobek. Wtedy miałbym cały czas na robienie zdjęć i zwiedzania ciekawych fotograficznych miejsc.

 

(Altao.pl). Dziękujemy za rozmowę. Powodzenia w rozwijaniu swoje pasji!

 

Resztę fantastycznych zdjęć obejrzycie poniżej, a jeszcze więcej na ciekawie skonstruowanej (różne opcje: od przybliżania do odbicia lustrzanego) stronie Piotra:

www.piotrzagzil.com/

Oraz na oficjalnym fanpage’u i Instagramie:

www.facebook.com/PiotrZagzilNaturePhotography

www.instagram.com/piotr_zagzil_photography

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję