Wywiad z Krzysztofem Niedziałkowskim – autorem książki dla dzieci "Mateusz i Kamienny Krąg" - Autorzy/pisarze

Krzysztof Niedziałkowski urodził się w 1964 roku w Skępem w okolicach Włocławka. Młodość spędził natomiast w Gójsku na Mazowszu. Jego utwory były publikowane na łamach „NIKE”, należał do Robotniczego Stowarzyszenia Twórców Kultury Województwa Ciechanowskiego. Jego pełna magii książka „Mateusz i Kamienny Krąg” to pierwsza powieść w pisarskiej karierze. Powstawała w cichym Szpetalu Górnym nad Wisłą.

 

Przeczytajcie, co miał do powiedzenia Krzysztof Niedziałkowski m.in. na temat swojej pasji, wierszach, oraz debiutanckiej powieści fantasy dla dzieci.

 

(altao.pl) Dzień Dobry Panie Krzysztofie, niezmiernie nam miło, że zgodził się Pan na rozmowę z portalem Altao.pl.

 

(kn) Dzień dobry. Również jest mi niezmiernie miło, że możemy porozmawiać o mojej twórczości, pasjach i zamiłowaniach na portalu Altao.pl.

 

(altao.pl) Jako absolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej im. gen. Józefa Bema w Toruniu oraz Politechniki Gdańskiej jest Pan zapewne umysłem ścisłym. Jak to więc możliwe, iż odkrył Pan w sobie również talent pisarski, stając się humanistą? Kiedy rozpoczęła się pańska przygoda z poezją?

 

(kn) To, że jestem absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej w Toruniu i Politechniki Gdańskiej nie oznacza, że mój umysł został całkowicie zajęty przez nauki ścisłe. Wiem, że jakaś jego część została opanowana przez humanistykę. Pyta Pan, jak to jest możliwe, że odkryłem w sobie talent pisarski i o początki przygody z poezją. Powiem tak, nie jestem odkrywcą swojego talentu, po prostu czułem i czuję wewnętrzną potrzebę pisania, jeśli to można nazwać talentem, to go odkryłem w szkole średniej. Wiele lat temu, będąc uczniem Liceum Ogólnokształcącego w Bieżuniu, miałem przyjemność spotkać pisarza, poetę, tłumacza Pana Stefana Gołębiowskiego. Pamiętam spotkania z nim i rozmowy o moich wierszach. To on zaszczepił we mnie ziarno poety, humanisty i jako pierwszy oceniał moje liryki. Jestem mu za to niezmiernie wdzięczny.

 

(altao.pl) Proszę wyjawić naszym czytelnikom, o czym opowiadał Pana debiutancki wiersz pt. „Na Pomoc” opublikowany dawno temu w „Tygodniku Ciechanowskim”. Co Pan chciał w nim wyrazić?

 

(kn) Wiersz ten opowiada o Polsce z okresu wprowadzenia Stanu Wojennego. Dla mnie to wiersz kultowy. Tak bym powiedział. Powstał kilka tygodni po wprowadzeniu Stanu Wojennego w Polsce. Tym wierszem chciałem wyrazić mój ból, w związku z tym, że nasza ojczyzna płonie, a ja, mimo że chcę iść jej na pomoc, to tak naprawdę jestem uziemiony. Byłem bezradny, choć wiedziałem, że trzeba coś zrobić, przeciwstawić się złu, które się pojawiło.

 

(altao.pl) Ile do tej pory ukazało się Pana tomików z poezją, i który z nich ceni sobie Pan najbardziej? Czy otrzymał Pan za nie jakieś wyróżnienia?

 

(kn) Wydałem jeden tomik poezji pt. „Przebudzenie”, więc trudno mieć jakiś wybór. Cenię ten tomik, gdyż wiersze, które znajdują się w nim, są przekrojem mojej twórczości. Znalazły się w nim najważniejsze utwory, począwszy od wiersza „Na Pomoc”, poprzez inne, które pisałem i publikowałem na łamach gazet, przez wiele lat. Pyta pan o wyróżnienia. Powiem wprost, nie otrzymałem żadnych. Dla mnie wyróżnieniem są pozytywne opinie czytelników. Pisząc poezję, czy prozę, nigdy nie myślę w kategoriach wyróżniania moich dzieł. Powiem Państwu, że nie jest najważniejsze dla mnie to, czy mój utwór zostanie wyróżniony, czy nie przez jurorów, czy krytyków literackich. Dla mnie liczą się czytelnicy i ich opinie, a nie nagrody. Każdy pisarz, poeta podchodzi do wyróżnień indywidualnie. Owszem, jeśli ktoś chce sprzedać więcej egzemplarzy, to wyróżnienia mogą w tym mu pomóc, choć ja mam odmienne zdanie. Pisze z myślą o czytelniku, a nie dla jurorów i wyróżnień.

 

(altao.pl) Gdzie można je obecnie zakupić lub wypożyczyć?

 

(kn) Tomik poezji pt. „Przebudzenie” można zakupić w księgarniach internetowych, Wiem, że kilka bibliotek posiada go w swoich zbiorach np., Filia 11 MBP we Włocławku, czy BP w Fabiankach.

 

(altao.pl) Skąd czerpie Pan inspiracje do swoich wierszy? Czy w większości z nich stara się Pan dotykać pozytywnych aspektów życia, zarażając innych optymizmem, czy może sięga też do mrocznych zakamarków duszy?

 

(kn) Jak każdy poeta czerpie inspiracje z życia, z otaczającej nas przyrody. To są źródła, które chyba nigdy nie wyschną. Oczywiście był okres pierwszej miłości, która rozpalała moją wyobraźnię twórczą do czerwoności. Jeśli mówimy o wierszach, to staram się za pomocą nich opisywać życie, takie jakie jest, czyli pozytywne i negatywne. Nie lubię upiększania. Wiem, że wielu poetów przesadza, opisując coś, co jest abstrakcją życia. Sztucznie pakują w wersy jakieś dziwne stwierdzenia. Mroczne zakamarki duszy nie są mi obce. Powiem, w pewnej tajemnicy, że niebawem wydaje kolejny tomik poezji pt. „Na osi czasu i życia”, który będzie mówił o człowieku, zakładniku mediów społecznościowych.

 

(altao.pl) Czym dla Pana jest poezja? Czy wystarczy mieć w sobie nutkę wrażliwości i szczyptę talentu, aby móc pisać piękne wiersze?

 

(kn) Poezja to słowo magiczne, które pobudza wszystkie zmysły. Dla mnie jest ona całym życiem. To narkotyk, który wprowadza mnie w stan błogości, w stan oszołomienia. Bez poezji nie wyobrażam sobie dnia powszedniego. Zawsze mam przy sobie notes, w którym zapisuję wszystkie myśli. Moim zdaniem wystarczy mieć w sobie odrobinę wrażliwości, by pisać piękne wiersze. Wiem, że jest ona zaklęta w nas, wystarczy ją odczarować i wtedy talent sam się ujawni. Dodam, że piękne wiersze, może pisać każdy, kto jest wrażliwy, czuje piękno i patrzy na świat przez „różowe okulary”.

 

(altao.pl) Jak wygląda Pana praca nad wierszem? Czy najpierw siada Pan z piórem w dłoni i kartką, czy może ma przed sobą klawiaturę komputera? Czy poszczególne słowa wypływają bardziej z serca, czy z rozumu i wyobraźni?

 

(kn) Kartka i pióro to mój warsztat. Moje wiersze powstają w różnych miejscach i w różnych sytuacjach. Gdy pojawia się ciekawa myśl, zapisuje ją w notesie. Bywa, że notuję na skrawku papieru lub ręce. Piszę to, co mi w duszy gra. Potok słów, który zapisuję, wypływa z serca i rozumu, choć wyobraźnia ma też na to jakiś wpływ. Gdy zaczynam pisać, to pisze i piszę. Potem czytam to, co zapisałem, wprowadzam autokorekty, a na koniec zapisuję w komputerze. Pracuje późnym wieczorem, a nawet nocą.

 

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję