Eleni – Niezwykle zwykła - Zespoły i Artyści

Helena Tzoka z domu Milopulos, powszechnie znana jako Eleni urodziła się 27 kwietnia 1956 roku w Bielawie. Z muzyką zetknęła się w dzieciństwie, ponieważ pochodzi z rodziny o tradycjach artystycznych. Eleni do szóstego roku życia nie mówiła w ogóle po polsku. W domu rozmawiało się wyłącznie w języku greckim. Rodzice Eleni nie znali języka polskiego gdy przybyli do Polski. Dopiero kiedy poszła do szkoły, Eleni poznała polski alfabet. Wcześniej podczas zabaw na podwórku ze swoimi rówieśnikami wychwytywała pojedyncze słowa i zdania. Jako piosenkarka zadebiutowała w szkolnym zespole Niezapominajki. W szkole średniej uczestniczyła aktywnie w życiu kulturalnym jako solista tercetu Ballada. Jej marzenie było zostać nauczycielką wychowania muzycznego - miała bardzo dobry kontakt z dziećmi. Postanowiła zdawać egzaminy do Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Zielonej Górze. Nie dostała się na tę uczelnię, gdyż komisja egzaminująca Eleni uznała, że nie ma w ogóle słuchu muzycznego i oblała egzamin z rytmiki. Po maturze trafiła do studenckiego zespołu Hellen. W 1975 roku została zaangażowana do profesjonalnego zespołu Prometheus działającego przy Bałtyckiej Agencji Artystycznej BART w Sopocie. Jako solistka równolegle z występami na estradzie dokonywała nagrań radiowych i brała udział w licznych programach telewizyjnych.

 

Pierwszą długogrającą płytę „Po słonecznej stronie życia” nagrała z zespołem Prometheus w 1977 r.

 

  źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Z Prometheusem nagrała jeszcze dwie płyty „S’agapo moja miłość” i „Buzuki disco”.

 

  źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

W 1980 r. rozpoczęła karierę solową. Jej solowy debiut to płyta „Ty-jak niebo, ja-jak obłok”, która w wersji anglojęzycznej ukazał się pod tytułem „Lovers”. W następnych latach ukazały się kolejne płyty długogrające: „Grecja raz jeszcze”, „Morze snu”, „Muzyka Twoje imię ma”, „Kolędy polskie”, „Miłość jak wino” i inne.

 

  źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

  źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

W 1994 r. dotyka ją wielka tragedia. 20 stycznia zaginęła jej jedyna córka Afrodyta. Eleni odebrała telefon z żądaniem okupu za córkę w wysokości 20. 000 dolarów. O warunkach i sposobie przekazania okupu piosenkarka miała się dowiedzieć podczas drugiego połączenia. Od tej pory porywacze nigdy już się nie odezwali. Policja błyskawicznie ustaliła, że Afrodyta, 17-letnia uczennica Liceum Plastycznego w Poznaniu odjechała samochodem 21-letniego Piotra Gruchota do Przybrodzina, miejscowości letniskowej nieopodal Powidza. 22 stycznia przed południem niedaleko Ostrowa Starego odnaleziono martwą Afrodytę. Otrzymała dwa strzały: w głowę i serce. Zwłoki pod eskorta policji zostały przewiezione do Poznania. Kiedy Piotr przyznał się do zabójstwa Afrodyty, powiedział jak to było. Po długiej rozmowie dał jej pistolet do ręki i zachęcił do oddania strzału. Dziewczyna jednak nie chciała i oddała mu broń. Kiedy ją odebrał, strzelił z tzw. przyłożenia w skroń, a po zbadaniu pulsu, oddał jeszcze jeden strzał w serce. Sekcja wykazała, że już pierwszy strzał, w głowę, był śmiertelny. Do lufy pistoletu był przymocowany tłumik. Nikt nic nie słyszał. Martwej Afrodycie morderca naciągnął kaptur na głowę, aby- jak mówił- jej głowa nie dotykała ziemi. Zwłoki przykrył igliwiem. Otrzepał ręce i powrócił do samochodu. Wieczorem, dla zapewnienia sobie alibi, że rzekomo nie ma nic wspólnego z zaginięciem Afrodyty wykonał telefon do Eleni, żądając okupu. Po tragedii Eleni nie obwiniała Boga, jeszcze bardziej się do niego zbliżyła. Przepraszała za zaniedbania i prosiła, żeby pozwolił jej z tym żyć. Po tym wydarzeniu Eleni zaśpiewała wiele utworów religijnych oraz wróciła do śpiewania.

 

  źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Po śmierci córki nagrała jeszcze cztery płyty: „W rytmie Zorby”, „Nic miłości nie pokona”, „Moje credo” i „Coś z Odysa”. W międzyczasie wychodzi wiele kompilacji z jej udziałem.

 

 źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

 źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

W 1999 r. Eleni została uhonorowana Międzynarodową Nagrodą im. Świętej Rity z Cascii. Przyznawana jest ona co roku kobietom, które swym postępowaniem naśladują św. Ritę. Otrzymują kobiety różnych wyznań za to, że w swym życiu potrafiły przebaczyć.

 

Artystyczne dzieje Eleni są powszechnie znane. Artystka koncertowała w wielu krajach świata: od Europy i Azji po Amerykę, nagrała ponad 20 płyt w milionowych nakładach, zdobyła aż osiem „Złotych Płyt" oraz dwie „Platynowe Płyty". Wylansowała mnóstwo przebojów, spopularyzowała światowe. Kilkakrotnie wygrywała niezwykle popularny plebiscyt „Lata z radiem", uhonorowano ją tytułem „Królowej Polskiej Piosenki", w plebiscycie telewizyjnym zdobyła Victora obok Bogusława Kaczyńskiego, wyprzedzając Zbigniewa Bońka i Piotra Fronczewskiego. Wielokrotnie występowała na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, brała udział w Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze oraz w Good News Festival w Częstochowie.

Piosenki Eleni komponują tak znakomici twórcy jak Aleksander Białous, Kostas Dzokas, Andrzej Ellmann, Krzesimir Dębski, Jarosław Kukulski, Piotr Kałużny, Jerzy Milian, Waldemar Parzyński i inni. Autorami tekstów są znani literaci: Jacek Bukowski, Nikos Chadzinikolau, Lech Konopiński, Zbigniew Stawecki...

 

 źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)