W tym artykule opiszę dwa zamki: jeden z nich zlokalizowany jest w Ogrodzieńcu, drugi natomiast w Tenczynie. 

 

Zamek w Ogrodzieńcu powstał według historyków w XIV wieku, choć należy wyraźnie podkreślić, że takie, a nie inne datowanie powstania twierdzy jest wyłącznie spekulacją. Nie zachowały się bowiem żadne informacje traktujące na temat początków budowy zamku. Wobec powyższego, aby jakoś umiejscowić powstanie budowli, pozostawał kontekst historyczny. Naukowcy wskazują, że konstrukcja drewniana zniesiona została za czasów Bolesława Krzywoustego, natomiast zamek murowany wybudowano za rządów Kazimierza Wielkiego, który jak głosi legenda: „zastał Polskę drewnianą, a zostawił murowaną”. Czy w znanym przysłowiu tkwi choćby źdźbło prawdy? O tym przekonamy się niebawem, nie mniej jednak zachowajmy w pamięci, że budowniczowie zamku są nieznani.

 

 

Jeżeli chodzi o samą twierdzę, to pełniła ona funkcję jednego z ogniw łańcucha strażnic nadgranicznych oddzielających Koronę od Śląska, a jego pierwszym dzierżawcą został rycerz Przedbórz z Brzezia herbu Zadora. W 1386 roku Władysław Jagiełło nadał prawem dziedzicznym warownię cześnikowi krakowskiemu Włodkowi z Charbinowic herbu Sulima jako nagrodę za udział w zakończonych sukcesem negocjacjach przed podpisaniem unii polsko-litewskiej.

 

Nie wdając się w szczegóły historyczne i perypetie związane ze sprawami własnościowymi zamku, przejdźmy do konkretów, które najbardziej nas interesują. Zamek w Ogrodzieńcu przetrwał jako ruina dawnej twierdzy i dzisiaj jest otwarty dla turystów. Ludzie mogą podziwiać monumentalną konstrukcję, jednak pomimo to rzadko kto dostrzega, to co najważniejsze, czyli ślady obróbki kamienia zaawansowaną technologią. Wiem, że moje słowa mogą wydać się dosyć dziwne, jakby w ogóle niepasujące do tematu, ale zaręczam, że nie rzucam słów na wiatr. Mój znajomy geolog, z którym jestem w kontakcie, od czasu do czasu podrzuca mi owoce swojej pracy w terenie, które są wręcz szokujące! Czasami zastanawiam się, co powiedzieliby nauczyciele w szkole, gdybym przedstawił im pewne fakty, które są im kompletnie nieznane, a zmieniają zupełnie historię ludzkości i początków cywilizacji.

 

Tak czy inaczej, ludzie kręcą się, łażą, gapią się… i nie widzą (mimo że dowody są przed nimi). Najciekawsze jest to, że pierwszy bardzo ewidentny przykład niezwykle zaawansowanego przykładu obróbki kamienia znajduje się już na samym początku, bo na bramie wejściowej do zamku.

 

 

Zauważmy na powyższym zdjęciu, że bloki kamienne (wapienne), z których zbudowany jest zamek, przycięte są wraz z krzemieniami w jednej płaszczyźnie, a tego nie potrafimy dokonać nawet w dzisiejszych czasach. Zwykle, krzemień jest dosyć kłopotliwym kamieniem i w architekturze dokonuje się dwóch rozwiązań: albo zwyczajnie omija się go i pozostawia w niezmienionej postaci albo próbuje się go wykruszyć, pozostawiając charakterystyczny otwór w wapieniu. Jak już wspomniałem, nikt z osób odpowiedzialnych za sprawowanie nadzoru nad zamkiem nie dostrzegł tak ewidentnej rzeczy. Idźmy jednak dalej.

 

Kolejną anomalią jest przejście do wieży północnej wydrążone w skale (ostańcu). Historia i tym razem powtarza się: ludzie łażą, gapią się i nie widzą. Na ścianach ostańca widoczne są wyraźne wiercenia, których nasza cywilizacja XXI wieku nie jest zdolna wykonać. Zdjęcia poniżej przedstawiają ślady wiercenia trójstopniowo-głowicowym wiertłem. Mówiąc, innymi słowy, narzędzie, którym poczyniono wiercenia, musiało posiadać funkcję zmiany głowicy, dzięki czemu jednocześnie można było wywiercić otwory o różnej średnicy. Jak widać, dzięki nieznanej technologii wiercono mniejsze otwory o średnicy 5 cm – 12 cm – 20 cm, ale też dużo głębsze o długości pięciu metrów! Sądzę, że takich narzędzi świta Kazimierza Wielkiego nie posiadała. Ponadto, w Ogrodzieńcu istnieją bloki wapienne w dolnych segmentach budowli ważące kilka ton, obrobione maszynowo. W średniowieczu nie potrafiono ani transportować tak masywnych kamieni ani wykonać obróbki, ponieważ nie dysponowano technologią.

 

 

 

   

 

---

 

Tyle, jeżeli chodzi o zamek w Ogrodzieńcu, czas na warownię z Tenczyna znajdującą się w Jurze Krakowsko-Częstochowskiej.Pierwsza wzmianka dotycząca okolic zamku Tenczyn datowana jest na 24 września 1308 r. W tym czasie Władysław Łokietek z oddziałem rycerstwa przebywający w lasach „in Thanczin” wydał dokument dla klasztoru ojców cystersów w Sulejowie. Przyjmuje się, że pierwsza konstrukcja drewniana zbudowana została około 1319 r. przez kasztelana krakowskiego Nawoja z Morawicy. Ten sam człowiek wzniósł największą na zamku wieżę, zwaną do dziś „Wieżą Nawojową”. Właściwym twórcą zamku murowanego był natomiast syn Nawoja – Jędrzej, wojewoda krakowski i sandomierski. Wzniósł on dalszy fragment zamku na najwyższej, pn.-wsch. części wzgórza, gdzie mieszkał i zmarł w 1368 roku. Syn Jędrzeja, Jaśko, odnowił i znacznie rozbudował zamek, a także założył kaplicę. Z tego okresu pochodzi pierwsza odnotowana w dokumentach historycznych wzmianka dotycząca bezpośrednio zamku.

 

 

Historia lubi się mylić. W Tenczynie, jak widać na poniższych zdjęciach, istnieją bloki skalne wyciągnięte z piwnic zamku w trakcie renowacji, które noszą na sobie ślady obróbki mechanicznej.

 

 

 

Kto i kiedy dokonał obróbki? Tego oczywiście nie wiadomo, aczkolwiek w ostatnich 10 000 lat nie było cywilizacji zdolnej do tego typu przedsięwzięć. Według mnie źródła należy poszukiwać znacznie wcześniej, w czasach przed kataklizmem światowym, który wydarzył się ok. 13 000 lat temu. Oznacza to tym samym, że zamki na terenie Polski powstały na bazie wcześniej istniejących kompleksów o nieznanym pochodzeniu.

 

Zatem wygląda na to, że tak jak w Afryce Północnej, Ameryce Południowej i Środkowej budowano piramidy, „u nas” również powstawały tajemnicze budowle. Przyznam się, że nawet dla mnie było to sporym zaskoczeniem, ale nie jest to teoria, ale fakt potwierdzony. Czy kiedykolwiek prawda ujrzy światło dzienne w szerszym spektrum? Oby tak, ponieważ zmienia to kompletnie pojmowanie rozwoju cywilizacji na Ziemi. Czas pokaże jak szybko historia nie tylko Polski, ale w ogóle ludzkości zostanie poddana korekcie.

 

Podziękowania

Ten artykuł powstał dzięki uprzejmości i wiedzy dr. Franca Zalewskiego.

Autor publikuje również na swoim blogu:

lukaszkulak92.wordpress.com 

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję