Jakie znaczenie mają rywalizacja i współpraca na przełomie wieków? - Człowiek

Jeśli przyjrzymy się bliżej temu, co zwie się rywalizacją, można łatwo wywnioskować, że może mieć ona zarówno charakter pozytywny albo negatywny. Na co trzeba zwracać uwagę w życiu, aby nie wpaść w pułapkę emocjonalną i nie stać się kimś, kto ma wielkie mniemanie o sobie?

 

Mowa tutaj między innymi o ludziach, którzy osiągnęli sukces w życiu i zarabiają dużo pieniędzy. Takie osoby przeważnie są bogaci owszem, ale w sferze emocjonalnej mają bardzo słabe poczucie własnej wartości, a wynika to z faktu, że taki człowiek  nie zawsze spotka na swojej drodze kogoś, kto będzie podziwiał jego majątek. Podobnie jest z nabywaniem wiedzy i intelektu. Jeśli ktoś dąży do spełnienia swoich marzeń i to mu wychodzi, to cieszy się z tego i jest  on w pewnym sensie dowartościowany, ale tutaj tak samo, jak u osób majętnych, możemy spotkać się z negatywną rywalizacją. 

 

Dla przykładu: 

 

Jak nasz dobry znajomy będzie próbował usilnie dążyć do takiego samego celu, czyli wysokiego intelektu i bycia bardzo dobrym w jakiejś dziedzinie wiedzy, to może się to dla niego skończyć tym, że odczuje on negatywne emocje, które wywołają  przekreślenie zdrowej rywalizacji, jeśli nie będzie w stanie dorównać swojemu koledze, bądź też koleżance.

Dlatego warto jest wyznaczać sobie pewne granice, dzięki którym jakąkolwiek życiową porażkę odbierzemy w sposób naturalny, czyli tak jakby nic się nie stało. Trzeba pamiętać, że samo życie takie jest, że nie można przewidzieć, kiedy odczujemy swoją porażkę. 

Dla prostego przykładu:

„Pewna mała dziewczynka nie ma talentu do śpiewania w chórze i pomimo starań nie jest w stanie w nim śpiewać. Jest stale zmuszana do tego przez swoich rodziców”. 

 

Dziecko jest zamknięte w sobie i coraz częściej miewa ataki płaczu. Jest to jeden z prostych przykładów tego, jakie błędy może popełniać mama, bądź ojciec, którzy nie wnikają nawet w to, co odczuwa ich córka, a co dopiero, jakie ma ona zainteresowania czy pasje. 

Takie niezdrowe podejście do dziecka powinno być zastąpione czymś, co zmobilizuje ową dziewczynkę do czegoś zupełnie innego, co lubi robić. Jeśli na przykład lubi malować, to powinna się w tym kierunku rozwijać, ucząc się  na przykład w szkole plastycznej.

Taka niezdrowa rywalizacja pomiędzy ambicjami rodziców, a umiejętnościami dziecka zdarza się bardzo często, ale jest możliwe przerwanie tego toksycznego schematu. W jaki sposób?

 

Można chociażby porozmawiać ze swoją pociechą o tym, co chciałaby robić w swoim życiu, a to jest pierwszy krok do tego, aby odbudować normalną, a przede wszystkim zdrową rywalizację.

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję