Dziń dybry!

 

A teraz słuchajcie (tzn. czytajcie) uważnie, bo nie będę powtarzać. Tak naprawdę to ja, Leclerc. To nie wszystko. Za chwilę będę łączyć się z wywiadem brytyjskim. Allo, Allo, czy mnie słyszycie? Allo, Allo. Zamknij się ty głupia kobieto (wybaczcie, przyjaciółka przeszkadza mi w pisaniu artykułu i w rozmowie z aliantami).

 

Przepraszam, przez moment poniosła mnie wyobraźnia. Wczoraj miałem sen (już straciłem rachubę, który z kolei), w którym cofnąłem się do dzieciństwa. Wówczas pierwszy raz zetknąłem się z serialem BBC pt. "'Allo, 'Allo"! Dzisiaj mogę podsumować go w trzema przymiotnikami: bezkonkurencyjny, mistrzowski, niezapomniany.

 

Akcja nadawanego w latach 1982-1992 serialu rozgrywała się w okupowanej przez Niemców Francji podczas II wojny światowej. Ktoś może zaprotestować, że wyglądało to co najmniej dziwnie, bowiem bohaterowie rozmawiali w języku angielskim. Ale dzięki temu było wybornie i nastrojowo (wprowadzony kilka razy dubbing francuski nie sprawdził się).

 

Pierwszoplanowa postać – właściciel małej kawiarni, René Artois (perfekcyjny w tej roli Gorden Kaye), miał na głowie wiele problemów: irytującą żonę o „anielskim głosie” (a raczej diabelskim według słuchaczy), jeszcze bardziej irytującą teściową, współpracujący z nim ruch oporu, dwóch angielskich lotników oraz „zaprzyjaźnionych” niemieckich oficerów (jeden nich – Hubert, darzył go czymś więcej niż sympatią). I jeszcze jedno – musiał udawać swojego nieżyjącego brata bliźniaka.

 

Twórcy serialu sprawnie, niczym najlepsi cyrkowcy, żonglowali humorem sytuacyjnym i utartymi stereotypami. Dzięki pewnej schematyczności występujących postaci, ciągłej powtarzalności ich zachowań, widzowie rozkoszowali się - można nawet rzec - pływali w morzu bogatym w substancje ważne dla dobrego samopoczucia.

 

Tu prawie wszystko było na opak. Niemcy, zamiast bezwzględnymi, byli nieudolni, posiadali liczne słabostki. Kuśtykającego gestapowca bał się przede wszystkim jego ciapowaty podwładny. Angielskiego policjanta w przebraniu francuskiego żandarma (mającego problem z wymową) nie szanowali nawet przestępcy, a René uwodził wszystkie atrakcyjne kobiety, choć sam do amantów nie należał (mało tego, aktor, który go grał, był w życiu prywatnym homoseksualistą)

 

Cechy charakterystyczne:

• tak głupi, że aż śmieszny, tak schematyczny, że aż zaskakujący;

• różnorodność postaci;

• humor sytuacyjny;

• kultowe dialogi.

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Komputer odmawia

 

Matt Lucas i David Williams to angielscy komicy, o których można powiedzieć, że są spadkobiercami Rowana Atkinsona i Monty Pythona. Ich "Mała Brytania" była początkowo serią radiowych skeczy. Sukces sprawił, że dwa lata później w 2003 roku nakręcono  telewizyjną wersję (łącznie powstały trzy sezony). Każdy z odcinków był swoistą kompilacją krótkich scenek.

 

Matt i David jako scenarzyści całości oraz odtwórcy większości ról (w charakteryzacji i kostiumach godnych Oscara) podobnie jak ich koledzy z Monty Pythona, śmiało celowali w brytyjskie społeczeństwo. Bardzo ważną funkcję pełnił też narrator z offu (głos Toma Bakera).

 

W „Małej Brytanii” poznaliśmy plejadę „wybitnych”, wyjątkowych osobowości, społecznych outsiderów, normalnych inaczej, m.in.: Daffyda - jedynego geja w wiosce,  Kenny’ego - hipnotyzera („spójrz w moje oczy, głęboko w moje oczy”), Andy’ego i Lou - niepełnosprawnego chłopaka i jego opiekuna, Marjorie Dawes - prowadzącą klub puszystych, Vicky Pollard - nastolatkę z ADHD czy wreszcie poważną i nieprzyjemną recepcjonistkę Carol Beer.
 

Cechy charakterystyczne:

• absurd goni absurd;

• poprawności politycznej brak.

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

I na tym kończę tenże durny artykuł. Czas na ostateczny sens życia: „Bądźcie mili dla ludzi, nie obżerajcie się, czytajcie książki, chadzajcie na spacery i próbujcie żyć w zgodzie z ludźmi innych wyznań” (żartowałem ...). 

 

Szanowanie. Miły dzień - jak mawiał Manuel z "Hotelu Zacisze". 

 

Jak oceniasz wpływ artykułu na Twoje życie?

 

A) bardzo pomocny

B) niezwykle pomocny

C) zaje...cie pomocny

 

Wybierz prawidłową odpowiedź.

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję