„Pocałuj mnie pod jemiołą, wlej trochę wina… W tym roku był ból, ale nadszedł czas, aby odpuścić. W przyszłym roku nigdy nie wiadomo, ale na razie Wesołych Świąt!” – śpiewają wspólnie Ed Sheeran i Elton John. Tym samym wstrzykują nadzieję w serca słuchaczy i internautów na całym świecie. A robią to w swojej piosence pod jakże prostym i oczywistym tytułem: „Merry Christmas”. Utwór to bardzo przyjemny i wpadający w ucho, a sam dość satyryczny teledysk (w trakcie publikacji na Altao obejrzało go ponad 13 mln ludzi!), w którym nie zabrakło przerobionych scen z przeboju Wham pt. „Last Christmas”, nastraja pozytywnie i powoduje, że choć na chwilę można zapomnieć o pandemii. Cóż dodać, mamy świąteczny hit od króla i księcia brytyjskiego popu (ten nawet tańczy jako... kusicielski Mikołaj). Co ważne, zyski ze streamingu, tantiem i sprzedaży tego singla trafią do dwóch fundacji: Suffolk Music Foundation oraz The Elton John AIDS Foundation! A jak Wam się podoba „Merry Christmas”, gdzie jest dużo dzwonków sań?

„Słuchając tej pięknej muzyki, nawet deszczowy i ponury dzień staje się piękny, a serce zaczyna na nowo żyć”. Tak jeden ze słuchaczy skomentował kolejny utwór Anielki. Trudno nie zgodzić się z jego słowami. Już pierwszy singiel pt. „Sen” sprawił, że znikały wszelkie nocne koszmary, a zamiast nich pojawiała się nadzieja. W „PS Jestem” młoda artystka ponownie udowadnia, jak wielką ma wrażliwość. Jeżeli w kolejnych piosenkach także będzie zaskakiwać mądrymi tekstami i „pieścić” uszy melomanów swoim głosem, to na pewno otrzymamy wspaniałą, dojrzałą płytę.

Przed Wami ROCH – wrażliwy artysta o głębokim, hipnotyzującym głosie. Niedawno wydał swój najnowszy singiel pt. „Raj” promujący vinyl „EPka na Dializie”. Cóż drodzy melomani, słuchacze i czytelnicy. Musicie wiedzieć, że to wyjątkowy, poruszający projekt.

Panie i panowie, chłopcy i dziewczęta. Miłośnicy przyjemnych damskich wokali. Mamy dla Was ważną i ciekawą informację. Oto na polskim rynku muzycznym swoje pierwsze kroki stawia młodziutka Inga Mejer. Artystka ta właśnie sama wydała pierwszy popowy utwór. Jego tytuł – „Afrodyta” nie jest przypadkowy. Jeżeli jeszcze nie domyśliliście się, o czym on opowiada, to zapraszamy do poniższego tekstu.

Granie na Commodore 64 i Pegasusie, oglądanie Kina Nowej Przygody, słuchanie przebojów grupy A-ha i Scorpions; żucie gumy Turbo; wypożyczanie kaset VHS, na których Van Damme i Schwarzenegger pokonywali tabuny wrogów – między innymi takimi czynnościami zajmowała się młodzież w latach 80. i 90. XX wieku. Dziś ci sami, dojrzali już ludzie, nadal z chęcią powracają do tamtego okresu popkultury, starając się przekonać kolejne pokolenia dzieciaków, że mimo sporej dawki campu, był na on swój sposób urokliwy i magiczny. To samo robi Topper Harley. Nie chodzi jednak o bohatera filmowej parodii pt. „Hot Shots”, a o YouTubera, który przyjął taką ksywę i otworzył kramik ze wspomnieniami pt. „Retro Nostalgie”.

Święta i po świętach. Jak zawsze, wszystko, co miłe, szybko się kończy. Grudzień 2020 był jednak szczególny – niestety smutniejszy ze względu na światową pandemię. Wiele osób musiało zrezygnować z wyjazdu do rodziny, aby wspólnie zasiąść przy wigilijnym stole. A co poza kolędami można słuchać, aby bardziej skupić się na magicznej atmosferze? Oczywiście najsłynniejsze hity z „Last Christmas” zespołu Wham! na czele. Są to to utwory, które nigdy się nie nudzą, i które przenoszą nas do śnieżnej krainy o każdej porze – dnia, tygodnia, a nawet roku! W artykule zrobiliśmy małe zestawienie takich piosenek i klimatycznych clipów, jakie do nich powstały.

Pod koniec sierpnia odbył się już VII Ogólnopolski Zlot Motocykli w Choceniu. Nie udało nam się udać na tę imprezę, ale z relacji znajomych - miłośników motoryzacji - wiemy, że jak co roku można było ponownie podziwiać wiele szybkich i mocnych maszyn. Krótko mówiąc, wrażeń w postaci ryku silnika, zapachu spalin i kaskaderskich popisów nie brakowało. Ciekawe natomiast, ile ze zgromadzonych tam osób (głównie młodych chłopaków) wie kiedy zbudowano i jak wyglądał pierwszy motor?

Święcący swego czasu triumfy gatunek piracki nie miał szczęścia w latach 90. Już dekadę wcześniej Romanowi Polańskiemu czkawką odbiła się porażka jego wysokobudżetowych „Piratów”, wiele lat później ten rodzaj kina został ostatecznie pogrzebany przez klęskę „Wyspy piratów”. Fani morskich perypetii musieli czekać szmat czasu na resuscytację gatunku, cierpliwość jednak popłaciła.

Czy przesądy wpływają na nasze życie? Czy wierzymy w przesądy i czy się spełniają. Na co powinniśmy zwracać uwagę by uchronić się od zła i przyciągnąć dobro?

Gdy zapytasz nastolatków, kim jest Ronnie Ferrari, bez problemu udzielą odpowiedzi. Ba! Będą się dziwić, że Ty jeszcze go nie znasz. Pod tym pseudonimem kryje się Hubert Kacperski, rodowity młody Kujawiak pochodzący z Włocławka. Miesiąc temu w serwisie YouTube opublikował utwór „eksperymentalny” pt. „Ona by tak chciała”, który z miejsca stał się hitem. Z dnia na dzień przybywało mu wyświetleń, a 15 września osiągnął oszałamiający wynik niemal 52 mln (który nadal rośnie!). Ronnie, który komponuje i pisze od 2 lat, nie spodziewał się aż takiego sukcesu – pojawiają się nawet parodie i inne wersje utworu. Młodzież jest zachwycona piosenkami „niegrzecznego” Ronniego, choć wiele starszych osób po usłyszeniu kawałka „Ona by tak chciała” i wcześniejszych: „Ruskacza” (19 mln odtworzeń!) czy „Pijemy, by zapomnieć” (do którego Ronnie zrealizował teledysk) zacznie kręcić głową z niesmakiem: a bo bluzgi, a bo zły przykład dla dzieciaków, a bo prosta to muza z niewyszukanym tekstem (slogan znany tylko młodzieży) bez ambicji – takie połączenie disco polo i elektroniki z domieszką techno i hip hopu. Z jednej strony może i mają trochę racji, ale z drugiej trzeba przyznać, że chłopak ma pomysł na siebie, nawet niezły głos i lubi dawać innym masę radochy, tj. rozkręcać imprezy. A trzeba przyznać, że gdy zaśpiewa refren, to nogi same porywają się do tańca. A co Wy, czytelnicy Altao.pl sądzicie o tym utworze, wokaliście oraz jego stylu? Czy Ronnie jest jednym z wielu tymczasowych muzycznych królów YouTuba, a może jednak, gdy wyda płytę, jego kariera nabierze jeszcze większego tempa, a on sam zacznie nagrywać bardziej „głębokie” kawałki?

Puszczanie wianków na wodzie jest ściśle związane z tzw. Nocą Kupały – świętem, którego korzenie sięgają pradawnych słowiańskich czasów. Niewielka wieś Czarne w centralnej Polsce na Kujawach od kilku lat czci ten zwyczaj, tym samym będąc wzorem dla innych. Ktoś zaprotestuje, że nie powinno się w katolickim kraju przypominać i tak bardzo przywiązywać do tego, co pogańskie, ale czyż nie najważniejsza jest wspólna radosna zabawa, nad którą unosi się pozytywna aura i magia sprzed tysięcy lat?

Moje serce raduje się, kiedy myślę o niezłomnych harcerzach – patriotach czasów niemieckiej okupacji. Ci młodzi chłopcy z Szarych Szeregów swoją postawą: wiarą w zwycięstwo i miłością do ojczyzny po dziś dzień stanowią przykład dla Polaków. Robert Gliński, twórca znakomitego filmu pt. „Cześć Tereska” również wierzy i jest odważny. Jego adaptacja znanej, patetycznej lektury Aleksandra Kamińskiego „Kamienie na szaniec” to dla wielu porywanie się z motyką na słońce i szarganie świętości.

To znakomita potrawa, w sam raz na stół wielkanocny. Co prawda potrzeba minimalnych zdolności stricte plastycznych, ale finał będzie więcej niż przepyszny!

Producenci filmowi nie potrafią bądź też nie chcą uczyć się na własnych błędach. Za przykład mogą posłużyć tuziny nieudanych sequeli, rebootów czy remake’ów popularnych serii. Zamiast wyciągnąć wnioski z wcześniejszych niepowodzeń, dalej zażarcie brną w obranym przez siebie kierunku, wypuszczając na rynek kolejne obrazy, które już w momencie wejścia do kin, okazują się ogromną finansową klapą. Z podobną praktyką mamy do czynienia w przypadku „Draculi. Historii nieznanej”.

Październik to czas, kiedy Akademia Szwedzka ogłasza nazwiska laureatów prestiżowej Nagrody Nobla z najważniejszych dziedzin. Kto tym razem otrzymał medal i pokaźną sumę pieniędzy? Jak brzmiało uzasadnienie przyznania, wykonanych ze złota, ważących 175 gramów, noblowskich medali? Standardowo podsumuję przekazywane w internecie od początku miesiąca informacje.

Czy do odbierania programów z telewizji naziemnej potrzebujemy specjalnego urządzenia? Od 2013 roku w Polsce przejdziemy do nadawania telewizji naziemnej cyfrowym sygnałem.

Czerwiec w Polsce jest miesiącem, kiedy wspólnie, dumni i szczęśliwi obserwujemy przed telewizorami lub na żywo utalentowanych piosenkarzy. I cieszymy się, że mamy coś swojego, coś pięknego, co łączy, a nie dzieli. Mowa o Festiwalu w Opolu, wydarzeniu, które obok Festiwalu w Sopocie, można nazwać uduchowioną i magiczną celebracją muzyki każdego gatunku, każdej wrażliwości.

Zasady dotyczące jedzenia nie są związane tylko z samym podawaniem i spożywaniem potraw, ale również z nakrywaniem do stołu. Jednak najważniejsze pozostaje zachowanie przy stole. Jak mawiał Jean Anthelme Brillat-Savarin, autor Fizjologii smaku: powiedz mi jak jesz, a powiem ci, kim jesteś.

Dziś dla wielu bardzo młodych ludzi VHS brzmi jak jakiś dziwny, tajemniczy skrót. Ale dla ludzi 30-letnich i starszych oznacza coś magicznego i edukacyjnego, coś, z czym związane jest ich dzieciństwo, do czego czują ogromny sentyment. Czy na pewno Kaseta VHS, bo o niej właśnie mowa, jest niczym bezwartościowy relikt zamierzchłej przeszłości?

W 2011 roku na ekrany kin weszła komedia romantyczna pt. „Listy do M.” – odpowiedź na popularną brytyjską „To właśnie miłość”. I o dziwo okazało się, że Polacy też potrafią. Efekt był co najmniej zadowalający. Świąteczna atmosfera, szczypta magii, humor sytuacyjny, plejada lubianych gwiazd – wszystko sprawnie połączone i wymieszane. Za kamerą stał wówczas mało doświadczony Mitja Okorn, reżyser serialu „39 i pół”, a jednak udało mu się zaczarować nawet niektórych krytyków. Z sequelem, jak to z sequelem, już tak pięknie nie jest.

Biją się, nurkują, skaczą z wieżowców, pędzą samochodami prosto w przepaść. Dzięki nim mogliśmy oglądać wiele karkołomnych i trzymających w napięciu scen akcji. Ten artykuł odda im należny szacunek.

Pod koniec grudnia 2013 roku premier Donald Tusk ogłosił wszem i wobec : „Polska jako pierwsza na świecie zacznie prowadzić produkcję grafenu na skalę przemysłową”. Powinniśmy być z tego powodu dumni. Co zatem kryje się pod tą tajemniczo brzmiącą nazwą?

Dorastał w mafijnej dzielnicy Nowego Jorku – Little Italy. Dziś jest jednym z mistrzów kina. Człowiekiem, który kocha swoją pracę. Reżyserem, który wie, jak opowiadać fascynujące historie. Gangsterzy, bankierzy, bogacze, wykolejeńcy, księża – takich bohaterów lubi portretować. I robi to bardzo sugestywnie. W lutym odbyła się w Polsce premiera jego oczekiwanego „Milczenia”.