Shazza – po co tyle złych słów … - Zespoły i Artyści

Słowa z Jej jednego z przebojów wzięła sobie do serca. Spojrzała na świat na nowo i wróciła. Nie pokonały jej plotki, domysły, złorzeczenia i „mieszanie z błotem”. Przez jednych uwielbiana, przez innych krytykowana. Jedno jest pewne. W latach dziewięćdziesiątych to ona rządziła polską sceną muzyki tanecznej. Wówczas była jedną z najbardziej znanych piosenkarek.

 

Magdalena Pańkowska, znana szerszej publiczności jako Shazza („dziecko pustyni”), urodziła się 29 maja 1967 roku w Pruszkowie. Skończył średnią szkołę muzyczną w klasie fortepianu. W latach osiemdziesiątych śpiewała w zespole Toy Boys. Karierę jako samodzielna wokalistka rozpoczęła w 1992 roku, kiedy to w Stanach Zjednoczonych pojawił się jej debiutancki album „Sex Appeal”. Wydawnictwo osiągnęło ogromny sukces wśród amerykańskiej Polonii, dlatego w kolejnym roku album ukazał się w Polsce. Z tej kasety pochodzą takie utwory jak „Szept” i „Czego chcesz”. Do tej pierwszej powstał teledysk, nakręcony przy użyciu kamery filmowej.

 

Prawdziwa eksplozja popularności miała miejsce w 1993 roku. Wówczas Shazza związała się z wytwórnią Blue Star. Pozwoliło to na wydanie kolejnego albumu „Jambalaya Mix”, który był początkiem boomu na piosenkarkę i jej twórczość. Rok później wyszło „Baio Bongo”, które zdobyło tytuł platyny. Z tych albumów pochodzą takie utwory jak „Jesteś moim ideałem”, „Mała Pigi”, „Baiao Bongo”, „18 lat” oraz „Szach i mat”.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Największy sukces w karierze Shazza osiągnęła w 1995 roku wydając album „Egipskie noce”. Piosenka „Bierz co chcesz” okazała się jej największym sukcesem, a teledysk do tego nagrania jest uważany za kultowy. Z tej płyty pochodzą również „Miłość i zdrada” oraz „Tak bardzo zakochani”. Jej kolejna płyta, „Noc róży” z 1996 roku, była oderwaniem od typowego brzmienia disco polo i prezentowała bardziej wyrafinowane brzmienie. Zawierała kilka coverów piosenek sprzed lat, m.in. „Nie bądź taki szybki Bill” Kasi Sobczyk i „Gdy mi ciebie zabraknie” Ludmiły Jakubczak. Piosenka tytułowa okazała się kolejnym wielkim przebojem w dorobku piosenkarki. W tym samym roku wystąpiła na XXVI Festiwalu Piosenki Żołnierskiej, gdzie zdobyła Złoty Pierścień za piosenkę „Nie żałujcie serca dziewczyny” z repertuaru Anny Jantar. Wówczas też zakończyła współpracę z firmą Blue Star i z tej okazji wydana została podwójna składanka jej przebojów.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

W roku 1997 nawiązała współpracę z firmą Omega Music, nakładem której wydała płytę „Tak blisko nieba”. Do tytułowej piosenki tekst napisał poeta i satyryk Janusz Kondratowicz, autor przebojów m.in. Anny Jantar. Płyta przyniosła przeboje „Małe pieski dwa”, „Jestem zakochana”  i przeróbkę hitu „Hasta Mañana” ABBY. W 1998 roku nagrała płytę Historia pewnej miłości, wydaną przez firmę Pro Dance. Materiał utrzymany był w nowoczesnym, dyskotekowym stylu, jednak nie cieszył się taką samą popularnością jak poprzednie płyty. Rok później wystąpiła na Festiwalu w Opolu, gdzie z Pawłem Kukizem wykonała piosenkę "Zośka", ciepło przyjętą przez publiczność. W tym samym roku podsumowała dotychczasową działalność składanką „Najlepsze z najlepszych. Przeboje 1993 - 1999”. Zawierała ona wszystkie największe przeboje piosenkarki, a także premierowy utwór "Mały słodki Charlie".

 

W marcu 2000 roku Shazza znalazła się na okładce i pictorialu magazynu „Playboy”, a jej rozbierana sesja zdjęciowa przyniosła temu czasopismu ogromny sukces wydawniczy. Wtedy też podpisała kontrakt z koncernem fonograficznym Pomaton EMI. Współpraca zaowocowała wydanym na początku 2001 roku albumem „Jestem sobą”, który był definitywnym zerwaniem ze stylistyką disco polo, a zwrotem ku brzmieniom popowym. Latem wystąpiła po raz drugi na Festiwalu w Opolu, tym razem z piosenką "Może to samba", którą wywalczyła drugie miejsce w konkursie premier, tuż za zespołem Ich Troje i ich piosenką "Powiedz". Krążek „Jestem sobą” nie okazał się jednak takim sukcesem jak oczekiwano i został negatywnie przyjęty w środowisku disco polo, dlatego lukratywny kontrakt z EMI rozwiązano. Po zdjęciu z anteny programu „Disco Relax” piosenkarka postanowiła odpocząć od muzyki.

 

Shazza odrzuciła propozycję występu w „Tańcu z gwiazdami” oraz „Gwiazdy tańczą na lodzie”. Powróciła w 2012 roku jako juror w programie „Disco Star”. Kończy również nagrywanie kolejnej płyty oraz prowadzi własny talk show „Listy do Shazzy”.

 

Magda Pańkowska, czy komuś się to podoba czy nie, wpisała się już w historię polskiej muzyki. Okrzyknięta ponad dekadę temu „królową disco polo” w pełni zasługuje na ten tytuł. Jak sama przyznała w jednym z wywiadów, jak każdy gatunek muzyczny, także disco polo, ma artystów gorszych i lepszych.

 

Cieszy to, że w Polsce jest szansa na wyjście z artystycznego niebytu. Powrót disco polo, a wraz z nim powrót jego królowej, nie jest przypadkiem. W końcu najważniejszy jest głos odbiorców. Ci zaś glosują: niegdyś własnymi portfelami, kupując kasety, dziś - głównie - myszkami komputerów i trackpadami, klikając w YouTube"a i wrzutę. Miliony wyświetleń Shazzy świadczą same za siebie.

 

Dyskografia:

 

1992 r. „Sex Appeal” Wydawca: J&J Records

1993 r. „Jambalaya Mix” Wydawca: Blue Star

1994 r. „Baiao Bongo” Wydawca: Blue Star

1995 r. „Egipskie noce” Wydawca: Blue Star

1996 r. „Noc róży” Wydawca: Blue Star

1997 r. „Tak blisko nieba” Wydawca: Omega Music

1998 r. „Historia pewnej miłości” Wydawca: Pro Dance

2001 r. „Jestem sobą” Wydawca: Pomaton EMI

 

Aktorstwo:

1996 r. „Bara Bara” film dokumentalny jako Shazza

1998 r. „Poniedziałek” jako właścicielka sklepu

1999 r. „W tym domu straszy” Teatr Telewizji jako Magda

2000 r. „Sukces” serial jako sekretarka

2001 r. „Odszkodowanie” Teatr Telewizji jako piosenkarka

2002 r. „Wtorek” jako dziewczyna z nocnego

 

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)