Hologram

Pomyśl sobie: jesteś w świecie, który jest niczym gra komputerowa z tą różnicą, że nic i nikt nie musi mieć nad tobą władzy. Stanowisz w gruncie rzeczy czysty potencjał. W takim razie, jeżeli nasza pięcio-zmysłowa rzeczywistość jest rodzajem iluzji, to dlaczego wydaje się ona tak prawdziwa? Naukowcy Alain Aspekt oraz David Bohm uważają, że wszechświat to gigantyczna, holograficzna projekcja. Właśnie, aby dokładniej zrozumieć na czym polega fenomen naszego iluzorycznego świata, musimy najpierw zrozumieć czym jest hologram. Hologram jest niczym innym jak trójwymiarową fotografią wykonaną za pomocą lasera.

 

Tworzenie się hologramu

 

W celu uzyskania hologramu fotografowany obiekt musi zostać zanurzony w świetle promieni lasera. Następnie druga wiązka promieni lasera zostaje odbita od pierwszej, doprowadzając do interferencji (nałożenia na siebie) dwóch wiązek i w rezultacie ten obszar zostaje utrwalony na zdjęciu. Kiedy zdjęcie, które zostanie poddane oglądowi, przejawi się ono jako wir jasnych i ciemnych linii. Kiedy jednak uzyskane zdjęcie zostaje oświetlone przez jeszcze jedną wiązką promieni lasera, pojawia się trójwymiarowy obraz pierwotnego obiektu. Dokładnie w taki sam sposób następuje dekodowanie przez ludzki mózg częstotliwości/fal elektromagnetycznych pola zintegrowanego/superstrun, z których złożony jest świat (nie tylko ten, w którym żyjemy). Fizyk kwantowy, John Hagelin, powiedział:

 

„Wszystko we wszechświecie posiada wspólne źródło, także jeżeli spoglądamy na rzeczy z tego najgłębszego poziomu, wtedy ostatecznie odkrywamy jedną uniwersalną rzeczywistość, gdzie ty jesteś falą oraz ja jestem falą. My wszyscy jesteśmy naszymi oscylacjami częstotliwości tego zjednoczonego pola”.     
   
Trójwymiarowość nie jest jedyną własnością hologramu. Jeżeli dla przykładu podzielisz hologram danego obiektu na połowę i oświetlisz go laserem, wówczas każda z części zawierać będzie całościowy obraz danego przedmiotu (identycznie sprawa ma się z ludzkim ciałem). Jeżeli eksperymentowi poddany zostanie podzielony na dwie połówki hologram gałęzi (lub innego obiektu), na który skierowany zostanie następnie promień lasera, wtedy każda z połów będzie posiadać w sobie pełny wizerunek gałęzi, a dzieląc połówki na jeszcze mniejsze części otrzymamy pomniejszone wersje pierwotnego obrazu. Zatem hologram ma możliwość zawarcia całości w każdej swojej części. Patrząc na hologram można odnieść wrażenie, że jest on faktycznym, fizycznym obiektem, jednak tak nie jest.

 

    

Wir jasnych i ciemnych linii utrwalony podczas interferencji dwóch wiązek

 

Kiedy raz jeszcze oświetlisz promieniem lasera wir jasnych i ciemnych linii,

obraz przyjmuje konkretną formę. W tym wypadku jest to królowa Anglii.

 

Znakomity naukowiec - Karl Pribram - uważał, że funkcję lasera w mózgu człowieka pełnią impulsy nerwowe, przebiegające przez cały umysł i według naukowca odpowiadają one za zapisy pamięciowe. Żyjąc w tej „twardej” rzeczywistości, bez przerwy następuje przesyłanie informacji (impulsów) od receptora przez układ nerwowy do efektora. Mózg na okrągło interpretuje dochodzące do niego sygnały i przetwarza je w konkretny sposób, tworząc pięcio-zmysłową rzeczywistość. Dlaczego na przykład, daltoniści nie rozróżniają poszczególnych barw? Ponieważ ich umysł nie dekoduje konkretnych częstotliwości. Pamiętajmy, że barwa jest rodzajem fali elektromagnetycznej dekodowanej przez mózg.

 

Karl Pribram także twierdził, że mózg działa na zasadzie hologramów. Zauważ, że gdy prowadzisz konwersację w twoim mózgu powstaje mnóstwo obrazów. Kiedy ktoś zapyta cię: „Wiesz co to jest samochód?” Do twojego umysłu wysyłana jest informacja w postaci impulsu elektrycznego, którego celem jest przywołanie z twojej pamięci konkretnego hologramu. Dzięki temu procesowi mamy okazję do błyskawicznego komunikowania się bez potrzeby zastanawiania przez dłuższy czas nad danym zagadnieniem. Gdy przeszukujesz słownik w celu znalezienia znaczenia jakiegoś słowa, zwykle zajmuje ci to odpowiednią ilość czasu i nie możesz osiągnąć celu natychmiast. Tymczasem mózg funkcjonując według reguły hologramu i potrafi w mgnieniu oka wywołać z naszej pamięci pożądany obraz i dlatego proces myślenia zachodzi tak szybko. Jednak co dzieje się, kiedy ktoś mówi nam o czymś, czego nigdy nie widzieliśmy lub z czym nigdy się nie spotkaliśmy? W podobnej sytuacji mówimy zwykle „koleś przepraszam, ale nie wiem o co ci chodzi”. Nasze zakłopotanie spowodowane jest brakiem posiadania w pamięci holograficznego obrazu danej rzeczy. Mówiąc inaczej nie umiemy sobie wyobrazić tematu naszej rozmowy. Gdy opisujemy coś nie mając bezpośredniego kontaktu z przedmiotem naszego opisu, wówczas musimy wizualizować tę rzecz. Uważny obserwator jest w stanie w bardzo dokładnym stopniu przedstawić (za pomocą rysunku, słów itd.) obraz obiektu, który dostrzegł wcześniej. Dlaczego?

 

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję