Zanim wymienimy wszystkie nazwiska łącznie z uzasadnieniem, najpierw trzeba napisać kilka zdań na temat, transmitowanej w mediach społecznościowych, na antenie Player.pl i kanale TVN oraz prowadzonej przez Grażynę Torbicką i Jerzego Baczyńskiego, prestiżowej warszawskiej gali, która odbyła się 18 stycznia 2022 roku. Otóż, co nie powinno dziwić, byliśmy świadkami przytyków, sprzeciwu i innych akcentów w stosunku do obecnej polskiej władzy czy reżimu Łukaszenki. Laureatka Paszportu w kategorii sztuki wizualne odczytała list zaadresowany do rodzin prześladowanych członków opozycji oraz zaprosiła zgromadzoną publiczność do minuty krzyku dla Białorusi. Mało tego, Jana Szostak była ubrana w suknię uszytą ze zdjęć 1,2 tysiąca więźniów politycznych! Z kolej, jeżeli chodzi o nasze, polskie problemy, to nie mogło zabraknąć ironicznych nawiązań do ministra kultury (który swoimi działaniami Zachętę zamieni w końcu na „Zniechętę”), kontrowersyjnego koncertu w TVP, czyli „Murem za polskim mundurem”, a także afery ze sztuką „Dziady”. Pojawiła się również krytyka gustu polskich widzów, którzy tłumnie wybrali się do kin na „Dziewczyny z Dubaju”. Inna nagrodzona – reżyserka Aleksandra Terpińska pochyliła się natomiast nad losem kobiet, osób LGBT+, oraz rodzin ze wschodu koczujących na granicy. Tym samym wyraziła swój sprzeciw i smutek, że przyszło jej żyć w takiej Polsce.

 

Wróćmy jednak do samej nagrody. Zwycięzców wyłoniono z ułożonej z grudniu ubiegłego roku listy nominowanych. W głosowaniu wzięli udział krytycy oraz akademicy zajmujący się poszczególnymi dziedzinami. A tych jest obecnie prawie 10: film, literatura, teatr, sztuki wizualne, muzyka poważna, muzyka popularna, kultura cyfrowa oraz kultura zdalna. Warto też nadmienić, że od 2002 roku wręczana jest jeszcze nagroda specjalna o nazwie: „kreator kultury”. We wcześniejszych latach kapituła przyznała takie wyróżnienie m.in.: Roman Gutkowi, Andrzejowi Wajdzie, Agnieszce Holland, Studiu CD Projekt RED i Oldze Tokarczuk, a więc ludziom czy instytucjom, których aktywność w sferze kultury, organizacji i promocji wyrasta znacząco ponad przeciętność. To tego zaszczytnego grona dołączyła właśnie Katarzyna Nosowska. Piosenkarka była zaskoczona tym faktem, po czym dodała: „Chciałabym jako świeżo upieczony kreator kultury zainspirować wszystkich, żeby skorzystać z ciszy, żeby nie przegapić tego momentu, kiedy piętnując pewne postawy u innych ludzi, zaczynamy je prezentować sami. To byłoby przykre”. Puenta trafiona w punkt!

 

Laureaci Paszportów Polityki za rok 2021:

 

Film:

Aleksandra Terpińska (debiutantka, reżyserka „Innych ludzi”, a więc hipnotyzującego filmu na podstawie powieści Masłowskiej, o desperackim poszukiwaniu miłości) – za „boleśnie prowokacyjne spojrzenie na złożoną polską rzeczywistość, za pasję i odwagę łamania gatunkowych stereotypów oraz wybitne umiejętności reżyserskie”.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Teatr:

Dominik Strycharski – za „tworzone, nierzadko na żywo, muzyczne fonosfery, które nie tylko wyznaczają puls i oddają atmosferę spektakli, ale są jednymi z ich bohaterów i scenicznymi partnerami dla aktorów i aktorek”.

 

Literatura:

Łukasz Barys – za „znakomitą literacko powieść pt. >>Kości, które nosisz w kieszeni<<, o sojuszu żywych ze zmarłymi, o biedzie i niesprawiedliwości, a także o Pabianicach od strony kości”.

 

Okładka (źródło: wydawnictwocyranka.pl)

 

To dobrze oceniana książka z wyjątkową atmosferą. Główną bohaterkę ten młody, zdolny, pochodzący z Babianic, pisarz uczynił pewną dziewczynę zmagającą się z rodziną, historią i codziennością pełną norm i zasad, do których nie sposób się dostosować. Autor prowadzi czytelnika przez cmentarze, szkoły i dzielnice prowincjonalnego miasta, ukazując dorastanie w sposób baśniowy, ale dojmująco prawdziwy.

 

Sztuki wizualne:

Ex aequo Jana Shostak oraz Mikołaj Sobczak.

 

Jana Shostak – za „perfekcyjne łączenie sztuki i społecznego aktywizmu.

 

Mikołaj Sobczak – za „sztukę będącą zarówno intelektualną przygodą, jak i emocjonalnym wyzwaniem”.

 

Muzyka poważna:

Teoniki Rożynek (kompozytorka, autorka ścieżek dźwiękowych do „Prime Time”, „Wieży. Jasny dzień”) – za „ogromną wyobraźnię dźwiękową i swobodne poruszanie się po różnorodnych światach muzycznych”.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Muzyka popularna:

Ralph Kamiński – za „osobowość i umiejętność odróżnienia się od innych oraz piosenki tworzone od początku do końca po autorsku”.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Kultura zdalna:

Małgorzata Płysa i Mat Schulz (twórcy Unsound Festival) – za „kreatywne podejście do trudnych warunków”.

 

Unsound Festival to festiwal muzyczny odbywający się w Krakowie, który prezentuje różnorodne formy muzyki elektronicznej i eksperymentalnej (chociażby techno, ambient i minimalizm)

 

Kultura cyfrowa:

Tomasz Konrad Ostafin – za „umiejętność budowania pięknych światów z papieru i światła”.

 

Kreator kultury:

Katarzyna Nosowska – za „wielokrotne odświeżanie swojego stylu, odwagę wchodzenia na nowe ścieżki, otwieranie nowych przestrzeni dla siebie i innych”.

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję