Spustoszenie i jasne światła u Alanis Morissette - Zespoły i Artyści

Rocznik 74". Pierwszą piosenkę napisała mając 7 lat. Pierwszy, tak naprawdę solowy album, nagrała w 1991 roku, na którym przedstawiła muzykę taneczną. Światowy sukces -1995- album Jagged Little Pill.

 

O ile świat zachłysnął się jej albumem z 95 , o tyle ja podążam jej krokami od 1998, kiedy to światło dzienne ujrzał album „Supposed Former Infatuation Junkie”. Mroczne, pełne ekspresji utwory, ale i ballady różniła przepaść emocjonalna z płytą poprzedniczką, oczywiście na korzyść tej drugiej. SFIJ, choć na początku uznawane przez krytykę za słabe, dziś dla wielu fanów, z perspektywy lat, jest wydawnictwem kultowym. A utwory takie jak THANK YOU , THAT I WOULD BE GOOD czy JOINING YOU do dziś grane są na koncertach.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Potem był koncert na potrzeby stacji MTV.

 

Album wyprodukowany przez samą artystkę - Under Rug Swept 2002 .

Kolejno albumy So-Called Chaos 2004, Collection 2005, Flavors of Entanglement 2008...wzbudzające umiarkowane zainteresowanie słuchaczy.

 

Wiele sukcesów przynoszą Alanis piosenki filmowe, wystarczy wspomnieć rewelacyjne "Uninvited" z City of Angels, "Wunderkind" z Opowieści z Narnii: Lew, Czarownica i stara szafa, czy "I Remain"" z obrazu Prince of Persia...

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

To co przyciąga w twórczości artystki to przede wszystkim warstwa tekstowa jak i same melodie. Warto wspomnieć, że całość materiału na płyty pisze sama, komponuje czasami z pomocą zespołu.

 

Spustoszenie i jasne światła... "Havoc and Bright Lights", to ostatnia propozycja Morissette z sierpnia 2012 roku. To odzwierciedlenie jej całej muzycznej drogi...mamy tu optymistyczne GUARDIAN , jak i filozoficzne, tytułowe HAVOC z urzekającą linią melodyczną...mamy troszkę ironiczne, ale energetyczne EMPATHY , jak i lekko psychodeliczny NUMB.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Jak zwykle na albumie nie brakuje wokaliz, które nadają całości tego charakterystycznego smaku. Album powstał przy udziale Guy"a Sigsworth"a, producenta m.in. wspomnianej już Madonny, który z pomocą elektroniki wydobył z albumu (paradoksalnie) esencję współczesnego rocka, w której Alanis czuję się nadzwyczaj dobrze.

 

"Ten album, jak zawsze w moim przypadku jest wypadkową tego, czym akurat jestem obecnie w życiu zafascynowana, na punkcie czego mam obsesję, na czym mi najbardziej zależy i co spędza mi sen z powiek o 4 nad ranem" – mówi o płycie Alanis. "Te piosenki to mój emocjonalny, psychologiczny, społeczny i filozoficzny komentarz do obecnie zastanej przeze mnie sytuacji w otaczającym mnie świecie" - dodaje.

 

* Artykuł został napisany przez Dariusza Kurbało

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję